Coffee Talk: The Temptation To Be Happy
In Coffee Talk pakken Reader Janneke en haar zusje Marjanne samen een Engels boek op om te bespreken op de spot. In deze editie lezen ze The Temptation To Be Happy van Lorenzo Marone.
The Temptation to be Happy
We maken in The Temptation To Be Happy kennis met Cesare Annunziati. Hij is 77 jaar oud, sinds vijf jaar weduwnaar en vader van twee kinderen. Hij slaagt er niet in een goede vader te zijn, al jaren niet, en een leuke opa zijn is ook moeilijk. Cesare leeft zijn leven zoals hij het wil en is gelukkig. Zijn leven bestaat uit af en toe ruzie maken, en samen zijn met zijn kinderen, op zijn kleinzoontje passen, met zijn buren spreken en met Rosanna het bed delen. Want als je 77 bent, staat je leven ook op dat vlak niet stil.
Als er nieuwe buren in de gang komen wonen, een jong stel met huiselijke problemen, verandert het leven van Cesare en zet hij vraagtekens bij zijn verleden. Hij besluit dat hij zijn fouten recht wil zetten en dat hij tegelijkertijd zijn nieuwe buurvrouw gaat helpen. Maar gaat dit hem wel lukken?
Lorenzo Marone
Lorenzo Marone wordt in 1974 geboren in Napels waar hij opgroeit en uiteindelijk tien jaar als advocaat werkt. Zijn hart ligt echter niet bij zijn werk en in zijn vrije tijd schrijft hij diverse verhalen. Uiteindelijk debuteert hij in 2015 met La tentazione di essere felici welke wij nu voor ons hebben liggen als The Temptation To Be Happy. In 15 talen is het boek inmiddels verschenen en in 2017 verscheen een op het boek gebaseerde film in de Italiaanse bioscopen.
Cover
Janneke: Laten we eens beginnen met de cover. Wat zien we?
Marjanne: De titel staat er voornamelijk groot op. En dan de springende man, dat is zeker Cesare?
Janneke: Dat vermoed ik wel. Een vreugdesprong. Past bij de titel vind ik wel. Hoewel ik het misschien wat minder bij de inhoud vind passen omdat het boek zelf eigenlijk helemaal niet zo 'happy' is. En ik weet ook niet of Cesare echt op zoek is naar zo'n vorm van blijdschap.
Cesare
Marjanne: Wat vond je eigenlijk van Cesare?
Janneke: Ik vond het eigenlijk helemaal geen leuke man toen ik begon met lezen. Zo cynisch, bijna zwartgallig en zo negatief tegenover de mensen om hem heen. Zelfs zijn kinderen.
Marjanne: Ik kon wel sympathie voor hem opbrengen. Zeker later in het boek als je meer weet over zijn verleden en dat hij eigenlijk dingen heel anders aan had willen pakken. Ik vond het wel mooi dat hij dat goed probeerde te maken, in ieder geval tegen zijn kinderen.
Napels
Janneke: Laten we het eens hebben over de setting. Napels. Daar was jij ook nog nooit geweest toch?
Marjanne: Nee. Wel vond ik dat Marone heel visueel schreef. Het kostte mij weinig moeite Napels voor mij te zien en de Italiaanse sfeer te proeven.
Janneke: Dat visuele herkende ik wel. En ik denk dat het voor een Napels kenner nog makkelijker te herkennen is. Ik heb Google Maps er tijdens het lezen wel bij gepakt.
Schrijfstijl en het verhaal
Marjanne: Ik kwam maar moeilijk in het boek. Zeker de eerste dertig pagina's heb ik vaak een stuk terug moeten lezen. Het begon langzaam.
Janneke: Dat vond ik eigenlijk niet, al had ik wel het gevoel dat het verhaal naarmate ik verder in het boek kwam completer werd. Dat er meer losse eindjes invulling kregen.
Marjanne: Later kreeg ik ook meer begrip voor de acties van Cesare zoals ik eerder aangaf. Ik denk dat op dat moment het voor mij ook een makkelijker te lezen boek werd. Zo veel lees ik natuurlijk niet in het Engels de laatste tijd.
Hoe zou jij het doen als...
Janneke: Hoe zou jij leven als je zo oud was als Cesare?
Marjanne: Ik hoop dat ik op die leeftijd nog fief in het leven mag staan. Ik zou er in ieder geval voor zorgen dat ik gelukkig ben. Dat kan natuurlijk op meerdere manieren maar dat zie ik tegen die tijd wel.
Janneke: Ik ga het in ieder geval niet zo aanpakken als Cesare. Ik wil eerlijk blijven tegenover mijzelf en inderdaad vechten voor een gelukkig leven!
En ons oordeel?
Janneke: Ik geef The Temptation to be Happy drie sterren. Het boek kwam wat moeizaam op gang doordat je nog geen enkele achtergrond over Cesare hebt en midden in zijn bejaarde leven stapt. Het kostte even moeite om Cesare daadwerkelijk een likeable bejaarde man te vinden. Het verwerken van het verleden van Cesare en hoe hij zijn best doet om in het leven te staan maakt het, toch wat zware onderwerp, luchtig en hardverwarmend hoewel het op momenten wat stroef en geforceerd voelt.
Marjanne: Van mij krijgt The Temptation to be Happy ook drie sterren. Grotendeels sluit ik mij aan bij de mening van Janneke. Voor mij was het grootste struikelblok het trage begin waardoor ik meermaals het gevoel had een stuk te missen. Hierdoor heb ik wat vaker teruggelezen dan ik wilde. Uiteindelijk vond ik het een vermakelijk en vriendelijk boek waarbij een cynische hoofdpersoon zichzelf terug lijkt te vinden in een verhaal geschreven met humor.
Hebben jullie the Temptation to be Happy gelezen? Wat vonden jullie ervan?