Tijdens de laatste meeting van de Thriller Club bespraken we onder andere aan welke boeken we aandacht wilden schenken. De goede zoon van You-Jeong Jeong was een van die boeken. Evy, Greet en Kees zagen het wel zitten om dit boek met z’n drieën te gaan lezen. Wat ze van het boek vonden, lees je hieronder, maar voor het zover is, geven ze eerst nog een reactie op een paar aan elkaar gestelde vragen.

Wie kun je nog vertrouwen als je jezelf niet vertrouwt.

De 25-jarige Yu-Jin ontwaakt na een onrustige nacht en ontdekt dat zijn kleding onder het bloed zit. Onder aan de trap vindt hij vervolgens het levenloze lichaam van zijn moeder, haar hals blijkt doorgesneden. Yu-Jin heeft geen herinneringen aan de nacht, maar beseft dat al het bewijsmateriaal naar hem wijst. Hij besluit daarom het lichaam van zijn moeder te verstoppen en zelf de moordenaar op te sporen. Ondertussen moet hij zijn nieuwsgierige tante, zijn stiefbroer en de politie op een dwaalspoor zetten.

Dan blijkt dezelfde nacht nog een vrouw te zijn vermoord. Langzaam komen Yu-Jins herinneringen terug, en ontvouwt zich een drama dat verder gaat dan deze fatale nacht.

Over de auteur

Yung Yoo-jung, ze geeft zelf de voorkeur aan de naam You-Jeong Jeong, is op 15 augustus 1966 geboren in Hampyeong, Zuid-Korea. Ze is afgestudeerd aan het Christian Nursing College in Gwangj en heeft daarna vijf jaar als verpleegster en negen jaar bij de Health Insurance Review & Assessment Service gewerkt. Haar werkervaring vormde de basis voor de bouw van haar realistische verhalen en verhaalstructuren voor haar romans, Shoot Me in the Heart en Seven Years of Darkness.

Als kind droomde ze er van om schrijfster te worden, maar haar moeder keurde dat af. De reden daarvoor was dat een oom, die toneelschrijver was, door armoede is gestorven en daarom vreesde ze dat Jeong eenzelfde lot zou ondergaan. Toch liet ze haar droom niet varen en deed ze in zes jaar tijd mee aan elf schrijfwedstrijden, waarvoor ze overigens werd afgewezen. Ze beloofde zichzelf om nooit meer te gaan schrijven als dat bij een volgende opnieuw zou gebeuren. Zover is het nooit gekomen.

Jeong is een fan van Hemingway, Charles Dickens en Stephen King en in haar boeken maakt ze gebruikt van gedetailleerde beschrijvingen en wil ze dat het verhaal de spanning stimuleert. In Zuid-Korea geldt ze als de beste schrijfster van dit moment.

Wie is je lievelingspersonage en waarom?

Evy: Mijn lievelingspersonage is eigenlijk Moeder, hoe vreemd dat ook is. Ze helpt het verhaal in zo'n grote mate mee vormgeven en langzaamaan wordt haar rol in het geheel duidelijker. Echt knap gedaan.

Greet: Best wat onsympathieke personages in dit boek, maar ik kies uiteindelijk voor de stiefbroer. Hij komt over als een eerlijke en vriendelijke jongen, die onder alle omstandigheden het beste probeert te doen.

Kees: De personages zijn eigenlijk stuk voor stuk bijzonder en daardoor wel uniek. Ieder heeft zo zijn of haar vervelende eigenschappen, de een wat meer dan de ander. Maar echt iemand waarmee ik me het meest verbonden voelde, had ik niet. Wel iemand die ik het meest menselijk, en dus normaal, vond overkomen. En dat is, net zoals Greet dat vindt, de stiefbroer.

Wat is/zijn de meest zintuiglijke zin(nen) uit het boek?

Evy: Ik kon niet ademen. Heet zand had mijn longen gevuld.

Greet: Euh, hier moet ik het antwoord schuldig op blijven, het boek is al even uit. Ik kan het wel opnieuw doorbladeren, maar of ik dan net over het gewenste struikel? Als 'tegenprestatie' kan ik zeggen dat ik bij deze vraag spontaan moet denken aan het gevoel dat Yu-Jin heeft wanneer hij zijn pillen wel of niet neemt. Het bevestigt dat pillen je in een bepaalde 'toestand' kunnen houden, al dan niet gewenst.

Kees: Oef, lastig, want eigenlijk heb ik daar tijdens het lezen niet op gelet. Maar, dat wil niet zeggen dat ik deze vraag niet kan beantwoorden, want de eerste zin van het boek vond ik een bijzondere: De geur van bloed wekte me. Ik kan me daar niet bij voorstellen dat je daar wakker van wordt, gelukkig niet eigenlijk. Maar die zin intrigeerde me wel en maakte me nieuwsgierig.

Omschrijf het boek in drie woorden

Evy: bizar, psychologisch, flashbacks
Greet: intrigerend, spannend, origineel
Kees: origineel, psychologisch, boeiend

Doe twee uitspraken over het boek

Evy
1. Ik had verwacht wat meer Koreaanse cultuur tegen te komen tijdens het lezen.
2. Het boek leest als een sluipmoordenaar. Je verwacht het niet door de rustige manier van vertellen, maar het slaat je wel tegen de grond. 

Greet
1. Het boek bestaat uit vier delen, het eerste deel is om te huilen: heel bizar en niet fijn geschreven. De boodschap is om niet af te haken, het wordt daarna heel erg goed! 
2. Ik ging ervan uit dat You-Jeong Jeong een man was, maar het is een vrouw. Niet dat het er iets toe doet. 

Kees
1. Je blijft je voortdurend afvragen of een vermoeden dat je hebt wel klopt. Hoofdzakelijk omdat Jeong het verhaal dusdanig geschreven heeft dat er in principe altijd andere mogelijkheden kunnen zijn.
2. Door de wijze waarop het verhaal is opgebouwd weet de auteur een voortdurende – psychologische – spanningsboog te creëren.

Welk gevoel had je over Yu-Jin, wat vond je van hem?

Evy: Mijn gevoelens ten opzichte van Yu-Jin gaan een beetje alle kanten op. Het is namelijk zo dat het van pagina tot pagina erg kon verschillen en dat ik zelfs na het lezen een beetje in de war ben. In het begin van het boek overheerst medelijden vreemd genoeg. Ik vind Yu-Jin een beetje zielig aandoen.

Greet: Dit hoofdpersonage kwam wel sympathiek over, ik wilde heel graag weten wat voor pillen hij moest nemen, daar werd een tijdlang nogal geheimzinnig over gedaan. Ik hoopte dat hij kon ontdekken wie zijn moeder vermoord had. Gaandeweg kwam ik meer te weten en heb ik mijn mening over Yu-Jin toch wat moeten bijstellen.

Kees: Aan de ene kant komt hij rustig en sympathiek over, maar aan de andere kant lijkt het ook wel iemand te zijn die kan ontsporen. Dus eigenlijk is mijn gevoel wat dubbel. Misschien wel iemand met een gespleten persoonlijkheid.

Wat was je verwachting van het boek en paste de cover daarbij?

Evy: De cover vond en vind ik nog steeds geweldig. Het gekke is dat ik eigenlijk niets anders had kunnen bedenken dat beter geschikt zou zijn. Het past perfect bij mijn verwachting, al is het misschien wel aan de bloedige kant van mijn verwachtingswaarde. In ieder geval schreeuwt die cover 'Lees mij snel!'

Greet: Ik had een iets meer Aziatisch getint boek verwacht. Tijdens het lezen heb ik me wel eens afgevraagd of dit boek zich ook elders, bijvoorbeeld in Europa, zou kunnen afspelen, en het antwoord daarop was ja. Het boek was anders dan ik verwacht had, maar ik werd zeker niet teleurgesteld. Wat ik precies verwacht had, ga ik niet vertellen, want dan weten de lezers van onze blog meteen dat het anders loopt. De cover vind ik niet zo goed passen bij het boek, die ademt op een of andere manier niet de juiste sfeer uit.

Kees: Die ene zin (Wie kun je nog vertrouwen als je jezelf niet vertrouwt.) vond ik dermate intrigerend dat ik dacht dat het wel eens een bijzondere en wellicht ook geheimzinnige thriller zou kunnen zijn. Dat eerste is zonder meer gebleken, dat tweede weet ik niet zo. Want echt geheimzinnig was het wat mij betreft niet, ondanks dat er wel wat vreemde dingen gebeuren. Wel wist de auteur mijn nieuwsgierigheid te prikkelen, ik wilde constant weten wat er nou werkelijk allemaal is gebeurd. En de cover, die past wat mij betreft deels bij het verhaal, want die bloedvlek bij het linkeroog is me wat onduidelijk, maar eigenlijk is dat maar bijzaak.

Wat vonden wij van De goede zoon? 

Evy (****): De cover van De goede zoon belooft gruwel en dat maakt het boek ergens ook waar, alleen op een andere manier dan ik had verwacht. Eigenlijk vanaf de eerste pagina was ik benieuwd naar wat Yu-Jin nu eigenlijk overkomen was en ik moet zeggen dat ik aangenaam verrast ben door de manier waarop You-Jeong Jeong het verhaal brengt. Je gaat als lezer een beetje door de tijd heen met allemaal herinneringen van Yu-Jin en dat zorgt voor een verfrissende leeservaring. Het geheel voelt af en toe wat bizar en verontrustend aan, maar dat prikkelt eigenlijk alleen maar des te meer en het is nergens afstotend. De goede zoon is een psychologische thriller die goed te volgen is en erg vlot leest en waar veel lezers, net als ik, van gaan smullen.

Greet (****): Na de ontdekking van het lijk volgt een reconstructie van de dagen, weken, maanden en zelfs jaren die aan de moord voorafgingen. Beetje bij beetje wordt duidelijk wie Yu-Jin is, en welke rol zijn moeder en tante in zijn leven speelden. Zowat elk personage in dit boek komt tot leven, ze hebben elk hun eigen identiteit, het zijn verre van inwisselbare figuren. Het verhaal steekt erg goed in elkaar, al is naar het einde toe wel duidelijk waar het heengaat. De goede zoon is een originele en spannende, toch wel bijzondere thriller. Aanrader!

Kees (****): Door de wijze waarop het verhaal is opgebouwd, weet de auteur een voortdurende spanningsboog te creëren. Deze spanning is subtiel, het verhaal moet het immers niet hebben van de harde actie. De personages, die onderling ook spanningen hebben, zijn stuk voor stuk boeiend, hebben – gelukkig maar – ieder hun eigen karakter en dat maakt ze uniek. Hoewel het verhaal niet bol staat van de plotwendingen, weet het de lezer toch te verrassen met een aantal interessante ontwikkelingen. Wat mij betreft is De goede zoon een bijzonder originele psychologische thriller.

Conclusie: We zijn het erover eens, De goede zoon is een thriller die je gelezen moet hebben. We vonden het origineel, boeiend, intrigerend en de plot maakte ons nieuwsgierig naar wat Yu-Jin werkelijk is overkomen. Ieder van ons had wel een paar kleine kanttekeningen, maar dat weerhoudt ons er niet van het boek aan te raden.

Heb jij De goede zoon al gelezen of hebben we je nieuwsgierig gemaakt om dat te gaan doen?

Aantal sterren voor De goede zoon: 3 x ****

Namens de Thriller Club,
Evy, Greet en Kees