Martin Servaz is niet alleen een hoofdinspecteur op papier, maar ook in de 'Netflix Original'-serie Glacé uit 2016 kunnen we hem bewonderen. De Franse serie is gebaseerd op het eerste boek uit de reeks, Een kille rilling van Bernard Minier. In het Engels heet het The Frozen Dead, Joyce bekeek de serie en vertelt ons of het de moeite waard is om het zelf te gaan bekijken. Eerder bespraken wij Een kille rilling al in dit artikel, heeft de serie Joyce net zo kunnen bekoren?

Glacé start al direct met een prachtige leader, passend bij de sfeer die het boek eerder al heeft opgeroepen. Uiteraard een flinke dosis sneeuw, samen met opgezette dieren levend in de Pyreneeën en prachtige muziek. Luister hier naar de prachtige muziek van de leader, gezongen door Sofia Session Choir en geschreven door Alexandre Lessertisseur.

Netflix geeft de volgende omschrijving van de zesdelige serie: Na een vreselijke ontdekking hoog in de Franse Pyreneeën begint rechercheur Martin Servaz een ziekelijk kat-en-muisspel met een seriemoordenaar in deze ijzige thriller. Zoals we al weten uit de omschrijving van het boek, is dit de vondst van een onthoofd paard in een klein valleidorp.

Politiecommandant Servaz wordt meteen op de zaak gezet, maar welke zaak...is het gruwelijk verminkte paard een waarschuwing? Wraak? En waar is het hoofd? Als Servaz op het kadaver DNA vindt van Julian Hirtmann, een van de gevaarlijkste seriemoordenaars van Europa, roept hij de hulp in van Diane Berg, een jonge psycholoog bij de gesloten psychiatrische inrichting in de buurt waar tbs-patiënt Hirtmann gevangen wordt gehouden. Hirtmann zit opgesloten in de best beveiligde instelling ter wereld, maar er volgt een reeks bizarre, onverklaarbare moorden en die wijzen steeds in zijn richting. 

Het grootste pluspunt van de Netflix-serie is de sfeer. Het is prachtig gefilmd, de besneeuwde Pyreneeën, de kleine gemeenschap en vooral ook de gespannen, sombere en lugubere sfeer. Ook de gekozen Franse auteur Charles Berling in de rol van hoofdinspecteur Martin Servaz is perfect gekozen. Hij complementeert het gevormde beeld van tijdens het lezen. Samen met inspecteur Iréne Ziegler vormen zij een prettig duo om naar te kijken.

De serie start hetzelfde als het boek, maar laat dit al gauw los. Het tempo is sowieso veel sneller, wat logisch is, maar ook de plot heeft een verandering ondergaan. Het is als het ware de simplistische versie van het boek. Het verhaal in het boek is in mijn ogen veel sterker. Er zitten meer haken en ogen in het verhaal, meer details. Dit maakt Een kille rilling zo sterk en dat mis ik helaas in de serie. De spanning in het boek is zinderend en dat is het in de serie nooit geworden.

Een aantal bekenden had de serie wel gezien, maar het boek niet gelezen en daar kreeg ik ook de mening dat het een redelijke serie was, maar niet meer dan dat. Zij vonden ook de sfeer het grootste pluspunt van serie.

Kortom, zoals jullie al eerder konden lezen, was het een genot om Een kille rilling te lezen, maar heeft de serie de verwachtingen niet waargemaakt.

Hebben jullie de serie gezien? En wat vond je ervan? Als je het boek nog niet gelezen hebt, trekt het je na het zien van de serie wel aan om het te gaan lezen?

Groetjes,
Joyce, namens de Thriller Club