Op de vraag van Kevin de Haan of de uitbaters van het Thriller Café De schaduw over de school wilden lezen, een detective die zich afspeelt in de Achterhoek, zeiden Greet, Kees en Jeanet volmondig ja. De vorige boeken van de auteur waren ons goed bevallen en dus durfden we een nieuwe leesuitdaging wel aan. Het eerste deel in de Islasec-serie, Het bos van de legenden, bespraken we in 2018. De schat in het klooster, deel twee dat in 2019 verscheen, kreeg eveneens een mooie beoordeling van ons. 

Islasec serie 

De detectiveromans spelen zich af in de Achterhoek en gaan over Islasec, het Achterhoeks beveiligingsbedrijf van Laufey Gísladóttir en haar collega Niels. Laufey is geboren op IJsland, maar is als puber naar Nederland gekomen en bij haar tante gaan wonen. Ze is slim en doorziet veel dingen. Niels is haar rechterhand en de IT-expert van het bedrijf. Hij heeft agorafobie (pleinvrees) en komt daardoor zijn huis niet uit. Ze gaan heel natuurlijk met elkaar om en zijn helemaal op elkaar ingespeeld. Een ander belangrijk personage in de serie is rechercheur Dennis. Allemaal kennen ze elkaar al jaren en vullen ze elkaar goed aan. Elk deel van de Islasec Detectives speelt zich af in een ander deel van de Achterhoek. 

De flaptekst 

Laufey Gísladóttir voelt zich nog altijd niet de oude na haar vorige avontuur. Haar pogingen om buiten het werk wat afleiding te zoeken lopen uit tot niets. Gelukkig gaat het werk voor haar beveiligingsbedrijf Islasec onverminderd door. Laufey en Niels worden door de directie van een dure internationale kostschool ingehuurd om de beveiliging in het gebouw op orde te krijgen.
Terwijl Niels helpt om de digitale aanvallen op de website te stoppen, merkt Laufey al snel dat er op de Lochemse school vreemde zaken spelen. Is er inderdaad sprake van een geheime affaire tussen een docent en een leerling? In hoeverre houdt die zaak verband met de vermoorde man op het feestje van Laufeys oud-werkgever? Terwijl Laufey zichzelf probeert te herpakken, wordt er op het schoolterrein een tweede moord gepleegd… 

Wat vind je van seriepersonage Laufey? Vind je dat je haar in dit boek goed hebt leren kennen? 

Greet: Ik mag die IJslandse Laufey wel, en echt niet alleen omdat ze uit Scandinavië komt. Een aantal karaktertrekjes van haar herken ik bij mezelf; zo hoeft ze niet per se honderden vrienden te hebben en is ze best gesloten. Wel moet ze ophouden met heel de tijd jau te zeggen wanneer ze ja bedoelt, dat is niet logisch voor iemand die slechts een heel licht accent heeft. Ik heb het idee dat ik na het lezen van De schaduw over de school een goed zicht heb gekregen op wie Laufey is en waar ze voor staat.

Kees: Ik vind het zonder meer een aardig en goed doordacht personage. Ze staat voor haar werk, wil dat goed doen (misschien is ze zelfs wel wat perfectionistisch) en dat alles straalt ze ook uit. Verder is ze heel gewoon, moet eigenlijk niets hebben van de ‘upperclass’ en is ook enigszins teruggetrokken. Dat komt vooral door wat ze heeft meegemaakt. Ik heb nu alle tot nu toe verschenen boeken (drie) uit de serie gelezen en iedere keer kom je wat meer over haar te weten. Daardoor leer je haar steeds beter kennen. Best leuk, want je merkt ook dat ze zich ontwikkelt. 

Jeanet: In elk deel lees je weer iets meer over haar, waardoor je haar telkens een beetje beter leert kennen. Ik mag haar wel, ze is slim en heeft een goede mensenkennis. Ze is menselijk en eerlijk. Ze is gewoon zichzelf en zet zich helemaal voor haar bedrijf in. Misschien moet ze zoals Niels ook zegt wat meer gaan ontspannen, niet altijd met haar werk bezig zijn, maar dat is nu eenmaal wie ze is. 

Wat vind je van het concept van de serie? Laufey als eigenaar van een beveiligingsbedrijf komt aldoor in situaties terecht waarin ze de politie helpt om een misdrijf op te lossen. Hoe geslaagd vind je de combi rechercheur, beveiligingsbedrijf en IT-specialist?

Greet: Ik vind dat Kevin de Haan een originele invalshoek gekozen heeft voor zijn boeken. Ik zag al wel eens een journalist en een blogger de politie bijstaan, maar twee mensen van een beveiligingsbedrijf, dat is nieuw voor mij. Leuk is ook dat Laufey en Niels elk hun eigen specialiteit hebben. Zij gaat camera’s installeren en sloten vervangen, hij is de IT-nerd die alles vanachter zijn pc regelt. Toch vind ik het fijn dat er wel degelijk ook een rechercheur aanwezig is. Goed concept als je het mij vraagt!

Kees: De tot dusver verschenen drie boeken uit de serie hebben een vrij identieke opzet. Dat zorgt ervoor dat het een herkenbare serie is. De lezer weet precies waar hij aan toe is en komt niet voor vreemde verrassingen te staan. De verhalen zelf verschillen, dus het is geen eentonige serie. Wel is het bijzonder dat Laufey in situaties terechtkomt waarbij ze de politie min of meer assisteert. Dat is vrij ongebruikelijk, lijkt me. Dat maakt het aan ene kant wat ongeloofwaardig, maar aan de andere kant heeft het ook wel iets. In ieder geval is Laufey daardoor wel van alle markten thuis. En dat is ook wel eens leuk.

Jeanet: Ik vind het het een erg leuke combinatie omdat de personages elkaar erg goed aanvoelen en aanvullen. De relatie tussen Niels en Laufey doet heel natuurlijk aan, ze zijn af en toe boos op elkaar, maar kunnen dit niet lang blijven. Ze lijken wel broer en zus en hebben aan een half woord genoeg. De rechercheur past hier heel mooi tussen en vult de ontbrekende stukken aan, dit gaat natuurlijk allemaal in vertrouwen. 

Wat vinden wij van de De schaduw over de school? 

Greet: In De schaduw over de school komt meer dan in de andere boeken de liefde van de auteur voor IJsland naar voren, en dat vind ik best fijn. Hij vertelt bijvoorbeeld wie Sæmundur is, de figuur waarnaar zijn uitgeverij vernoemd is. Met zijn protagonisten Laufey en Niels gaat hij op de ingeslagen weg verder. Zij is nog steeds lesbisch en single, hij heeft nog steeds pleinvrees. Ook dit keer verzeilen ze in niet zulke alledaagse situaties; wie had kunnen vermoeden dat er achter de muren van een school zoveel drama schuilging? Dit derde boek in de serie vind ik het spannendste tot nog toe. Je blijft nieuwsgierig naar de ontknoping; heel de tijd speelt de vraag wie er aan het moorden is en vooral waarom. Het verhaal is goed opgebouwd en gemakkelijk te volgen. Hoewel er een twintigtal hoofdstukken zijn, is het niet zo dat steeds een ander perspectief weergegeven wordt. Conclusie: De schaduw over de school is een geslaagd misdaadverhaal, vlot geschreven en met voldoende elementen om je aandacht vast te houden.

Kees: De schaduw over de school heeft eenzelfde opzet als de twee voorgaande boeken uit de Islasec-serie. Laufey en Niels krijgen een opdracht, nemen deze aan en vervolgens gebeurt er het een en ander waar vooral Laufey mee te maken krijgt. Absoluut niet erg, omdat De Haan ervoor zorgt dat het inhoudelijk afwijkend is. Ook is het geen enkel probleem dit boek afzonderlijk van de andere twee te lezen. Enkele eerdere voorvallen worden aangehaald, maar het verhaal en alles wat erbij hoort, kan prima worden gevolgd. Wil je echter weten hoe beide hoofdpersonages zich ontwikkelen, dan is het handig om bij het eerste deel te beginnen. Deze regiodetective wordt voorafgegaan door een proloog die zich in Frankrijk afspeelt. Je vraagt je meteen af wat dit met de gebeurtenissen in Lochem te maken heeft. Niets dus, blijkt tijdens de plot. Of het moet al zijn dat één personage in beide verhaallijnen een kleine rol speelt. De hoofdplot heeft een paar subplots die uiteindelijk samenkomen. Daarvoor heeft het verhaal enkele onverwachte wendingen en een paar cliffhangers maken je nieuwsgierig. De ontknoping heeft een hoger tempo en daardoor spannende momenten. Al met al is dit een aangename detective die deel uitmaakt van een leuke serie.

Jeanet: Ik woon in de Achterhoek op vijf kilometer afstand van Lochem, ik herken dus veel plaatsen en plekken in het verhaal. Dat maakt het voor mij misschien nog wel extra bijzonder. De schaduw over de school heb ik met veel plezier gelezen. Ik vind de personages zeer goed beschreven, ze leven echt voor mij, de omgang met elkaar is heel natuurlijk. Het boek is spannend en ik wilde door blijven lezen. Het bijzondere vind ik dat ik soms dacht 'dat is ook wel heel toevallig', maar zelfs dat wordt beschreven. Het boek is in een prettige stijl geschreven. Af en toe spannende momenten en dan weer wendingen die je niet ziet aankomen. Dit deel vond ik het leukste van de drie en ik kijk al uit naar nummer vier. 

Wil je meer weten? Lees dan onze recensies: Greet (4 sterren), Kees (3 sterren), Jeanet (4 sterren)

Met dank aan Kevin de Haan voor het leesexemplaar. 

Op de site van Islasec detectives staat een leuk interview met de auteur. Zoals het er nu naar uitziet, volgen er in elk geval nog drie delen. 

Een aantal plekken die je tegenkomt in het boek. De foto's werden jammer genoeg genomen op een regenachtige dag, maar geven toch een impressie.

Hebben wij jullie nieuwsgierig gemaakt naar het boek? We horen het graag.