Een Engels landhuis, 800 jaar oud en al die tijd in handen van de diverse Earls of Trelawney. Steenrijk waren ze, het landgoed strekte zich honderden kilometers ver uit, met eigen wegen, meren, boten en zelfs een trein en privé rails naar Londen. Elke lord bouwde weer een stuk aan het huis in een heel eigen stijl en leefde er op los, het kon niet op.... tot nu. 

Door Marieke Scheers

Het is 2008. Geld is er niet meer en het landhuis is in grote staat van verval. Lord Endyon Trelawney is in de 80 en zit zijn tijd uit, zoon Kitto werkt in in Londen om nog wat geld binnen te krijgen en schoondochter Lady Jane Trelawney houdt alles nog net draaiende. Maar zo kan het niet langer doorgaan en dat is het begin van het verhaal over House of Trelawney.

De auteur

House of Trelawney is geschreven door Hannah Rothschild (1962). Ze is een Engelse schrijfster, zakenvrouw en documentairemaakster. Daarnaast is ze actief in diverse (liefdadigheids)organisaties. In 2012 kwam haar biografie The Baroness uit. Haar eerste roman The Improbability of Love (2015) won de Bollinger Everyman Wodehouse Prize voor beste komische roman en werd tweede bij de Baileys Women's Prize for Fiction in 2015. Dankzij haar vader (Jacob Rothschild, vierde baron Rothschild), is Hannah Rothschild lid van de Rothschild banking family. Haar kennis over de financiële wereld en de Engelse aristocratie is terug te vinden in haar roman House of Trelawney.

Het boek

For more than seven hundred years, the vast, rambling Trelawney Castle in Cornwall--turrets, follies, a room for every day of the year, four miles of corridors and 500,000 acres--was the magnificent and grand "three dimensional calling card" of the earls of Trelawney. By 2008, it is in a complete state of ruin due to the dulled ambition and the financial ineptitude of the twenty-four earls, two world wars, the Wall Street crash, and inheritance taxes. Still: the heir to all of it, Kitto, his wife, Jane, their three children, their dog, Kitto's ancient parents, and his aunt Tuffy Scott, an entomologist who studies fleas, all manage to live there and keep it going. Four women dominate the story: Jane; Kitto's sister, Blaze, who left Trelawney and made a killing in finance in London, the wildly beautiful, seductive, and long-ago banished Anastasia and her daughter, Ayesha. When Anastasia sends a letter announcing that her nineteen-year-old daughter, Ayesha, will be coming to stay, the long-estranged Blaze and Jane must band together to take charge of their new visitor--and save the house of Trelawney. But both Blaze and Jane are about to discover that the house itself is really only a very small part of what keeps the family together.

Het landhuis

Het Trelawney huis is een enorm groot landhuis, gelegen in Cornwall. Het is al 800 jaar in de familie en elke nieuwe Earl bouwt er weer wat bij. Maar na twee oorlogen, kredietcrises en het ongegeneerd spenderen raakt het geld op. Het gevolg is een groot landhuis in verval. Hannah Rothschild weet het goed te beschrijven, het kost geen enkele moeite om te visualiseren hoe versleten de tapijten zijn, hoe de gordijnen rafelen en van kleur verschoten zijn, en hoe koud het er moet zijn. De daken zijn lek, in de grote ballrooms zijn de ruiten kapot en daar groeit het onkruid naar binnen. Ook de tuin is totaal overwoekerd en het enorm uitgestrekte land dat ooit toebehoorde aan het landgoed is grotendeels verkocht. Personeel is er niet meer; er rest enkel nog vergane glorie.

De familie

Waar het in dit boek om draait, zijn de personages, hun levens en de keuzes die ze maken. Hier zijn dat drie generaties van de Scott familie, (de Lords and Ladies of Trelawney), een disfunctionele en excentrieke familie met allemaal hun persoonlijke eigenaardigheden.

Endyon en Clarissa, beiden in de tachtig, wonen in een paar kamers in het huis. De open haard staat constant te branden, maar warm worden wil het niet. Deze mensen doen er alles aan om niet te zien dat hun glorietijd vervlogen is. Ze leven alsof er niet veranderd is en er nog personeel in huis is. Zo verkleden ze zich nog steeds voor elke maaltijd. De goede naam behouden boven alles is de belangrijkste taak en vooral Clarissa is nog altijd de statige vrouw van vroeger.

Zoon Kitto is de wettige erfgenaam van de titel en het landgoed, maar is weinig aanwezig. Doordeweeks werkt bij in Londen als directeur van de bank Acorn. Zijn vrouw Jane (waarmee hij is getrouwd vanwege haar geld) probeert het ene gat met het andere te vullen. Zij weet op een of andere manier alles nog draaiende te houden. Samen hebben ze drie kinderen, Ambrose (erfgenaam), Arabella en Toby.

Wanneer de oude graaf overlijdt, neemt de oudste zoon de taken over. Broers en zussen zullen volgens traditie het huis moeten verlaten. Zo zijn de broer en zus van Endyon, Anthony (Lord Tony Scott) en Tuffy (heet eigenlijk Louise) al vele jaren verdreven van Trelawney en zelfstandig. Tony is als kunsthandelaar tussenpersoon bij het kopen en verkopen van schilderijen; Tuffy doet onderzoek naar vlooien en andere insecten.

Blaze is de zus van Kitto en al twintig jaar niet meer thuis geweest na een ruzie. Zij werkt voor een beleggingsfonds in Londen en heeft een enorm gevoel voor de geldmarkt, wat nogal wat afgunst opwekt. Als iemand uit het verleden opduikt die wraak wil nemen en de kredietcrisis van 2008 voor enorme problemen zorgt, ziet Blaze onder ogen dat ze terug moet naar Trelawney. 

Ayesha komt naar Engeland om haar vader te leren kennen en wordt opgevangen door Jane en Blaze. Anastasia, de moeder van Ayesha, was namelijk ooit hun ‘beste’ vriendin en met recht het mooiste meisje van de klas. De komst van Ayesha gaat gepaard met een grote schok. Hoe past zij binnen de familie?

Sterke vrouwen

De diversiteit van de personages in deze compleet disfunctionele, aparte familie is met humor beschreven en geeft toch een reëel beeld van het leven van aristocratie in verval. Het begin loopt wat stroef, maar wanneer de personages eenmaal zijn neergezet en de situatie duidelijk is, is het een geweldig verhaal om te volgen.

Rothschild wisselt constant van perspectief, zodat de lezer vanuit alle personages kan meekijken in dit bijzondere leven. Opvallend is dat de vrouwelijke personages sterke vrouwen zijn die ook het verhaal dragen en er alles aan doen om het huis te redden. Het gedrag van de excentrieke Clarissa is echt fantastisch. Aanvankelijk komt ze lastig en vervelend over, maar later blijkt haar eigengereidheid van groot belang. Jane maakt een enorme ontwikkeling door en ontdekt hoe zelfverzekerd en zelfstandig ze is. Blaze was al een sterke vrouw, maar erg eenzaam. Haar terugkeer naar Trelawney verandert haar ook en wel ten goede. Zelfs Ayesha, die voornamelijk op de achtergrond een grote rol speelt, is een krachtige vrouw met een duidelijk doel voor ogen.

De mannen komen er daarentegen niet zo best vanaf. Ze zijn veelal slap of arrogant en wraakzuchtig. Enkel oom Tony kan op sympathie rekenen. Ook Wolfe, een personage dat te weinig aanwezig is om een werkelijk oordeel over te geven, krijgt het voordeel van de twijfel, want hij lijkt wel oké.

Het verhaal

Een landhuis, chronisch geldgebrek, excentrieke personages, en nog meer geldgebrek door foute investeringen en een kredietcrisis: dit is de basis voor het verhaal van House of Trelawney. Want hoe houd je een enorm landhuis draaiende als er geen geld is?

Blaze werkt in Londen in de wereld van beleggingsfondsen en heeft voorzien dat er problemen op komst zijn. Er is niemand die haar geloofd en haar klanten stappen over naar een ander, maar ze krijgt gelijk. De keuze van Rothschild om een personage (Blaze) te plaatsen in de markt van banken en geld, zorgt voor een fijne afwisseling met het leven in het vervallen landhuis. Het is wel af en toe even doorzetten, want er wordt gebruik gemaakt van woorden en omschrijvingen die gebruikelijk zijn in de financiële wereld. Maar daar is goed doorheen te lezen en het geeft een interessant kijkje in de wereld van het grote geld.

Met de introductie van oom Tony Scott worden we als lezer ook meegenomen in de wereld van kunst en de kunsthandel. Ook al is dit maar een klein onderdeel in het verhaal, het zorgt ook voor afwisseling en is leuk.

Het draait uiteindelijk om Trelawney, het landhuis dat al 800 jaar in de familie is en waar niemand afstand van wil nemen. Er worden plannen gemaakt om het te kunnen restaureren. Ondanks de vele problemen waar ze tegenaan lopen, blijven ze volhardend en de plannen lijken te werken. Het venijn zit dan ook in de staart en het einde van het boek heeft een paar verrassingen in petto. 

Kritische noot

Over het algemeen leest het boek goed. Hannah Rothschild heeft een prettige manier van schrijven, maar af en toe zijn er sprongen in tijd. Deze beginnen met iets wat in de tussentijd is gebeurd en dat wat wordt dan genoemd alsof het al bekend is bij de lezer. Dat schept verwarring, want de uitleg ervan komt vaak pas veel later, en dan nog tussen neus en lippen door. Zo is er het hoofdstuk over een begrafenis, daar zit Clarissa zit met een gebroken been veroorzaakt door een auto-ongeluk. Over dat ongeluk is niets geschreven, maar het wordt later door diverse personages genoemd, zodat je als lezer de stukjes bij elkaar kan leggen om te reconstrueren wat er gebeurd moet zijn. Het leest niet fijn, maar het komt gelukkig niet al te vaak voor.

Wat het einde betreft, ben ik ook niet zo tevreden. Het verhaal stopt vrij abrupt en niet alle uitgezette draadjes worden afgerond. Er ontbreekt een epiloog, waarin de verhaallijnen van Kitto en Jane, Ambrose, Clarissa en Tony een vervolg of een afronding hadden moeten krijgen. Nu heeft alleen het verhaal van Blaze een (gelukkig) einde.

Eindoordeel

House of Trelawney is een heerlijke roman voor wie houdt van verhalen rondom Engelse aristocratie en grote landhuizen. Het heeft een serieuze verhaallijn, maar er is genoeg humor in te ontdekken. De personages zijn levendig en excentriek, en de afwisseling tussen de personages zorgt dat het prettig is om door te lezen en de dingen van verschillende kanten te bekijken. Ook de uitstapjes naar de wereld van de kunst en het grote geld vormen een mooi contrast met het verval van het landhuis van de Trelawneys.

Klinkt als voer voor fans van Downton Abbey!