Lees een boek met korte verhalen. Nu niet meteen gaan zuchten en kreunen! Dit is de perfecte gelegenheid om een aantal hardnekkige vooroordelen te ontkrachten. Bereid je voor op een hartstochtelijk pleidooi voor het lezen van korte verhalen! Of nee, beter gezegd, een liefdesverklaring aan het korte verhaal.

Door Lieke

Dierbare S.S.,

Wat is het toch fijn om ’s avonds met jou in bed te liggen! Zo lief dat je ervoor zorgt dat ik niet tot diep in de nacht op hoef te blijven om te weten hoe je afloopt. Ook in de trein ben je altijd attent. Zo anders dan de rest van jouw familie. Die dikke ooms van je hielden me zo lang bezig dat ik af en toe vergat uit te stappen. Met jou vliegt de reis voorbij, maar ik loop niet het gevaar mijn station te missen. Zelfs als ik met de auto op pad ga, neem ik je graag mee. Zero kans op een bekeuring als ik jou stevig vastpak als ik in de file sta!

Als ik met jou ga lunchen dan kan ik daarna weer tevreden aan het werk. Er spoken geen onafgemaakte zaken meer door mijn hoofd die me afleiden. Televisie kijken met jou is nooit saai. In drie of vier reclameblokken schenk je me voldoening. Vóór jou wist ik niet eens dat dat mogelijk was! Eerdere ervaringen leidden tijdens zo weinig tijd helemaal niet tot een bevredigend einde.

Soms ben ik wel eens bang dat je me zult verlaten voor een jonger iemand, want je bent bijzonder aantrekkelijk voor mensen met een korte attentiespanne. En dan ben je ook nog eens absoluut niet veeleisend. Mijn vorige (ro)mannen wilden allemaal dat ik meteen uren aan ze zou besteden, ook al wist ik nog niet zeker of ze wel mijn type waren. Jij neemt al genoegen met een kwartier tot een half uur per dag. Ja, dan durf ik natuurlijk best een keer wat uit te proberen…

Wat ik ook enorm op prijs stel, is hoe direct je vaak bent. Als andere mensen zeggen dat je diepte mist, dan weet ik meteen: die kennen je niet. Jij bent juist wars van oppervlakkige onzin. Dat is een van de redenen dat ik zo van je houd. Geen ellenlange beschrijvingen, eindeloze uitweidingen, langdradige gesprekken. Met jou dring je meteen door tot de essentie. Heerlijk vind ik dat! Iedereen mag weten dat je mijn leven echt hebt verrijkt, dus ik grijp elke kans aan om je op te hemelen. Ik hoop je snel weer te zien!

Liefs,

A. Reader

Crime? Literatuur? Horror?

Er zijn in elk genre wel verhalenbundels en anthologieën te vinden – kijk onderaan dit artikel voor een kleine selectie – maar als iemands korte verhalen het verdienen om gelezen te worden dan is er in de ogen van deze nederige lezer maar één naam die hier genoemd moet worden.

Je hebt veellezers en je hebt veelschrijvers: auteurs die moeiteloos een boek per jaar publiceren en vaak wel twee. De Amerikaanse Joyce Carol Oates (1983) is een veelschrijver. Met meer dan vijftig romans – en dan tellen we haar boeken onder de pseudoniemen Rosamond Smith en Lauren Kelly niet eens mee - en meer dan veertig verhalenbundels van haar hand, hoort zij qua productiviteit thuis in hetzelfde rijtje als Stephen King, Agatha Christie en Isaac Asimov. In tegenstelling tot deze auteurs is Oates in Nederland nog nagenoeg onbekend. Onterecht.

Oates is een van de meest interessante nog levende schrijvers van korte verhalen. Ze trekt zich niets aan van hokjes. Ze schrijft thrillers, poëzie, YA, toneelstukken, literatuur, non-fictie, kinderboeken en korte verhalen. In haar werk behandelt ze vaak heftige, controversiële onderwerpen. Haar werk is verontrustend. Schrijnend.

Zij toont de duistere kanten, de rotte fundering van de maatschappij. Legt zwakke plekken genadeloos bloot. Kruipt in de huid van de meest weerzinwekkende of wanhopige mensen en geeft haarscherp alle egoïstische gedachten weer die bij mensen door het hoofd flitsen als ze in het nauw gedreven worden. Soms zou je je ogen dicht willen knijpen, maar dan is het al te laat. Je hebt haar woorden gelezen en je brein is bezig om ze om te zetten naar beelden – of je dat nou wilt of niet.

Emoties worden bijna tastbaar gemaakt door Oates. Ze laat je als lezer dingen voelen. De horror grijpt je vrijwel meteen bij de keel. Je ademhaling wordt gejaagd. Haar verhalen zinderen van de psychologische spanning. Personages balanceren geregeld op het randje van de waanzin. Het enige dat je als lezer kunt doen, is nagelbijtend, bevend, ineenkrimpend afwachten welk lot Oates voor ze in gedachten heeft.

Geschikt voor beginnende én gevorderde lezers van korte verhalen, maar je bent gewaarschuwd: niet geschikt voor tere zieltjes!

Meer tips!

Crime: Deadlier van Sophie Hannah (ed.) | Sleep No More van P.D. James

Feelgood: Christmas Stories van Jeanette Winterson | No One Belongs Here More Than You van Miranda July

Lit: Too Much Happiness van Alice Munro | Tenth of December van George Saunders

SFF: Vampires in the Lemon Grove van Karen Russell | The Sea Beast Takes a Lover van Michael Andreasen

YA: The Language of Thorns van Leigh Bardugo | Because You Love to Hate Me van Ameriie (ed.)

Welk boek ga jij lezen voor deze categorie?