Een beetje Nicci French-moe na de losse verhalen twijfelden zowel Joyce als Silvia halverwege 2011 om met het nieuwe boek van dit schrijversduo te starten. Joyce heeft daar even wat aanmoediging voor nodig gehad. Voor Silvia was de nieuwsgierigheid na een paar maanden niet meer te bedwingen. Zij startte in Blauwe maandag. Een verslaving was ontstaan. De gedachte om na De dag van de doden afscheid te moeten nemen van Frieda Klein is dubbel. We zien uit naar het laatste boek, maar wat zullen we haar daarna missen!

Joyce: Al lang was ik van plan de dagen-boeken te gaan lezen. Ik was gestopt met het lezen van Nicci French, omdat ik de boeken te voorspelbaar vond. Velen bleven me echter vertellen dat ik deze serie echt een kans moest geven en daar ben ik echt heel blij om. In Blauwe maandag moest ik erg wennen aan Frieda Klein. Wie is de ietwat apart vrouw, die 's nachts door Londen wandelt en vol zit met allerlei gedachten. Ze trekt haar eigen plan en volgt haar gedachten op zoek naar de waarheid. Ze is oprecht geïnteresseerd en betrokken bij de mensen die ze wil helpen. Ze gaat daarbij over haar eigen grenzen heen en zeker ook die van anderen.

Frieda heeft me al snel overtuigd van haar goedheid en ik raakte geïntrigeerd door haar.  Ik heb alle boeken geluisterd via Storytel en ik ging steeds meer en vaker luisteren om meer over haar te weten te komen. Ze is een hele prettige vrouw en het maakt me een beetje bedroefd dat ik haar na De dag van de doden zal moeten missen.

De dagen-boeken worden gedurende de week steeds spannender. Frieda opent zich langzaam als een oester, voor de lezers, maar ook voor haar familie en vrienden: Chloe, Olivia, Ruben, Jozef en Sasha, maar zeker ook hoofdinspecteur Karlsson en in zekere zin voor rechercheur Yvette Long. Tegelijkertijd maakt ze ook vijanden. Zo is het: “you love or you hate her”.

Vanaf Wachten op vrijdag is er geen houden meer aan, de boeken zijn zo spannend en onmogelijk om weg te leggen. In volle vaart volgen de soms vreselijke gebeurtenissen elkaar op en brengen Frieda enigszins aan het wankelen. Toch staat ze altijd weer op en is een steun voor iedereen die het nodig heeft. Ze weet haar hoofd altijd enigszins koel te houden en tot een logische oplossing te komen.

Ik ga Frieda en al haar vrienden en familie missen, ik weet het nu al, maar tegelijktijdig ben ik enorm nieuwsgierig naar de ontknoping. Ze heeft altijd gelijk gehad omtrent de moordenaar uit Blauwe maandag, Dean Reeve. Hij was nog in leven en langzaam gingen steeds meer mensen erin geloven. Ik ben benieuwd en bang wat hij voor Frieda in petto heeft. 'Laat hij haar in leven? of is ze verdwenen', dat was haar verzoek in de laatste zinnen van Zondagochtend breekt aan.

Silvia: Terwijl Frieda Klein door een nachtelijk Londen wandelt, maakte ik als lezer kennis met haar. Haar fascinatie voor de stad en dan met name voor de enorme rivier en zijn (onderaardse) aftakkingen die door deze stad meanderen, bracht ze op mij over. Direct vanaf de eerste dag van de week had ze mij in haar greep. In Blauwe maandag ontmoette ik als lezer de belangrijke, hoewel niet altijd gewenste, mensen in haar leven. Haar bijzondere kijk op dit leven is verfrissend. Heel goed wordt beschreven hoe zij, als de eenling die ze is, toch de warmte en liefde van de mensen om zich heen nodig heeft en weet te waarderen. Haar woonomgeving wordt zo neergezet dat je het gevoel hebt met haar rondom de haard te zitten. Ook het gezellige koffietentje in Beech Street (number 9), gerund door een bevriend stel, is niet moeilijk voor de geest te halen. 

Na de kennismaking in 2011 wachtte ik elk jaar met smart op een nieuwe dag die uitkwam. Tot mijn grote verrassing las ik vorig jaar dat, hoewel een week slechts zeven dagen telt, er toch nog een achtste deel zou komen. Het afscheid werd even uitgesteld. Tot nu.

Het is niet aan te raden de delen van deze serie als standalone of in willekeurige volgorde te lezen. In Blauwe maandag ligt de aanhechting van de rode draad die door de volgende delen stevig verweven zit. Het is een gemis als je deze lijn niet meekrijgt. In elk boek krijgt Frieda, naast de problemen die zij vanaf boek één voor haar kiezen kreeg, nog een (moord)zaak die op zichzelf staat voorgeschoteld. Voor de oplossing keert zij in zichzelf, al wandelend door donker Londen. Vaak haar naasten tot wanhoop drijvend, zichzelf in gevaar brengend en niet altijd binnen de grenzen van de wet, zet zij zich volledig in voor de in haar ogen goede zaak.

Alle dagen van de week prijken in mijn boekenkast, met uitzondering van de woensdag. Daar wacht ik nog op. Dat wachten kan ik bijna niet langer om aan Dag van de doden te beginnen. Toch denk ik dat ik het boek langzaam zal lezen. Om Frieda nog even iets langer deel van mijn leven uit te laten maken. En zelf deel te zijn met dat van haar.

Zijn er nog meer fans van deze serie? Wie heeft alle delen al gelezen en kijkt samen met ons uit naar De dag van de doden? Houd onze spot in de gaten, we laten snel weten wat wij van dit laatste deel met Frieda Klein vinden. 

Joyce en Silvia