Later deze maand verschijnt de nieuwe thriller van Samuel Bjørk. Dat boek zullen we net als de eerste twee bespreken we in een duimpjesverslag. Het eerste deel, Ik reis alleen, kwam gisteren aan de beurt. Vandaag het vervolg van de avonturen van Holger Munch en Mia Krüger in De Doodsvogel. Dit boek verscheen in het Nederlands in 2016.

Wat vinden wij van de tweede Samuel Bjørk? Daar gaan we...

Greet: Over Bjørks debuut Ik reis alleen schreef ik al dat het een topper is, maar deze opvolger De doodsvogel vind ik duidelijk beter. Goed neergezette personages, goed uitgewerkte plot, goed gedoseerde spanning, het boek heeft zowat alles om de thrillerlezer te bekoren. Met inspecteur Holger Munch en collega Mia Krüger heeft Bjørk twee tot de verbeelding sprekende hoofdfiguren gecreëerd, al moet hij wel oppassen dat de privétroubles van Mia niet de overhand gaan nemen. De boeken van Samuel Bjørk zijn bijzonder prettig leesbaar. Veel korte hoofdstukken, waardoor er makkelijk van locatie gewisseld kan worden. De schrijfstijl die de auteur hanteert is uitermate geschikt voor dit soort thrillers, nu eens beschrijvend, dan weer kort en staccato wanneer de spanning opgevoerd moet worden. Ik ben grote fan van deze Noor!

Kees: De doodsvogel heeft niet de zinderende spanning die misschien verwacht wordt. Toch heeft het wel degelijk een spanningsveld, dat gedurende de plot toeneemt. De spanning is overigens vooral psychologisch. Het verhaal is goed opgebouwd en de losse eindjes van de verschillende verhaallijnen komen in de ontknoping samen. Het kent een aantal verrassende plotwendingen en een onverwachte ontknoping. Wat ook erg sterk is, is de beeldende beschrijving van de omgeving, maar ook de sfeer spreekt tot de verbeelding. Dit tweede boek van Bjørk heeft me van begin tot eind kunnen boeien. Mia Krüger en Holger Munch zijn interessante personages waar we hopelijk nog veel van zullen horen. Ik hoop dan wel dat Samuel Bjørk hen verder laat ontwikkelen, want als hij hen opnieuw dezelfde persoonlijke problemen laat hebben, loopt hij het risico dat lezers gaan afhaken. In die valkuil moet hij niet terechtkomen.

Karina: Eerder las ik Ik reis alleen, een buddyread waar ik enthousiast van werd. En met het derde boek op komst wilde ik ook graag De doodsvogel lezen om de goeie volgorde aan te houden. Het leverde me een herkenbaar boek op, de gelijkenis qua vertelstijl en het tot leven brengen van de setting is Bjørk wederom goed gelukt. Personage Mia werkte me ditmaal wel meer op de zenuwen. Waar ze in het eerste deel nog redelijk functioneerde, leek dit nu een stuk minder en vond ik vooral de stukken waarin ze in haar eigen gedachten lijkt te verzinken soms moeilijk te volgen. Andere personages, waaronder de teamleden van Holger en Mia, zijn wederom herkenbaar, al lijken de teamleden allemaal maar een vrij kleine rol binnen het gehele onderzoek te hebben. Ook De doodsvogel heeft wederom een complex plot met vele lagen en verhaallijnen, waarvan soms een stukje wordt uitgelicht totdat op het einde het plot zich vrij vlot ontrafelt en bijna te snel tot een climax komt. Waarna Bjørk ook nog afsluit met een hoofdstuk dat mij met vragen achterlaat: wat is het doel van deze ontmoeting? Een boek dat ik met plezier las en dat me goed bezig wist te houden, maar waar wat mij betreft ook het een en ander op aan te merken is.

Silvia: Ook na dit tweede deel met Holger Munch en Mia Krüger ben ik enthousiast over het werk van Bjørk. De indeling van het boek is opnieuw overzichtelijk. Het verhaal komt weer goed binnen door de lugubere beschrijvingen van de afschrikkingen die de meisjes moeten ondergaan. De uitwerking van het plot met de zijwegen om de lezer op een dwaalspoor te zetten is gedegen. De ontknoping is spannend beschreven waardoor je als lezer goed kunt meeleven. Alles klopt. Toch heb ik na dit tweede boek met dit bijzondere duo mijn twijfel over een derde boek. Vergeleken met Ik reis alleen is er maar weinig veranderd of toegevoegd. Mia is nog steeds de depressieve vrouw die constant met de gedachte aan zelfdoding rondloopt. Holger laat zijn leven bepalen door het wel en wee van zijn (ex-)familie. En over die familie gesproken, het is te wensen dat Bjørk in De jongen in de sneeuw Miriam en Marion een beetje rust gunt. Ik ben benieuwd naar de volgende Munch en Krüger.

Gert: De sterke punten uit Ik reis alleen zijn bijna allemaal terug te vinden in De doodsvogel: het boek heeft van begin tot eind een mysterieuze spanning in zich en de verschillende scènes worden beeldend beschreven. Het sterkste punt in dit boek is wat mij betreft het einde waar alle verhaallijnen heel geraffineerd bij elkaar komen. Het verrassingseffect op de lezer is daarbij bijzonder hoog. Samuel Bjørk weet opnieuw te overtuigen als thrillerschrijver. Toch wil ik ook een kritische kanttekening plaatsen: ik vond de ontwikkeling van Holger Munch en Mia Krüger wel heel erg beperkt. Naar mijn gevoel kabbelde dit verhaal op dat punt een beetje. Ik hoop dan ook dat Holger en Mia in het derde deel, De jongen in de sneeuw, wat meer diepgang krijgen. Het risico bestaat anders dat ze te voorspelbaar gaan worden en misschien aan hun eigen succes ten onder gaan. 

Joyce: Na enkele bladzijden gelezen te hebben, voelt het direct weer als aan het einde van Ik reis alleen, vertrouwd en betrokken. Al is De doodsvogel nog beter. Het plot zit beter in elkaar en het verhaal is strakker, er zijn minder afleidende verwikkelingen. Het lijkt afgezaagd, een oude speurder en een jong meisje met grote problemen, maar de manier waarop Samuel Bjørk beiden gebruikt is ijzersterk. Mia Krüger beleeft alles als het ware en komt daardoor tot geniale ingevingen. Door de ervaring van Holger Munch loopt het onderzoek volgens logische stappen. De combinatie is geweldig en geeft het boek een extra dimensie en maakt het een absolute pageturner. Het einde van het boek is subliem, de lezer wordt door Samuel Bjørk gedwongen een aanname in het verhaal te maken en briljant speelt hij daarmee. Groot is dan ook de verrassing en als lezer zou je alleen maar direct verder willen lezen. Tel daarbij het open einde van een heel kleine subtiele verhaallijn. Zo knap gedaan!

Elly: Na eerder Ik reis alleen gelezen te hebben, nu het tweede deel uit de serie, De doodsvogel. Het is weer een fantastisch boek. Holger Munch en Mia Krüger leiden ons, geholpen door de rechercheurs uit het team, door een web van intriges. Vanaf het begin zit er vaart in het verhaal. Samuel Bjørk weet absoluut hoe hij een spannend verhaal moet schrijven, dat blijkt ook wel uit de hoeveelheid exemplaren die hij alleen al in Nederland verkocht heeft. Holger en Mia hebben naast de zaak die ze op moeten lossen ook nogal wat privéproblemen. Al drinkend en pillenslikkend vecht Mia zich door de zaak heen en ook Holger heeft problemen in de privésfeer. Een klein minpuntje vind ik dat er voor de tweede keer een familielid bij de zaak betrokken is. Nu even wachten op het derde deel en dan mogen we weer genieten van Holger Munch en Mia Krüger. Ik heb er nu al zin in.

Evy: Als lezer voelt de overgang van Ik reis alleen naar dit boek naadloos aan. De hoofdpersonages worstelen met dezelfde problemen, maar toch worden er door de auteur andere accenten gelegd. Het verlangen van Holger naar zijn vroegere leven staat boven het verlangen van Mia om naar Sigrid toe te willen gaan. Op deze manier voelt dit boek minder donker aan in het begin. Je zit ook direct in het verhaal en dat is erg fijn. De schrijfstijl leent zich tot het verslinden van dit boek. Daar draagt ook de plot natuurlijk aan bij. Verschillende verhaallijnen maken nieuwsgierig en komen mooi samen. Het geheel past prima in elkaar en voelt niet gekunsteld aan. Ook het einde krijgt voldoende ruimte. Er is geen echt verrassingselement in deze thriller, maar dat drukt de spanning niet. Het enige storende van het boek, was voor mij de betrokkenheid van alweer de familie van Holger. Dat lijkt echt té toevallig en daar had ik toch een moment wat moeite mee. Nu heb ik er mij volledig bij neergelegd en ben ik erg benieuwd hoe dat deel van het verhaal zich in De jongen in de sneeuw zal ontwikkelen.

Conclusie: Ondanks een verdwaalde kritische noot is dit boek erg in de smaak gevallen. Hebben jullie De doodsvogel ook gelezen en hebben jullie er net als wij van genoten? Kunnen jullie ook niet wachten om binnenkort het vervolg te gaan lezen? Laat het hieronder maar weten. 

Sterren voor De doodsvogel: 3x*****, 4 x **** en 1x***

De Hebban Reading Challenge Categorieën voor dit boek:

#48 Een boek van een auteur met pseudoniem