Het is een neushoorn! Een gorilla! Een walvis! Een haai! Nee, het is Nimona.

Door Lieke

Nimona van ND Stevenson debuteerde in 2011 op Tumblr. Vervolgens verscheen het verhaal van 2012 tot 2014 als webcomic. Wat begon als schoolproject, werd een proefschrift en daarna werd het zelfs door HarperCollins gepubliceerd. Sinds kort is de verfilming op Netflix te zien.

Plot

De kern van het plot: gedaanteverwisselaar Nimona biedt zich als sidekick aan bij vermeende schurk Ballister Blackheart/Boldheart. Ballister heeft een haat-liefdeverhouding met held Ambrosius Goldenloin en het Instituut waar zij ooit beiden zijn opgeleid tot ridder. Nu is Ballister vastbesloten om de ware aard van het Instituut te ontmaskeren. Nimona is wat bloeddorstiger dan hem, maar al snel vertrouwen ze op elkaar. Totdat hij ontdekt dat Nimona gevaarlijker is dan hij dacht…

De film voegt verschillende kleine verhaallijntjes en achtergronden toe, waardoor bijvoorbeeld de situatie van Ballister beter resoneert met die van Nimona: mensen hebben een negatieve mening over hen omdat ze anders zijn. Al deze toevoegingen en veranderingen maken het verhaal strakker en de boodschap duidelijker.

Thema’s

Het belangrijkste thema is hoe anders zijn bestraft wordt door de samenleving. In dat opzicht zitten Ballister en Nimona in hetzelfde schuitje. Mensen zien hem als slechterik en haar als monster, omdat ze in de ogen van de maatschappij aan dat plaatje voldoen. De film zet deze boodschap wat steviger neer door te beginnen met hoe Ballister door velen niet geaccepteerd wordt als toekomstige ridder vanwege zijn eenvoudige afkomst. Vervolgens wordt Nimona, wiens gedaante-verwisselen onlosmakelijk verbonden is met haar identiteit, gedurende de film op verschillende manieren gedwongen om zich hiervoor te verantwoorden. Ook Ballister vraagt haar regelmatig om ermee te stoppen en probeert haar in een hokje te stoppen.

De onderliggende metafoor is niet moeilijk te begrijpen, vooral als je weet dat de auteur van het boek transgender is.

Visueel

Visueel liggen de graphic novel en de verfilming best ver uit elkaar. De tekeningen in het boek zijn wat hoekig en imperfect, op een sympathieke wijze. De film daarentegen is visueel oogstrelend. Een heleboel shots zijn adembenemend mooi. Ook de personages zijn meer conventioneel aantrekkelijk. Nimona is nog steeds voller, maar zachter en meer in de anime-richting vormgegeven. De grootste visuele verandering is waarschijnlijk dat de film behoorlijk futuristisch oogt. De schermversie van het verhaal bevat veel moderne technologie, naast de ridderesthetiek van het origineel. En het kapsel van Ambrosius Goldenloin is een stuk hipper! (Lang haar in het boek vs. opgeschoren aan de zijkant en lang, bijna wit geverfd bovenop in de film.)

Emotionele impact

Het hart van beide versies is de vriendschap tussen Ballister en Nimona. De uitwerking hiervan is goed geslaagd in de graphic novel en raakt de juiste snaren. Toch heb ik een voorkeur voor hoe de film hun vriendschap weergeeft in de ontknoping. Het is net een tikkeltje aangrijpender en bevredigender dan in het boek. (Ik ben opzettelijk nogal vaag, want ik wil niets verklappen: je moet deze film gewoon gaan kijken!)

De stemacteurs spelen een grote rol in het succes van de emotionele impact. Chloë Grace Moretz en Riz Ahmed zijn fantastisch als Nimona en Ballister. Eugene Lee Yang als Ambrosius komt minder aan bod, maar is consequent uitstekend en Beck Bennett zorgt voor hilariteit als pestkop.

Oordeel

Het boek is zeer goed, maar de verfilming is geweldig.

Graphic novel: ****

Verfilming: *****

Welke boekverfilming zou jij graag terugzien in een Film Friday?