Wat lazen de Readers in november?
November. Slachtmaand, jachtmaand, bloedmaand en nevelmaand. Maand waarin Wapenstilstand wordt gevierd, Thanksgiving, Black Friday en Cyber Monday. Maar voor de Readers natuurlijk ook een maand waarin ze veel gelezen hebben. Benieuwd wat?
Onno:
In november heb ik 14 boeken gelezen. Als liefhebber van de boeken van Michael Connelly, keek ik uit naar zijn nieuwste boek over zijn nieuwe heldin Renée Ballard: Dark Sacred Night, dat op 30 oktober is verschenen. Wanneer deze LAPD Detective 's nachts op haar bureau Hollywood Station komt, treft ze er de gepensioneerde detective Harry Bosch aan die in archiefkasten aan het neuzen is. Ballard stuurt hem weg en gaat vervolgens kijken waar Harry Bosch mee bezig was. Hij blijkt de dood van de vijftienjarige Daisy Clayton te onderzoeken. Ze is negen jaar geleden vermoord. De moordenaar is nooit gevonden. Ballard besluit om met Bosch samen te werken om erachter te komen wat er met Daisy is gebeurd en haar moordenaar voor de rechter te brengen.
Het is weer een echt Connelly-boek. Het verhaal is spannend en zit ingenieus in elkaar. Zoals vaak het geval is, vervlecht Connelly de hoofdvraag met andere onderzoekszaken. Alhoewel het verhaal een complex is van gebeurtenissen uit het verleden en het heden, raakt de lezer de weg niet kwijt. Uiteindelijk leidt de auteur de lezer door een labyrint van plots naar een voortreffelijk eind.
Karin:
In november las ik een aantal superleuke boeken. Zo ben ik heel enthousiast over What If It’s Us van Becky Albertalli & Adam Silvera, die ik samen met een paar andere Readers mocht lezen. Een andere YA die ik las deze maand was Ready Player One van Ernest Cline. Ik had al eerder Armada gelezen van Cline en die viel nogal tegen, maar na het enthousiasme van Anouk van de YA Club besloot ik Ready Player One een kans te geven.
Ready Player One gaat over Wade Watson die op zoektocht is naar Easter Egg binnen een virtual reality wereld. Als het lukt om de Easter Egg te vinden, zal hij onvoorstelbaar rijk worden. Om het spel te winnen moet hij goede kennis over games, muziek, films en boeken uit jaren tachtig hebben omdat alle uitdagingen daar omdraaien. Zelf kende ik vrij weinig games maar ik had wel veel herkenning met de genoemde films. Ik vond het een leuk en spannend boek met mooie thema’s!
Lieke:
Mijn favoriete boek van november is zonder twijfel Sing, Unburied, Sing van Jesmyn Ward. Ik was al enorm onder de indruk van haar eerdere roman Salvage the Bones en dit boek doet daar nog een schepje bovenop. Het verhaal gaat over Jojo die samen met zijn jongere zus door hun verslaafde moeder wordt meegenomen om hun vader op te halen uit de gevangenis. Eenmaal daar aangekomen, ziet Jojo - als enige (al lijkt zijn zusje ook bewust te zijn van een vreemde aanwezigheid) - iemand die hij alleen maar kent uit de verhalen van zijn grootvader: de geest van de jongen Richie. Richie reist met hen mee naar huis in de hoop dat, als hij erachter komt hoe hij gestorven is, hij rust kan vinden.
Ward is gek op ongelofelijk rauwe, bijna melodramatische beeldspraak. Normaal gesproken ben ik allergisch voor dit soort theatrale, niet verhelderende taalkunst, maar bij Ward past het zo goed bij de sfeer van de roman en spreekt er zoveel emotie uit dat ik me geen moment geërgerd heb aan de stortvloed van schurende metaforen. De hele geschiedenis, waarin het racistische verleden van de VS een grote rol speelt, kwam vooral heel hard binnen.
Janneke:
November was, met twee weken vakantie, een maand waarin ik weer flink heb kunnen lezen. Van alle boeken die ik heb gelezen is Crazy Rich Asians van Kevin Kwan degene waar ik het meest enthousiast over ben. Ik was al enthousiast over Crazy Rich Asians voordat ik zowel het boek gelezen als de film gezien had en na het lezen is dit enthousiasme alleen maar meer aangewakkerd.
Crazy Rich Asians is het eerste deel in een trilogie over de rijkste families van Singapore. Rachel Chu, een in Amerika opgegroeide Chinese wordt door haar vriend Nick Young meegenomen voor een bruiloft in Singapore. Hier ontdekt ze dat haar vriend de meest begeerde man van Singapore is. En zijn familie is grotendeels helemaal niet blij met haar komst. Kwan verweeft in het boek meerdere verhaallijnen met elkaar. Niet alleen leren we het leven van Rachel en Nick kennen, maar ook Nicks familie en Rachels vrienden komen uitgebreid aan bod. De verhaallijnen lopen allemaal in elkaar over waardoor het als een vloeiend verhaal leest. Bovenal is Crazy Rich Asians een absurdische kijk in het leven van Singapore's Richest en prikkelt het je reislust om zelf eens een kijkje te gaan nemen in Singapore.
Dorien:
Samen met Lotte schreef ik er al dit artikel over. In deze bundel schrijft Kaufman op zeer ontroerende wijze over haar persoonlijke struggles.
Al op de basisschool was ik altijd zeer geïnteresseerd in poëzie en gedichten. Ik smulde dan ook van de gedichten van Annie M.G. Schmidt en de gedichten achterin mijn grote Winnie de Poeh bundel. Een gedicht uit mijn hoofd leren en voordragen vond ik ook altijd een geweldige uitdaging. Bij Nederlands op de middelbare school werd deze liefde eigenlijk alleen maar verder aangewakkerd door meer in het genre te moeten duiken en zelf eigen gedichten te schrijven. Alleen Engelse poëzie heeft me altijd wat angstig gemaakt. Vaak vanwege het wat ingewikkelde taalgebruik in een taal die niet mijn eigen moedertaal is. En dat in combinatie met het idee dat Engelse poëzie vaak oud is en er dan ook nog eens ouderwets geschreven wordt, heeft mij altijd erg afgeschrikt. Maar dit genre is poezie dus in een makkelijk taalgebruik geschreven. Veel gedichten hebben me echt geraakt en dit is dan ook een bundel die ik er zeker nog af en toe bij zal pakken om terug te lezen!
Lotte:
In november heb ik een paar pareltjes gelezen! Zo las ik A Very Large Expanse of Sea waar ik met Annemieke dit artikel over schreef en What If It's Us waar dit artikel over verscheen. En ik begon eindelijk aan het vervolg van The Wrath and the Dawn. En dat bleek een geweldig boek. De reden dat ik zo lang gewacht heb om The Rose and the Dagger te lezen was niet omdat ik het eerste deel slecht vond. Integendeel, ik vond het eerste deel heel leuk, maar telkens wanneer ik aan het vervolg wou beginnen, kreeg er wel een ander boek prioriteit.
The Rose and the Dagger gaat verder waar het vorige deel eindigt. Sharzad wil een manier vinden om de vloek op Khalid te breken. Dit boek draait minder rond de liefde tussen de twee hoofdpersonages en bevat meer actie. Er worden een heel aantal leuke magische elementen uitgewerkt als vliegende tapijten of monsters. Er ontstaan nieuwe vriendschappen en misschien veranderen andere vriendschappen wel in iets meer... Het boek eindigt met een aantal plotwendingen die je mond doen openvallen en Renée Ahdieh laat je gelukkig achter, maar hunkerend naar meer.
Inge:
De afgelopen maand las ik niet veel Engelstalige literatuur. Het meest interessante was The Only Story van Julian Barnes. Het is het verhaal van een oude verteller over hoe hij als 19-jarige de liefde van zijn leven ontmoet, de 48-jarige Susan, en hoe hij tegen de moraal van de mid-sixties in deze liefde beleeft. Het verhaal gaat over liefde in een bepaalde tijd en plaats en sociale klasse, over de reacties van zijn ouders, haar man en volwassen dochters, over hoe deze liefde van uitdagend en opgetogen tot veeleisend en moeizaam wordt. Het gaat ook over de werking van het geheugen en over hoe je je verhaal over de liefde, het enige verhaal, steeds maar weer blijft construeren en reconstrueren. De roman is ook een spel met vertelinstantie (ik, jij, hij) en tijdsperspectief (tegenwoordige tijd, verleden tijd). Dat klinkt misschien ingewikkeld, maar het is vooral een in elegante taal gevatte, bij vlagen ontzettend geestige pageturner waar je een avond van geniet en waar je, als je het uit hebt, nog even over blijft mijmeren.
Het boek doet qua thematiek denken aan The Sense of An Ending, maar dit boek is transparanter, Barnes laat steeds zien wat hij als verteller doet. Dat maakt het iets minder fascinerend maar misschien wel toegankelijker. Een aanrader.
