Op 10 juli gaven we het startschot voor onze Azië-weken. Tijdens een tien dagen durende reis nemen we jullie mee naar Japan, China, India en Zuid-Korea. We laten jullie kennismaken met interessante auteurs en boeken. En wie weet doen we onderweg nog andere locaties aan. Vandaag bevinden we ons weer in Japan, waarbij we worden vergezeld door Hideo Yokoyama. 

De auteur 
Hideo Yokoyama (1957) is een Japanse auteur. Hij werkte eerst als onderzoeksjournalist voor een nieuwsblad en begon daarna pas fictie te schrijven. Hij schrijft zowel spannende romans als korte verhalen en essays. Een deel van zijn werk is vertaald en daarbij is het opmerkelijk dat zijn laast verschenen boek, Rokuyon, het eerste werd vertaald als Tokyo tapes nr. 6-4 (Six Four in het Engels). Pas daarna werd het eerder uitgegeven Kuraimāzu hai vertaald als Japan Airlines nr. 123 (Seventeen in de Engelse versie). In 2019 is een bundel korte verhalen verschenen in een Engelse vertaling, Prefecture D. Alle verhalen spelen zich af in de wereld van Tokyo Tapes en deze verhalen werden door Yokoyama al uitgegeven in 1998, veertien jaar vóór Tokyo Tapes!

De boeken 

Tokyo Tapes nr. 6-4 

Shoko, de zevenjarige dochter van de eigenaars van een augurkbedrijf, is in 1989 ontvoerd en na een mislukte losgeldoverhandiging dood gevonden. De zaak houdt heel Japan bezig. Na veertien jaar is deze misdaad nog steeds niet opgelost. Mikami, de rechercheur die op de zaak zat, is afgeleid door de onbegrijpelijke verdwijning van zijn eigen dochter, Ayumi. Wanneer hij de ouders van Shoko een bezoek moet brengen, valt Mikami weer midden in het mysterie van de zaak. Hij bekijkt het dossier nog eens goed. Zijn oog valt op een afwijking die tot dan toe niet gespot is. Wat volgt is een compact en complex drama dat de corruptie van politie, media en de overheid blootlegt. 

Mening Evy****: Tokyo Tapes is een flinke kluif en dan heb ik het niet alleen over het aantal pagina's. De opbouw van het verhaal met de complexe verhoudingen tussen de vele personages, zorgt ervoor dat ik echt even in het verhaal moest komen. Terugbladeren was er regelmatig bij, want ik wist soms echt niet meer wie voor wie werkte en vooral wie wie tégenwerkte. 
Ook al ging het lezen niet moeiteloos, toch heb ik erg genoten van het boek. Net omdat het een bijzondere leeservaring is die je niet zo snel ergens anders zal krijgen. Je wordt helemaal ondergedompeld in de Japanse cultuur en dat is erg interessant. Het is geen echte thriller, maar eerder een spannende en mysterieuze roman. Een aanrader voor de lezer die houdt van een uitdaging.

Japan Airlines nr. 123 

Kazumasa Yuuki werkt al jaren als verslaggever bij de North Kanto Times. Hij is een einzelgänger en bemoeit zich liever niet met de kantoorpolitiek van de krant. Maar als er honderd kilometer van Tokio een Boeing van Japan Airlines neerstort, een vliegtuigcrash van ongekende omvang, verandert alles. De redactie staat voor een ongelooflijke uitdaging, en als Yuuki tot coördinator van het vliegtuignieuws wordt benoemd, staan alle verhoudingen op scherp. Er ontrolt zich een intrigerende, complexe machtsstrijd tussen media, overheid en politie. Japan Airlines nr. 123 geeft een fascinerend en messcherp beeld van de Japanse samenleving, waar niets is wat het lijkt.

Mening Evy****: Hoewel beide boeken van mij even veel sterren krijgen, ligt dit boek toch een schuif hoger in mijn herinneringen dan Tokyo Tapes. Dat komt vooral door de leesbaarheid. Japan airlines voelt als 'a walk in the park' vergeleken met Tokyo Tapes. De hoeveelheid personages ligt een stuk lager, het aantal bladzijden trouwens ook. Dat zorgt er gewoon voor dat dit een veel toegankelijker boek is. Ook hier is de Japanse cultuur tastbaar aanwezig. Daarmee gaat een soort afzonderingsgevoel en traagte gepaard. Het personage van Yuuki is erg mooi uitgewerkt en dat geeft het boek veel diepgang. Eigenlijk verveelt Japan airlines geen moment. Onbewust ga je beide boeken toch vergelijken en dan moet ik zeggen dat dit boek minder indrukwekkend is, maar me veel meer leesplezier verschafte. 

Mening Greet****: Twee jaar geleden kocht ik Tokyo Tapes nr. 6-4, op een moment dat het e-book afgeprijsd was. Schitterende cover en een klepper, dat was een boek voor mij. Helaas heb ik het nog steeds niet gelezen... Wat ik vorig jaar wel gelezen heb, is de opvolger Japan airlines nr. 123. Een boek uit de bieb waarmee ik een van de laatste categorieën van mijn Hebban Reading Challenge kon afvinken. Een roman over het reilen en zeilen bij een Japanse regionale krant. Geen standaard boek, het voelt echt heel anders dan het merendeel van de thrillers of spannende romans die je meestal leest. Alleen al omwille van de setting begint dit soort boek bij mij met een streepje voor. Prima lectuur voor als je een keer wat anders wil. 

Hebben jullie een van beide boeken gelezen en wat vonden jullie er van? Of zijn jullie nu gewoon erg benieuwd geworden naar deze Japanse boeken?

Groetjes en nog veel plezier in Azië,
Evy