De Readers hebben de afgelopen maand weer flink wat boeken gelezen. Hieronder vind je een selectie van de gelezen boeken. Hopelijk kunnen we jou hiermee inspireren. Het is ongelovelijk om te zien hoeveel boeken sommige Readers in één maand weten te verslinden!

Inge:
Het boek dat mij het meest geraakt heeft deze maand was Reservoir 13 van de Britse auteur Jon McGregor, voor mij tot dan toe nog onbekend. Ik kreeg het toegestuurd voor een Hebban-recensie. Een boek dat begint als een thriller met een zoektocht naar een vermist meisje van 13, maar zich ontwikkelt tot een kalme maar ongelooflijk boeiende roman over hoe het dorpsleven zich voortzet na deze ingrijpende gebeurtenis, jaar na jaar. Ik heb nog nooit een dergelijk boek gelezen, de structuur is erg bijzonder. Het gaat niet alleen over de mensen maar ook over de dieren en de seizoenen. Als je eenmaal een paar hoofdstukken van dit boek gelezen hebt wil je niet dat het boek eindigt.

Onno:
Een keuze maken voor een specifiek boek kan ik niet. Een selectie maken van wat ik gelezen heb wel. Ik noem de boeken in chronologische volgorde van lezen.
A Stranger in the House van Shari Lapena was een ‘tussendoortje’ heel makkelijk leesbaar, maar iets minder goed dan haar vorige boek The Couple Next Door.
Over een angstaanjagend vrijgezellenfeest schreef Ruth Ware In a Dark, Dark Wood. Dit eerste boek van haar las ik nadat ik de maand ervoor haar andere twee boeken gelezen had. Mede aan de hand van mijn recensies over deze drie boeken heb ik een artikel over deze drie thrillers voor de Spot geschreven.
Nadat Lisa Jewell meer dan tien romantische chicklit-verhalen heeft geschreven, is ze al enkele jaren in het thrillergenre actief. En met succes. Haar 15de boek, de psychologische thriller Then She Was Gone, mag er zijn. Overigens vond ik haar vorige boek I Found You nog een tikkeltje beter.
Met heel veel plezier las ik The Chalk Man van C.J. Tudor dat in januari 2018 verschijnt. Houdt dit boek in de gaten, want dit prachtige debuut wordt een bestseller.
Glass Houses van Louise Penny viel me tegen. Het ‘kale’ verhaal en het plot zijn best goed, maar het duurt allemaal veel te lang.
Verder las ik Exit West van Mohsin Hamid, genomineerd voor de Pulitzer Prijs. Wat mij betreft terecht dat dit boek genomineerd is. Het is een aangrijpend verhaal dat verschrikkelijk goed verteld wordt.
Ten slotte las ik How To Stop Time van Matt Haig in het kader van Hot or Not. Hierover kunnen jullie binnenkort een artikel over verwachten.

Lieke:
Aangezien het #leesuiteigenkast maand was, heb ik zoveel mogelijk geprobeerd om boeken die ik al in bezit had te lezen. Dat is, creatief boekenplanken ten spijt, helaas niet gelukt. De boeken (ja, meervoud) die ik hier wil belichten zijn Signature of All Things van Elizabeth Gilbert, Cuckoo’s Calling van Robert Galbraith (oftewel JK Rowling) en The Blade Itself van Joe Abercrombie. Signature of All Things gaat nu eens niet over Gilberts persoonlijke leven, maar is onvervalste fictie. Hoofdpersoon Alma is een “amateur” botanist. Ze is – zacht uitgedrukt - anders. Ze is lomp. Ze begrijpt weinig van andere mensen. Dit is een boek waar eigenlijk alles in zit. Aanrader! The Cuckoo’s Calling voelt aan als een heerlijke ouderwetse misdaadroman terwijl het boek zich toch echt in de 21ste eeuw afspeelt. Deze is een must voor detective liefhebbers! En dan The Blade Itself… De belangrijkste mannelijke personages zijn, laten we zeggen, complexe karakters. Sand dan Glokta, een man die nog steeds pijn lijdt van de martelingen die hij in het verleden heeft ondergaan, is nu zelf folteraar. Logen Ninefingers is een bekeerde moordenaar, maar het duistere deel van zijn aard ligt duidelijk nog steeds op de loer. Jezal dan Luthar is ervan overtuigd dat hij beter is dan iedereen om hem heen. Dat is niet zo. Abercrombie slaagt erin om een verdomd spannend verhaal te schrijven waarin de lezer ondanks alles met deze drie meeleeft. Ik kan niet wachten om aan deel twee van ‘The First Law’ serie te beginnen!

Demi:
In september heb ik een aantal boeken gelezen van verschillende genres. In de zomervakantie had ik een tijdelijk abonnement genomen bij de bibliotheek, en in september had ik nog twee weken over om boeken te lenen en te lezen. Het laatste boek van de bieb dat ik las was een kort verhaal van Stephen King genaamd The Mist. Zoals ik van King gewend ben was ook dit verhaal griezelig, boeiend en had een einde dat veel open laat voor onterpretatie. De nieuwe Netflix serie sprak mij niet zo aan, maar ik ga absoluut de filmversie een keer kijken.
Voor een Hebban recensie mocht ik If there's no tomorrow van Jennifer L. Armentrout lezen. Het was een boek dat een belangrijk thema behandelde en wist de emoties van het hoofdpersonage goed te omschrijven, maar ik zou het boek niet zo snel zelf hadden opgepakt. Het liefste heb ik dat er een vleugje fantasy of sci-fi in zit! Misschien is dat de SFF10 lid in mij dat naar boven komt.
The Thousandth Floor van Katherine McGee las ik om me voor te bereiden op het vervolg Duizelingwekkende hoogte, waar ik een buddyread mee ga doen met de Club van Young Adult. Het boek verraste me positief - Gossip Girl meets sci-fi. Een interessante combinatie die voor veel spanningen zorgt onder de bewoners van de duizend verdiepingen tellende toren.
Voor mijn studie, Engelse Taal en Cultuur, moest ik Fingersmith van Sarah Waters lezen. Het was een geweldig boek dat zich afspeelde in de Victoriaanse tijd. Het gaat over twee vrouwen, veel bedrog, maar ook liefde uit onverwachte hoek. Het is absoluut vijf sterren waard.

Sylvia:
In september heb ik o.a. A Little Life van Hanya Yanagihara en Need to Know van Karen Cleveland gelezen. A Little Life is een roman en gaat over vier vrienden die elkaar kennen uit hun studententijd en die in New York hun leven willen opbouwen. De hoofdpersoon in Jude. Zijn verleden blijft lang mysterieus, maar duidelijk is dat hij een moeilijke jeugd heeft gehad waar hij niet met zijn vrienden over wil praten. A Little Life gaat over veel liefde, maar over nog meer ellende. Langzamerhand wordt duidelijk wat er in het verleden met Jude gebeurd is. Als het lijkt of het niet nog erger kan, nog pijnlijker kan worden, doet Yanagihara er nog een schepje bovenop. Het is een hartverscheurend, meeslepend en verbijsterend verhaal. Ik heb gehuild tijdens het lezen van dit boek. Het heeft me geraakt en behoort daarom tot één van mijn favorieten.
Need to Know is een spionagethriller maar dan niet één vol met ingewikkelde CIA-onderzoeken, harde acties, schietpartijen en achtervolgingen. Het gaat over een vrouw die werkzaam is bij de CIA als contraspionage-analist. Ze komt erachter dat haar man, met wie ze al tien jaar gelukkig getrouwd is en met wie ze vier jonge kinderen heeft, een Russische spion is. Blijft ze loyaal aan haar gezin of aan haar vaderland? Het boek zit vol verrassingen, tot en met de laatste pagina. Dan is de verrassing compleet. Ik denk dat deze thriller vooral bij vrouwen in de smaak zal vallen. Dit boek komt in januari 2018 uit en ik vond het heel leuk dat ik hem nu al mocht lezen! 

Silke:
In september deed ik al wat leeswerk voor de halloween-maand oktober. Horns van Joe Hill was het eerste boek van de maand september.  Horns valt onder de noemer horror, hoewel ik jammer genoeg geen enkel moment gehuiverd heb tijdens het lezen. Eerder een thriller over het slechte in de mens met een bovennatuurlijk randje. Daarna dompelde ik me onder in een heerlijk gotic novel sfeertje met het young adult boek Between the devil and the deep blue sea van April Genevieve Tucholke. Een paranormale roman waar de sfeer afdroop. Daarna was het tijd voor mijn allereerste V.E Schwab boek, namelijk Savage song. Een beetje een tegenvaller, gezien het duidelijk in het genre dystopian valt. Een van mijn minst favoriete genres om te lezen. Gelukkig is de schrijfstijl van Schwab zo betoverend dat ik toch tot op het einde bleef lezen. Na alle monsters en achtervolgingen, was ik toe aan iets totaal anders. Iets sprookjesachtig en dat vond ik in de gedaante van Heartless door Marissa Meyer. Wat een heerlijk boek, Meyer weet de sfeer van het orginele Alice verhaal perfect op de lezer over te brengen. Hoewel iedereen natuurlijk weet hoe het verhaal van de hartenkoningin afloopt, zat ik toch op het puntje van mijn stoel. Ik sloot de maand af met mijn favoriete boek van de maand, namelijk Every heart a doorway van Seanan McGuire. Een prachtig verhaal over Eleanor Wests school voor kinderen die een doorweg hebben gevonden naar een fantasiewereld, maar om de een of andere reden zijn teruggekeerd naar de realiteit. 

Karin:
Voor een Hebbanrecensie kreeg ik Wake of Vultures van Lila Bowen opgestuurd en dat boek wist me aangenaam te verrassen. Het is een bijzondere combinatie van western en fantasy en laat zich niet heel gemakkelijk omschrijven. Wake of Vultures is grappig en draait vooral om het belang van de vrijheid te hebben om jezelf te zijn.
Verder las ik Dazzling Heights van Katharine McGee, het vervolg op The Thousandth Floor. Heerlijk om weer te lezen over die wereld van drama en romantiek. Ik had ook weer even behoefte aan iets vertrouwds, dus ik las weer een keer Harry Potter and the Philosophers Stone van J.K. Rowling. De ‘Harry Potter’-reeks blijft een van mijn favorieten!

Dorien:
In tegenstelling tot de meeste van mijn collega-Readers, ben ik in september niet verder gekomen dat het uitlezen van één boek. Maar dat was wel een pareltje, dus dat maakt dan weer alles goed. Ik las namelijk The Kite Runner van Khaled Hosseini. Geschreven in 2003, verfilmd in 2007. Dit boek gaat over Amir. Als zoon van een rijke zakenman heeft hij een goed leven in Kabul, Afganistan. Hij is bevriend met zoon van zijn vaders bediende. Een vreemde vriendschap tussen en jongen van stand en een jongen van één van de laagste kasten van het land. Amir besluit zijn vriend in de steek te laten tijdens de toenemende etnische, religieuze en politieke spanningen van de stervende jaren van de Afghaanse monarchie. Jaren later keert hij terug in een poging zijn fouten goed te maken.
Ik vond dit werkelijk een prachtig boek om te lezen. De bijzondere vriendschap tussen deze twee jongens wordt prachtig geschetst tegen een zeer fascinerende culturele achtergrond. De schrijfstijl van Hosseini is heerlijk; hoewel het boek niet snel leest, komt het verhaal zo dichtbij dat het bijna lijkt alsof het echt gebeurd is. Mijn boek zit naderhand vol met sticky-notes die de mooie quotes en uitspraken markeren.