Op donderdagavond 22 februari stap ik op de fiets voor de boekpresentatie van Meedogenloos. Op de fiets inderdaad, want dichterbij dan deze presentatie kan voor mij niet. Tenzij het in mijn eigen huiskamer plaats zou vinden. Bij Stumpel in mijn woonplaats Hoorn wordt het boek van Melissa Skaye en J. Sharpe gepresenteerd.

Al vroeg meld ik me in de sfeervolle koffiehoek van de boekenzaak. Beide auteurs zijn druk bezig met het signeren van een aantal verkoopexemplaren. Het is nog rustig. Ik herken Theo van Rijn van LetterRijn, de uitgever van het boek. Dat biedt mooi de gelegenheid om hem te bedanken voor de leesexemplaren die een aantal leden van de Thriller Club toegestuurd gekregen. Langzaamaan wordt het een gezellige drukte. Vanaf een bank kijk ik toe. Naast me zit een  dame met wie ik aan de praat raak. Na wat zinnen te hebben uitgewisseld blijkt zij de vrouw van Joris van Leeuwen te zijn (J. Sharpe is een pseudoniem). Uiteraard komt het boek ter sprake. Marijke van Leeuwen heeft het schrijfproces niet slechts op de achtergrond gevolgd, nee, zij heeft een zichtbaar aandeel in het boek gehad. De sfeervolle cover komt voor haar rekening. Grappig weetje is dat zij deze cover heeft ontworpen aan de hand van de verhalen van haar man. Ze heeft het boek zelf niet gelezen.

Als iedereen voorzien is van een glaasje neemt het auteursduo het woord. Zij hebben elkaar via hun (voor Melissa Skaye inmiddels toenmalige) uitgever Zilverspoor leren kennen. In 2011 ontstond het plan samen iets te schrijven. Het gezamenlijke document dat dat opleverde was slechts een kort leven beschoren en zag nooit het daglicht. Vorig jaar openden zij onafhankelijk van elkaar het document weer eens. Beiden zagen dat er meer potentie in het verhaal zat dan ze destijds dachten. Er ontstond een mailwisseling en zo werd het plan geboren verder te schrijven. Joris van Leeuwen geeft aan dat hij in principe een vrij organische schrijver is. Echter, samen met een partner aan een boek werken vergt een andere methode. Een plot werd uitgewerkt. De rollen verdeeld. Beide auteurs namen een aantal personages voor hun rekening en schreven deze hoofdstukken individueel. Op ongeveer driekwart van het verhaal moest er een aantal mailtjes en telefoontjes over en weer om de verhaallijnen samen te laten komen. Best een toer om een verhaal uit twee pennen voortgevloeid tot een soepel geheel te laten verworden.

Ook de uitgever houdt een korte toespraak. Hij eindigt deze met het overhandigen van cadeautjes aan de auteurs. Het blijken mokken met een foto van de cover van het boek. Hiermee is het officiële gedeelte ten einde. Op verzoek van Melissa en Joris is dit heel kort gehouden. Zij mengen zich nu onder de gasten om in gesprek te gaan.

En dat worden leuke gesprekken. Joris van Leeuwen voegt zich bij ons. We hebben het over het belang van een goede cover, papieren boeken of digitaal lezen, vertalingen van huidig werk, eerder uitgekomen werk (waar ik niet eerder iets van heb gelezen, maar daar zeker verandering in zal brengen), andere boeken uit dit genre. En tot slot krijg ik nog een leestip: Hoewel ik geen liefhebber van Stephen King ben, schijn ik toch 22-11-1963 eens te moeten lezen.

Samen met een paar anderen van We Love Crime las ik Meedogenloos al. Onze bevindingen zijn heel binnenkort te lezen op de spot. Wie las het boek ook al? Wat vonden jullie ervan?

Groet,
Silvia en de rest van We Love Crime