We vertelden het al, november is Zweedse maand bij de Thriller Club. De eerste helft van de maand zijn de ogen vooral gericht op het schrijversduo Lars Kepler en de boeken met inspecteur Joona Linna. Vandaag geven we onze mening over Getuige, het derde deel in de serie. 

De Birgittagården is een internaat voor jonge vrouwen met destructief gedrag. Op een donkere herfstnacht wordt een van de opgenomen meisjes vermoord in de separeerkamer van het internaat. Ze wordt met beide handen voor haar gezicht gevonden op het bed. Niemand heeft iets gezien en een van de meisjes is spoorloos verdwenen. Inspecteur Joona Linna reist af naar de Birgittagården en bevindt zich al snel midden in de meest raadselachtige moordzaak waarop hij ooit is gestuit. Als hij op zoek gaat naar de oplossing, worden er verwoestende krachten in werking gezet. Er zijn geen getuigen, maar kort na de gewelddadige moord begint een vrouw in Stockholm de tiplijn van de politie te bellen met informatie. Eerst vraagt ze geld voor haar inlichtingen, maar later verzoekt ze hen alleen maar te luisteren, steeds wanhopiger. 

Wat vinden wij van Getuige? 

Greet: Getuige begint ontzettend goed, vergeleken met de eerste twee boeken in de reeks had ik er een goed gevoel bij. Ik hou van dikke boeken, want meestal gaat een groot aantal bladzijden gepaard met verschillende verhaallijnen en een goed opgebouwde plot. Bij deze derde Lars Kepler had ik na het sterke begin echter lang het gevoel dat de auteur gewoon veel woorden nodig had, er was naar mijn gevoel te veel herhaling, te weinig verhaal. Het boek stevende dan ook recht op een derde mwah-duim op rij af. Gelukkig bestaat het boek uit heel veel korte hoofdstukjes, waardoor het tempo alsnog acceptabel was. En dan... waren daar de laatste honderd bladzijden die veel goedmaakten en mijn beoordeling positief beïnvloedden: ineens was er een plotwending die ik absoluut niet had zien aankomen en eindelijk kwam ik meer te weten over het verleden van Joona Linna. Ik heb nog een aantal Keplers te gaan, dus hopelijk is de trein nu echt vertrokken!

Joyce: Getuige is wederom een sterke thriller, ik ga in herhaling vallen. Het verhaal zuigt je vanaf bladzijde één volledig mee. De snelheid zit goed in het boek, hoofdstukken zijn niet al te lang en lezen heerlijk makkelijk weg. Niet weg te leggen, je moet wel verder lezen, een absolute page-turner. Geen moment saai. Wederom nog weer beter dan de voorgangers Hypnose en Contract. Goed dat we nu iets meer over het verleden en de beweegredenen van Joona Linna te weten komen. Ik geeft net geen vijf sterren voor Getuige, want ik had aan het einde van het boek nog een vraag die onbeantwoord is gebleven.

Chantal: Ik vond dit boek veel beter dan Contract. Je wordt meteen in het verhaal gezogen en de hoofdpersonages komen beter tot leven omdat ze meer en beter beschreven worden. Het worden echte mensen. Er spelen eigenlijk twee verhaallijnen. De eerste is de misdaad en het oplossen daarvan en de tweede is het verhaal rond Joona Linna. De tweede verhaallijn komt in het begin aan bod en even een keer tussendoor als teaser en dan pas op het einde weer. Om deze verhaallijn op deze manier in het verhaal te brengen, zorgt Lars Kepler ervoor dat je heel erg nieuwsgierig wordt. Het oplossen van de moord vereist nogal wat inspanning van Joona en eindigt met een twist. De cliffhanger op het einde maakt dat je eigenlijk meteen verder wilt met Slaap!

Evy: Wat een cliffhanger heeft dit boek op het einde! Mede door dit én door de diepgang die Joona Linna in dit boek krijgt, geef ik de volle vijf sterren. Het enige minpunt was het feit dat alle meisjes uit de Birgittagården, het internaat waar de twee moorden gepleegd worden, in sommige passages uitgebreid aan bod komen en dan moeilijk van elkaar te onderscheiden zijn. Eigenlijk heb je al vanaf het begin van het boek een ander gevoel tijdens het lezen. Joona Linna gaat naar iemand op zoek uit zijn verleden en daarbij wordt gesproken over zijn dochter. Zo worden de lijntjes uitgezet en ook al verdwijnt dit persoonlijke deel tijdens het moordonderzoek naar de achtergrond, toch blijft het gedurende het hele verhaal in je hoofd hangen. Gelukkig is Lars Kepler zo verstandig geweest om toch een kleine gastrol weg te leggen voor Saga Bauer en ook Nils 'De Naald' Ählen komt weer voor in het verhaal. Zo word je als lezer toch steeds vertrouwder met de omgeving van Joona Linna en voelt het lezen meer en meer aan als 'thuiskomen'. Ik kan niet wachten om aan deel vier te beginnen!

Silvia: Eindelijk wordt mij in dit derde deel duidelijk wat er nu gebeurd is met het gezin van Joona Linna. In Getuige is, net als in Contract, gelukkig weer een grote rol weggelegd voor de sympathieke, ietwat mysterieuze Fin. Het auteursduo zorgt met dit boek weer voor zinderende spanning. Na Hypnose en Contract vind ik dat ze in Getuige duidelijk meer ervaring krijgen in het uitzetten van de plot van het verhaal. De vele personages die ze hiervoor nodig hebben zijn geen moment storend. De zijpaadjes blijken minder misleidend dan in eerste instantie gedacht. Het karakter van Joona gaat steeds meer leven. Wordt voor mij steeds interessanter. Helemaal omdat hij ondanks het zijspoor waarop hij na het vorige boek min of meer is beland toch de hoofdrol naar zich toe weet te trekken. De manier waarop Kepler dit laat gebeuren, vind ik knap beschreven. De cliffhanger aan het eind maakt dat ik nog lang niet genoeg heb van Joona Linna. Op naar het volgende deel!

Elly: Het derde boek van het schrijversduo Lars Kepler vind ik tot nu toe de beste. Het onderwerp, het internaat voor destructieve meisjes, de verschillen tussen de verschillende patiëntes, sprak me erg aan. We leren Joona Linna met zijn eigenwijze trekjes steeds beter kennen. De verdwijning en dood van vrouw en dochtertje krijgt meer aandacht. Er is een stukje over Jurek Walter, een mogelijke massamoordenaar, het verhaal kan alle kanten opgaan. Over de schrijfstijl valt nauwelijks iets nieuws te vertellen, die is gewoon goed. De korte hoofdstukken zorgen voor vaart in het verhaal. Voor het eerst heb ik het gevoel, dat het verhaal nog niet af is. Het is een beetje een open einde. Dat gaan we vast lezen in het vierde deel van deze gruwelijk goede serie van Lars Kepler.

Karina: Met de eerste pagina’s waarin nogal wat actie voorkomt, weet Kepler me in ieder geval wel te interesseren in het verhaal dat ze willen gaan vertellen. Vanuit mijn eigen werkervaring met jongeren met psychiatrische problematiek kijk ik toch altijd kritisch naar een setting waarin dit gebruikt wordt, maar ik vind dat het duo wel een geloofwaardig beeld heeft neergezet van een locatie waar deze jongeren worden opgevangen. Toch spreekt het plot van Getuige me uiteindelijk niet zo aan. Voor mij zitten er in dit boek te veel voorspelbare zaken en ook de in wijze waarop uiteindelijk de zaak wordt opgelost, zit een aantal toevalligheden die er voor mij voor zorgen dat ik het boek niet helemaal tevreden dichtsla. Joona Linna komt wederom over als een inspecteur die snel zaken doorziet, soms wel iets te snel waardoor het wat ongeloofwaardig wordt dat hij als enige die puzzelstukjes in elkaar weet te leggen. De laatste vijftig pagina’s weet het schrijversduo de spanning flink op te laten lopen door twee goed beschreven actiescènes en een ultieme cliffhanger voor het volgende deel.

Gert: Voordat ik begon met lezen was ik enigszins terughoudend. Er zijn naar mijn idee heel veel voorbeelden waarbij het derde deel uit een reeks niet zo goed is dan de eerste twee. Na het lezen kan ik gelukkig niet anders dan concluderen dat er uitzonderingen zijn. Sterker nog, Getuige is voor mij zonder twijfel het beste deel in de Joona Linna-reeks tot nu toe. Het heeft echt alles wat je als lezer van een thriller verwacht: het is oprecht spannend, met vaste personages die nog méér dan voorheen tot leven komen, de verhaallijnen zijn werkelijk schitterend en als dat alles dan samenkomt in een voortreffelijke ontknoping ben ik gewoon een blije en tevreden lezer. Helaas gaat het voor mij wegens tijdgebrek niet lukken op korte termijn de overige delen te lezen, maar zodra die mogelijkheid er wel is, gaat dat zeer zeker wel gebeuren.

Conclusie: Iedereen vindt Getuige een goed en spannend verhaal, behalve Karina, die zo haar bedenkingen heeft. Vanwege haar werkervaring kijkt zij op een andere manier naar het verhaal. We krijgen in dit boek meer inzicht in Joona Linna en het verhaal pakt ons. Voor sommigen is dit het beste boek tot nu toe. 

Sterren voor Getuige: 4 x *****, 3 x **** en 1 x ***

Reading Challenge Categorieën voor dit boek:

#1 Een dik boek
#28 Een boek van meerdere auteurs
#40 Een boek dat zich afspeelt op een eiland
#45 Een boek dat zich afspeelt in meerdere tijden
#48 Een boek van een auteur met pseudoniem

Groetjes, 
Chantal, namens de Thriller Club