Wat las ik in augustus
Ik las 'maar' vijf boeken deze maand. Vooral vergeleken vorige maand is dat niet veel. Maar ik las boeken, waarvan ik snel werd afgeleid. Tenminste, dat geldt voor Klara en de zon en Homo Deus. De ruim 600 pagina's van Godsgraf was ik in een paar dagen door.
Dus wat las ik?
Wormmaan - Mariken Heitman
Dit boek koos ik, omdat ik naar een zomertalk in het Groniger Forum met Heitman zou gaan. Het is een bijzonder boek, met veel metaforen. De hoofdpersoon is veel in discussie met 'de vrouw die zij niet werd' een mooie beeldspraak. Tijdens de zomertalk vertelde Heitman, dat deze er per ongeluk zo ingekomen is. In het boek staat de dualiteit centraal. Man versus vrouw, wild versus getemd. Zon en maan, onder- en bovengronds. Dat de norm, of onze norm, de man is en ondertussen de invloed van de mens op de natuur.
Sterk als een leeuw - David Samwel
Samwel is geadopteerd en krijgt op jonge leeftijd al last van anorexia. Op heldere wijze beschrijft hij wat deze ziekte met hem doet. Hoe het in zijn hoofd werkt. Heel bijzonder om te lezen, vond ik dat.
Klara en de zon - Kazuo Ishiguro
Klara is een KV, een kunstmatige vriendin voor het zieke meisje Josie. Josie is 'opgetilt', haar buurjongen Rick niet. Klara observeert de wereld van Josie en probeert op haar manier te helpen. Doordat je Klara's observaties leest, zie je soms ook hoe bijzonder onze wereld er voor een buitenstaander uit moet zien. Hoewel het concept van het verhaal mooi is, hield het niet lang mijn aandacht vast.
Homo Deus - Yuval Noah Harari
Een vervolg op Sapiens, dat ik met veel plezier en interesse las. Waar Sapiens het over ons verleden had, vertelt Homo Deus over onze (mogelijke) toekomst. Het boek is voor 2020 geschreven en het is wel even raar te lezen dat we waarschijnlijk geen pandemieën en oorlogen meer zullen krijgen, dat in dat opzicht juist alles steeds beter wordt.
Harari schetst een wereld, waarin onsterfelijk en gelukkig zijn het ultime doel is en dat mensen verschillende manieren zoeken om gelukkig te worden.
Het boek leest een stuk lastiger dan Sapiens. Voor mij dan. Waar ik Sapiens goed kon volgen, is Homo Deus soms wat (te?) abstract. Sommige pagina's moet ik een paar keer lezen en dan snap ik nog niet helemaal wat hij bedoelt. Denk ik. Dat kan ook aan mijn (gebrek aan) concentratie liggen, maar moet een boek juist niet zo geschreven zijn, dat je niet afgeleid wordt?
Wat ik weer opvallend vind, is dat hij bij voorbeeldpersonages altijd een vrouwelijke vorm gebruikt. Een dokter is een 'zij', een mens uit de oudheid is een 'zij'. Alleen bij de soldaten lukte dat natuurlijk niet. Ik besef hierdoor hoe gewend we zijn aan de mannelijke vorm, waarmee de mensen altijd aangeduid worden.
Godsgraf - Jay Kristoff
Jaren geleden las ik deel één van de Nimmernachttrilogie, Nimmernacht. Voor mijn vakantie in mei, schafte ik deel twee aan, maar in mijn herinnering was deel één best ingewikkeld en ook omdat ik al vrij ingewikkelde fantasy las, begon ik niet in Godsgraf. Vorige week, na Homo Deus, had ik wel weer eens zin in een meeslepend verhaal en besloot het te proberen.
Een meeslepen deed het.
Kristoff begint (gelukkig) met een beschrijving van alle personages in Nimmernacht. Grappige beschrijvingen vaak met een humoritische twist aan het eind. Tijdens het spannende verhaal van Mia, die haar dode ouders op een wel heel ingewikkelde manier wil wreken, legt Kristoff door middel van voetnoten aan het eind van elk hoofdstuk uitdrukkingen en verhalen uit. Uitgebreid. Heel uitgebreid, maar weer met humor, waarmee hij de lezer rechtstreeks aanspreekt. Met opmerkingen als "Ik kan me niet voorstellen dat je deze hele voetnoot hebt gelezen, het gevecht staat op het punt te beginnen!". En uiteraard snapte ik dat ik het verhaal sneller uit zou hebben, als ik de voetnoten oversloeg, maar soms stond er wat nuttigs in en bovendien wilde ik de humor niet missen.
Ik genoot zo van het boek, dat ik deel drie maar gelijk heb gekocht, om erachter te komen hoe het afloopt met Mia. Maar deze 712 pagina's ga ik niet meer lezen in één dag (kan zijn dat ik het wel ga proberen). Vandaar dat ik mijn maandoverzicht wel kan plaatsen.