Op 10 januari plaatsten we een oproep waarin we jullie om duimpjes vroegen. Dat hebben we vaker gedaan en zullen we natuurlijk nog vaker doen. Deze keer ging het om een ‘special edition’, want in het kader van de op woensdag 17 februari gestarte en door Hebban georganiseerde Thriller Tiendaags konden jullie uitsluitend kiezen uit thrillers van Nederlandse en Vlaamse auteurs die in de periode juli 2020 - januari 2021 zijn verschenen. Zoals eigenlijk altijd reageerden jullie enthousiast en werden er keuzes gemaakt. Vandaag verschijnt het tweede van drie artikelen waarin je je eigen duimpje kunt terugvinden.

Hieronder de tweede reeks duimpjes in geheel willekeurige volgorde.

Wilma las Nooit meer alleen van Angelique Haak

Korte inhoud: N.M.A., drie letters die ooit stonden voor een hechte groep van zes vrienden die op school niet populair waren en waarvan elk een eigen rugzak meedroeg. Door een heftige gebeurtenis is de groep uit elkaar gevallen en ieder van hen draagt nu een traumatisch geheim met zich mee, bijna te zwaar om te dragen. Emma heeft haar leven net weer onder controle en na een dag hard werken en therapie leest ze dat haar toenmalige hartsvriendin Sara overleden is. Als ze uitzoekt wat er gebeurd is, komt het verleden weer boven, waardoor ze uit haar evenwicht raakt. Is haar leven nu ook in gevaar?

Mening (****): Het komt niet vaak voor dat je een thriller in handen hebt die je uit wilt, nee, uit moet lezen. Je kunt niet stoppen! De korte hoofdstukken springen van heden naar verleden en steeds wordt er iets meer van het geheim onthuld. Als je denkt te weten hoe het zit, is er nog een twist die je niet aan zag komen, hoewel je het achteraf eigenlijk had kunnen weten vanwege die ene ergens terloops genoemde opmerking. Het onderwerp van het boek is niet bijster origineel, zes vrienden en een geheim. De zes besloten dit geheim nooit aan iemand te vertellen en dan gebeuren er dingen, waarna het geheim na jaren toch uitkomt. Wel origineel zijn de uitwerking en de meeslepende schrijfstijl. De hoofpersonen worden zo levendig beschreven dat je helemaal meeleeft, maar ook roepen ze emoties op van boosheid, onmacht, verontwaardiging, enzovoort. Wat mij betreft, heeft Angelique een geweldig boek geschreven.

Marina las Alex B. van Arjan Alberts

Korte inhoud: Drie personages spelen, zonder dat ze zich er zelf bewust van zijn, een belangrijke rol in de ontmaskering van een grote doofpotaffaire op het ministerie van Justitie. Topambtenaren doen alles om zichzelf vrij te pleiten, een superintelligente psychopaat is belust op wraak en oude vrienden nemen elkaar in bescherming. Dit alles leidt tot ijzingwekkende gebeurtenissen.

Mening (**): Alberts schrijft zeer vlot en flitsend. Drie verhaallijnen wisselen elkaar af in ultrakorte hoofdstukjes die quasi alle met een cliffhanger eindigen, wat de spanning ongemeen hard aanzwengelt. De ontknoping is een grotesk horrorscenario dat het verhaal compleet uit zijn sérieux trekt: er zijn te veel verklaringen en te veel kunstgrepen nodig om een té vergezocht plot te ondersteunen. Doorheen het verhaal werd dit gegeven nog mooi gecamoufleerd door het hoge ritme, maar in de eindronde vallen de maskers af. Doordat het grootste deel leest als een Natan Z. 2 (eerste boek lezen is een must) en het open einde reeds wijst naar het volgende boek (dat irritant genoeg nog niet op de plank ligt) kan je besluiten dat Alex B. eerder een bufferboek is dan een zelfstandig verhaal.

Ellen las De Genesissleutel van Jeroen Windmeijer

Korte inhoud: Ángel en Luz treffen tijdens een vlucht boven Nazca een man aan. Zij redden deze man, maar komen hierdoor onbedoeld terecht in een draaikolk van gebeurtenissen, waarbij ook zij hun leven niet altijd zeker zijn. Nadat zij de man bij het ziekenhuis hebben afgeleverd, vinden zij in de helikopter een achtergebleven notitieboekje. Het kan niet anders dan dat dit van de door hen geredde man is. Ze brengen het boekje naar de verblijfplaats van de man. Wat wordt er toch bedoeld met de Genesissleutel?

Mening (****): In het begin van het boek word je wel wat overstelpt met wetenswaardigheden over onder andere Peru en worden er diverse teksten uit de Bijbel aangehaald. Ik herinner me nog van het vorige boek dat deze "feitenkennis" van belang is voor een goed begrip van de rest van het verhaal. Het is dus niet direct spannend, maar absoluut interessant. Lees dus vooral verder, want gaandeweg neemt de spanning wel degelijk toe. Geen boek dat je zo "even" wegleest, maar waar je wel even de tijd voor moet nemen, zodat alles tot je doordringt. Bij mij riep het in elk geval wel de nodige overdenkingen op en het is toch mooi als een schrijver dat weet te bereiken.

Elly las Wacht maar af van Loes den Hollander

Korte inhoud: Franka komt na een hersenbloeding bij in een revalidatiekliniek. Ze weet niet wat er allemaal gebeurd is. Dan komt langzaam haar geheugen terug, maar ...

Mening (****): Dit is een psychologische thriller en de schrijfster weet je aandacht binnen no time te pakken en trekt je het verhaal in. Want wat gebeurt er met Franka, niets lijkt te zijn zoals zou moeten. De schrijfstijl is vlot met korte hoofdstukken en je krijgt een goed inzicht in Franka, voor en na de hersenbloeding. Ook zijn er stukjes over iemand waarvan je niet weet wie dat is. De spanning wordt steeds verder opgeschroefd en het verhaal is zonder meer origineel te noemen, hoewel het einde toch ietwat ongeloofwaardig overkomt.

Denise las Helsinki van Nathalie Pagie

Korte inhoud: Talinn beslist na acht jaar terug te keren naar Helsinki om daar bij de recherche te werken. In de eerste plaats is het haar bedoeling om uit te zoeken wat er met haar acht jaar geleden verdwenen zus Reval is gebeurd. Net wanneer ze haar werk opneemt, wordt er in het metrostation een lijk gevonden. Elk jaar in oktober wordt er in Helsinki een moord gepleegd. Deze zaak moet nu uitgebreid onderzocht worden, maar zal Talinn ook het raadsel van haar verdwenen zus kunnen oplossen?

Mening (****): Helsinki is een mooi, vlot geschreven verhaal dat zich afspeelt in Finland, wat ongewoon is voor een Nederlandse schrijfster. Maar de auteur komt er ongelofelijk goed mee weg. Eens je begint in dit boek kan je het met moeite neerleggen. Door de korte hoofdstukken en het afwisselen tussen de personages verloopt het verhaal heel snel, zonder te veel details, zonder hiaten. De ontwikkeling van het onderzoek kan je zo heel goed volgen. Verschillende aspecten van de karakters worden stelselmatig vrijgegeven. Nu en dan krijg je ook de moordenaar aan het woord, wat het verhaal boeiend maakt. Het duurt een tijdje voor je doorhebt wie de eigenlijke moordenaar is, maar zelfs dan blijft Pagie boeien. Ze brengt andere aspecten naar voor die je toch doen doorlezen. De karakters worden niet heel diep uitgewerkt, maar dat stoort niet echt. Wel zijn er karaktertrekken die typisch zijn voor thrillers: elke rechercheur zit wel met iets waar hij/zij een groot probleem mee heeft, bijvoorbeeld een gokverslaving, een relationeel probleem … maar dat stoort ook niet want alle details in dit boek krijgen een plaats en worden bijzonder goed uitgewerkt.

Twig las Mijn waarheid van Sandra J. Paul

Korte inhoud: Hetzelfde verhaal - de dood van de kersverse bruid van een van de vertellers - wordt  vanuit de beleving van de twee hoofdpersonen verteld en (letterlijk) in het midden staat de waarheid. Je leest dus eerst de ene ervaring, je draait het boek om en leest de andere ervaring. Was het een ongeluk, moord of zelfmoord? Bepaal het voor jezelf en lees daarna de verlossende waarheid. 

Mening (****): Dit boek wilde ik niet alleen vanwege het verhaal lezen, maar ook vanwege de bijzondere constructie. Ik vond het een erg goed boek. Origineel, vlot geschreven met korte hoofdstukken terug en vooruit in de tijd en daardoor moeilijk weg te leggen, want een klein hoofdstukje kan er ook nog wel bij en nog een en nog een ... De karakters bieden ruim voldoende boeiende ontwikkelingen die het geheel knap samensmeden en er zitten een paar verassende elementen in, maar verwacht geen superspannend verhaal met een ijzersterk plot. 

Gerrie las Eternal van Steven van Belleghem

Korte inhoud: Het is 2041. X-Com is een hightechbedrijf dat op het punt staat een nieuw product te lanceren. Dan rijdt een zelfrijdende auto plotseling van de San Mateobrug af. De passagier laat wel een bericht achter voor Romy, die hierna op de vlucht staat.

Mening (***): Het verhaal zelf is redelijk en er valt niet te klagen over de opbouw. Het is wel degelijk een spannend boek met een soort kat- en muisspel, dus dat zit wel goed. De originaliteit is echt het probleem. Het lijkt meer een technische update van de film The Net (slecht). Het plot is ook redelijk voorspelbaar. Ook de geheime “nummer 3” had ik al door, hoewel ik daar nooit op zoek naar ben. De schrijfstijl is eenvoudig, hoewel de lezer wel een aantal IT-termen voor de kiezen krijgt die niet worden uitgelegd. De karakters zijn goed uitgewerkt. Kortom, geen bijster originele thriller, maar wel een leuk en spannend tussendoortje.

Joke las De kliniek van Martine Kamphuis

Korte inhoud: Na haar artsenexamen zoekt Sanne een baan. Ze vindt die bij een tbs-kliniek, niet haar droombaan, maar lekker dichtbij, want ze wil haar vriend Brandon tevreden houden. Eenmaal aan het werk komt Sanne erachter dat ze zich te snel schikt, zowel thuis als op haar werk. Gaat dit spanningen geven?

Mening (****): In de proloog voel je al de dreiging en wordt de tendens gezet. Een vrouw ‘s avonds laat alleen achter haar bureau in de tbs-kliniek. Waarom is ze bang? Martine Kamphuis heeft een vlotte en beschrijvende stijl. Ze legt veel uit over de werkwijze in een tbs-kliniek. In het begin krijg je veel vragen en geen antwoorden. Wel geheimen! Het hoofdpersonage Sanne leer je goed kennen en ze evolueert volop tijdens het verhaal. Ze groeit van een onzeker iemand uit tot een vrouw die opkomt voor onrecht. Ze gaat steeds meer in zichzelf geloven en durft voor zichzelf op te komen. Je voelt met Sanne mee en voelt haar onzekerheid en drang tot gelding op haar werk. Het verhaal is goed opgebouwd en zet je aan tot nadenken. Zowel de privéproblemen van Sanne als de problemen op haar werk vloeien mooi in elkaar over. Je blijft doorlezen doordat er zoveel gebeurt. Het verhaal kan alle kanten op. Tot het einde toe blijf je puzzelstukjes in elkaar passen. Niet alle personages zijn voor mij geloofwaardig, maar dat was niet storend. Wel verhoogde het de spanning. Op wat voor manier? Daarvoor moet je De kliniek lezen. Het is een boeiend en goed geschreven boek, waarin de sfeer (dreiging) goed voelbaar is. Het gaat deels om thema’s die ook in ons dagelijks leven kunnen voorkomen, zoals vertrouwen, intimidatie, vreemdgaan en machtsspelletjes. Psychologisch drama.

Steffie las De Agatha Christie-kenner van Paul Jacobs

Korte inhoud: In De Agatha Christie-kenner krijgt schrijver Thomas Breens bezoek van een fan, William. William is een echte Agatha Christie-kenner, al zegt hij het zelf. William wil graag een boek schrijven over het mysterie rond de dood van zijn opa en vraagt Thomas om hulp. Wat volgt is een avontuur in Antwerpen en Zuid-Frankrijk.

Mening (****): Dit boek is niet zozeer een thriller (het heeft geen nagelbijtende spanning), meer een misdaadverhaal. Het verhaal is goed opgebouwd en het einde is een verrassing, maar niet onlogisch. De schrijver is Vlaams en dat merk je wel aan de woorden en zinsbouw. Dat was voor mij als Nederlandse dus wel even wennen. Het boek is verder nummer twaalf in een serie over Thomas Breens. Dat wist ik voor het lezen niet, maar dit werd wel duidelijk in het verhaal. Toch is het verhaal goed te lezen als je eerdere delen niet hebt gelezen, eventuele verwijzingen naar het verleden worden genoeg toegelicht. Door de vlotte schrijfstijl word je goed meegenomen in het verhaal en door het verrassende einde heb je na het lezen een voldaan gevoel: 'dit is weer eens een goede detective'.

Shannah las Cupido van Kristiaan Vandenbussche

Korte inhoud: Een groepje jeugddelinquenten onderneemt een wielertocht onder begeleiding. Wat als een onschuldig grapje bedoeld was, eindigt voor een van deze figuren treurig. De vijf vrienden zweren dat ze nooit hun geheim gaan verklappen. Zeven jaar later proberen de vijf vrienden zo goed en zo kwaad mogelijk een normaal, evenwichtig leven te leiden. Maar dan vallen er doden.

Mening (****): Na een heel goede proloog had het boek mijn volledige aandacht. Ik had helaas vrij vlug door wie/waarom. Met die kennis, heel veel aandacht naar de verschillende personages met hun verleden en heel veel info die je krijgt, zorgde er bij mij voor dat de spanningsboog niet aangehouden werd. De spanning moet je dan eerder hebben van de onderlinge verhoudingen en het groeiende wantrouwen tussen de personages. Maar dat weet de schrijver dan weer goed te maken door het wel nog boeiend te houden door er genoeg actie in te stoppen en me soms een gevoel van hilariteit te bezorgen bij de keuzes die de personages maken. De verschillende verhaallijnen zijn heel keurig afgewerkt. Dit debuut is best een lijvig boek en mocht voor mij gerust minder pagina's bevatten, toch heb ik het met plezier gelezen.

Dit was de tweede reeks van tien duimpjes voor deze ronde. Zitten er boeken tussen die je gelezen hebt en ben je het wel of niet met de beoordelingen eens? Welk boek wil je nu absoluut gaan lezen? Laat het ons weten.

Bedankt Wilma, Marina, Ellen, Elly, Denise, Twig, Gerrie, Joke, Steffie en Shannah voor jullie enthousiaste input!

Wil je de elf eerdere blogs nog een keer lezen, dan kan dat uiteraard. Hier vind je ze: #1, #2, #3, #4, #5, #6, #7, #8, #9, #10 en #11.