Met zeven leden van We love Crime lazen we Later als ik dood ben van Ilse Ruijters. Haar debuut Onderkant van de sneeuw won direct de Hebban Thriller Debuutprijs in 2015. Dit bracht voor Ilse de nodige druk met zich mee. In deze blog lees je of de duimen omhoog of omlaag gaan voor Later als ik dood ben.

Elin heeft haar leven volledig onder controle met fantastische ouders, een lieve man en een leuke baan. Op een dag ontdekt ze dat ze een leven vol leugens leidt. Het roept wanhopige vragen bij haar op en voor antwoorden moet ze misschien wel in een tbs-kliniek zijn, waar ze totaal geen ervaring mee heeft. Ze zegt haar baan op en accepteert een functie in een tbs-kliniek. Tijdens haar speurtocht naar de waarheid ontdekt ze dat er ook een prijzig kaartje aan hangt. Wanhoop en frustratie eisen het uiterste van haar en misschien wel haar leven?

Coenraad: Het verhaal van Elin wordt vanuit de ik-persoon beschreven wat in die vorm dicht bij de lezer staat. Door het zoeken naar antwoorden voor haar eigen zaak, wordt de spanning steeds een tandje opgeschroefd. Zo ook de snelheid waarmee je gaat lezen om achter de waarheid te komen.

Ik heb het boek wel een paar keer neergelegd om het verhaal goed tot me door te kunnen laten dringen. Achteraf had ik het beter in één ruk uit kunnen lezen, want ik bleek onnodig lang met het verhaal rondlopen. Ilse Ruijters heeft haar personages sterk en krachtig neergezet. Je leeft met haar hoofdpersonen mee en ze weet zelfs voor de gemeenste crimineel sympathie te creëren. De schrijfster heeft met Later als ik dood ben een psychologische thriller geschreven die meer met je doet dan je in eerste instantie denkt. 

Fany: Na het dichtslaan van het boek bleef de vraag of dit boek nu nog beter is dan het vorige? Onmogelijk om deze te beantwoorden want deze schrijfster deed het weer. Ze schreef een verhaal rond maatschappelijk zware thema's en zet aan tot nadenken. Is een tbs'er nu echt slecht of kan het ook anders en wat is normaal en hoe zie je iemands ware identiteit... Dit zijn slechts enkele opgeworpen vragen...

Misschien dat de Ilse Ruijters in dit boek meer vrijuit durft te schrijven dan het eerste want hier trekt ze alle registers open en gebruikt zefls een vleugje humor.. Hoewel de ingehouden stijl van De onderkant van de sneeuw was misschien zo bedoeld en ook dit was een prachtig kleinood. De schrijfster kruipt weer in de hoofden van haar personages en de psychologie is mooi verweven in het verhaal. Anders is Later als ik dood ben dus wel maar het blijft een echte Ilse. Beter? Voor mij zijn het beide toppers.

Greet: Hoewel Later als ik dood ben een heel ander boek is dan De onderkant van sneeuw was ik meteen weer verkocht. Toegegeven, als Vlaamse had ik geen flauw idee wat een tbs-er is, maar daar wist mijn vriend Google wel raad mee. Ilse Ruijters laat haar personages bijzonder goed uit de verf komen, je voelt gewoon hun angst, verdriet en pijn. Wie op zoek is naar een traditionele thriller, eentje met een moordzaak en aansluitend een zoektocht naar dader en motieven, die is eraan voor de moeite. Wie echter houdt van een mooi geschreven psychologische thriller, een verhaal waarbij de spanning eerder onderhuids aanwezig is, die zit bijzonder goed met dit boek. Aanrader!

Wendy: Ilse Ruijters heeft weer een psychologische thriller neergezet die je niet vaak tegen komt. De personages zorgen voor een bijzondere lading in dit verhaal. Neem nu Jürgen. Wil hij Elin echt alleen beschermen? Zijn aanwezigheid geeft een gevoel van onveiligheid. En dat alleen al door een personage op papier. Dit is sterk en laat je niet meer los.

De spanning zit hem vooral onderhuids. Verwacht geen zoektocht naar een dader, maar je leest het levensverhaal van Elin dat vol leugens zit. De angsten van Elin voelen echt. Dit maakt dat Later als ik dood ben je niet meer loslaat.

Joyce: Met een proloog die leest als pure poëzie, maar tegelijkertijd heftig is, begint Ilse Ruijters Later als ik dood ben heel erg sterk. Het verhaal staat gelijk op scherp en je weet als lezer dat er heftige dingen staan te gebeuren.

Later is als ik dood ben is heel herkenbaar een boek van Ilse Ruijters. In de Onderkant van de sneeuw had ze ook al van die mooie stilistische zinnen en omschrijvingen. Het leest alsof Ilse heel makkelijk schrijft. Ook zit er zeker humor in het boek. In vergelijking met haar eerste boek, De onderkant van de sneeuw, heeft Ilse Ruijters de chroom van zich afgeworpen en schrijft met scherpe en direct pen zonder bang te zijn te choqueren. 

Met het schrijven van Later als ik dood ben heeft Ilse Ruijters een spannende, originele psychologische thriller geschreven. Ze heeft zichzelf wederom overtroffen.

Elly: Later als ik dood ben van Ilse Ruijters wordt geschreven vanuit het perspectief van Elin. Ze is op zoek naar zichzelf. Zijn haar ouders wel haar ouders, wat was de rol van tante Will en waarom ligt de nadruk in 1988 op het vergelijken van de teen van haar vader en die van haar. "Hij is echt je vader, kijk maar", zei haar moeder altijd. Wie is Elin zelf? Veel vragen dus.

Met flashbacks en sprongen in de tijd komen we steeds meer te weten over het verleden van Elin. De verhaallijnen zitten goed in elkaar en toch word je regelmatig op het verkeerde been gezet. Sommige duidelijker, de andere wendingen waren verrassend. Een echte aanrader

Karina: Wat Ilse Ruijters voor elkaar krijgt is dat als lezer gaat begrijpen waarom mensen doen wat ze doen. En ook laat ze de lezer de rillingen op de rug krijgen met haar actuele schets van psychopathische acties van sommige TBS’ers. Naar welke waarheid Elin op zoek is word in Later als ik dood ben zeer lange tijd verborgen gehouden en zelfs in de laatste twee hoofdstukken weet Ruijters nog meerdere verrassingen uit de hoed te toveren. Haar tweede thriller leest wederom als een trein, wegleggen kan maar wees je ervan bewust dat je de personages in je hoofd meeneemt tot je weer verder leest. De lat lag hoog voor Ilse Ruijters, maar ze heeft hierdoor de lezer in ieder geval een pageturner gegeven die je gelezen moet hebben.

Zoals je hebt kunnen lezen, waren we unaniem in ons oordeel, zeven duimen gingen er omhoog voor Later als ik dood ben van Ilse Ruijters. Het boek is een absolute aanrader om te gaan lezen. Oók een boek wat velen van ons niet losliet en stof tot nadenken gaf. Een heftig thema wederom, tbs, maar ook familiegeheimen. Ilse Ruijters heeft er net als de Onderkant van de sneeuw weer een geweldige psychologische thirller over geschreven. Ik zou willen afsluiten met het advies: dit boek moeten jullie absoluut gaan lezen!

Samengevoegd door Joyce Remmerswaal