In de afgelopen maand hebben de Readers weer volop boeken gelezen. Elke Reader heeft één boek uitgekozen om te vertellen waarom hij of zij juist dat boek bijzonder vond. Hopelijk kunnen we jullie hiermee inspireren!

Silke:
In oktober was The Rise and Fall of D.O.D.O van Neal Stephenson en Nicole Galland een zeer onverwachte, aangename verrassing. Ik kreeg het boek aangeboden via Hebban om een recensie te schrijven. Hoewel ik er met gemengde gevoelens aan begon, werd ik vrij snel meegesleept in het avontuurlijke verhaal. Sowieso zijn tijdsreizen en hekserij twee van mijn stokpaardjes en in dit boek werden ze gecombineerd met historische fictie. De perfecte mix die voor vele uurtjes leesplezier heeft gezorgd. En hoewel het boek met zijn 768 pagina’s toch wel een serieuze kanjer is heb ik mij geen seconde verveeld. Ik sloeg de laatste pagina zelfs met spijt in het hart om. Een absolute aanrader!

Dorien:
In oktober las ik Artemis van Andy Weir. Het tweede boek van de auteur die eerder The Martian schreef. Artemis gaat over Jazz, een jonge vrouw die op de maan woont. Ze werkt daar als pakketbezorger, maar klust in het minder koosjere circuit bij door het smokkelen van illegale waren. Hoewel ik The Marian nog niet gelezen heb stond deze al een hele tijd op mijn lijstje. Ik was dan ook heel blij dat ik via een leesclub hier op Hebban de kans kreeg om Artemis te lezen. Het is namelijk echt een leuk boek. Het is geschreven vanuit het perspectief van Jazz en zij vertelt het verhaal op een eigenzinnige manier. Met een hoop humor spreekt zij de lezer soms zeer direct aan waardoor je het idee krijgt dat je echt middenin het verhaal zit. Het boek zit vol met actie en blijft dan ook geen moment stil staan, het tempo ligt lekker hoog. De filmrechten van dit boek zijn overigens al verkocht, dus als het goed is kunnen we over een paar jaar ook van dit boek van Weirs hand een verfilming verwachten.

Demi:
Deze maand las ik een kort verhaal van één van mijn favoriete schrijvers: Stephen King. Dit verhaal was Rita Hayworth and the Shawshank Redemption. De meeste mensen zullen de film hiervan wel kennen, al is het maar van naam. Dit verhaal gaat over een man, Andy, die onschuldig levenslang de gevangenis in moet voor de moord op zijn vrouw en haar minnaar. Het wordt verteld door Red, iemand die al een tijdje in de gevangenis zit en het mannetje is dat 'dingen kan regelen'. Red moet in het begin niets van Andy hebben. Maar algauw blijkt dat Andy niet zoals de andere gevangenen is - hij heeft hoop. Hoop dat gerechtigheid op een dag zal zegen vieren en hij wordt vrijgelaten. Ook zorgt hij dankzij zijn doordachte plannetjes dat het leven van de andere gevangenen wordt verrijkt. Hij wordt een legende in Shawshank Prison. Hij krijgt zelfs de mogelijkheid om zijn onschuld te bewijzen - maar door de corruptie en kwade bedoelingen van de gevangenisdirecteur wordt Andy niet alleen zijn vrijheid belet, maar ook zijn waardigheid. En dan, op een dag, is hij opeens in het niets opgegaan in zijn cel...
Ondanks dat dit een kort verhaal is wordt er ontzettend veel verteld in weinig bladzijdes. King krijgt het voor elkaar om zowel Andy als Red neer te zetten als volwaardige personages en je leeft gelijk met ze mee. Of de film of het korte verhaal beter is durf ik niet te zeggen - beiden zijn aanraders van begin tot eind.

Yvonne:
November 9 van Colleen Hoover is het boek dat ik in oktober las. Fallon is een mooie meid die door een tragische brand onder de brandwonden zit, waardoor haar carrière als actrice is beëindigd en ze sindsdien luisterboeken inspreekt. Ze wil naar New York om haar leven nieuwe energie in te blazen. Als ze met haar vader een afscheidsetentje heeft in een restaurant, loopt hun gesprek wat uit de hand en Ben, een schrijver in spé, hoort het aan en mengt zich in het gesprek. Fallon en Ben hebben hierna een hele leuke avond, waar absoluut meer in kan zitten. Maar diezelfde avond vertrekt Fallon naar New York... Laten ze de kans van de liefde van hun leven schieten voor de kans op een betere carrière?
Ondanks dat het een standaard chicklit-verhaaltje lijkt, is het zoveel meer dan dat. Het is een grote ontdekkingsreis voor de personages, maar ook zeker voor jezelf als lezer. Het boek heeft verschillende verborgen lagen en per hoofdstuk wordt er een laagje weggepeld waardoor je steeds meer te weten komt en de brok in je keel steeds groter wordt. Ik hield het niet droog! Jij wel?

Onno:
In de maand oktober las ik twaalf boeken. Als ik een boek moet kiezen dat deze maand het meeste indruk op mij maakte dan ben ik gauw geneigd het nieuwste boek van een van mijn favoriete schrijvers te nemen: Don't Let Go van Harlan Coben. Het is weer een echte Coben met veel twists, maar ik kies toch voor een ander boek: The Hate U Give van Angie Thomas. Het is een prachtig boek dat niet alleen Young Adults, maar ook Older Adults zouden moeten lezen. Het gaat over de problemen in de Amerikaanse samenleving rond de rassentegenstellingen. Aanleiding zijn de regelmatig voorkomende 'incidenten' waarbij zwarte amerikanen worden doodgeschoten door blanke politieagenten. In de nasleep komt het zelden tot een veroordeling, ook al is het zonneklaar dat de dodelijke actie van desbetreffende politieagent onnodig was. In dit boek is een zekere Khalil het slachtoffer. Hij is met zijn jeugdvriendin Starr met de auto op weg naar huis en wordt aangehouden door een politieagent. Khalil stapt uit en wordt zonder enige aanleiding neergeschoten. Starr is de enige die precies gezien heeft wat er gebeurd is. De zwarte gemeenschap is woest, terwijl in de blanke gemeenschap Khalil wordt neergezet als een crimineel. Wat er hierna in het verhaal gebeurt, gebeurt in de werkelijkheid ook. Angie Thomas beschrijft dit alles op magistrale wijze. Daarbij gebruikt ze hier en daar ook 'slang' om het nog realistischer te maken. Nog leuk om te weten: Angie Thomas, geboren en getogen in Jackson, Mississippi is een voormalige tienerrapper. Ze is Bachelor of Fine Arts in creatief schrijven (Belhaven University) en heeft een niet-officieel diploma Hip Hop. The Hate U Give is haar debuut; het werd meteen een bestseller.

Karin:
Ik las Editing Emma van Chloe Seager voor een Hebban-recensie en ik werd plezierig verrast. Het gaat over de tiener Emma Nash die haar wil leven beteren. In plaats van zichzelf opsluiten in haar kamer en haar ex-vriendje Leon stalken op Facebook, wil ze positieve dingen gaan doen die haar helpen Leon te vergeten. Ze begint een privéblog om daar haar voortgang bij te houden.
Het boek bestaat volledig uit blogposts van Emma. Het boek doet veel denken aan de ‘Confessions of Georgia Nicolson’-serie van Louisa Rennison. Beide series gaan over een tiener en bevatten een enorme hoeveelheid sarcasme en humor. Editing Emma is een luchtige maar echt hilarische coming of age-roman.

Sylvia:
In oktober las ik The Woman in the Window, het debuut van A.J. Finn. Een prachtige, psychologische thriller. Dit boek gaat over Anna Fox. Ze is depressief en lijdt aan agorafobie waardoor ze niet meer de straat op durft. Ze drinkt veel te veel wijn en is slordig met haar medicijnen. Op een avond is ze stomdronken en ziet ze dat haar buurvrouw aan de overkant door iemand wordt neergestoken. Maar ziet ze dit wel echt? Hallucineert ze doordat ze veel te veel medicijnen heeft gebruikt? Is Anna paranoia? Maar Anna weet wat ze gezien heeft. Het personage van Anna is prachtig uitgewerkt. Je bent echt bij haar betrokken. In feite is ze een eenzame vrouw en je gunt het haar gewoon dat ze weer de straat op zou durven en gewoon contact kon hebben met de mensen om haar heen. Je vraagt je algauw af wat er in Anna's verleden gebeurd is waardoor ze agorafobisch is geworden. Beetje bij beetje komt de waarheid boven. Het boek zit vol met onverwachtse plotwendingen: als je denkt dat je weet hoe het zit, blijkt het toch weer anders te zijn. Het boek eindigt met een weergaloze ontknoping die ik niet had zien aankomen. Op het einde heb ik een traantje gelaten en dat na het lezen van een thriller! Echt een móóie thriller. Er is nu ook een Hebban leesclub over dit boek. Die kan ik zeker aanbevelen!

Annemieke:
In oktober las ik verschillende boeken. Het meest verrassende boek vond ik The Melancholy Death of Oyster Boy and Other Stories van Tim Burton. De kaft sprak mij meteen aan, duister maar toch erg aantrekkelijk. Het is een boekje met poëtische korte verhalen die zich kenmerken door de duistere humor en de ietwat lugubere stijl die je ook terug ziet in Burton zijn films. De korte verhalen zijn in goed gezelschap van prachtige illustraties. Met verhalen over Oyster Boy, Mummy Girl, Stick Boy en Match Girl heeft Burton op geheel eigen wijze zijn humor in dit boekje terug laten komen. Een verrassend boekje, vol humor, dat erg toegankelijk is en gemakkelijk weg leest. Heerlijk gewoon!

Lieke:
Music & Silence van Rose Tremain neemt je mee naar 1629. De Engelse muzikant Peter Claire reist naar Denemarken om in het Koninklijke Orkest te gaan spelen aan het hof. Koning Christiaan IV ziet in Peter meer dan een luitist en beschouwt hem al snel als zijn beschermengel. Ondertussen probeert Emilia, vervreemd van haar familie, te overleven als gezelschapsdame van de ontrouwe en egoïstische koningin, Kirsten. Peter en Emilia worden verliefd, maar om hen heen is men alleen maar bezig met geld, sex en macht.

Music & Silence is niet het leukste boek dat ik in oktober heb gelezen (die eer valt te beurt aan The Ocean at the End of the Lane van Neil Gaiman: een boek dat ik hier al besproken heb) maar absoluut het interessantste en grappigste. Vooral de wraakzuchtige Kirsten en de passages uit haar dagboek zijn om van te smullen. Zelden ben ik een personage tegenkomen dat zo verachtelijk en tegelijkertijd zo hilarisch is. Hoe Tremain erin slaagt om iemand die puur gericht is op eigenbelang te beschrijven op een manier die op je lachspieren werkt, is werkelijk waar meesterlijk! Verder is de sprookjesachtige, ietwat onwerkelijke sfeer geweldig goed getroffen. Gebeurtenissen stroken nét niet met de realiteit, mensen jagen onmogelijke dromen na, klokken worden in het woud begraven: er gebeuren merkwaardige dingen in Music & Silence. Deze historische roman met een vleugje magisch realisme is een beetje vreemd, maar wel lekker. En na het lezen kon ik Denemarken afvinken voor de Landenchallenge!

Inge:
Mijn favoriete Engelstalige boek van oktober is het boek dat ik het laatst gelezen heb: Eleanor Oliphant is Completely Fine, door Gail Honeyman. We gaan binnenkort dit boek bespreken op de Readers' Spot, maar ik wil er vast dit over zeggen: Eleanor Oliphant ... heeft alles wat ik in een boek zoek. Mooi beschreven personages, goede dialogen, typische setting, veel subtiele humor, kenmerkend taalgebruik. En vooral een invoelbare en meeslepende psychologische ontwikkeling in een hoofdpersoon die je weet te raken en die je blijft bezighouden, ook nadat je het boek uit hebt.