Toen ik in het middelbaar zat, was lezen voor de lijst echt een hele opgave. Al die stoffige boeken die mijn leerkrachten erop gezet hadden, interesseerden me geen moer. Nochtans lees ik wel heel graag. Ik vind het dus heel jammer dat de boeken die op de lijst staan niet beter aansluiten bij de interesses en leefwereld van degenen die ze moeten lezen. Daarom zijn hier een aantal suggesties die volgens mij wél op de lijst horen.

Door Lotte

The Hate U Give

Dit boek gaat over de 16-jarige Starr Carter. Starr leeft in twee werelden. Enerzijds gaat ze naar een chique school, anderzijds woont ze in een armoedige buurt. Die twee werelden zijn sowieso al moeilijk met elkaar te verzoenen, maar dan wordt een van Starrs beste vrienden neergeschoten en weet ze niet meer waar ze thuishoort en hoe ze zich moet gedragen.

The Hate U Give is volgens mij heel belangrijk omdat het ons leert dat niet iedereen het even makkelijk heeft. Omdat het ons leert dat er nog altijd veel onrecht is en dat het belangrijk is om daartegen te strijden. En bovenal omdat het ons leert onze eigen stem in dat gevecht tegen onrechtvaardigheid te vinden.

The Circle

Om eerlijk te zijn, ik kon het hoofdpersonage Mae uit The Circle echt niet hebben. Ze was zo naïef en onnozel dat ik er kregelig van werd. Toch is The Circle een belangrijk boek. De titel staat voor het machtigste internetbedrijf van het moment. Mae werkt voor dat bedrijf en vindt de bedrijfsleiders fantastische mensen. Ze hebben echt een visie volgens haar. Privacy is inderdaad helemaal niet nodig. Als je niets verkeerd doet, heb je ook niets te verbergen... Beetje bij beetje neemt The Circle andere bedrijven over tot zelfs in de overheid...

The Circle is een belangrijk boek omdat het op een niet-belerende manier waarschuwt voor de gevaren van social media. En voor de jongeren die social media met de paplepel binnen gekregen hebben, is dit toch wel iets waar ze dagelijks mee in aanraking komen.

Asking for it

Asking for it gaat over Emma. Emma is een tienermeisje dat graag mooi is. Correctie. Emma is een tienermeisje dat graag mooier is. Mooier dan de andere meisjes op school, mooier dan haar vriendinnen... En dat laat ze graag aan iedereen weten ook. Emma is dus niet echt sympathiek. Op een avond gaat ze naar een feestje. Kort, open jurkje, hoge hakken, want ze heeft een killerbody en dat mag gezien worden. De volgende morgen wordt Emma wakker voor haar deur zonder enige clue van wat er gebeurd is. Gelukkig waren haar vrienden zo vriendelijk om geheugensteuntjes op het internet achter te laten. Sommige geheugensteuntjes zijn wel heel expliciete foto's. Maar ja daar vroeg ze nu toch om?

Dit boek doet je mond openvallen en zet je aan het denken over hoe onze wereld omgaat met verkrachting. En daarom is het belangrijk.

Salt to the Sea

Salt to the Sea gaat over drie jongeren op het einde van WOII. De drie jongeren willen de boot de Wilhelm Gustloff nemen om te vluchten. Maar niet alles loopt op rolletjes...

Dit boek vind ik heel belangrijk omdat weinig mensen weten wat zich nu juist op dat schip afgespeeld heeftterwijl het toch een heel belangrijke gebeurtenis is in de Tweede Wereldoorlog. Ik kan niet veel zeggen zonder iets van het verhaal te verklappen, maar ik zou zeggen: lees het boek en oordeel zelf.

Simon vs. The homo sapiens agenda

Simon is een gewone tiener. Nou ja, hij heeft een klein probleempje. Het begon zo: Simon valt op jongens, maar hij wil nog niet dat iemand het weet. Daarom stuurt hij in het geniep mails naar Blue, een heel leuke jongen die hem misschien ook leuk vindt. Alles gaat goed totdat Simon op een dag zijn account vergeet te sluiten en iemand zijn mails leest. Nu wil die persoon dat Simon vanalles voor hem regelt in ruil voor zijn stilzwijgen. Let the drama begin...

Simon vs. The homo sapiens agenda is een heel leuk boek. Ik heb regelmatig moeten lachen terwijl ik het las. Tegelijkertijd draait het eigenlijk rond een moeilijk thema. Ik vind dat Albertalli de twee op een heel geslaagde manier weet te combineren en daarom is dit feelgood-boek zeker een aanrader.

Na het schrijven van dit artikel was ik wel nieuwsgierig geworden naar de ervaringen die de andere Readers hadden met lezen voor de lijst. Ik heb hun er dan ook naar gevraagd. Ben jij ook nieuwsgierig? Dit was hun antwoord:

Lieke:

Ik vond Lezen voor de lijst vroeger, op zijn zachtst gezegd, vreselijk. En dat gold voor Nederlands, Engels, Duits en Frans. Het gevoel overheerste dat me boeken opgedrongen werden waar ik helemaal nog niet klaar voor was of die gewoon absoluut niet mijn smaak waren. Ik las echt verschrikkelijk veel op die leeftijd, maar ik was dus altijd bezig met boeken lezen voor mijn plezier (vooral thrillers en fantasy toen) terwijl ik er af en toe - met flinke tegenzin - een verplicht boek tussendoor las. Omdat er vooral veel Nederlandse literatuur gedwongen gelezen moest worden, ben ik nu nog steeds bezig met over een afkeer voor Nederlandse literatuur heen te komen.

De meeste boeken die ik moest lezen, heb ik volgens mij simpelweg gewist uit mijn geheugen. Ik weet nog dat ik begon aan Publieke Werken, er niet doorheen kwam (inmiddels heb ik het gelezen: het is prachtig) en toch besloot om het op mijn gelezen lijst te laten staan. Natuurlijk was dat het boek wat de docent wilde bespreken en viel ik finaal door de mand. Die man heeft daarna nooit meer geloofd dat ik mijn boeken toch echt las, haha.

Qua Engels kan ik me Lies of Silence van Brian Moore nog herinneren. Die heb ik ook herlezen. Daar heb ik dezelfde mening over als toendertijd: een verhaal dat eigenlijk heel spannend is op slaapverwekkende wijze verteld.

Onno:

In tegenstelling tot Lieke vond ik het lezen voor de lijst op school wel leuk, maar dan voor zover het boeken betrof die Nederlandstalig waren en na 1900 geschreven waren. Overigens was ik wel een van de weinigen in de klas die dit leuk vonden. Ik moet daarbij wel zeggen dat we destijds de vrijheid hadden qua te kiezen boeken voor de lijst (als je er maar tenminste 2 uit elke grote tijdsperiode tot en met de Romantiek op je lijst had staan). Je hoefde er maar 18 op je lijst, maar ik had er 23 (tactisch gezien handig, want dan toonde je je geïnteresseerd, en het lezen was ook nog plezant).
Voor vreemde talen hoefde ik maar 5 boeken per taal (engels, duits, frans) te kiezen. Engels ging nog wel, zeker met boekjes als The Old Man and the Sea dat lekker dun was. Voor het oude werk als Shakespeare koos ik dan een boek dat in die periode op TV als film te zien was, dan hoefde ik het boek niet te lezen.

Janneke:

Ik heb lezen voor de lijst ook nooit als vervelend ervaren, maar wij hadden ook niet echt een vaste lijst en konden zelf een hoop aandragen. Boeken die mij het meeste zijn bijgebleven voor Nederlands die ik heb gelezen zijn Hajar & Daan van Robert Anker en de Ontdekking van de Hemel van Harry Mulisch.

Voor Engels was het geloof ik maar 1 boek per jaar wat we moesten lezen. Herinner me alleen het vijfde en zesde leerjaar nog: The Chosen van Chaim Potok en The Return of the King van Tolkien.

Duits en Frans heb ik ook voor gelezen, o.a. le Compte du Monte Christo van Alexandre Dumas (Count of Monte Cristo) en Karambolage van Jurgen Banscheruf.

Kayla:

Ik vond lezen voor de lijst echt vreselijk! We waren wel heel vrij in wat we lazen, zolang we maar 2 van de grote drie behandelden. Ik koos altijd vrij simpele boeken en daar was mijn docent nogal teleurgesteld in, maar de verhalen konden mij gewoon echt niet boeien. Ik weet nog dat een klasgenoot en mijn docent een enorme discussie hadden over De Avonden van Gerard Reve. Mijn klasgenoot vond dat die hoofdpersoon alleen maar aan het zaniken was en eens wat moest doen met zijn leven.

Engelse literatuur vond ik een stuk interessanter. Alhoewel dat werk misschien niet altijd literatuur was. Natuurlijk hebben we klassiekers gelezen als The boy in the striped pyjamas en The curious incident of the dog in the night-time, maar ook boeken van John Green. Of mice and men vond ik wel interessant, maar toen nog wel wat moeilijk door mijn engels niveau en de straattaal die gebruikt wordt in het boek.

Nog een paar andere suggesties zijn: Noughts&Crosses, A Very Large Expanse of Sea en What if it's us.

Wat zijn jouw ervaringen met lezen voor de lijst? En heb je zelf ook al eens gedacht: 'Waarom staat dit boek niet op de lijst?' Laat het ons vooral weten in de comments.