Eindelijk volgt hier het eindverslag! Dank je wel iedereen!

Koffie en Jemen!

Over ‘The monk of Mokha’

Dave Eggers 12 maart 1970) is een Amerikaans auteur en redacteur. Eggers begon zijn loopbaan als schrijver bij Salon.com en het tijdschrift Might, dat hij zelf oprichtte. Vervolgens schreef hij een boek met semi-fictieve memoires (dat werd genomineerd voor de Pulitzerprijs) over het opvoeden van zijn jongere broer na de dood van hun ouders. Daarna volgden diverse romans en een verzameling korte verhalen. In 2005 publiceerde Eggers het boek Surviving Justice: America's Wrongfully Convicted and Exonerated, met daarin een serie interviews met mensen die tot de doodstraf veroordeeld werden, maar voor wie dat oordeel later teruggedraaid werd. Dat boek richt zich met name op de nasleep voor onterecht veroordeelden en hun nakomelingen. In 2008 was Eggers één van de drie winnaars van de TED Prijs

Mokhtar Alkhanshali grew up in San Francisco, brought up by Yemeni immigrants. He dreams of resurrecting the ancient art of Yemeni coffee but finds himself trapped in Sana'a by civil war. A true story that weaves together the history of coffee, the struggles of civil war and the courageous journey of a young man--a Muslim and a U.S. citizen--following the most American of dreams.

Leesclub

Een bijzonder boek met bijzonder gemotiveerde deelnemers in de leesclub! Dat wil en moet ik gezegd hebben!
Aan de start hebben we Jan Klink, Lieke Roovers, Marina, Sigried Lievens, Fiona, Angele Steentjes, Tessa, Janets, Inge Sparrius, Karin Bogaarts-Ros, Nancy en Marjolein. Een allegaartje van Eggers-fans en Eggers-leken, van deelnemers die houden van non-fictie of eigenlijk nooit non-fictie lezen. Een interessante en verscheiden groep!

Waar de ene deelnemer door het boek heen vloog, had de andere wat meer dagen nodig om het af te ronden. Er was wel al een enthousiaste sfeer in het café tijdens het lezen. Jan Klink zorgde voor de benodigde achtergrondinformatie, waar we allen van hebben genoten om die te lezen.

De bijzondere jeugd van Mokhtar legt een belangrijke basis voor de rest van zijn levensloop. Er werd gezocht naar een belangrijk moment in zijn jongere jaren, dat de basis legde voor de rest van zijn leven. De perspectieven waren heel wisselend, de ene deelnemer zocht het meer in Mokhtar’s afkomst en de andere toch in het milieu waarin hij opgroeide. We waren het er allemaal over eens dat de familie van Mokhtar wel een grote invloed had en dat zijn jeugd een interessante mix van traditie en een ‘mindere’ buurt om in op te groeien was.
Alhoewel The monk of Mokha onder het genre non-fictie valt, vonden wij het allemaal als een roman lezen. Het ‘voelt’ niet als non-fictie aan, en er kwamen ook wel wat commentaren dat het misschien teveel ‘geromantiseerd’ was.
Koffiedrinkers of geen koffiedrinkers? Ook hier was er veel verscheidenheid! Het feit dat het over koffie ging was zeker niet voor iedereen de aanzet om dit boek te lezen, toch was iedereen onder de indruk van het proces dat er met het maken van koffie gepaard gaat. Als je zo een kopje koffie voor je hebt staan, besef je eigenlijk helemaal niet hoeveel werk er al aan vooraf is gegaan én hoeveel mensen voor een habbekrats het zwaarste werk doen. De bewustwording van dit proces én het onrecht dat er in sommige landen mee gepaard gaat, is zeker een van de grootste eye-openers van dit boek!
Het mooie aan een boek lezen, is toch dat bepaalde ‘vooroordelen’ omver kunnen geworpen worden! Zo ook over het land Jemen. Waar de meesten dachten dat het grotendeels uit woestijn bestaat, is er nu toch een ‘groener’ beeld ontstaan. De politieke instabiliteit, daar waren we ons allemaal wel van bewust en dat bleek, jammer genoeg, terecht.
De deelnemers zijn het op veel vlakken eigenlijk wel elkaar eens, maar er blijken hier en daar kleine interpretatieverschillen te zijn. Dat leverde een mooie discussie op die iedereen ook weer wijzer maakte.
Het boek loste niet bij iedereen de hoge verwachting in, anderen waren dan weer zeer aangenaam verrast, al bij al een boek dat door iedereen wel gewaardeerd werd.

Eindoordeel

Marjolein vond het boek inspirerend en ziet de verfilming al voor zich en daar is Inge het ook mee eens! Sigried ziet zeker de potentie van het boek, maar blijft toch steken op de conclusie dat het een geromantiseerde en oppervlakkige versie is van een waargebeurd verhaal. Fiona deelt de mening van Sigried en kon zich niet van de indruk ontdoen dat Mokhtar op een voetstuk wordt geplaatst.  Het heldenverhaal kon Angele wel bekoren. Zij heeft door dit boek ingezien hoe bewerkelijk het proces van koffie maken is. Karin vindt de beschrijvingen van Eggers erg smakelijk en kreeg wel zin in een kop koffie tijdens het lezen. Lieke heeft zelfs niet genoeg gelezen over de avonturen van Mokhtar (of ze vindt dat er te kort door de bocht is gegaan ;)). Ze had het boek graag dubbel zo dik gezien en daarmee alles net iets uitgebreider aan bod zien komen. Dat het boek meer als een roman aanvoelt dan als een pure non-fictie zorgt ervoor dat Nancy het een echte pageturner vond. Inge gebruikt ook het woord pageturner, met een charmante hoofdpersoon en een nieuwe kijk op koffie én het land Jemen!
Bij Jan is in ieder geval de interesse gewekt om Mokhtar verder te volgen. En hopelijk is dat bij de rest van de lezers van dit boek ook zo! Janets is het daar in elk geval ook mee eens! En zij heeft ook zin om andere boeken van Eggers te gaan lezen na deze leesclub.

Waardering

Marina 4sterren, Inge Sparrius 4 sterren, Janets 5 sterren, Jan Klink 4 sterren, Angele Steentjes 4 sterren, Evy De Brabander 4 sterren, Lieke Roovers 3 sterren, Nancy 4 sterren, Fiona 3 sterren, Karin Bogaarts-Ros 4 sterren, Sigried 3 sterren, Tessa 5 sterren en Marjolein 4 sterren.
Een mooie verdeling tussen 3/4/5 sterren, met een gemiddelde van 4 sterren. Een zeer mooie eindscore voor een zeer interessante leesclub!

Groetjes Evy