Ook voor dit jaar heeft de Hebban Crew weer een uitdagende challenge voor jullie gemaakt. In 2019 bestaat de challenge uit twaalf verschillende categorieën, waarbij de Readers jullie elke maand hun eigen (uiteraard Engelstalige) tips willen meegeven. Vandaag de suggesties voor de derde categorie: lees een prijswinnend boek.

Met deze categorie zijn er heel veel mogelijkheden doordat er tal van boekprijzen zijn. Als je dicht bij huis wil blijven, kun je bijvoorbeeld denken aan de Hebban Clubprijzen, die in 2018 voor het eerst werden uitgereikt. Het winnende boek bij de Readers Club werd Circe van Madeline Miller. Naast winnaars van eigen bodem hebben er ook vertaalde werken gewonnen en dat betekent dat je die boeken natuurlijk ook in je favoriete taal kunt lezen. Hier zijn alle winnaars met hun boeken terug te vinden. 

Ook als je deze categorie liever aanvinkt met een internationale prijs, is er heel wat keus. Voorbeelden zijn The National Book Award, Man Booker Prize of de bekende Pulitzer Prize.  Via de websites kun je vaak winnaars van verschillende jaartallen terug vinden. 

Maar de Readers Club zou de Readers Club natuurlijk niet zijn als wij je niet van onze eigen tips voorzien!

Onno

Het is niet de eerste keer dat ik lovend ben over het boek Long Way Down van Jason Reynolds. Dit boek won in 2018 de Edgar Allan Poe Award voor Best Young Adult. Het is een verhaal dat in vrije versvorm is geschreven en gaat over de vijftienjarige Will die zijn vermoorde broer Shawn wil wreken. In de kringen waarin hij verkeert is het gebruikelijk dat de dader van de moord op een familielid op zijn beurt hetzelfde lot moet ondergaan. Dus gaat Will op zoek naar de moordenaar van zijn broer om hem te liquideren. Will stapt op de bovenste etage in de lift van het gebouw waar de moordenaar zich zal bevinden en gaat naar beneden, gewapend met het pistool van zijn broer in de tailleband van zijn spijkerbroek. De lift stopt op elke etage en elke keer als de liftdeur open gaat, stapt bij Will een geest de lift in. Het zijn allemaal slachtoffers van vuurwapengeweld die Will uit zijn jonge verleden kent. Iedere geesten vertelt wat er in zijn geval is gebeurd is. De vraag is: gaat Will echt doen wat hij van plan is?

Als lezer ervaar je de angst en het verdriet van hoofdpersoon Will. De auteur laat het verhaal zich in een lift afspelen om daarmee te benadrukken dat de hoofdpersoon gevangen zit in zijn eigen ellende. Op deze manier brengt hij tot uiting hoe het voelt om getraumatiseerd te zijn. Reynolds heeft in weinig woorden een aangrijpend verhaal geschreven. Sommige pagina's bevatten maar een paar woorden, maar deze spreken boekdelen.

Janneke

Een aanrader voor een prijswinnend boek? Dan raad ik er eentje aan die ik zelf ongeveer voor de helft nu heb gelezen en van elk woord tot nu toe heb genoten: A Little Life van Hanya Yanagihara. Yanagihara won in 2015 de Kirkusprize in de categorie Fiction & Literature. Ook sleepte het boek nominaties in de wacht voor de Man Booker Prize en de National Book Award.

A Little Life is het verhaal over vier studievrienden in de grote stad New York. Na hun studie zijn ze druk op zoek naar een manier om hun leven invulling te geven. Vanuit een universiteit in Massachusetts verhuizen ze naar New York, zonder geld en zonder baan staan ze er alleen voor. Het enige wat ze bij elkaar houdt is hun vriendschap en hun ambitie het te maken in de grote stad. Gedurende de jaren verandert de vriendschap en dynamiek van de groep. Verslaving, trots en succes drukken hun stempel op de groep. De grootste stempel echter wordt gedrukt door Jude, een van de vier vrienden. Naarmate hij ouder wordt heeft zijn traumatische verleden een steeds grotere invloed op zijn leven en dat van zijn vrienden.

Je wordt als lezer meegenomen door hun levens, verledens, gevoelens en daden, Tevens word je heen en weer geslingerd tussen hoop, geluk en verdriet. A Little Life is soms hartverscheurend en soms hartverwarmend. Met recht dat Yanagihara hiermee de Kirkusprijs gewonnen heeft.

Lieke

Best een moeilijke categorie dit, juist omdat het keuzeaanbod zo groot is. Zelf ben ik van plan om deze maand zeker vier prijswinnende boeken te lezen. Ik begin met The Obelisk Gate van N.K. Jemisin. Als je het eerste deel uit de ‘Broken Earth’ serie, The Fifth Season, hebt gelezen voor de februari-challenge, dan kun je nu meteen doorstomen met het tweede deel van deze prijswinnende science-fiction trilogie. Hierna duik ik in The Bone People van Keri Hulme. Deze roman won de Man Booker Prize in 1985 (een jaar waaruit heel veel goede dingen zijn voortgekomen; zoals bijvoorbeeld ikzelf, haha). Dit boek heb ik een jaar geleden, als het niet langer is, van Reader Inge gekregen en ik voel me heel schuldig dat ik het nog steeds niet gelezen heb. Plus, het gaat over de Maori-cultuur en daar wil ik absoluut meer over te weten komen.

Vervolgens pak ik er een boek bij van Michael Chabon. Ik weet nog niet zeker of het The Amazing Adventures of Kavalier & Clay (Pulitzer Prize 2001) - waarin twee personages door middel van het maken van cartoons het heden proberen te verwerken - of The Yiddish Policemen’s Union (Hugo Award 2008) - een alternatieve geschiedenis waarin Israël in 1948 ten onder ging – gaat worden. Beide lijken ze me heel interessant. Misschien lees ik ze wel allebei: dream big! Tenslotte wil ik het non-fictie boek The Hare with the Amber Eyes (Costa Book Award Biography 2010) van Edmund de Waal afvinken. Hierin vertelt hij het verhaal van een bijzondere verzameling erfstukken in het bezit van zijn familie door de eeuwen heen. Ook naar dit boek ben ik erg benieuwd.

Maar de bovenstaande boeken kan ik natuurlijk niet aanraden, want die heb ik zelf (nog) niet gelezen. Na die lap tekst komt hier dus pas mijn echte tip. Deze roman heeft geen Pulitzer, Man Booker of Hugo gewonnen. Daarom is het waarschijnlijk een minder bekend en daardoor een minder voor de hand liggend boek voor deze categorie. Maar het is zó mooi! A Complicated Kindness van Miriam Toews heeft verschillende Canadese prijzen in de wacht gesleept met het verhaal van een intelligente, rebelse tiener die in een strikte Mennonieten-gemeenschap probeert zichzelf te worden. Het is herkenbaar, grappig, ontroerend en ook nog eens razend mooi geschreven.

Inge

Het boek dat ik wil aanraden is een heel bijzonder boek: Milkman door Anna Burns. Hoewel bijna niemand het een kanshebber vond, won het toch de Booker Prize 2018, omdat het volgens de jury in prachtige taal geschreven is, heel origineel is, en op indringende wijze voelbaar maakt hoe het is om te leven onder de druk van roddels en kerkelijke dwang in een gesloten samenleving.

Het boek laat je door de ogen van een achttienjarig meisje ervaren hoe het is om belaagd te worden door een oudere man, in een zeer gewelddadige omgeving. Klinkt dit aanlokkelijk? Misschien niet. Maar het is fascinerend. Dat komt ongetwijfeld door de heel eigen stem, het vrolijke relativeringsvermogen, het vlotte tempo en de bijtende humor waarmee de hoofdpersoon het verhaal vertelt. Zonder dat namen, plaatsen en jaartallen genoemd worden, besef je dat het zich afspeelt in Noord-Ierland ten tijde van de bloedige zeventiger jaren. Het taalgebruik is zangerig Iers. Toch ga je al lezend voelen dat dit zelfde verhaal over machtsmisbruik zich op talloze andere plekken en in andere tijden afspeelt.

In het begin moest ik wennen aan de bijzondere stijl en het beklemmende verhaal. Geleidelijk ging ik het steeds meer waarderen. Mijn recensie volgt nog, ik heb het boek net uit. Zie je op tegen de Engelse versie? Je kunt natuurlijk ook kiezen om de vertaling in het Nederlands te lezen. Melkboer wordt zeer binnenkort verwacht bij uitgeverij Prometheus.

Yvonne

Ik ben het geheel met Lieke eens: deze categorie is zo uitgebreid dat het nog knap lastig is een favoriet uit te kiezen om aan jullie aan te raden. Ga ik voor Strange the Dreamer van Laini Taylor, dat meerdere prijzen won? Of kies ik een van mijn favoriete boeken: Wonder van R.J. Palacio? Allebei toch niet, want ik wil Anatomy of a Soldier van Harry Parker aanprijzen. De roman won in 2016 de Wavertoon Good Read Award.

Anatomy of a Soldier heeft een erg bijzondere insteek, want het vertelt een verhaal op een mooie, maar bijzondere manier. Het is het onvergetelijke verhaal van Tom Barnes. Deze commandant leidt het Britse peloton in oorlogsgebied in Afhanistan en tijdens een missie raken zij een bermbom. Barnes is zijn ene been direct kwijt; zijn andere been wordt in het ziekenhuis geamputeerd. Met dit boek vertelt hij zijn ervaringen op zijn eigen en zeer bijzondere manier. Voorwerpen en situaties vertellen je namelijk over de gebeurtenissen. Het is erg knap dat 45 willekeurige en losstaande objecten zo'n stabiel geheel kunnen maken. Hoewel er genoeg humor in het boek te lezen valt, haalt dat de pijnlijke randjes er zeker niet vanaf. Het boek is gebaseerd op waargebeurde incidenten die de auteur zelf heeft meegemaakt tijdens zijn carrière als soldaat.

De mogelijkheden voor deze categorie zijn eindeloos. Welk boek ga jij lezen om deze categorie af te kunnen vinken?