De Readers hebben in september weer lekker veel gelezen! In dit artikel vertellen we over 1 boek dat eruit sprong, om goede of juist slechte redenen.

Door: Demi, Yvonne, Onno, Lieke, Annemieke en Karin

Demi: Deze maand las ik een YA-duologie die ik al een tijdje wilde lezen. Ik ben fan van The Walking Dead en ben dol op dystopische boeken, en The Rains en Last Chance van Gregg Hurwitz passen perfect in dat straatje. Alleen zijn het geen zombies die de wereld overnemen, maar een geadvanceerde soort aliens dat alle volwassenen in lege hulzen verandert en zo gebruikt om kinderen te vangen. Deze kinderen worden weer gebruikt als broedmachine voor de eieren van de aliens. Het klinkt allemaal heel akelig en dat is het ook, maar deze boeken zijn wel heel spannend. Hoofdpersoon Chance gaat er samen met zijn broer Patrick en beste vriendin/love interest Alex eropuit om een oplossing te vinden terwijl de weinige andere overgebleven kinderen zich schuilhouden in de plaatselijke school. 

Het is misschien niet de beste duologie die ik ooit heb gelezen, maar ik heb er wel veel plezier aan beleefd. Er is genoeg spanning en actie om je aandacht vast te houden, al moet je veel dingen wel met een korreltje zout nemen. Het is vooral jammer dat twee heel bekende en afgeleefde tropes in het YA-genre voorkomen in dit boek - het was veel origineler geweest als de auteur hier niet voor had gekozen. Maar, al met al, deze duologie is absoluut een aanrader voor liefhebbers van dystopieën en zombies/aliens!

Yvonne:
In september had ik eindelijk de tijd om het tweede deel over journalist Martin Scarsden te lezen, geschreven door de Australische Chris Hammer. Op de een of andere manier hebben Australische auteurs een bepaald soort toon in hun boek dat me telkens weer weet te grijpen. De subtiele manier waarop zij actuele problemen van het land in hun verhalen weten te verwerken, trekt als magie aan me. Silver wijkt daar gelukkig niet van af. Het gaat verder waar het eerste boek, Scrublands, eindigde en geeft een mooie openbaring over het privéleven van de progagonist. Na de trammelant in het eerste deel lijkt zijn leven in een rustiger vaarwater te zijn gekomen. Dan erft zijn vriendin Mandy een huis in zijn geboortedorp en ze verhuizen naar Port Silver. Niet alleen heeft er een gewelddadige moord op zijn  jeugdvriend plaatsgevonden; ook komt hij oog in oog te staan met de demonen uit zijn verleden...

Silver is geen nagelbijtend spannend boek, maar door het hoge gehalte aan mysterieuze wendingen en een handjevol ontzettend sympathieke personages, is het een verhaal dat je weet op te slokken. Trust, het laatste boek van de trilogie, is recentelijk uitgekomen in de Australische versie. De UK versie laat iets langer op zich wachten en zal rond januari 2021 verkrijgbaar zijn. 

Onno:

Doorgaans heb ik positieve verhalen over goede boeken die ik de afgelopen maand heb gelezen. Deze keer had ik een teleurstellende ervaring. Het gaat om One by One, het nieuwste boek van Ruth Ware. Tot vorig jaar was ik erg te spreken over haar boeken, maar de laatste twee vielen mij tegen.

In One by One arriveren tien personen bij Chalet Perce-Neige in Frankrijk om te skiën en om te werken. Alle tien gasten zijn op de een of andere manier verbonden aan het bedrijf dat de muziekapp Snoop ontwikkelde. Met deze app kan de gebruiker naar de muziek luisteren waarnaar andere mensen op dat moment luisteren. Het tiental is het oneens over de vraag of het bedrijf dat Snoop ontwikkelde wel of niet verkocht moet worden. Daarbij worden allianties gevormd. Erin is de gastvrouw en Danny de chef van het chalet. Het verhaal wordt afwisselend verteld door Erin en Liz, die ooit PA was bij Snoop.

Het verhaal heeft iets weg van Agatha Christie’s And Then There Were None, maar haalt dit niveau bij lange na niet. Er zijn erg veel personages, waarvan de karakters nauwelijks zijn uitgewerkt. Allen de vertellers Erin en Liz vormen hierop een uitzondering. Dit leidt ertoe dat de lezer in de eerste helft van het boek telkens moet bedenken wie wie is. Heel veel spanning zit er niet in het verhaal, ook al vindt de een na de ander de dood. Vóór de ontknoping is het de lezer al duidelijk wie de moordenaar is.

Ik las alle boeken van Ruth Ware. Dit zijn mijn sterren: In a Dark, Dark Wood (2015) ***, The Woman in Cabin 10 (2016) ****, The Lying Game (2017) ***, The Death of Mrs. Westaway (2018) ***, The Turn of the Key (2019) ** en One by One (2020) **.

Lieke:

Boeken lezen van nieuwe auteurs is een van de leukste dingen die er is, maar soms is het juist fijn om iets vertrouwds te lezen. Nu heb ik het niet over herlezen (hoewel dat ook fijn kan zijn) maar over het lezen van een boek van een auteur die altijd kwaliteit levert. Ja, misschien verlopen de boeken via een vast stramien – sympathieke, capabele man krijgt te maken met misdaad in de paardenwereld – maar alles klopt. Je hoeft niet bang te zijn dat de hoofdpersoon een klootzak is of een idioot, dat het mysterie nergens op slaat of niet spannend is etc. Je weet dat, in de handen van deze auteur, dat allemaal prima in orde is.

Daarom las ik in september Flying Finish van Dick Francis. Deze keer gaat het over een man met een adellijke titel die geen zin heeft om met een of andere rijke erfgename te trouwen zodat hij ‘op stand’ kan blijven leven. Henry werkt liever. Niet op kantoor, zoals zijn familie graag zou zien – als hij dan toch zou nodig moet werken – maar bij een paardentransportbedrijf. Met een collega die een bloedhekel heeft aan de adel en niet vies is van een beetje geweld, is het altijd opletten geblazen voor Henry, maar toch heeft hij lol in zijn werk. De vorige man die zijn baan had, is echter verdwenen. En er gebeuren nog meer rare dingen…

Deze roman is weer ouderwets goed. De climax duurt lekker lang en is heel erg spannend. Alleen jammer dat het boek meteen na de ontknoping eindigt. Ik had graag willen weten wie het allemaal wel en niet overleefd heeft, haha.

Annemieke:

Eindelijk heb ik de afgelopen maand weer een Engelstalig boek opgepakt. En wat voor één! 

Ik ben groot fan van van de boeken van Matt Haig en toen ik de omschrijving van zijn nieuwste boek The Midnight Library las wist ik gewoon dat dit een boek voor de heb was. Het gebeurt niet vaak, maar deze werd ge-pre-orderd. De prachtige kaft en de eerste positieve reacties die ik tegen kwam zorgden er voor dat het boek niet onnodig lang op mijn TBR bleef liggen.

Nora d'r leven is alles behalve dat wat ze gehoopt had. Wanneer ze vervolgens haar kat en haar baan verliest, is ze klaar met dit leven en neemt een drastische beslissing. Die beslissing brengt haar in The Midnight Library, een bibliotheek waar the book of regrets de basis vormt voor vele andere boeken waarin Nora net een andere keuze had gemaakt en daardoor een totaal ander leven kreeg. De grote vraag gedurende het boek is of Nora er in zal slagen het - voor haar - perfecte leven te vinden en te gaan leven.

The Midnight Library is een prachtig boek dat de lezer raakt en aan het denken zet. Het brengt een belangrijke boodschap met zich mee, want... je hoeft het leven niet te begrijpen, je hoeft het alleen maar te leven. En zo is het maar net! Hetzelfde geldt voor dit boek dat een absolute aanrader bleek en mijn favorietenlijstje van dit jaar heeft weten te behalen. Je hoeft het niet gelijk te begrijpen, je hoeft het alleen maar te lezen!

Karin:

Een van mijn leesdoelen in september was om een aantal series af te ronden. Zo las ik het laatste deel van de Winternight-reeks van Katherine Arden, las ik eindelijk het slotstuk van de ‘Throne of Glass’-serie en sluit ik de ‘Shadow of the Fox’-trilogie - ietwat teleurgesteld - af. Op de laatste dag van september wist ik nog een laatste deel uit te lezen, namelijk Truel1f3, het laatste deel van de toffe ‘Lifel1ke’-reeks van Jay Kristoff.

Ik was vanaf het begin al fan van deze bijzondere trilogie over androids en ik heb de eerste twee delen beide 5 sterren gegeven. Dit laatste deel gaf ik 4 sterren, het boek wist vooral op het eind weer ontzettend indruk te maken. Kristoff behandelt gewoon zulke interessante vraagstukken over ethiek in robotica en combineert dat met toffe personages en genoeg spanning & actie. Kristoff is inmiddels zo’n auteur geworden waar ik alle boeken van wil lezen. Hij is absoluut niet lief voor zijn personages (en dus niet voor zijn lezers), maar weet goed een boeiend & spannend verhaal neer te zetten.

Welk boek was jouw favoriet van de afgelopen maand?