Tahereh Mafi is inmiddels een succesvolle bestellerauteur. Mafi brak door met haar 'Touching Juliette' trilogie. Deze reeks werd zo populair, dat de auteur besloot meer boeken te schrijven over Julliette en haar vrienden. Mafi heeft echter niet alleen maar dystopische YA geschreven. Wij zetten de boeken voor jullie op een rijtje en bespreken de belangrijke kenmerken.

 Door: Yvonne en Karin

'Touching Juliette' Chronicles

Verhaal

De 'Touching Juliette' reeks is ook wel bekend als de 'Shatter Me' reeks. Je weet wel: die bekende covers met die práchtige oogversieringen!

Het verhaal draait om Juliette, die een bijzondere gave heeft. Haar aanraking kan namelijk tot de dood leiden. Na een voorzichtige jeugd vindt er een ongeluk plaats waardoor Juliette afgezonderd en opgesloten wordt. Tahereh Mafi schetst een dystopische wereld waarin het eind van de mensheid nabij is. Het Herstel is een groep die de overgebleven mensheid in het gareel houdt. Juliette werd door haar ongelukje door deze groep opgesloten en haar kijk naar deze leiders is dan ook nogal sceptisch. Eenzaam telt ze haar dagen in haar cel, tot op een dag Adam bij haar gezet wordt. Ze lijken elkaar zonder moeite aan te kunnen raken. 

Dit is een korte inhoud van het eerste boek, natúúrlijk vertellen we niet wat er verder gaat gebeuren. Daarvoor zul je echt zelf in de boeken moeten kruipen! Er zijn ondertussen vijf volledige delen en drie novella's verkrijgbaar, dus het verhaal houdt zeker nog niet op bij de ontmoeting van Adam en Juliette. Om je nieuwsgierigheid een beetje te temperen, verklappen we wel dat het een reeks vol avontuur, liefde en zelfontdekking zal zijn.

Schrijfstijl

De schrijfstijl is heel bijzonder en is als dagboek te zien. De gedachten van Juliette fladderen door de bladzijdes heen en niet iedereen kan dit waarderen. De letters zijn doorgehaald met een horizontale streep en dit zorgt voor een rommelige en onvolwassen indruk. De meeste lezers zullen hier even aan moeten wennen voordat ze het kunnen waarderen. Wanneer je eenmaal hebt geaccepteerd dat deze specifieke schrijfstijl bij het boek hoort, sust het de irritatie en zorgen de chaotische gedachten van het hoofdpersonage juist voor een glimlach tijdens het lezen. 

Door de bijzondere schrijfstijl weet Mafi haar boeken kenmerkend te maken. Dit is een goede zet van de auteur, omdat het verhaal nergens vernieuwend is. Als ik heel eerlijk ben, is het stiekem zelfs een slap aftreksel van X-Men te noemen. Ontzettend vermakelijk, maar met genoeg valkuilen... De verhaallijn is bijvoorbeeld niet erg verrassend en een aantal dingen zijn zelfs voorspelbaar te noemen. Toch lees je door, omdat het laagdrempelig is en je in een korte tijd lekker veel boeken kunt weglezen. en stiekem hoop je gewoon dat jouw voorspellingen foutief zullen zijn...

Furthermore & Whichwood

Verhaal  Furthermore
De twaalfjarige Alice is een vreemd meisje. Ze is kleurloos en heeft geen duidelijke gave. In het dorpje Ferenwood heeft iedereen magie en als je twaalf bent, laat je je gave tijdens een ceremonie zien aan het dorp. Vervolgens krijg je een beoordeling en een opdracht. En hoewel Alice dolgraag zichzelf wil bewijzen gaat haar aandacht ook uit naar de stomme Oliver. Hij beweert namelijk dat hij weet waar haar vader is. Haar vader is zes jaar geleden van huis weggegaan met alleen een liniaal bij zich en daarna is hij nooit meer gezien. Alice vindt Oliver maar een pestkop maar ze wil niet liever dan haar vader weer zien, dus ze gaat samen met Oliver op avontuur… op naar Furthermore. 

'Alice, if you plan on surviving in Furthermore, you really must change the way you think.' He was gasping now. 'Narrow-mindedness will only get you as far as Nowhere, and once you’re there, you’re lost forever.'

Verhaal Whichwood
Laylee is de laatste mordeshoor van Whichwood. Als mordeshoor is het haar taak om lijken te wassen om ze zo klaar te maken voor de reis naar het hiernamaals. Iedereen is een beetje bang voor haar en ze is eenzaam. Ze werkt keihard en dat begint zijn tol te eisen. Haar handen worden stijf en ze verliest haar kleur. Maar dan krijgt ze bezoek en komt er weer meer kleur in haar leven…

And now, as she traced the blue veins snaking under her skin, Laylee laughed at how much life she’d had sacrificed for death.

Schrijfstijl

Furthermore en Whichwood zijn voor een jonger publiek geschreven dan Mafi’s andere boeken. De boeken vallen niet onder Young Adult maar zijn voor kinderen rond de 10 jaar. Vooral Whichwood heeft best een duister onderwerp voor een jeugdboek. Sommige passages zijn vrij griezelig aangezien Laylee lijken wast en de geesten nogal gewelddadig kunnen zijn.

Mafi omschrijft de kleurrijke wereld uitvoerig en schetst prachtig een beeld van de bijzondere samenleving. Om het verhaal wat speelser te maken, gebruikt ze een alwetende verteller die de lezer soms rechtstreeks aanspreekt. Soms als commentaar op de acties van de hoofdpersonen, soms om de lezer te waarschuwen…  

And though it would be kinder not to spoil such a moment with the promise of bad tidings, I’m afraid I’ll have to stop you here, dear reader, with a warning. These next parts of the story grow terribly dark and disturbing. I’ll understand if you have to look away.

A Very Large Expanse of Sea

Verhaal

A Very Large Expanse of Sea gaat over de zestienjarige Shirin. Ze wordt dagelijks aangestaard en uitgescholden omdat ze een moslima is en een hoofddoek draagt. Uit zelfbescherming heeft ze een muur om zichzelf heen gebouwd en heeft ze weinig contact met andere scholieren. Maar dan ontmoet ze Ocean, een populaire basketballer, en leert ze van hem om zich iets meer open te stellen. Hun relatie wordt echter niet door iedereen even goed ontvangen…

‘I worried that if I spoke or sceamed my anger would grip both sides of my open mouth and rip me in half.’

Schrijfstijl

Deze contemporary YA roman is deel autobiografisch. Mafi zat bijvoorbeeld net zoals hoofdpersoon Shirin vroeger op breakdancen en voor de publicatie van dit boek deelde ze een paar van haar moves op Instagram.

Mafi weet heel realistisch over te komen met haar woorden en als je voorgaande boeken van haar hebt gelezen, merk je dat ze zich heeft verbeterd in haar schrijven. Ook is ze erg direct en schroomt niet om haar gevoelens op papier te zetten. Zo weet ze met het eerste hoofdstuk een indrukwekkend sfeer neer te zetten waarin de frustraties van het hoofdpersonage ontzettend goed voelbaar zijn. Dit doet ze door middel van situaties te schetsen, maar ook het taalgebruik van Shirin helpt mee een bepaalde sfeer vast te pinnen. Haar doel om bewustwording te creeeren is hiermee goed geslaagd. Toch zijn er een aantal vergelijkingen en de stuntelige manier waarop de hoofdpersonages met elkaar communiceren is hier een goed voorbeeld van. De passages komen enigszins genant over, voor zowel de karakters als de lezers. Het raakvlak met de 'Shatter Me' reeks is wel meteen duidelijk en hierdoor weet je meteen dat je in een boek van Mafi aan het lezen bent. 

Conclusie

Het is ontzettend leuk dat de auteur boeken voor verschillende doelgroepen schrijft. Dit is een pluspunt waarmee haar werken opvallen en zich weten te onderscheiden. Ook is het knap dat ze haar karakteristieke punten van haar schrijfwijze in al deze boeken weet te behouden en zich zo een stijl eigen heeft gemaakt. Die stijl is alleen niet voor iedereen weggelegd en zorgt dat haar sterkte punt ook als slechter punt gezien kan worden. 

Welke boeken van Mafi heb jij gelezen? Wat is jouw favoriet?