De Thriller Club neemt jullie mee op reis en Joyce, Kees, Elly en Silvia zijn jullie gidsen. We nemen jullie mee naar een aantal bijzondere locaties verspreid over vooral Europa, maar ook naar een aantal landen buiten het continent. We doen niet aan gebaande paden, nemen ook niemand op een slinkse manier mee naar een lokale “juwelier” of toeristenval. Integendeel. De bestemmingen die we gaan bezoeken zijn stuk voor stuk bijzonder. Het zijn namelijk misdaadlocaties uit boeken, maar ook uit televisieseries. Dus laat je meevoeren door een omgeving waar je wel van wist, maar die je misschien nog nooit hebt gezien.

Joyce bracht ons op eerdere rondleidingen naar Leuven, waar zij de locaties van Jo Claes' Thomas Berg liet zien en naar Amsterdam om het spoor van Vondel te volgen. In laatstegenoemde stad voerde Elly ons langs het decor van rechercheur De Cock. Kees ging ons voor naar Florence, waar we startten in het ziekenhuis waar Robert Langdon uit Dan Brown's Inferno weer bij bewustzijn kwam. Op een eerdere tour deed Kees het Londen van Sherlock Holmes aan. Silvia ging ook naar Londen. Samen met haar liepen we in de voetstappen van Frieda Klein. Eerder bracht zij ons verder van huis om in New Orleans, Louisiana de True Detective-locaties te laten zien. Voor de crimetour van dit artikel doen we een land aan dat we al eerder bezochten tijdens een rondleiding van Elly in Ystad, de stad van Wallander. We gaan naar Zweden. 

In IJsprinses maken we kennis met Erika Falck en Patrik Hedström, de hoofdpersonages uit de Fjällbacka Murders-serie van Camilla Läckberg. Zij wonen in Fjällbacka, de geboorteplaats van de auteur. Deze tour beginnen we op de veranda van het ouderlijke huis van Erika. Officieel is het huis gelegen in Sälvik, een dorpje dat iets ten zuiden van het grotere zusje Fjällbacka ligt. Vanaf deze plek kijk je uit over de scherenkust. Een adembenemend zicht. Elk jaargetijde brengt een nieuw spectaculair vergezicht. In deze periode, late herfst, vroege winter, werpt een verblindende zon glinsteringen van licht op het ijs, dat in een dikke laag op het water ligt. De omgeving is verlaten. In tegenstelling tot 's zomers. Dan bruist het er van het leven. 

Voor we op pad gaan, kijken we nog even rond in het familiehuis, geblokte gordijnen, kleine ramen, gezelligheid alom. En niet in de laatste plaats door de geur van kaneelbroodjes die vers uit de oven lijken te komen. Door smalle straten lopen we naar het water. De oude, houten, donkerrode vissershuisjes lijken verlaten. Deze vakantiehuizen staan het grootste deel van het jaar leeg. In het centrum van Fjällbacka is het wat drukker. Hier ook vooral houten huizen. Niet alleen in de karakteristieke rode kleur. Zachte pastels als geel, lavendel, roze en groen kleuren de straten. Ons eerste doel is de Kungsklyftan. Dit is een kloof die lang geleden is ontstaan na een aardbeving. De kloof deelt de Vetteberg, aan de voet waarvan het dorp ligt, in tweeën. Spectaculair en een beetje spannend zijn de twee enorme rotsblokken die bovenin de kloof als een soort afdak vastzitten. Het lijkt of ze elk moment naar beneden kunnen storten om alles wat eronder ligt te verpletteren. Toch is het minder spannend dan het lijkt. Ze hangen daar namelijk al eeuwen. 

Voor we aan de klim naar boven beginnen, passeren we het borstbeeld van Ingrid Bergmann. In de boeken wordt regelmatig aangehaald dat Erika hier langsloopt. De bekende Zweedse actrice woonde tijdens de zomer op het eiland Dannholmen ten westen van Fjällbacka. Na haar dood werd haar as in de zee rond het eiland uitgestrooid. Ter nagedachtenis aan haar draagt het plein aan de voet van de berg haar naam. 

De kloof speelt een rol in het boek Predikant. Kinderen uit het dorp wagen hun leven om van de ene naar de andere kant van de kloof te springen. Dat doen wij maar niet. De klim naar boven is geen lastige. Eenmaal boven is het uitzicht niet te beschrijven. We kijken uit over de rotseilanden voor de kust. De meeste zijn onbewoond. Een van deze eilanden is Valö. In Engeleneiland is dit de locatie waar zich een familiedrama heeft afgespeeld. Onder ons zien we de rode daken van het dorp.

Via de Brandgatan, waar ooit een grote brand woedde, dalen we weer af naar het dorp. De kaneelbroodjes van vanochtend zijn verteerd. We gaan op zoek naar een lunchstek. Welke is toepasselijker dan Restaurant Brygann, gevestigd op de hoek van de kleine pier. Hier worden gerechten geserveerd uit het kookboek van de auteur, Aan tafel met Camilla Läckberg. 

Door smalle straatjes met knusse, houten huisjes lopen we aan de andere kant van het dorp omhoog richting de kerk. Zowel het omliggende kerkhof als de kerk zelf komen in IJsprinses voor. Met de vele moorden die in dit schijnbaar vredelievende dorpje worden gepleegd, vindt er in de boeken regelmatig een begrafenis plaats. Ook in Steenhouwer en Oorlogskind wordt de lezer als bezoeker meegenomen naar de kerk. Op een bankje voor de kerk kunnen we nog even van het uitzicht over de archipel genieten. Tot de geur van kaneelbroodjes ons weer naar beneden leidt. 

Met de nog warme "kanelbullar" in een zakje lopen we slenterend door de smalle straatjes naar het water. In de verte ontwaren we de duiktoren van Badholmen. Ook deze herkennen we uit de boeken. Het geeft een dubbel gevoel. Hoe kan het toch dat zo'n lieflijk dorp zoveel moordenaars herbergt. 

Wie herkent de plaatsen in dit moorddadige dorp? Komt het op jullie wensenlijst te staan om te bezoeken?

Tot een volgende tour!

Gids Silvia