Onlangs lazen Evy en Gert Penitenza, het nieuwe boek van het Nederlands/Vlaamse schrijversduo Karin Kallenberg en Dimitri van Hove, die we nog kennen van de psychologische thriller B.B. uit 2013. Wat vonden zij van de nieuwe thriller? Je leest het hier. 

Penitenza is een beroemd schilderij, het pronkstuk van de basiliek in Florella. Als Johan Jagers gevraagd wordt samen met een internationaal team deze kerk te restaureren, vertrekken hij en zijn vrouw Merel voor een jaar naar de Italiaanse kunststad. Hun verblijf verloopt al snel totaal anders dan ze zich hadden voorgesteld. Daniël, bij wie Merel en Johan woonruimte huren, blijkt een vrouwenversierder en een maffiamaatje, en als er op een dag een gruwelijk misdrijf plaatsvindt, komen Merel en Johan in een ware nachtmerrie terecht. Welk aandeel heeft Daniël hierin? Waarom weigert Johan door te gaan met de restauratie van het schilderij? Zal Merel Daniël kunnen blijven weerstaan?

Mening Evy **

Wat maakt een thriller een thriller? Spanning en een goed plot. Dat zijn wat mij betreft de twee belangrijkste elementen, maar daarnaast moet het geheel ook wel vlot lezen. Karin Kallenberg en Dimitri van Hove zijn er zeker in geslaagd een vlot leesbaar boek af te leveren. De schrijfstijl is eenvoudig gehouden en het Italiaans dat gebruikt wordt in het boek, samen met de beschrijvingen van de omgeving en het voedsel dat genuttigd wordt, draagt bij aan de sfeer van het boek. Op sommige pagina's waan je jezelf in Italië.

Het verhaal wordt belicht door de ogen van verschillende personages en dat is erg overzichtelijk gehouden door telkens boven elk hoofdstuk aan te geven welk personage je op dat moment volgt. De uitwerking van de personages zelf kon wat diepgaander. Daniël lijkt alleen maar aan geld, seks en Merel te denken. Merel ondergaat van pagina tot pagina een gedaanteverwisseling; waar ze het ene moment een sterke, vrijgevochten vrouw is, wordt ze het andere moment een soort domme gans waar je als lezer bijna medelijden mee krijgt. De rest van de personages zijn stereotypen met weinig diepgang.

Om terug te komen op de elementen spanning en een goed plot: De spanning is wel aanwezig in dit boek, maar wordt door de vele seksuele uitspattingen gewoonweg vermoord. Hoe kan je je als lezer concentreren op een spannend verhaal als het te vaak over palen, knuppels en rotsspleetjes gaat? De beantwoording van die vraag zal voor iedereen anders zijn, maar in dit geval is het spreekwoord 'Overdaad schaadt' zeker van toepassing. 

Wat is een goede omschrijving voor de plot van Penitenza? Slordig komt waarschijnlijk het beste in de buurt. De basisstructuur had met een andere invulling nog wel tot een goed verhaal kunnen leiden, maar er zijn te veel zaken waar aan voorbijgegaan wordt. Te veel vragen die in je hoofd spelen als lezer en daardoor wordt het verhaal ongeloofwaardig. Ik weet niet of het boek 100 pagina's meer had moeten tellen om het verhaal beter uit te werken.

Wat me bij bijft na het lezen van Penitenza is een gevoel van ontevredenheid. Het verhaal verzandde en werd overheerst door bijzaken. Een goede poging, maar met een mager resultaat. 

Mening Gert ** 

Vol goede moed startte ik met het lezen van Penitenza. Helaas was al vrij snel duidelijk dat ik mijn positieve verwachtingen van het verhaal een beetje naar beneden moest bijstellen. Met name in het begin kostte het mij af en toe moeite om het boek niet weg te leggen. Voor mij verliepen de gebeurtenissen in een veel te traag tempo, de spanning aan het begin was erg ver te zoeken en ook de personages konden mij niet overtuigen. Voor mij zijn dit erg belangrijke criteria bij het lezen van dit type boek. Het geheel kwam enigszins in de versnelling, nadat er op zeker moment in het verhaal een moord werd gepleegd. In ieder geval werd het verhaal toen spannender, al moet ik zeggen dat ik ook toen geen enkel moment echt werd geraakt door de gebeurtenissen. 

Ook van de plot raakte ik niet onder de indruk. Naar mijn idee is het einde als het ware aan het verhaal vastgeplakt. Dit alles maakte het ongeloofwaardig en ik bleef met een katerig gevoel achter.

Bovenstaande is heel erg jammer, want er zijn voldoende aanknopingspunten voor een kwalitatief hoogstaand en spannend boek. Doordat echter zo ontzettend vaak de nadruk wordt gelegd op niet relevante (vaak seksistische) bijzaken wordt deze mogelijkheid de kop ingedrukt. 

Na het lezen is er helaas één woord dat voor mij overheerst: tegenvaller. 

Conclusie: Hoewel het altijd leuk is om samen een boek te lezen en te beoordelen vinden wij Penitenza helaas geen aanrader. Kennen jullie het werk van Karin en Dimitri? We zijn heel benieuwd naar jullie mening! 

Groetjes, 
Evy en Gert