Vorig jaar introduceerde Hebban het vriendenboekje en stelde een aantal vragen aan bekende Hebbanners (mag ik dat zo zeggen?)  *Tau* nam vorige week het initiatief om hier een vriendentag van te maken voor alle mensen op Hebban. En velen volgden inmiddels.

Op diverse blogs buiten Hebban heb ik tags voorbij zien komen, maar nooit durfde ik hieraan mee te doen. Tot nu toe. Want een boekentag, dat durf ik wel. Leuk toch!

Het eerste boek dat ik helemaal zelf las was

Ik denk dat ik Nijntje in de sneeuw als eerste helemaal zelf las. Ik kan me in elk geval goed herinneren dat ik dit boekje steeds maar weer las, helemaal blij dat ik dat kon. Naar mijn idee was Nijntje in die tijd nog niet zo bekend als tegenwoordig. Er waren ook veel minder boekjes.

Mijn vader werkte bij Wolters Noordhoff. Hij kwam regelmatig thuis met boekjes als 'Mijn eerste leesboek' en diverse van Cornelis Jetses (van Aap, Noot, Mies) Het kan dus ook goed zijn dat mijn eerste boek daarbij zat. 

Als ik voor een maand naar een onbewoond eiland zou gaan en ik mocht maar één boek meenemen, dan nam ik dit boek mee

Al vijfentwintig jaar staat The Illustrated Stratford Shakespeare in mijn boekenkast. Ik heb geprobeerd hierin te lezen, maar het zijn hele kleine lettertjes en het Engels is niet echt toegankelijk. Het is een boek waar alles in zit natuurlijk; Liefde, humor, moord en doodslag. Dit lijkt me een mooi boek om me eens een maand in te verdiepen.

Naar dit boek kijk ik enorm uit

Dat is geen moeilijke vraag: Op 10 september komt Het Instituut van Stephen King uit. Ja, die wil ik lezen én hebben!

Het slechtste boek dat ik ooit las is

Er zijn verschillende boeken waar ik niet doorheen kwam. De Avonden staat nog in mijn geheugen gegrift. Mijn zus was lyrisch over het verhaal en uiteraard is zij niet de enige. Ik kwam er niet doorheen. Misschien dat ik het nu wel zou kunnen waarderen, maar aan de zestienjarige ik was het niet besteed. Een ander boek dat in me opkomt is Ongemakkelijke mensen, die ik vorig jaar las voor de Hebbandebuutprijs. Het was een ongemakkelijk boek, zou je kunnen zeggen.

Dit zijn natuurlijk geen slechte boeken. Het zijn gewoon geen boeken die ik met plezier las. Anderen juist wel.

Ik hecht totaal geen waarde aan dit boek

Lijkt dit niet een beetje op de vorige vraag? Ik heb niet zoveel met bepaalde romans. Vroeger heb ik veel Bouquetreeks-achtige boekjes gelezen en ook met plezier; lekker voorspelbaar en in twee uur uit. Echt waarde hecht ik niet aan dat soort boekjes.

Voor mij is het beste boek allertijden

Hier kan ik echt niet op antwoorden, zó moeilijk! Nevelen van Avalon staat bij mijn favoriete tot 25 op één, maar dat had ook Triomf van de verschroeide aarde of Sacajawea kunnen zijn. En er zijn nog zoveel meer! Gelukkig maar.

Dit boek geef ik vaak cadeau

Ik geef eigenlijk geen boeken cadeau en er is er al helemaal geen één die ik vaker heb gegeven. Liever een boekenbon, zodat men zelf uit kan kiezen.

Dit boek verdient echt een Nederlandse vertaling

Volgens mij zijn de meeste boeken die ik lees ook in het Nederlands vertaald. Hoewel, ik las laatst Fat Cat, die is wel geinig en kan ik iedereen aanraden.

Dit boek zouden ze echt moeten verfilmen

Zelf ben ik niet zo van verfilmingen. Als een film of serie is gemaakt op basis van een boek, ga ik voor het boek. Als ik toch een boek moet kiezen zou ik zeggen Quarantaine. Terwijl ik het las, zag ik overeenkomsten met films als Outbreak en I am Legend, overgoten met een scheutje King. En dat alles op Nederlandse bodem

Mijn boekenkast is ingedeeld op

Ooit waren mijn boeken alfabetisch gerangschikt. Dat was in de tijd dat de boeken ook nog in mijn boekenkast pasten en geflankeerd werden door leuke beeldjes en foto's. Inmiddels staan ze op grootte, schrijvers zoveel mogelijk bij elkaar. Er zijn een aantal planken met boeken van Stephen King, in allerlei formaten. Dit vind ik mooi. Het zegt iets over mij en de tijd waarin ze gekocht zijn, bijvoorbeeld. Ik zou deze planken niet willen ruilen voor alle boeken van King door dezelfde uitgever en op dezelfde grootte. Liever zo.

Mijn eerste baan in het boekenvak was

In mijn dromen. Helaas. Hoewel het misschien toch leuker is alleen lezer te zijn en er niet je geld mee te hoeven verdienen.

Ik zou de volgende auteur weleens willen ontmoeten

Ja, dat zou toch echt Stephen King zijn. Niet om hem nog wat te vragen, volgens mij heeft hij alles over het schrijven inmiddels wel verteld. (ook dat boek van hem heb ik gelezen) Maar gewoon, om hem eens echt te zien, aan te raken? Een biertje met hem te drinken. Of iets fris, want volgens mij is hij gestopt met alcohol. Het lijkt me een geschikte man om een avondje mee te zitten. Of ... misshien is zijn vrouw nog interessanter. Wat kan zíj nog vertellen?

Zo ziet mijn ideale leesdag eruit

Op een ruime ligstoel of zo'n loungebank. Onder een parasol met een wijds uitzicht. Zee of heuvels (en daarachter zee) De hond ligt tegen me aan, naast me staat een kop thee of een koel drankje. Iemand zorgt ervoor dat deze steeds weer bijgeschonken wordt en brengt tevens diverse hapjes langs, terwijl ik lees. Af en toe wandelen hond en ik een rondje en / of we nemen een duik in zee.

Ja, ook deze leesdag is een droom. Vakanties komen in de buurt, gelukkig.

Zo zorg ik ervoor dat lezen leuk blijft

Daar hoef ik niet zoveel moeite voor te doen. Ik lees niet specifiek één genre, misschien helpt dat.

Deze overeenkomst heb ik met mijn favoriete boekpersonage

Ik zou zo geen favoriet personage op kunnen noemen, waar ik veel overeenkomsen mee heb. Hoofdpersonen zijn meestal niet zo chaotisch en een stuk actiever. Er zijn overeenkomsten met Harry Potter, als het gaat om het uitstellen van (huis-)werk omdat ik liever met m'n hobbys bezig ben. Of mischien ben ik nog meer een Ron Weasly, want die is net als ik wat bangig.

Niet een favoriet personage, maar wél één waarmee ik wat overeenkomsten zou hebben is Frieda Klein. Niet dat er een psychopaat is, die mensen in mijn omgeving vermoord om mijn aandacht te trekken, gelukkig niet. En ik ben ook geen psychotherapeut. Maar net als zij ben ik graag alleen. Mijn huis is helaas niet erg opgeruimd, maar ik zou graag wat meer tekenen.

Toen ik jong was, vereenzelfigde ik me graag met George uit De Vijf; een jongensachtig meisje met eigen hond.
Er zijn wel personages waar ik graag wat meer op zou lijken. Ronja bijvoorbeeld, of Pippi. Matilda of zelfs Michelle Obama; slimme, avontuuriljke en sterke vrouwen. En dan is daar nog Obelix....

Gelukkig lijk ik niet op hoofdpersonen, die in diepe dalen zitten en/of (bijna) vermoord worden. Lijken ontleden of moordenaars zoeken zou denk ik ook niets voor mij zijn. Ik ben wel blij met mezelf. Over die andere personages lees ik wel.

En dit was mijn Vrienden van Hebban Tag

Ik krijg nu de neiging om te zeggen "Dit was mijn spreekbeurt, zijn er nog vragen?" Het was erg leuk om deze tag in te vullen in elk geval. Misschien dat ik op een ander blog nu ook eens de stoute schoenen aantrek (of pen opneem, hoe zeg je dat digitaal?) en een tag kopieer.