Eindelijk! Een half jaar nadat Dumplin' op de Amerikaanse Netflix kwam, is de verfilming sinds een week ook te zien op de Nederlandse Netflix. Ik keek er al naar uit en las het boek & bekeek de film. Tijd voor een Film Friday!

Door Karin

Het verhaal

De mollige tiener Willowdean wordt door haar moeder ‘Dumplin’’ genoemd. Haar moeder is een voormalige schoonheidskoningin die nu al jaren de organisatie van de plaatselijke Miss Teen Blue Bonnet-schoonheidswedstrijd doet. Willowdean krijgt regelmatig vervelende opmerkingen over haar gewicht. Uit protest besluit ze om deel te nemen aan de schoonheidswedstijd en door haar gedurfde besluit volgen andere meisjes haar voorbeeld.

‘All my life I’ve had a body worth commenting on and if living in my skin has taught me anything it’s that if it’s not your body, it’s not yours to comment on.’

Het boek

Willowdean heeft veel zelfvertrouwen maar ook zij worstelt met zichzelf. Ze is verliefd op haar collega Bo en juist door hun beginnende relatie begint ze onzeker te worden over haar lichaam. Daarnaast is ze aan het rouwen om haar tante Lucy, die een paar maanden geleden is overleden. Haar tanty Lucy woonde bij haar en was als een tweede moeder. Lucy heeft haar de liefde voor Dolly Parton geleerd en Willowdean blijft een groot fan van Parton.

Het verhaal gaat ook over vriendschap en laat zien dat vriendschappen niet altijd perfect zijn. Willowdean is al jaren bevriend met Ellen, maar het voelt alsof ze uit elkaar aan het groeien zijn. Ze haalt uit en heeft voor een groot gedeelte van het boek ruzie met Ellen. Wel maakt ze ook nieuwe vrienden, Amanda, Hannah en Millie, het groepje misfits die naar haar voorbeeld zich inschrijven voor de schoonheidswedstrijd. 

Uiteindelijk draait het allemaal om jezelf durven te zijn.

‘Sometimes figuring out who you are means understanding that we are a mosaic of experiences. I’m Dumplin’. And Will and Willowdean. I’m fat. I’m happy. I’m insecure. I’m bold.’

De film

In de film speelt Danielle Macdonald de rol van Willowdean en Jennifer Aniston speelt haar moeder. Aniston is ook de producer van de film en heeft Dolly Parton overtuigd om nieuwe nummers voor deze film te schrijven. Het nummer Girl in the Movies was dit jaar zelfs genomineerd voor een oscar. Een ander weetje: auteur Julie Murphy maakt aan het einde van de film een cameo, dus let goed op of je haar kan spotten! 

Het is heel mooi dat in de film de bekende nummers van Dolly te horen zijn. Maar verder is het toch jammer dat in een film nou eenmaal niet zoveel informatie/diepgang past als het originele boek. Een film is natuurlijk een ander medium. Er moeten altijd keuzes gemaakt worden omdat het verhaal in één film van twee uur moet passen.

De relatie van Willowdean en haar moeder Rosie vond ik goed overkomen. Jammer was dat haar relatie met Bo wat onderbelicht bleef en dat bijna-vriendje Mitch helemaal niet in de film voorkwam. Toch is het een leuke feelgood film en ben ik blij dat ze het verhaal inspirerend genoeg vonden om er een film van te maken.

Ik hoop dat ze ook Murphy’s andere boek Puddin’ gaan verfilmen. Dit boek heeft niet Willowdean in de hoofdrol maar gaat over Millie en Callie. Ik hou van Millie en haar enthousiasme. Een van haar leukste opmerkingen vind ik:

‘All my favorite things start off as bad ideas.’

Heb jij het boek gelezen of de film al gezien? Wat vond jij er van?

P.S. In januari heeft de YA Club al het boek en de film vergeleken. Benieuwd naar hun meningen? Klik dan hier!