Welke horrorauteur was als kind bang van Bambi? Stephen King! Het is dag twee van het Stephen King weekend op Hebban (i.v.m. de publicatie van zijn nieuw boek The Outsider) en vandaag hebben de King fans onder de Readers hun krachten gebundeld met de King bewonderaars bij de Scifi & Fantasy Club. Wat zijn onze favoriete boeken van de man wiens liefde voor horror begon bij een tekenfilm over een lief, klein hertje?

Wel of niet Stephen King lezen? Het is een Dodelijk Dilemma. Je wilt natuurlijk geen Spelbreker zijn, maar het lezen van King is als een ritje in een Achtbaan: voor sommige lezers een Beproeving en voor anderen juist een Noodzaak. Durf je zijn Schemerwereld van Razernij, Misery en Desperation te betreden? Als je besluit Het te doen, wees dan gewaarschuwd! Sla geen boek van hem open Na Zonsondergang, want voor je het weet zit je in het Aardedonker, Zonder Sterren gefascineerd Gevangen aan De Duistere Kant en dat leidt gegarandeerd tot Nachtmerries of juist Insomnia… Ach, Alles Is Eventueel.

Janneke van de SFF Club: Dromenvanger & De Regelaars

Ik weet nog goed dat ik Stephen King ontdekte. Ik weet niet precies meer hoe oud ik was, maar het zal ergens in mijn tienerjaren geweest zijn. Canal Plus draaide nog op de tv en daar zag ik de trailer van Dreamcatcher. Dat zou niet lang daarna mijn favoriete King boek worden. Dromenvanger vertelt het verhaal van vier vrienden die toen ze nog jong waren het opnamen voor de geestelijk gehandicapte jongen Duddits. Duddits wordt een belangrijke factor in hun leven en geeft de vier vrienden het vermogen om telepathisch met elkaar te communiceren. Wanneer de vrienden, volwassen geworden, naar een jachthuisje in Maine gaan, komen ze in aanraking met een mysterieuze ziekte waarna het jachtgebied in quarantaine geplaatst wordt en er een strijd begint met aliens, het leger en een mysterieuze schimmel die de ziekte veroorzaakt.

De Regelaars is weer een heel ander kaliber boek dan Dromenvanger. Waar Dromenvanger op het buitenaardse en paranormale zit, gaat De Regelaars over Chevroletbusjes die een dorpje terroriseren onder invloed van een wezen genaamd Tak. Tak beïnvloedt de autistische Seth die dankzij Tak de realiteit kan beheersen en veranderen. Hierdoor krijgt hij de mogelijkheid het dorp te terroriseren met de Chevrolets. De Regelaars schreef King onder het pseudoniem Richard Bachman en dat was voor mij het eerste boek waar ik toch een beetje een ‘waanzin’ aan over heb gehouden. Nog steeds denk ik, als ik een Chevrolet bus zie rijden, terug aan het boek. Brrrr.

Onno: The Dead Zone

Voor mij is Stephen King een auteur van uitersten. Hij schrijft geweldig goede boeken en boeken die mij totaal niet kunnen bekoren. Zo vond ik Gerald's Game uit 1992 helemaal niks en The Dead Zone uit 1979 geweldig goed. The Dead Zone gaat over Johnny Smith. Hij is leraar op een middelbare school en heeft een relatie met een lerares, Sarah Bracknell. Als gevolg van een auto-ongeluk raakt hij gewond en ligt hij bijna vijf jaar in coma. Wanneer hij ontwaakt, is Sarah getrouwd met een ander en heeft ze een zoon. Bij een test blijkt dat Johnny problemen heeft met het visualiseren van bepaalde dingen, omdat die herinneringen zich in een beschadigd deel van zijn hersenen bevinden: in zijn 'dead zone'. Hij ontdekt dat hij de toekomst en het verleden van mensen kan zien wanneer hij ze aanraakt. Dit heeft grote gevolgen.

Hoewel ik geen liefhebber van paranormale verhalen ben, heeft dit boek me gegrepen. Ik heb het verslonden. Overigens wordt gezegd dat dit verhaal gebaseerd zou zijn op de geschiedenis van de in de jaren zeventig bekende helderziende Peter Hurkos, die bij een val van een ladder een hoofdwond opliep en daarna beweerde dat hij dingen over mensen wist wanneer hij dingen aanraakte die van hen waren.

Cindy van de SFF Club: Ogen van Vuur

Ik was nog relatief jong toen ik begon met het lezen van de boeken van Stephen King. Tussen mijn elfde en twaalfde jaar had ik mijn eerste King in handen. Ik vond de boeken geweldig en door de jaren heen heb ik er heel wat gelezen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet alle boeken even goed vind, maar er zijn er een aantal die mij echt zijn bij gebleven waaronder Cujo, It, Christine en De Beproeving, maar zeer zeker ook het boek Ogen van Vuur. Omdat het verhaal over een jong meisje gaat, raakte het verhaal mij al snel. Ik heb dit boek als mijn favoriet gekozen omdat het verhaal me na al die jaren nog bij is gebleven en ik me nog goed kan herinneren hoe ik met Charlie, de hoofdpersoon, meeleefde. Het boek is in 1984 verfilmd met de oorspronkelijke titel van het boek: Firestarter.

Het verhaal gaat over het achtjarige meisje Charlie. Haar ouders hebben elkaar leren kennen bij een experiment waar zij vrijwillig aan hebben geparticipeerd. Daar kregen zij een geneeskundig iets met codenaam ‘Partij Zes’ ingespoten. Hierdoor kan haar vader mensen manipuleren en zijn wil opleggen. Haar moeder heeft de gave van telekinese. Charlie heeft van haar ouders een sterke kracht meegekregen, namelijk pyrokinese. Zij kan dus met haar wil iets in brand zetten. Als baby kleine dingen, maar hoe ouder zij wordt, hoe groter haar kracht. Daar waar haar ouders problemen krijgen bij het te veel gebruiken van de krachten, ondervindt Charlie hier geen hinder van. Degenen die zijn begonnen met het experiment willen haar daarom graag in handen krijgen. Na vele maanden te zijn gevlucht valt zij, samen met haar vader, uiteindelijk toch in de handen van de wetenschappers. Nu moeten zij nog een uitweg zien te vinden, maar of dat gaat lukken?

Lieke: The Long Walk

Ik heb geen absolute favoriet wat King betreft. Er zijn een aantal boeken die ik ongelofelijk gaaf vind (inmiddels is er eentje bijgekomen: zondag meer daarover!) en kiezen is moeilijk. Dus, ik heb gewoon een wat onbekendere titel gekozen om die onder de aandacht te brengen. The Long Walk, geschreven onder het pseudoniem Richard Bachman, is ondertussen al bijna 40 jaar oud, maar het heeft niets aan kracht ingeboet.

The Long Walk is de naam van een loopwedstrijd die in een toekomstige, onprettige versie van de VS jaarlijks gehouden wordt. Het gaat niet om hoe snel je bent – al moet je je constant in een tempo van minstens vier mijl per uur voortbewegen – maar om hoe lang je het vol kunt houden. De wedstrijd is namelijk pas afgelopen als er nog maar één iemand over is. Als je te langzaam loopt, krijg je een waarschuwing. Als je de weg verlaat, krijg je een waarschuwing. Als je een andere deelnemer aanvalt, krijg je een waarschuwing. Als je hulp van omstanders aanneemt, krijg je een waarschuwing. Bij drie waarschuwingen wordt je doodgeschoten.

Honderd tienerjongens doen vrijwillig mee met de wandeling om uiteenlopende redenen. De 16-jarige Ray Garraty is de hoofdpersoon. Hoewel alle deelnemers eerdere edities van de wedstrijd hebben gezien, lijken veel van hen zich niet volledig bewust van de gevolgen van deelname. Pas gedurende de competitie schijnen ze echt te beseffen waar ze zich voor hebben opgegeven. Als lezer maak je eigenlijk dezelfde ontwikkeling door van ongeloof tot afschuwelijk begrip van de ware aard van de wedstrijd. Het is een troosteloos verhaal dat onvermijdelijk afstevent op een schokkende ontknoping, maar vriendschap vormt de ruggengraat van het boek. Ondanks het simpele gegeven dat iedere loper weet dat alle anderen zullen moeten sterven zodat hij kan overleven, ontstaat er onderlinge genegenheid.

Nog meer King!

Op de Spot van de Scifi & Fantasy Club kun je een artikel vinden met een verzameling van nog meer favoriete King boeken van de SFF’ers en Readers. Check it out!

Wat is jouw favoriete boek van Stephen King? En waarom?