We zijn dit nieuwe jaar met bijzondere boeken gestart! Readers Onno, Lieke, Karin, Demi en Annemieke vertellen over hun favoriet!

Door: Onno, Lieke, Karin, Demi en Annemieke

Onno:

In januari las ik een bijzonder non-fictie boek. De titel is The Lost Diary of M. Het boek beschrijft het leven van de Amerikaanse schilder Mary Pinchot Meyer van 1961 tot kort voor haar dood in oktober 1964. Ze blijkt een interessante, mooie vrouw met glamour en lef te zijn. Ze schuwt niet om tegen de stroom in te gaan. De Amerikaanse president John F. Kennedy was gek op haar; dat was hij op vrouwen in het algemeen. Daaronder behoorde onder meer de actrice Marilyn Monroe. Dat JFK gek op Mary was blijkt onder meer uit een brief die hij in oktober 1963, een maand voordat hij werd vermoord, aan haar schreef en waarin hij haar smeekte bij hem te komen. Mary hield een dagboek bij. Ze was pacifiste en gebruikte geestverruimende middelen. Mary werd vermoord, waarschijnlijk omdat sommigen haar een gevaar vonden. Haar dagboek werd verbrand. Paul Wolfe maakte een reconstructie in de vorm van The Lost Diary of M. Het is een geslaagd voorbeeld van faction: een mix van feiten en fictie. Voor wie meer wil weten over dit boek, kan hier terecht.

Lieke:

Ik heb een dilemma: The Year of the Flood van Margaret Atwood en Once Upon a River van Diane Setterfield zijn allebei vijfsterrenboeken, dus over welk boek moet ik hier vertellen? Ok, wacht. Deze maand ga ik Maddaddam van Atwood lezen (het laatste deel van de trilogie waarvan The Year of the Flood het tweede boek was) en dan prijs ik bij de volgende ‘Wat lazen de Readers?’ editie gewoon de hele trilogie de hemel in. Dilemma opgelost!

In Once Upon a River wordt een verdronken vierjarig meisje een pub binnengebracht. Maar een tijdje later blijkt ze weer te leven. Vervolgens wordt ze geclaimd door een echtpaar wiens dochter ontvoerd is, maar ook door een man wiens geliefde net haar eigen leven genomen heeft en wellicht ook hun kind heeft getracht te doden. Lily White, de huishoudster van de pastoor, claimt het meisje niet, maar houdt wel vol dat het haar zusje is. Wat is hier aan de hand? En wat heeft het allemaal te maken met de rivier?

Setterfield is een rasverteller, dat was me al duidelijk na The Thirteenth Tale, maar met dit boek heeft ze zichzelf overtroffen. Het is zo mysterieus en ingewikkeld, zo boeiend en alweer zo meesterlijk geschreven. Echt een geweldige roman met rationele oplossingen voor de gewone lezer en magische verklaringen voor de fantasy-lezer.

Karin:

Een van mijn favorieten van januari was A Deadly Education van Naomi Novik. A Deadly Education gaat over een school voor magie, maar verwacht geen Hogwarts. Scholomance is zoveel gevaarlijker. Er zijn geen aardige leraren (zelfs helemaal geen leraren) en er vallen veel meer doden (en dat er doden vallen is doodnormaal). De hoofdpersoon Galadriel is vrijwel het hele boek boos of beledigd en toch kon ik echt genieten van haar als hoofdpersoon. Ze is stoer, slim en weet wat ze wil. 

Ik was al van fan van Naomi Novik, maar na dit boek staat het vast: zodra ze een nieuw boek uitgeeft, zal ik het altijd kopen. Het tweede deel van Scholomance kan me niet snel genoeg komen!

Demi:

In januari las ik 'slechts' drie boeken. Het eerste boek dat ik las was Ready Player Two van Ernest Cline, een onnodig vervolgdeel op het eerste deel dat ik wél heel goed vond. Daarna las ik het laatste deel in de Trials of Apollo-reeks van Rick Riordan: The Tower of Nero. Een spannend en leuk slotdeel, al vond ik het deel hiervoor nog nét een stukje beter door een tragisch sterfgeval dat vrij hard binnenkwam. Het is heel jammer dat dit laatste deel écht het laatste boek is van de drie series die over de Griekse/Romeinse mythologie gingen.

Het boek dat ik wil uitlichten voor dit artikel is echter Shadow and Bone, het eerste deel van een trilogie van Leigh Bardugo. Ik heb de gehele trilogie al een tijdje in mijn kast staan en dankzij de aankondiging van een tv-serie gebaseerd op deze trilogie móest ik nu wel in deze reeks beginnen. Dat klinkt bijna als een straf, maar het beviel heel goed. De plotlijn en de thema's zijn vrij doorsnee en al vaak gedaan in het YA Fantasy genre, maar de wereld die Bardugo heeft geschapen en bepaalde personages zorgden ervoor dat ik dit eerste deel toch met plezier las. De Darkling is een interessant personage waar ik graag meer over wil lezen en ik ben benieuwd hoe het verhaal verdergaat in de vervolgdelen - en hoe dit allemaal verfilmd zal worden. 

Annemieke:

In januari pakte mijn voornemen om wat vaker engelstalige boeken te lezen goed uit. Zo las ik mijn leftover van 2020 uit - The House on Harbor Hill van Shelly Stratton. Een boek dat lang bleef liggen doordat ik huiverig was voor de inhoud met huiselijk geweld in combinatie met dat ik er in eerste instantie maar niet in leek te kunnen komen. Maar aangezien dit boek een Once upon a Bookbox boek was, wilde ik het uitlezen, al was het alleen maar om de meeverzonden cadeautjes eindelijk te kunnen openen. Mijn doorlezen werd beloond. Het boek gaat zeker over huiselijk geweld, maar daarnaast ook over apartheid en overleven. De kracht van de vrouwelijke hoofdpersonages in dit boek is op zijn zachtst gezegd bijzonder. Een prachtig boek dat compleet buiten mijn comfortzone lag, maar wat maar weer eens bewijst dat bij sommige boeken de aanhouder wint.

Daarnaast las ik het YA boek Surviving the Angel of Death van Eva Mozes Kor. Een vernieuwde uitgave die ik via NetGalley mocht lezen van een eerder al verschenen ervaringsverhaal. Eva werd samen met haar familie naar Auschwitz gebracht, maar waar haar familie eigenlijk direct naar aankomst geselecteerd werden voor de gaskamers, overleefden Eva en haar tweelingzusje doordat ze geselecteerd werden voor de experimenten van Mengele. Een vreselijk lot, een vreselijke ervaring. Het boek - dat jammer genoeg - slechts beperkt in gaan op hun tijd in Auschwitz laat vooral de kracht zien van overleven en het leven weer oppakken. Daarnaast verteld het verhaal van vergeving. Iets wat maar moeilijk voor te stellen is voor veel overlevers van de holocaust. Maar Eva Mozes Kor koos ervoor de nazi's te vergeven, zodat ze zelf verder kon met haar leven. En is dat niet een prachtige basis voor overleven! Een aanrader voor wie houdt van oorlogsverhalen, ondanks dat het van mij hier en daar wat dieper op de gruwelijke ervaringen in had mogen gaan.

Wat was jouw favoriet van de afgelopen maand?