Tijdens de laatste meeting van de Thriller Club bespraken we onder andere aan welke boeken we aandacht wilden schenken. En ook De terugkeer van C.J. Tudor kwam voorbij. Chantal, Silvia en Kees hadden haar eerste boek, De krijtman, gelezen en met vier sterren beoordeeld. Daarom waren ze nieuwsgierig of ze haar tweede thriller net zo goed zouden vinden als haar debuut. Ze waren er dus al snel uit om het met z’n drieën te gaan lezen.

Joe Thorne was vijftien jaar oud toen zijn zeven jaar jongere zusje Annie verdween. Achtenveertig uur later was ze terug, maar zwijgt over waar ze was en wat er is gebeurd. Haar gedrag is echter wel veranderd. Vijfentwintig jaar later keert Joe, inmiddels is hij leraar Engels, terug naar zijn geboorteplaats Arnhill waar hij wordt aangenomen op zijn oude middelbare school. De belangrijkste reden dat hij er gaat werken, is zijn schuldenlast en dat hij daarom geld nodig heeft. Zijn terugkomst heeft tot gevolg dat hij oude bekenden ontmoet, maar ook dat hij onder ogen moet zien wat er destijds is gebeurd.

Over de auteur
C.J. Tudor, ze mag Caz genoemd worden, is geboren in Salisbury en opgegroeid in Nottingham, waar ze nog steeds woont, samen met haar partner en dochter. Al op jonge leeftijd verliet ze de school en heeft daarna gewerkt als verslaggever in opleiding, als scenarioschrijver, als televisiepresentator, als voice-over en als hondenuitlater. Hoewel ze altijd al geschreven heeft, begon ze pas na haar dertigste serieus met schrijven. Het stoepkrijt dat haar dochter op tweejarige leeftijd kreeg, inspireerde haar tot het schrijven van haar debuut, De krijtman, een thriller die 2018 werd gepubliceerd en gemengde reacties opriep. Inmiddels is ze fulltime schrijfster en verscheen in 2019 ook haar tweede thriller, De terugkeer. Haar derde zal in 2020 op de markt komen.

Wat vonden wij van De terugkeer? 

Chantal ****: Dit is weer net zo’n goed verhaal als De krijtman. Het is vlot en spannend geschreven. De personages zijn heel herkenbaar en levendig. Het einde is zeer verrassend. Je denkt te weten waar het naartoe gaat en dan komt er een gigantische twist. En dan denk je dat het klaar is en dan gebeurt er nog iets heel onverwachts. De epiloog is ook niet te versmaden. Ik kan er niet te veel over kwijt, want dan is het niet meer leuk om te lezen. Ik heb echt genoten van dit boek.

Kees ****: De eerste zin van de proloog doet het ergste vermoeden. Uit de rest van deze inleiding blijkt dat dit maar al te waar is. Want Tudor laat niets aan de verbeelding over en maakt de lezer vroeg in het verhaal deelgenoot van een aantal lugubere situaties die ze ook nog eens beeldend heeft omschreven. Hierna heeft het verhaal al snel een licht spanningsveld en wil je weten wat er vijfentwintig jaar eerder gebeurd is, maar ook hoe het in het heden zal aflopen. Door de flashbacks kom je meer over Joe te weten, maar ze zorgen ook voor een goede spanningsopbouw. De sfeer van vijandigheid is voelbaar en dat komt niet alleen doordat die sfeer in daden wordt omgezet. Daarnaast heeft een aantal inwoners van Arnhill wat te verbergen, ze willen niet dat dit bekend wordt. De wijze waarop de auteur dit overbrengt heeft iets mysterieus. De plotwendingen en de verrassende ontknoping zorgen ervoor dat het verhaal onvoorspelbaar is. Voor mij heeft C.J. Tudor met de terugkeer opnieuw een sterke thriller geschreven.

Silvia ****: Van C.J. Tudors vorige boek, De krijtman, heb ik genoten. Vooral het vleugje mysterie beviel mij erg. In De terugkeer kreeg ik meer dan slechts een vleugje, sommige stukken vind ik zelfs naar horror neigen. Vanaf de proloog was het al moeilijk het boek weg te leggen. Ik zat direct in het toch wel wat bijzondere verhaal. Heden en verleden worden door middel van herinneringen van hoofdpersonage Joe tot een mooi geheel gebreid. Tudor weet de, meestal heel onvriendelijke, sfeer van het mysterieuze Arnhill goed neer te zetten. Constant rees bij mij de vraag wat er nu precies is gebeurd in het dorp. Steeds als ik het antwoord op die vraag dacht te weten, verraste ze me met een plotwending. Na het dichtslaan overheerst nog maar één gedachte, een reisje naar Arnhill ga ik zeker niet maken!

Conclusie: Wat een eensgezindheid! Drie lezers, drie keer vier sterren. Voor zowel Chantal, Silvia en Kees doet De terugkeer niet onder voor Tudors debuut. De verrassende plotwendingen en het mysterieuze beviel hen erg goed. Silvia noemt het, maar voor Chantal en Kees zal hetzelfde opgaan, naar Arnhill gaan ze liever niet.

Heb jij De terugkeer ook al gelezen? Of ben je nog van plan dat te gaan doen? Laat het ons weten en ach, vertel ons dan ook maar meteen wat je ervan vond of wat je van het boek verwacht.

Aantal sterren voor De terugkeer: 3 x ****

Chantal, Silvia en Kees,
namens de Thriller Club