Evan Smoak 1-2-3
Onlangs verscheen De president, het vierde deel in de serie rondom het seriepersonage Evan Smoak, een creatie van de Amerikaanse auteur Gregg Hurwitz (1973). Voor Karina, Jeanet en Gert was dit een mooie aanleiding om de complete serie te gaan lezen. Vandaag bespreken we de eerste drie delen, later deze week volgt het verslag over de ervaringen met De president.
Hij is een mythische figuur, een man wiens naam alleen maar wordt gefluisterd. De Nowhere Man. Er wordt beweerd dat hij alles zal doen om je te beschermen als je om zijn hulp vraagt en dat hij nooit faalt. Maar de Nowhere Man is geen sprookje, hij bestaat echt…
Evan Smoak zet zijn aanzienlijke persoonlijke vaardigheden en middelen in om hen te helpen die zich tot niemand anders kunnen wenden. Als kind werd hij geselecteerd voor het Orphan-project, een officieel niet-bestaand trainingsprogramma binnen de geheime dienst. De Orphans werden opgeleid tot de beste sluipmoordenaars ter wereld en de allerbeste onder hen was Orphan X: Evan Smoak. Maar op een dag verdween Evan in het niets.
Mening Jeanet ****: Ik was terughoudend om dit boek te gaan lezen, ik dacht 'weer zo’n superheld/actieman waarbij alles in het honderd loopt, maar uiteindelijk loopt alles toch goed af'. Niets is minder waar, ik vond het een erg leuk boek. Het is geschreven met korte hoofdstukken en wat mij opviel, is dat elk hoofdstuk een nummer en een titel heeft. Er gebeurt veel, maar alles is goed te volgen. Ook vind ik het leuk iets over het verleden van Evan te lezen, hoe hij geworden is wie hij is. Er spelen ook vrouwen een rol, maar niet zoals je zou verwachten.
Mening Karina *****: Het eerste deel van deze serie las ik al bij het uitkomen, omdat ik erg nieuwsgierig was wat een van mijn favoriete auteurs had neergezet. En dat bleek voor mij een topper eerste klas. Hoofdpersonage Evan Smoak is de actieheld die ook nog een menselijke kant heeft en steeds de balans zoekt tussen hetgeen waar hij voor is opgeleid en hoe dit past bij menselijk zijn en blijven. In het eerste deel wordt met een spannende proloog en flashbacks een goed beeld gegeven van de training die Smoak heeft gehad en dat uit zich in het heden in spannende en gevaarlijke situaties die de vaart in het verhaal houden. Hurwitz weet regelmatig zowel Smoak als de lezer te verrassen en dat maakt dat dit eerste deel van de serie absoluut smaakt naar meer.
Mening Gert ****: Orphan X van Gregg Hurwitz is voor mij hét schoolvoorbeeld van een actiethriller. Vanaf het begin van het verhaal vliegen de vonken er (af en toe letterlijk) vanaf. Het hoofdpersonage wordt van het ene in het andere avontuur gezogen. Daarbij wordt bloedvergieten en grof taalgebruik zeker niet vermeden. Je moet hier wel liefhebber van zijn. Op een gegeven moment krijgt het verhaal een wending, waarna het geheel ontaardt in een soort van James Bond-achtige setting. Liefhebbers van Bond-films zullen waarschijnlijk dan ook smullen van dit boek. Hoewel voor mij persoonlijk een ander type thriller de voorkeur geniet, moet ik zeggen dat ik Orphan X met veel genoegen heb gelezen. Binnen zijn soort vind ik het zonder twijfel een topper en een aanrader.
Op jonge leeftijd trad Evan Smoak toe tot het Orphan-project, een officieel niet-bestaand trainingsprogramma van geheim agenten. Nu wordt hij de ‘Nergensman’ genoemd en helpt hij diegenen die zich tot niemand anders kunnen wenden. Maar op een dag is het Evan zelf die hulp nodig heeft. Hij wordt in een hinderlaag gelokt, verdoofd en weggevoerd. Wanneer hij bijkomt, zit hij opgesloten in een kamer, zonder enig idee te hebben van waar hij is en wie hem gevangen heeft genomen. Om te weten te komen wat er is gebeurd, moet hij slimmer, sneller en sterker zijn dan zijn tegenstanders.
Mening Jeanet ***: Dit tweede deel vond ik beduidend minder dan het eerste. In Orphan X vond ik het leuk dat ook het privéleven van Evan een belangrijke rol had en dat miste ik in De Nergensman. De acties zijn goed omschreven en ook de uitleg hoe hij te werk gaat en waarom is goed te volgen. Het grootste gedeelte van het boek gaat over zijn gevangenschap en dit had van mij minder gemogen, want hierdoor leek het of andere acties afgeraffeld werden, die hadden beter uitgewerkt kunnen worden. De Nergensman eindigt met een scène waardoor je het volgende deel graag wilt lezen.
Mening Karina ****: Het tweede deel van de Evan Smoak-serie stond hoog op mijn verlanglijstje en ik las het dan ook direct na het uitkomen. Met een goede introductie weet Hurwitz Evan weer snel op mijn netvlies te krijgen. In vergelijking tot het eerste deel is De Nergensman meer een actiethriller en draait het meer om Evans vaardigheden op werkgebied, terwijl de persoonlijke kant hier een stuk minder belicht wordt. Toch is het Hurwitz wel gelukt om Smoak verder uit te diepen. De andere hoofdpersoon, bad guy Rene, is weliswaar een charismatische man, maar hij roept toch wat wrevel op. In De Nergensman staan veel technologische snufjes centraal, maar dat maakt ook dat Hurwitz de grenzen van geloofwaardigheid wel met enige regelmaat opzoekt. Toch weet hij de vaart er goed in te houden en neemt hierdoor het leesplezier nergens af. I want more!
Mening Gert ***: Hoewel De Nergensman op zich best een goed boek is, moet ik zeggen dat ik van Orphan X toch meer onder de indruk was. In De Nergensman ligt de nadruk toch meer op de gevangenschap, waardoor de actie in het geding komt. Op zich is daar niet zo veel mis mee, maar de kracht van dit personage hangt wel samen met de actiescènes, waarin hij verzeild raakt. Dat laatste miste ik een beetje in dit deel. Het kwam allemaal net iets afstandelijker op mij over, waardoor ik mij wat minder betrokken voelde bij het verhaal. Het laatste stuk is echter wel weer een slimme (commerciële) truc van Gregg Hurwitz. Door een kleine vooruitwijzing naar het volgende verhaal wil ik toch weten hoe het verder gaat met Evan in De rekruut.
Voormalig geheim agent Evan Smoak helpt als de 'Nowhere Man' iedereen die hulp nodig heeft en zich tot niemand anders kan wenden. Maar deze keer is degene die zijn hulp inroept een oude bekende: Jack Johns, de man die hem als kind uit een weeshuis wegplukte en hem opvoedde alsof hij zijn eigen zoon was. De man die Evan ook opleidde in het Orphan-project, een officieel niet-bestaand trainingsprogramma van geheim agenten.
In het diepste geheim is een team van huurmoordenaars bezig iedereen die bij het Orphan-project betrokken was uit de weg te ruimen. Ze zitten Jack op de hielen en Evan krijgt van zijn vroegere leermeester nog één allerlaatste opdracht: ga op zoek naar mijn laatste protegé en rekruut voor het Orphan-project en bescherm hem. Hierdoor komt Evan recht tegenover een oud-collega van hem te staan, Charles Van Scriver, die vastberaden is alle Orphans te doden. Helemaal boven aan die lijst staat: Orphan X.
Mening Jeanet ****: Dit boek heeft me aangenaam verrast, deze vond ik veel leuker dan De Nergensman. Hierbij werd Evans privéleven goed afgewisseld met de actiescènes. Dit boek was redelijk moeilijk weg te leggen omdat je wilt weten hoe het verder gaat, hoe hij bepaalde zaken op gaat lossen. Ik vond het contrast tussen werk en gevoelsleven mooi en goed verwoord. Zijn harde 'job', die hem bijna een ongevoelig persoon maakt, staat haaks op hoe hij eigenlijk is. Deze kant van Evan maakt hem ook menselijk. En ook dit boek eindigt met hoofdstuk waardoor je erg nieuwsgierig wordt naar het volgende deel, De president.
Mening Karina *****: Alvorens De president te gaan lezen, die net is uitgekomen, wilde ik nog wel eerst het derde deel lezen. En wat heeft me dat goed gesmaakt. In nog geen twee dagen las ik De Rekruut uit, niet weg te leggen. Smoak wordt geconfronteerd met een persoonlijk verlies en een laatste opdracht van Jack. Waar in De Nergensman de persoonlijke kant van Smoak onderbelicht blijft, weet Hurwitz in dit deel juist die kant volledig op de voorgrond te zetten. Heerlijk en zeer geloofwaardig om te lezen hoe Evan zoekende is in de omgang met de 16-jarige Joey en met alles wat daarbij komt kijken. Ook Joey is goed uitgediept en maakt De Rekruut heerlijk om te lezen. Ik kan enkel hopen dat zij in een volgend deel weer om de hoek komt kijken. Na dit boek dichtgeslagen te hebben kan ik echt niet wachten tot ik in De president kan beginnen.
Mening Gert ****: Met De rekruut is Hurwitz weer teruggekeerd op het niveau van Orphan X. De actie heeft weer de plaats in het verhaal gekregen die nodig is om de lezer letterlijk en figuurlijk te bereiken. In zijn strijd tegen zijn tegenstander Van Sciver zien we de Nergensman weer in optima forma aan het werk. Ook leren we het karakater van Evan nog veel beter kennen. Dit laatste mede door de introductie van het nieuwe personage Joey, een tienermeisje dat ook uit het Orpan-project is gestapt. In de 'relatie' tussen Evan en Joey wordt met name heel duidelijk dat Evan naast een bikkelharde ook wel degelijk een menselijke kant heeft. Dit boek is wat mij betreft een aanrader en ik verheug me op De president.
Conclusie: Alle boeken worden behoorlijk positief gewaardeerd. Vooral Karina is een echte fan van de serie. Kennen jullie de boeken van Hurwitz? Zijn jullie het met ons eens of hebben jullie een andere mening?
Veel leesplezier,
Jeanet, Karina, Gert
