Boek10l2017 van Godijn Publishing werd op 9 december 2017 gelanceerd. Een van deze boeken is Beet van Marc Kerkhofs. Wij kregen de kans om dit boek te lezen en waren erg benieuwd! Het verhaal wijkt toch iets af van de 'normale' thriller. Hoe hebben wij het ervaren? Aan de hand van zes vragen lees je onze ervaringen in de antwoorden.

Over Beet
George is onderhoudsman op een carwash. Op een avond, als hij moet overwerken, ontdekt hij een vreemd schepsel in de waterput. Zonder dat hij het wil, hecht het dier zich aan hem en met gemengde gevoelens aanvaardt George die vriendschap. Zijn vrouw Diana ontfermt zich over het creatuur en bekommert zich niet om de herhaaldelijke waarschuwingen van haar man. Als boerendochter weet ze hoe ze moet omgaan met dieren. Dat de vreemde indringer hun hele wereld op zijn kop zet, beseft George pas wanneer het te laat is. 

1. Wat vind je van de cover? Zou je als echte thrillerlezer dit boek oppakken in de winkel?
Fany: De cover spreekt me niet echt aan. De foto op de cover is wel leuk, maar voor mij ziet het boek er niet als een echte thriller uit. Ik denk niet dat ik het boek zou oppakken in de winkel, want deze komt niet angstaanjagend of uitnodigend over op mij. Wel vind ik het gebruik van de kleuren en foto een pluspunt. De rode klauw zou me niet echt opvallen en de slogan ook niet. Het is voor mij een poging om als thriller over te komen, maar niet geslaagd. Op basis van deze cover zou ik het boek niet snel vastnemen denk ik.
Elly: Ik vind de cover wel aardig, alleen zou ik hem waarschijnlijk niet oppakken bij de boekwinkel. Meestal pak ik boeken op die via social media of anderszins onder mijn aandacht komen. Of van schrijvers die ik ken door hun voorgaande boeken, maar ooo door aansprekende titels. 
Silvia: Absoluut niet. Ik vind de cover erg over the top, te flashy, kleurig. Een verhaal belovend dat voor mij te onecht is.
Karina: Mij spreekt het wel aan, die felle kleuren en de groene ogen knallen ervan af. Toch vind ik het wel een drukke cover. Ik zou hem in ieder geval oppakken en de achterflap lezen.
Evy: Ik vind de cover een beetje te 'kitscherig'. Het doet ook een beetje Young Adult aan. Na het lezen van het boek heb ik er wel meer begrip voor. In een boekhandel zou ik dit boek niet snel oppakken. Normaal ben ik echt een cover-persoon, als ik de cover minder leuk vind, moet het boek me nóg meer proberen te overtuigen. 

2. Spreekt het hoofdpersonage George je aan? Waarom wel/niet?
Fany:  George is een soort pantoffelheld. Hij wil altijd voor iedereen goed doen, totdat hij Splinter ontmoet. Ik vond hem in het begin nogal een kleurloze figuur, wat grijsachtig, iemand die niet echt tot de verbeelding sprak. Later in het boek blijkt hij toch over meer persoonlijkheid te beschikken en krijgt hij haar op zijn tanden. De brave George is niet echt interessant, maar zijn evolutie vond ik wel intrigerend. George spreekt me uiteindelijk dus wel aan.
Elly: Hoofdpersoon George spreekt me wel aan, het is een lieve man die plezier heeft in zijn werk, hij is niet veeleisend en geniet van kleine dingen.
Silvia: Ik moest erg wennen aan George. Vond het een beetje een sulletje (en dat vond ik zonder zelf gebeten te zijn door Splinter). Naarmate het verhaal vorderde, ging ik George wel waarderen. Ik kon me zijn acties en beslissingen voorstellen. Een aangenaam figuur.
Karina: Ja, George is wel sympathiek. Hij werkt hard, ziet vooral het goede in mensen en doet in ieder geval zijn best om alles in het gareel te houden. Hij heeft ook een - te - zachte kant die soms wel wat irritatie opriep, maar dat is vooral een smaakdingetje.
Evy: Ik vind George echt een leuk hoofdpersonage! Het is eens een normaal iemand, een man die je morgen in de carwash kunt tegenkomen, en dat voelt wel als een verademing. Soms heb ik het gevoel dat andere auteurs hun hoofdpersonages zo ingewikkeld mogelijk maken. Kerkhofs bewijst hier dat een trouwe, goedgemutste en zachtaardige man een bijzondere indruk kan achterlaten!

3. Wat is voor jou hét spanningselement in het boek? Of geef een voorbeeld van een scène die echt heel spannend was. Zonder spoilers graag.
Fany: Het spanningselement is voor mij het vreemde dat bezit neemt van ieders leven. Het boek werd spannend door het wantrouwen en de angst van iedereen voor het onbekende. De paranoia neemt toe en hierdoor verandert het gedrag. De beschrijving van de angst die de mensen voelden, maakte het boek tot een thriller. Voor mij is het een bovennatuurlijke psychologische thriller, want het boek geeft de gedachten van zijn personages weer.
Elly: De spanning bestond er voor mij vooral uit dat ik hoopte dat hij niet gebeten zou worden. Dat hem niets zou overkomen.
Silvia: Echt een thriller vind ik het boek niet. Toch zit er wel spanning in. Vooral de frustraties van George over de gebeurtenissen brengt een spanning mee. Wat nu te doen? Hoe pakken dingen uit? Voldoende spanning voor mij om het verhaal (snel!) door te willen lezen.
Karina: Dat je nooit weet wat een dier zal doen. De scène dat George thuiskomt nadat Diana een confrontatie met het dier heeft gehad en hij de tuin in loopt is echt spannend. Is het dier er nog, hoe zal het reageren? Zit hij misschien op het dak en springt hij ineens op je nek?
Evy: Splinter, het 'beest', vormt voor mij toch het belangrijkste spanningselement. Loop je gevaar in zijn buurt? Zal hij bijten? En wat gebeurt er dan? De eerste ontmoetingen met het beest in een donkere, verlaten carwash waren zo goed beschreven dat ik het mij helemaal kon voorstellen.

4. Zou je dit boek aanraden aan andere mensen?
Fany: Ik zou dit boek aanraden aan mensen die houden van een ander soort thriller dan de dagelijkse actie of misdaad.
Elly: Ik zal dit boek niet zo gauw aanbevelen, omdat veel lezers die ik ken niet echt van fantasy houden.
Silvia: Jazeker. Vooraf had ik dit niet verwacht. Maar het is een fijn verhaal met spanning en dat heel makkelijk wegleest. Het verhaal boeit vrijwel vanaf de start.
Karina: Ik wel, want ik hou hier wel van. Fikse spanning, niet teveel poespas en een goed kloppend plot.
Evy: Ik zou het wel aanraden, maar misschien niet aan iedereen die ik ken. Alhoewel probeer ik soms eens iets aan te raden volledig buiten iemands genre en soms, heel soms, pakt dat verrassend goed uit! Dus... mama, hou je maar vast, want het boek komt jouw kant op!

5. Sprak het bovennatuurlijke element in het boek je aan? Of stootte het net wat af?
Fany: Ik vond het gebruik van het bovennatuurlijke element van grote waarde in dit boek. Het vreemde zorgt voor een originele, intelligente thriller die anders dan anders is.
Elly: Het bovennatuurlijke past in dit boek, maar ik ben  daar zelf geen voorstander van.  Ik hou meer van thrillers, feelgood, literatuur, YA en waargebeurde verhalen. 
Silvia: Voor mij voerde het bovennatuurlijke niet de boventoon. Okay, er gebeuren rare dingen die niet of nauwelijks te verklaren zijn, maar dit leidde niet af van het verhaal. Het gegeven van goed wordt slecht en omgekeerd vond ik een leuk gegeven.
Karina: Wat is bovennatuurlijk? Als daarmee het dier bedoeld wordt, wie zegt dan dat we niet al zover zijn met kruisingen en klonen dat dit dier wel bestaat, maar wij het alleen nog niet weten? Die gedragsverandering na een beet is ook mogelijk. Deze elementen spraken mij zeker aan.
Evy: Doordat er maar één bovennatuurlijk fenomeen is in het boek en de rest van het verhaal alledaags is, vormt dat een vrij groot contrast met elkaar. Ik heb vaak meer moeite met dit contrast dan met het feit dat ik iets lees dat niet waar is.

6. Hoe vond je de schrijfstijl? Zijn er bijzonderheden die je opgevallen zijn?
Fany: De auteur nam me door zijn vlotte schrijfstijl vol details snel mee in zijn verbeelding en ik bleef doorlezen. Naast spannend vond ik het boek ook grappig en psychologisch onderbouwd. Doordat hij zo beeldend schrijft, zag ik het boek als een film voor me en kon ik de karakters levendig voor me zien.
Elly: De schrijfstijl is vrij simpel waardoor het prettig leest. Als ik literatuur lees, verwacht ik wel mooie, maar ook langere zinnen. Bij Beet past de gebruikte stijl goed. 
Silvia: Pas toen de plaats Antwerpen werd genoemd, besefte ik dat het verhaal zich in België afspeelt. Dit heb ik niet uit de zinsopbouw of woordkeuze op kunnen maken. Is het een Nederlandse schrijver die het boek in België laat plaatsvinden of is het een Belgische schrijver die Nederlands schrijft in plaats van Vlaams? 
Karina: Vlotte, makkelijke schrijfstijl. Geen moeilijke woorden, niet teveel poespas maar vooral met veel vaart. De auteur had ook duidelijk zijn best gedaan op research rondom een carwash, complimenten daarvoor, want dit onderwerp was zeer geloofwaardig neergezet.
Evy: Erg vlot leesbare schrijfstijl. Het boek was in geen tijd uitgelezen. Dat is natuurlijk positief! Het voelde niet té makkelijk aan tijdens het lezen zelf, en dat vind ik wel belangrijk. Dat het niet lijkt alsof ik een kinderboek aan het lezen ben!

Onze sterrenregen varieert tussen drie en vier sterren en daarmee doet Beet het helemaal niet slecht!
De uitgebreidere recensies kun je lezen bij: Fany, Elly, Silvia, Karina en Evy.

Zijn jullie nieuwsgierig geworden naar Beet? Of hebben jullie het boek al gelezen? Laat het even weten in een reactie onder dit artikel!