Er zijn er al veel voorbijgekomen, maar dit is dan toch echt het laatste duimpjesverslag van de Thriller Club dit jaar. De thriller die we deze keer gelezen hebben, is Gebroken meisjes van Simone St. James. Het boek verscheen op 9 november 2018 en is het eerste boek van haar dat in het Nederlands is vertaald. We danken uitgeverij Ambo|Anthos voor het beschikbaar stellen van maar liefst elf exemplaren.

Vermont, 1950. Voor ongewenste meisjes en meisjes die niet in de pas lopen is er het internaat Idlewild Hall. Vier meisjes sluiten er vriendschap, fluisteren elkaar 's nachts geheimen in en horen geruchten dat het er spookt. Totdat een van hen verdwijnt.
 
2014. Journalist Fiona Sheridan kan maar niet in het reine komen met de moord op haar zus, twintig jaar geleden nabij Idlewild Hall. Hoewel de moordenaar is opgepakt, gelooft Fiona niet dat de zaak echt is opgelost. Dan hoort ze dat iemand het inmiddels vervallen Idlewild Hall heeft gekocht en het wil restaureren. Tijdens de werkzaamheden wordt een lugubere vondst gedaan en Fiona ontdekt dat sommige geheimen wellicht beter verborgen hadden kunnen blijven...

Kon Simone St. James ons verrassen? Je leest het hieronder.

Chantal: Alles klopt aan dit boek: de spanning, de personages, de schrijfstijl, de plot. Het boek is spannend geschreven. Je zit meteen in het verhaal. De personages zijn goed uitgewerkt en je leert ze goed kennen en leeft met ze mee. Ik vind het onderwerp van dit boek erg goed gevonden. Ik wil er niet te veel over kwijt, want dat zou jammer zijn voor jullie leesplezier. Er zijn twee verhaallijnen in dit boek en die zijn heel goed uitgewerkt. Het boek speelt zich af in verschillende tijden. De hoofdstukken zijn kort en er staat iedere keer bij vermeld in welke tijd we zijn. Hierdoor wordt steeds duidelijker wat er is gebeurd en waarom en uiteindelijk wie het heeft gedaan. Het boek is niet voorspelbaar, daar hou ik van. Ik heb dit boek met veel plezier gelezen. 

Elly: Journaliste Fiona gaat op het terrein van het voormalige meisjesinternaat op onderzoek uit. Ze wil weten waarom haar zus in 1999 hier vermoord is. Terwijl wij met haar meekijken naar het onderzoek lezen we de hoofdstukken die aangeduid zijn met de namen van vier vriendinnen die in 1950 op Idlewild Hall zaten. We springen heen en terug in de tijd. Er blijkt veel meer aan de hand geweest te zijn met het internaat. Het verhaal is goed opgebouwd en de personages krijgen diepgang en komen tot leven. Het einde is verrassend, want Fiona is niet de enige die op zoek is naar de waarheid. Het boek is een pageturner van formaat, je wilt en moet als lezer gewoon doorlezen. 

Evy: Ik had ongelooflijk veel zin in dit boek. De korte inhoud beloofde veel goeds en trok me aan, omdat het niet overkwam als een standaardverhaal. Dat laatste heeft Gebroken meisjes wel waargemaakt. Het is geen 'standaard thriller', maar of dat nu echt een goede zaak is? Waarin het vooral afwijkt is de hoeveelheid spanning die er aanwezig is. Hoewel het boek vlot leesbaar is en ook wel interessant (intrigerend zelfs) waren er momenten dat het mijn aandacht volledig verloor omdat het toch té traag was. Ik heb geen hekel aan trage boeken, maar dan mag ik me niet gaan ergeren aan de personages en dat deed ik in dit geval wel. Ik ergerde me met momenten mateloos aan Fiona. Gelukkig gebruikt Simone St. James twee verschillende verhaallijnen. Het verhaal van de meisjes in het internaat in de jaren vijftig vond ik wel spannend, maar ook hier zit er een addertje onder het gras. Ik kan er niet veel over zeggen zonder te spoilen, maar je moet er wel wat verbeelding voor hebben om in deze verhaallijn volledig mee te gaan. Kortom, Gebroken meisjes laat me achter met gemengde gevoelens en ik zou zo niet weten of ik het boek echt moet aan- of afraden...

Greet: Wow, wat is die Simone St. James er goed in om een bepaalde sfeer neer te zetten! Duister, donker en dreigend, je zou er zelf schrik van krijgen. Bijzonder hoe ze met vrij standaard thrillerelementen, denk daarbij aan een verdwijningszaak en een paar moorden, toch een heel origineel verhaal weet neer te zetten. Er wordt heel de tijd geswitcht tussen 1950 en 2014, en daarbovenop zijn er flashbacks naar de jaren 90. Deze opbouw werkt perfect, de spanning wordt opgedreven en je wil steeds verder lezen. Tel daarbij op de goed uitgewerkte karakters en een plot dat erg goed in elkaar zit en je hebt een bijzonder goed verhaal. Hier en daar een onverwachte wending maakt het geheel af. Ik ben fan van Simone St. James. 

Gert: Simone St. James heeft mij met deze thriller op een zeer aangename manier verrast. Zij blijkt in staat de verhaallijnen, die zich afspelen in verschillende tijdperken, zodanig te combineren dat er een prachtig afgerond geheel ontstaat. Het centrale thema in dit werk wordt uitermate knap onder woorden gebracht, waarbij de nodige interessante historische aanvullingen fungeren als de slagroom op de spreekwoordelijke taart. Met name de uitwerking van journaliste Fiona Sheridan is van heel hoog niveau. Er waren momenten dat ik haar pijn, verdriet en frustratie echt begreep en bijna letterlijk kon voelen. Ik zal Simone St. James zeker blijven volgen en ik zie er nu al naar uit in de toekomst meer werk van haar te gaan lezen. Met name de liefhebbers van het psychologische thrillergenre zullen van dit boek smullen.

Jeanet: In het begin moest ik even wennen aan Gebroken meisjes, omdat het niet helemaal duidelijk is welke kant het op zou gaan. Het lijkt allemaal wat vaag en vreemd, maar toen ik in verhaal zat, vergat ik zelfs af en toe alles om me heen. Hoewel ik over het algemeen niet van boeken houd met geesten erin, heeft deze mij aangenaam verrast. Door de verschillende verhaallijnen en tijden, over de meisjes in het internaat en de journaliste Fiona blijft het verhaal boeien. Wat ook erg interessant was, was het gedeelte over het vrouwenkamp in Ravensbrück, een stukje waargebeurde geschiedenis. De hoofdpersonen worden goed weergegeven, waardoor je het gevoel hebt ze redelijk te kennen. Heden en verleden komen op een gegeven moment erg mooi samen, leuk bedacht. Ik zal zeker weer een boek van deze schrijfster gaan lezen, ze heeft me in haar greep.

Joyce: Simone St. James heeft met Gebroken meisjes een thriller geschreven waarbij ik absoluut wilde weten hoe het afliep. De spanning is continu sluimerend aanwezig en ik was vooral nieuwsgierig naar de ontknopingen van beide verhalen. Dat het boek zowel in 1950 als 2014 speelt, draagt hieraan bij. Ik heb meegeleefd met zowel journaliste Fiona in 2014 als de meisjes op de kostschool Idlewild Hall in de jaren vijftig. Het hoofdpersonage journaliste te laten zijn, is sterk gekozen, het geeft het graven in de geschiedenis meer geloofwaardigheid. Simone St. James heeft veel onderwerpen willen verwerken in Gebroken meisjes. In eerste instantie lijkt ze zich hierin te vergalopperen, maar alles komt prachtig bij elkaar en resulteert in een interessant boek om te lezen. 

Karina: Soms is de beoordeling van een boek enigszins gebaseerd op het vorige dat je las. Voor mij was dat een true crime-boek, dus hoopte ik in deze thriller opnieuw spanning en actie te lezen. Wat Gebroken meisjes biedt, is een goed in elkaar gestoken plot, gegoten in de vorm van een 'whodunnit' waarin een journaliste op onderzoek uitgaat. Waar het verhaal verrassende wendingen kent, vond ik de relationele kant tussen Fiona en Jamie wel enigszins voorspelbaar. Door te wisselen in tijd bleef ik steeds nieuwsgierig naar hóe beide verhalen verder zouden gaan. Ook al was er slechts matige actie en was deze, net als de toenemende spanning, pas in de laatste 50 pagina's te vinden, toch heb ik Gebroken meisjes met veel plezier gelezen.

Kees: Het verhaal speelt zich af in twee perioden, 1950 en 2014. Dat uit het verleden ademde een wat mysterieuze sfeer uit die me deed denken aan de vele legenden en mythen van het Engelse platteland. Dat werd nog eens versterkt door het bovennatuurlijke. Het klinkt misschien vreemd, maar het verhaal is beeldend geschreven, ik kon me in ieder geval een goede voorstelling van situaties en omstandigheden maken. Hoewel het boek niet bol staat van de spanning is er wel een constante spanningsboog aanwezig. Ik wilde voortdurend weten hoe het verder zou gaan en wat er precies gebeurd is. Zowel het verhaal uit het heden als het verleden zijn goed uitgediept, het is geen moment oppervlakkig. Wat mij betreft heeft St. James, ondanks enkele kleine en algemene clichés, een origineel verhaal geschreven dat erg prettig leest en je blijft bezighouden.

Kristel: Een verhaal dat zich afspeelt in twee tijdzones, 1950 en 2014, wat telkens duidelijk wordt weergegeven. Het is een net iets andere thriller, met een beetje van het bovennatuurlijke, namelijk een geestverschijning. Wat toch voor een spannende ondertoon zorgt. Voor deze aparte figuur zijn niet alle lezers te vinden, zelf vond ik het best eng, een dwalende ziel. Het waren de verwijzingen naar de oorlogsmisdaden waar ik het moeilijker mee had. Dit zijn dingen die ik niet ga zoeken in een thriller. Het verhaal op zich had naar mijn gevoel iets minder lang gemogen. Simone St. James wist heel goed mijn aandacht te trekken, maar is er niet in geslaagd om die vast te houden. Dankzij de vlotte schrijfstijl, de uitgediepte personages en het bovennatuurlijke kijk ik toch uit naar haar volgende werk.

Silvia: Genoten heb ik van Gebroken meisjes. Als ik het boek las terwijl ik ’s avonds alleen was, vond ik het toch wel een beetje spannend om in het donker naar boven te lopen. Hoewel dit spookachtige voor mij een toevoeging aan de verhaallijn was, vond ik juist dit deel jammer genoeg iets te onderbelicht. De overgang van het verhaal dat zich in 1950 afspeelt naar het verhaal van 2014 verloopt naadloos. Daarom verworden de twee zaken die in het verhaal spelen bijna tot één. De plot van de zaak uit het verleden vind ik een heel goed doordachte. Die van de huidige zaak had wat mij betreft wat meer doortimmerd mogen worden. Deze verhaallijnen en de toegankelijke schrijfstijl zorgde dat ik met Gebroken meisjes wat spannende, fijne uurtjes heb doorgebracht. Beslist een aanrader, wat mij betreft.

Conclusie: Overwegend lovende woorden voor dit Nederlandstalige debuut van Simone St. James. Alleen Evy, Karina en Kristel waren gematigd enthousiast. Evy heeft wat bedenkingen en bleef na het lezen met gemengde gevoelens achter, Karina vond dat er pas in de laatste vijftig pagina’s actie was (maar gaf desondanks wel een groene duim) en Kristel kon niet aldoor haar aandacht vasthouden. Verder dus niets dan lof en de meesten van ons hebben aangegeven uit te kijken naar een volgend boek van deze auteur.

Sterren voor Gebroken meisjes: 3 x ***, 6 x ****, 2 x *****

Reading Challenge Categorieën voor dit boek:

#16 Een boek dat in 2018 is verschenen
#45 Een boek dat zich afspeelt in meerdere tijden

Zijn jullie na het lezen van onze mening nieuwsgierig geworden en ben je van plan dit boek ook te gaan lezen? Vertel het ons!

Kees, namens de Thriller Club