Het verhaal begon met een tehuis voor bijzondere kinderen, voerde door een omhulde stad en leidde uiteindelijk naar een bibliotheek der zielen. In 2015 leek er echter een einde te komen aan de avonturen van Jacob, Emma en de rest van de kinderen van Miss Peregrine. In het vandaag verschenen A Map of Days (NL: De Kaart der Dagen) gaat hun verhaal verder. Het boek is een voortzetting van de serie én de start van een fonkelnieuwe trilogie. Haal de roman uit de verpakking, snuif die heerlijke nieuwe boekengeur op en lees met ons mee!

Door Readers Annemieke, Kayla en Lieke & Iris van de YA Club

Voor meer informatie kun je de Read-Along aankondiging, de Miss Peregrine's Home for Peculiar Children Read-Along, de Hollow City Read-Along en/of de Library of Souls Read-Along raadplegen.

Lees op eigen risico: pas op, spoilers!

In Miss Peregrine's Home for Peculiar Children maakt Jacob voor het eerst kennis met de bijzondere kinderen van Miss Peregrine. In Hollow City brengt een reddingsactie hen naar Londen. In Library of Souls leveren ze een gevecht op leven en dood met de wights en hollows. Daar leek het verhaal te eindigen, maar Ransom Riggs pakt de draad gewoon weer op. Binnen de kortste keren hebben de kinderen zich weer in een nieuw avontuur gestort. Ze mogen er dan grotendeels redelijk normaal uitzien; ze hebben de grootste moeite om hun peculiarity verborgen te houden. En waarom zou dat ook moeten?

#StayPeculiar

Update 1: wo 3 okt (pp. 1-100)

Iris: Vandaag ben ik met de Readers-leden begonnen in A Map of Days van Ransom Riggs. Ik vond zijn eerdere boeken altijd al geweldig en was heel blij toen ik benaderd werd met de vraag of ik dit boek ook zou willen lezen. Ik moest nog wel even wachten met het lezen, maar daardoor ben ik alleen nog maar enthousiaster geworden. Of ik hoge verwachtingen heb van dit boek? Half. Aan de ene kant wel, want de eerste drie boeken waren ongelooflijk goed, maar aan de andere kant ben ik sceptisch, omdat het vaak ook fout gaat als er extra delen bij een serie komen... Tot nu toe ben ik tevreden. Ik ben begonnen in het boek en het voelt een beetje als thuiskomen. Er zijn momenten waarop ik hardop moest lachen, maar ook momenten waarop het verhaal spannend was, zoals toen ze die kelder ontdekten in het huis van Abe.

In het begin had ik wel wat moeite om in het verhaal te komen, omdat ik een beetje vergeten was hoe de andere boeken ook al weer verliepen, maar dat kwam weer terug nadat ik bezig ging met de samenvattingen voor de Young Adult club. (Een beetje promotie, haha.) Al met al kijk ik heel erg uit naar hoe dit verhaal zich verder gaat ontwikkelen en ben ik heel nieuwsgierig.

Lieke: De Readers hebben in ieder geval geen problemen met herinneren wat er in de vorige boeken gebeurd is, haha. Het voordeel van het net gelezen hebben van de trilogie is dat het hele lange rustmoment aan het begin van A Map of Days fijn is om even uit te puffen. Je kunt de personages observeren terwijl ze niet de hele tijd in gevaar, op de vlucht of in gevecht zijn. Aan de andere kant voelen de eerste honderd pagina’s nu een als een lange introductie voor lezers zoals Iris, die de kans krijgen om opnieuw kennis te maken met de karakters. Het is een tikkeltje saai, eerlijk gezegd.

Als er mensen zijn die met dit boek voor de eerste keer de wereld van de bijzondere kinderen binnenstappen, dan ontbreekt er tot nu toe een ‘hook’ om ze verder te laten lezen, vrees ik. Het doet me denken aan een beroemde quote - waarvan niemand schijnt te weten van wie die is - over verhalen: "All great literature is one of two stories; a man goes on a journey or a stranger comes to town." Nou, tot nu toe gaat er niemand op reis en, hoewel Emma en de rest vreemd(en) zijn in Jacobs woonplaats, zijn de bijzondere kinderen geen onbekenden voor de hoofdpersoon of de lezer. Ik mis dus iets van spanning of een doel: het plot, eigenlijk.

Annemieke: Wat heerlijk om gelijk verder te lezen in deel vier na het uitlezen van het derde deel. Een aantal mensen in mijn omgeving gaven aan niet verder te willen lezen omdat drie het een afgerond verhaal maakt. Ergens kan ik me dat helemaal voorstellen. Tegelijkertijd kon ik niet wachten. Helemaal toen Lieke aangaf dat het boek echt verder gaat waar het vorige deel geëindigd was, zoals steeds het geval is geweest.

Inmiddels ben ik 100 pagina's onderweg en deel ik de mening van Lieke wel een beetje dat het een wat lang intro is. Aan de andere kant is het mooie dat er beschreven wordt hoe Jacob zijn twijfels stand blijven houden als hij thuis is bij de familie waar hij zo graag naar terug wilde. Mooi om te zien dat hij daarbij niet de makkelijkste weg kiest door de geheugens van zijn ouders gelijk te laten wissen. Daarmee laat Riggs ons toch weer een beetje verder kennis te laten maken met de persoon Jacob.

Ook vraag ik me af hoe dat moet zijn, voor Jacob, zijn ouders en de peculiars zelf om ineens in het nu te zijn. Een bizarre twist. Wat betekent dit uiteindelijk voor de relatie tussen Jacob en Emma?

Wel ben ik blij dat nu met hoofdstuk drie het verhaal weer wat meer spanning en verrassing in zich krijgt. Het lijkt alsof het nu echt gaat beginnen. Hopelijk is dat ook het geval.

Kayla: Ik ben nog niet zo ver in het verhaal. Ik krijg nu vooral een ‘wat er daarna gebeurde’ gevoel, in plaats van dat ik een nieuw boek lees. Ik snap het idee van Annemiekes kennissen, maar als het goed is, moet ook nu de serie mooi afgerond worden. Doordat het boek begint waar het laatste deel gebleven is, heb ik wel het gevoel dat het verhaal zich een beetje voortsleept.

Ik ben benieuwd hoe het verhaal zich gaat ontwikkelen. Het klinkt in ieder geval veelbelovend.

Read-Along vraag 1: Wat verwacht je van het boek op basis van de titel en de vorige boeken?

Update 2: vrij 5 okt (pp. 100-200)

Kayla: Ik ben pas bij hoofdstuk drie; ik moet snel even bijlezen. Tot nu toe is er nog niet veel bijster interessants gebeurd. De kinderen zullen zich normaal moeten leren gedragen in de huidige tijd en Jacob zal ze daarbij helpen. Hij heeft echter wat problemen om zijn ouders aan zijn kant te krijgen.

Annemieke: Ik ben inmiddels bij hoofdstuk acht beland. Leek het aan het einde van het eerste deel eindelijk wat meer actie op te leveren… de werkelijkheid viel toch een beetje tegen. De actie bleef nog lange tijd uit, tot eigenlijk net voor waar ik nu ben aanbeland, en was ook nog redelijk minimaal. Wat ik wel positief vind, is dat we steeds meer informatie krijgen over Abe en wat hij deed. Het verklaart nog niet altijd de keuzes die hij heeft gemaakt, maar een paar vraagtekens her en der zijn misschien ook goed. Ze houden het verhaal wellicht nog net iets interessanter. Ik moet bekennen dat ik nu toch onderhand ook echt wel toe ben aan een beetje actie en avontuur. Dat is toch wat me aanspreekt in de eerdere delen. Op dit moment weet deel vier me nog niet echt heel erg te boeien. Jammer, maar goed, wat niet is kan nog komen.

Iris: Het begint nu echt interessant te worden. De spanning, die men gewend is uit de oude boeken, begint weer een beetje terug te komen, maar waar ik vooral mee bezig ben, zijn de geheimen van Abe. Ik ben zo nieuwsgierig naar wat die man vroeger allemaal heeft uitgespookt en wat er nu eigenlijk allemaal aan de hand is. Ik kan niet wachten met verder lezen, daarom begin ik nu gelijk weer, haha.

Lieke: Afgezien van het trage begin, vind ik het wel slim van Riggs dat hij nu uit een ander deel van het verleden van Abe put. Dat helpt bij het opbouwen van de wereld en, omdat het in de vorige boeken amper aan bod is gekomen, kunnen nieuwe lezers en fans van de serie samen op ontdekkingsreis. Plus, het hollow-hunten is natuurlijk gewoon interessant en spannend. Wel jammer dat we meer dan 1/3 van het boek erop hebben zitten en het verhaal nu pas echt van start gaat.

Read-Along vraag 2: Wat vind je van H?

Update 3: ma 8 okt (pp. 200-300)

Annemieke: Zelf heb ik een beetje een eindelijk gevoel! Eindelijk komt er wat meer avontuur in het verhaal. Ergens denk ik - want ik heb even zitten denken - dat de inleiding bij deel 1 misschien wel vergelijkbare verhoudingen had ten opzichte van het boek - alleen het verschil is dat daar alles nieuw is en het dus automatisch makkelijker weet te boeien. Maar het is moeilijk om het met zekerheid te zeggen.

Ik vind het mooi om te zien hoe Riggs het onderwerp van de apartheid en slavernij terug laat komen in zijn boek en in het leven van de peculiars. Helemaal omdat het in Amerika ook telkens weer een issue blijft. De vertaalslag die hij maakt naar het avontuur van Jacob en zijn vrienden vond ik erg boeiend. Ook om te zien dat hij als het ware een nieuwe wereld voor de peculiars neerzet - in vergelijking tot het Britse leven in de loops.

Nu begin ik wel erg nieuwsgierig te worden waar de tocht waar H ze op gestuurd heeft toe gaat leiden. En gaan we nog zien wat voor een persoon hij werkelijk is? En de berichten van Miss Peregrine op de voicemail - wat gaat zij doen als dit avontuur blijft voortduren?

Kayla: Ik ben het met de rest eens dat het verhaal langzaam op gang komt. Ik vind dat niet zo heel erg; de wederopbouwing gaat nou eenmaal langzaam. Ik vind het interessant hoe de kinderen veranderd zijn. Jarenlang hebben ze Miss Peregrine geaccepteerd als hun leider, degene die het voor het zeggen heeft, nu is dat echter anders. De kinderen beseffen dat de Ymbryne hen niet altijd kan beschermen. Ditzelfde gevoel gaat door de rest van het bijzondere volk.

Ik ben benieuwd hoe dit in de rest van het boek zal tonen. Zal het volk in opstand komen. Zal er een manier te vinden zijn waardoor niet iedereen zich nog in loops zal moeten schuilhouden?

Iris: Ik loop een beetje achter. Ik probeer zo snel mogelijk weer bij te lezen, maar het is een beetje druk. Tot nu toe vind ik het nog steeds leuk! Ik zit op pagina 250 en het wordt steeds interessanter. Ik heb eigenlijk niet zo heel veel te zeggen. Wel vind ik de ontwikkelingen die de peculiars hebben gemaakt na Library of Souls erg interessant. Ik hoop dat Ransom Riggs daar nog wat dieper op ingaat.

Lieke: Nu het verhaal eenmaal op gang komt, vind ik het erg gaaf. Er worden plotseling een hoop nieuwe dingen geïntroduceerd van personages tot loops tot geschiedenis van de peculiars. Wel vind ik het jammer – jullie weten dat onderhand wel – dat Emma en Jacob wéér relatieproblemen hebben vanwege Abe. Riggs heeft het heel natuurlijk in het plot verweven, maar ik vind deze terugkerende verhaallijn zó irritant. Gaat dit nu ook weer drie boeken zo door? Ik hoop het niet.

Read-Along Vraag 3: Wat zou je graag nog willen zien in deze serie?

Update 4: wo 10 okt (pp. 300-400)

Annemieke: Nu ik het boek uit heb, heb ik oprecht weer het heerlijke gevoel zoals ik dat ken van de eerste drie delen. Waar het inleidende stuk behoorlijk wat pagina's in beslag heeft genomen, snap ik nu beter het belang van deze uitgebreide inleiding. Het is bijzonder om te zien dat Riggs met de peculiars in Amerika een hele andere wereld neerzet, die niet te vergelijken is met de 'veilige' omgeving zoals we die kennen in Europa (uit de eerdere boeken). Hierdoor ging er - toch een beetje onverwacht - een nieuwe wereld voor me open.

Ik heb in het bijzonder genoten van de informatie die we kregen over Abe. In dit verhaal leren we hem echt kennen. Tegelijkertijd is het zo dat er ook nu, met het boek op zijn einde, genoeg vragen over blijven. Wat heeft hem gedreven om te doen wat hij doet in Amerika? En hoe zit het met het verhaal over de moord die hij zou hebben gepleegd? Aan het einde van het boek wordt een tipje van de sluier opgelicht, maar toch is het nog niet helemaal duidelijk.

Wat ik me oprecht afvraag is, hoe gaat dit nu verder? Noor is een bijzondere peculiar, dat mag inmiddels duidelijk zijn. Maar wat betekend haar komst voor Jacob en de andere kinderen. En zal de band tussen Jacob en de anderen zich weer herstellen? Of volgen er vanaf nu solo-acties en moeten we dadelijk onze favoriete peculiars gaan missen?

De conclusie is vooral, dat er nog zoveel te ontdekken is, dat ik nu al super nieuwsgierig ben naar hoe dit verder gaat.

Kayla: Ik ben nu ongeveer net zo ver als Iris. Het boek begint al veel spannender te worden. Ik ben blij dat Riggs in dit boek een nieuw verhaal is begonnen, maar ook het oude verhaal probeert af te wikkelen. De gevolgen van de ontwikkelingen in Library of Souls zijn nog steeds duidelijk, maar het verhaal blijft daar niet hangen. Tot nu toe zijn de meeste Amerikaanse peculiars die ze zijn tegengekomen niet erg vriendelijk, maar je weet nooit waar je een helpende hand tegenkomt.

Lieke: Het boek bevat weer echo's van andere media over mensen met bijzondere gaven. De zoektocht naar Noor, die net pas haar kracht heeft ontdekt, doet me heel erg aan X-men denken. Gelukkig voegt Riggs er zelf wat elementen aan toe zodat het toch anders is. Ik vraag me af wie er nu eigenlijk achter Noor aanzitten. Het lijkt niet het werk te zijn van de overgebleven wights. Zijn gewone mensen achter het bestaan van de peculiars gekomen? En ik wil graag meer weten over die bendes bestaande uit peculiars. Dat kleurt dit boek wel het meest. De samenleving van mensen met bijzondere gaven in Amerika is heel anders dan in het Verenigd Koninkrijk. Super gaaf hoe Riggs dat gedaan heeft!

Read-Along Vraag 4: Aan welke kant sta jij? Ben je het eens met Jacob of met Miss Peregrine?

Update 5: vrij 12 okt (pp. 400-einde)

Kayla: Ik heb een flinke leessprint moeten maken om het boek vandaag uit te krijgen. Gelukkig was dat geen enkel probleem, aangezien ik het boek toch niet weg wilde leggen.

Het boek nam een verrassende wending en eindigde dan ook heel anders dan ik had verwacht. Iets wat ik, mits goed gedaan, altijd wel waardeer. Een boek dat voorspelbaar is, heeft voor mij weinig waarde. Of het verhaal moet er om een andere reden uitspringen. Ik ben benieuwd hoe het af gaat lopen tussen Jacob en de andere kinderen. Zullen ze Miss Peregrine’s kant kiezen of zullen ze Jacob helpen om Noor te beschermen? Ik hoop natuurlijk dat ze bij elkaar blijven, al geeft hun scheiding wel ruimte om nieuwe personages te introduceren. Toch denk ik dat Jacob te loyaal is naar zijn vrienden om nu plotseling zonder hen verder te gaan.

In het volgende boek zullen we waarschijnlijk kennis maken met V. In dit boek wordt ze maar kort beschreven, maar ze komt over als een echte badass. Ondertussen is ze echter wat ouder en houdt ze zich verborgen. Misschien wil ze helemaal niet helpen. Dit boek laat je achter met wat vragen, waar ik al aardig over zit te speculeren. Zoals gebruikelijk kan ik weer niet wachten om verder te lezen, maar helaas zal ik even geduld moeten hebben.

Wat ik uiteindelijk van dit boek vond? Het begin was vrij traag. Ik denk dat iedereen het daarover eens is. Het was nodig om de situatie te verduidelijken. De spanning tussen het volk en de ymbrynes, de peculiar clans in Amerika, maar ook Abe's verleden moest uitgeweid worden. Toen de spanning begon, was het ook meteen weer raak en het einde smaakt naar meer. Ik geef het boek dan ook een mooie vier sterren.

Ik vraag me wel af, ben ik de enige die wil weten wat er met Lilly is gebeurd? Iedereen maakt zich zorgen om Jacob of om Noor, maar niemand heeft naar Lilly gevraagd...

Annemieke: Het boek is bij mij al een paar dagen uit, en dus is er ruimte om een en ander te laten bezinken. De trage start vond ik zo jammer... Wat mij betreft had het boek iets ingeperkt mogen worden, waardoor het begin vlotter verliep en ik denk dat het einde dan nog steeds in zijn recht had gestaan. Tegelijkertijd biedt dit perspectief voor mensen die de eerste drie delen niet gelezen hebben. Al zou ik toch niet aanraden om het te lezen, voor je de eerdere delen gelezen hebt.

Van mij krijgt het boek drie sterren. Het wist me gewoon minder te pakken dan de andere boeken. Tegelijkertijd ben ik wel supernieuwsgierig naar het vervolg, dat ik ook zeker zal lezen. Naar het einde toe werd het boek steeds krachtiger. Het kan eigenlijk alleen maar beter worden. Zeker als het verhaal, zoals ook bij de vorige delen, verder gaat waar dit geëindigd is. Maar helaas is nog niet duidelijk wanneer dit vervolg zal verschijnen (of ik heb het in ieder geval nergens weten te vinden). Dus er zit niets anders op om te wachten en Riggs in de gaten te houden.

Iris: Ik heb een hele hectische week gehad waarin ik weinig gelezen heb. Ik zit nu op pagina 300 van A Map of Days en lees het boek dit weekend uit. Als ik vlug de stukjes van de anderen lees, zie ik vaak de naam Noor voorbij komen. Ik ben erg benieuwd wat zij met het verhaal te maken heeft. Nog steeds ben ik een groot fan van dit boek. Het voelt een beetje als thuiskomen en het geeft me gewoon een veilig gevoel als ik dit boek in een overvolle bus aan het lezen ben.

Er zit zoals altijd bij Riggs veel spanning in het boek. Denk aan het moment dat Emma en Jacob het onverwachts op moeten nemen tegen die hollow of dat ze aangevallen werden door een stel ‘bijzondere’ politieagenten. Op die momenten vond ik het jammer dat de bus net bij mijn halte aankwam en ik moest stoppen.

Als ik op dit moment een eindoordeel over mijn leeservaringen van dit boek moet geven, terwijl ik nog maar op driekwart van het boek zit, zou ik zeggen dat de leeservaring geweldig was. A Map of Days is een perfecte combinatie van humor en spanning. Zo’n boek heb ik lang niet meer gelezen.

Lieke: Het begin was inderdaad traag en, wat nog erger is, saai. Doorgaans kan ik een lange introductie best waarderen, maar het moet wel interessant zijn. En de start van dit boek, met de peculiars die moeite hadden om zich aan te passen en de ouders van Jacob die zich weer eens onsympathiek gedroegen, vond ik gewoon echt niet interessant.

Gelukkig was het plot, toen het opdook, erg gaaf. Heel leuk dat we nu meer inzicht kregen in het dubbelleven dat Abe heeft geleid en met wie hij aan hollow hunting heeft gedaan. De opbouw van de peculiar wereld in Amerika was ook goed gedaan. Heel uniek weer met de bendes en het gevaar dat uit een hele andere hoek komt. Noor is een welkom nieuw personage met een coole gave en heerlijk wantrouwig. (Mag ik hopen dat zij interesse toont in Jacob zodat Emma bij haar verstand komt en de love triangle from hell ein-de-lijk sterft?)

Ik vond dit boek over het algemeen weer ouderwets genieten. Riggs heeft duidelijke een nieuwe bron van inspiratie aangeboord en ik ben benieuwd naar wat hij er verder uit tevoorschijn tovert. En ja, wat is er gebeurd met Lilly? Ik hoop dat we daar in boek twee of drie van deze trilogie achter komen, want, nee Kayla, jij bent niet de enige die zich zorgen maakt om haar.

Read-Along vraag 5: Welke ontwikkelingen zou jij graag zien in het volgende boek?

Als je zelf een vraag hebt, gooi ‘m in de groep!

Komende maandag volgt een apart artikel met onze eindoordelen. Spoilervrij!