Sinds mei vorig jaar laten we jullie elke maand kennismaken met minstens één seriepersonage, we hopen dat jullie er nog steeds van genieten! We stellen jullie niet alleen elke keer een nieuw personage voor, we lezen ook het eerste deel in de serie. Deze maand dook de Thriller Club in Het vierkant van de wraak, het eerste deel in de serie met Pieter van In en Hannelore Martens, geschreven door de Vlaamse auteur Pieter Aspe. Acht leden van onze Club lazen mee en vertellen wat ze ervan vonden. Hebben we na één deel genoeg gezien van het duo Van In en Martens? Of willen we meer?

De positie van Ludovic Degroof, een van Brugge's rijkste en machtigste mannen, komt in gevaar na een mysterieuze inbraak in de juwelierszaak van zijn zoon. Degroof doet alles om het onderzoek, geleid door Van In, te bemoeilijken. Tot Degroofs kleinzoon wordt ontvoerd en de kidnappers een bizarre eis stellen in ruil voor vrijlating.

Wat vonden de leden van de Thriller Club van het boek?

Jeanet: Het vierkant van de wraak is voor mij de eerste kennismaking met Pieter Aspe. Het boek leest als een trein. Tijdens het lezen verwacht  je af en toe wat er gaat gebeuren, maar dit gaat dan net even anders. Ik merkte dat het verhaal bleef hangen na het lezen van het boek en toen besefte ik eigenlijk pas hoe goed het in elkaar steekt. Het leuke is ook dat er af en toe echte Vlaamse woorden in voorkomen, die we in Nederland niet kennen. Bijvoorbeeld: 'Begon hij de ketting te “snokken”'. Dit was leuk en totaal niet storend. Door de context weet je wat er bedoeld wordt. Wat ik wel jammer vond, was dat er in het begin personages genoemd werden, die niet weer terugkwamen. Ik weet zeker dat ik nog verder kennis wil maken met Pieter Van In, en dat ik meer boeken van Pieter Aspe ga lezen. Maar alle inmiddels 40 is wel erg veel...

Kristel: Wie kent de boeken en de televisieserie nu niet? Pieter Aspe laat de misdaad steeds terugkeren naar het West-Vlaamse Brugge en speelt zich af in de tijd dat we alles nog betaalden met Belgische Frank en Rijkswacht en Politie nog niet samengevoegd waren. Je voelt duidelijk dat de schrijver zijn hart heeft verloren aan deze pittoreske plaats en steekt dit niet onder stoelen of banken. De hoofdrollen zijn weggelegd voor rechercheur Van In, een veertiger die rookt en drinkt als een ketter. En substituut Hannelore Martens, een groentje op dit vakgebied, maar geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. De schrijver heeft wel een vlotte schrijfstijl, al laat hij het Brugse dialect beter achterwege. De spanning zelf staat echter op een laag pitje. Is het nu door de lage spanningsfactor of omdat ik geen sympathie kan opbrengen voor deze rechercheur, maar dit boek zet me er niet toe aan om de volgende delen te lezen.

Greet: Dit boek leest heel vlot, dat is absoluut een pluspunt. De plot is vrij eenvoudig gehouden, typisch voor Aspe, geloof ik. In schril contrast daarmee de overvloed aan personages bij politie en gerecht, zonder dat echt duidelijk wordt wie waarvoor verantwoordelijk is. Behalve Pieter en Hannelore vind ik de karakters niet bepaald goed uitgewerkt, ze gaan voor mij niet leven. Voor een thrillerdebuut is Het vierkant van de wraak best goed; het verhaal is niet erg spannend, maar ik wilde wel graag de ontknoping kennen. Jammer dat het op het einde alsnog een beetje fout liep, de bedachte wending kwam een beetje uit de lucht gevallen en miste daardoor zijn doel. Ideaal boek voor een middagje ontspanning, wanneer je niet op zoek bent naar een strakke opbouw en een overdonderende plot. 

Karina: Vind je het leuk om ook echt wat Vlaams te leren, dan is Het vierkant van de wraak een aanrader, want de Vlaamse tekst vliegt je met regelmaat om de oren. Personage Pieter Van In heeft naast zijn ietwat cliché overkomende persoonlijkheid het grappige trekje dat hij bij het zien van een mooie vrouw gelijk op hol slaat. Zeer lastig als hij moet samenwerken met de nieuwe, beeldschone substituut Hannelore Martens. Aspe heeft een vermakelijke thriller geschreven, waarin nu eens niet gekozen is voor volledige standaard criminele activiteiten, maar met de daders een net iets andere aanpak heeft gehanteerd. Voordat echt duidelijk wordt hoe een en ander in elkaar zit heb je als lezer al flink mee kunnen puzzelen en is het Aspe ook wel eens gelukt om te lezer op het verkeerde been te zetten, net zoals dat ook gebeurt met de speurders.

Gert: Het vierkant van de wraak was voor mij de eerste kennismaking met de Vlaamse auteur Pieter Aspe. En om maar gelijk met de deur in huis te vallen: ik ben niet onder de indruk geraakt. OK... het boek leest vlot en met name door het gebruik van het Vlaamse dialect leest het verhaal zeker als een levendig en meeslepend geheel. Maar als thrillerliefhebber verwacht ik toch wel wat meer spanning, beter uitgewerkte personages en een wat origineler plot. Het geheel kwam op mij enigszins rommelig en gekunsteld over. Het spijt me, maar dit boek heeft mij zeker niet overtuigd. De vervolgdelen staan dan ook zeker niet hoog genoteerd op mijn nog-te-lezen-lijst. 

Evy: Eigenlijk is het schandelijk dat je als Vlaamse liefhebber van het spannende boek nog nooit 'een Aspe' hebt gelezen. Ik heb ook nooit een aflevering van de televisieserie gezien trouwens. Dat maakt wel dat ik volledig blanco het boek in ging en ik moet toegeven dat ik er echt door verrast ben, in positieve zin! Van In is echt een heel leuk personage en de combinatie met Hannelore Martens, de subsituut, is echt heel grappig. Het is voor mij geen vijf sterren waard, want daarvoor is het allemaal iets te oppervlakkig en misschien ook wat vergezocht, maar ik heb er zeker vier sterren voor over omdat ik me geamuseerd heb tijdens het lezen. Het is wel een boek dat je als Vlaming makkelijker/vlotter zal lezen dan als Nederlander, door de combinatie van de schrijfstijl en de vele West-Vlaamse woorden die in het boek te vinden zijn. Ik vind dat iets extra geven aan het boek, maar als je niet weet wat de woorden betekenen kan ik me voorstellen dat het erg irritant is.

Joyce: Nog niet eerder las ik een boek van Pieter Aspe, Het vierkant van de wraak was dus mijn kennismaking. Pieter Van In en zijn collega's onderzoeken een interessante zaak in Mechelen, maar toch heeft het boek heeft me niet kunnen overtuigen om meer boeken van Aspe te gaan lezen. De vaart in het boek is goed en Van In heeft ontegenzeggelijk speurderskwaliteiten. Het is zeker ook spannend naar het einde van het verhaal toe, de plot was ook origineel. Voor mij was het echter een thriller zoals er vele zijn en was er niet de sprankel die me meetrok in het verhaal. Het was een kwestie van uitlezen en op naar het volgende boek.  

Elly: Het boek begint met een diefstal bij juwelier Degroof in de Steenstraat. Wat een gewone diefstal lijkt, zit toch anders in elkaar. Pieter van In is de 41-jarige adjuct-commissaris die wordt belast met de zaak. Hij is zelfbewust en en is niet bang om tegen de stroom in te roeien. Een gevleugeld gezegde van Van In is: “Iedereen weet toch dat je meer stront nodig hebt om een rijkswachter te boetseren dan om een politieagent te maken." Juist om het eigenwijze van de adjudant is het een goed boek geworden. Ik hou wel van mensen die een beetje de regels aan hun laars lappen. Ik heb het boek met veel plezier gelezen. De personages zijn goed uitgewerkt en het verhaal is goed onderbouwd.

Sterren voor Het vierkant van de wraak: 1 x **, 4 x ***, 3 x ****

Conclusie: zoals jullie zien, vormen de uitgedeelde duimen bij elkaar een kleurrijk geheel. We zijn dus zeker niet eensgezind over de kwaliteit van dit boek. Kennen jullie Het vierkant van de wraak of andere thrillers van Pieter Aspe? Wat is jullie mening? We horen het graag.

Groetjes, 
Gert, namens de Thriller Club 

PS: Alleen vandaag kun je via de FB-pagina van de auteur de hele eerste Van In-reeks winnen, dat zijn maar liefst 39 boeken! Waag hier je kans!