Wat was het genieten de voorbije twee maand. We maakten een zomerse reis langs de Middellandse Zee en deden daarbij Spanje, Italië en Griekenland aan. Vandaag reizen we weer naar huis, maar maken eerst nog een tussenstop in Madrid. De Spaanse hoofdstad moet zowat de meest centraal gelegen stad van het land zijn en is tevens de plaats waar Antonia Scott en Jon Gutiérrez alles op alles moeten zetten om een moordenaar te stoppen. Zij zijn de hoofdpersonages in De rode koningin van Juan Gómez-Jurado, het eerste deel in een trilogie. Kroegbazen en volgers lazen het boek en vertellen welke duim het verhaal van hen krijgt. 

Jon Gutiérrez is een zachtaardige rechercheur bij de politie van Madrid. Soms laat hij zich te veel meeslepen door het onrecht in zijn stad. Als hij zelf bewijsmateriaal achterlaat om een beruchte pooier op te kunnen pakken, wordt hij beschuldigd van corruptie en geschorst. Om het vertrouwen terug te winnen moet hij ene Antonia Scott ervan overtuigen de politie bij te staan in een spraakmakende moordzaak. Het probleem? Antonia Scott weigert al twee jaar om haar appartement te verlaten.

Ooit was Antonia een veelbelovende rekruut van ‘De rode koningin’, een eliteteam dat speciaal werd opgeleid om in het diepste geheim misdaden op te lossen. Maar na een tragisch verlies heeft Antonia zich teruggetrokken uit de maatschappij. Ze wil niemand spreken en al helemaal niet bijspringen in een moordonderzoek. Dat het slachtoffer de zoon is van een invloedrijke bankdirecteur, en dat zijn lijk midden in een zwaarbeveiligde villawijk tot op de laatste druppel is leeggebloed, verandert daar niets aan. Maar dan blijkt dat de tienerjongen niet het enige slachtoffer is. En dat alleen Antonia de gruwelijkheden kan stoppen.

Benieuwd naar onze duimpjes? Hier gaan we! 

Kitty: Wat heb ik genoten! Jon en Antonia zijn twee hoofdpersonages om van te houden. Lekker eigenzinnig, intrigerend en met een rafelrandje. Vanaf de eerste bladzijde boeide het verhaal mij enorm. Veel vaart, plotwendingen en originele verhaallijnen. Scherpe dialogen en af en toe wat zelfspot. De spanning is non-stop aanwezig en de actiescènes zijn zo filmisch beschreven dat ik er middenin zat. Af en toe moest ik het boek echt even wegleggen om op adem te komen. Maar dan snel weer door, want ik wilde echt zo snel mogelijk weten hoe het verder ging en vooral hoe het af ging lopen. Deze thriller heeft mijn verwachtingen overtroffen en krijgt zonder enige twijfel een groen duimpje en vier sterren.

Gerrie Van Den Berg: Ik vind dat de vergelijking met de trilogie van De witte Stad niet opgaat. De rode koningin is geen literaire thriller, maar echt een actiethriller met explosies en achtervolgingen. Maar als je je over die teleurstelling heen zet, is het een heel goed en spannend boek; ik zou er wel een verfilming van willen zien. De schrijfstijl is eenvoudig, maar de lezer krijgt wel Spaanse onvertaalde termen voorgeschoteld, die niet zo goed vertaald hadden kunnen worden. De karakters zijn goed uitgewerkt. Met Jon en Antonia heeft de schrijver een interessant en ongebruikelijk koppel neergezet, wat genoeg voer oplevert voor een vervolg. Kortom: een goede thriller, beter dan gemiddeld, maar niet zo sterk als De stilte in de witte stad.

Denise Depoorter: De auteur begint zijn boek met een korte en intrigerende proloog; daarna wordt het verdeeld in drie delen, een voor elk hoofdpersonage. De stijl van de auteur is een verademing, het is alsof hij in levenden lijve het verhaal aan je vertelt. Hij geeft details of eigen bedenkingen, sarcastisch maar ook humoristisch. Zijn beeldspraak is fantastisch en origineel, zijn beschrijvingen filmisch. Elk personage wordt goed beschreven, hun gevoelens en emoties zijn realistisch en je leert ze goed kennen. De plot steekt enorm goed ineen, alles valt mooi in de plooi met veel plotwendingen. De spanning zit er tot het laatst in en de auteur laat op het einde van de hoofdstukken kleine cliffhangers achter. Ik geef het boek vijf sterren.

Kees: Het eerste deel van een trilogie, hoe zal ik het gaan vinden? Ik vond dat het verhaal even op gang moest komen, maar toen het zover was (het begin in het tweede gedeelte), kwam er spanning, waren er onverwachte ontwikkelingen en een paar heftige scènes. De belangrijkste personages, Jon Gutiérrez en Antonia Scott, vond ik interessant, met eigen eigenaardigheden, maar zonder meer een prima koppel. Aan de schrijfstijl - deels beeldend, deels vertellend - moest ik wel even wennen, wat gelukkig snel ging. De humor en het cynisme van de auteur bevielen me wel. Net als de korte hoofdstukken, waardoor het verhaal een behoorlijk tempo heeft. Wat mij betreft een sterk begin van het drieluik. Vier sterren.

Joke Zwier: De rode koningin is geen doorsnee thriller, maar een met veel filosofische beschouwingen, waar je de tijd voor moet nemen. Het is een origineel verhaal met bijzondere personages, waar je mee meeleeft; je blijft doorlezen. Gómez-Jurado heeft een filosofische, beschrijvende stijl met veel beeldspraak. Het is genieten van de sarcastische humor. De schrijfstijl, de meerdere verhaallijnen en de schuingedrukte gedachten van de personages maken dat je de aandacht er goed bij moet houden. Het verhaal is goed opgebouwd, mysterieus en spannend en heeft meerdere onverwachte plotwendingen. Het verhaal eindigt met een cliffhanger, die je doet uitzien naar het volgende deel. Vier sterren.

Hilde Peeters: Waarom verdient Gómez-Jurado met zijn creatie van Antonia Scott en Jon Guttiérez vijf sterren? Omdat een beetje thrillerliefhebber ze meteen in zijn bange hart sluit. Geïntrigeerd door rechercheur Jon Guttiérez, blijmoedig homo, met een figuur waarvoor enkel maatpakken geschikt zijn en met een groot rechtvaardigheidsgevoel. En door de Brits-Spaanse ‘detective’ Antonia Scott, een gecompliceerde vrouw, die zelf niet weet wat er met haar is gebeurd om dit flitsende brein te krijgen. Het verhaal wordt op een Don Quichot-achtige manier verteld. In een taal om van te smullen, dankzij een uitstekende vertaling. Die humor! Het lichte sarcasme! En toch de actuele kern van de Spaanse samenleving gegrepen. Thrillers met droge en sarcastische humor moet je met een lantaarn zoeken en vervolgens eureka roepen. Dit verhaal was voor mij een eureka-moment, ik kijk met spanning uit naar deel twee en drie.

Greet: Al na een paar bladzijden had ik het gevoel dat dit een sterk boek zou worden en ik kwam niet bedrogen uit: wat een prachtig eerste deel van de trilogie is dit! Vrij veel klassieke thrillerelementen (moord, verdwijning) maar Gómez-Jurado heeft ze tot een spannend, boeiend en verrassend geheel bij elkaar gebracht. Aangename manier van schrijven - niet te eenvoudig en met veel dialoog - en een leuke opbouw van het verhaal. Interessante personages, mooie afwisseling van tempo en rustige momenten en een bevredigend einde. En hoewel deze eerste zaak afgesloten is, wordt er al een balletje opgegooid voor nieuwe avonturen van Antonia en Jon. Vier sterren voor De rode koningin.

Silke Wimme: Waarschuwing: eenmaal je in dit boek begint, leg je het niet meer opzij en wordt het een slapeloze nacht. De auteur heeft een fantastische schrijfstijl, vol van beeldspraak en sarcastische humor. De omgeving wordt met een precieze pen weergegeven, en de personages zijn weldoordacht en met zorg gebracht. Antonia en Jon Gutiérrez vullen elkaar op een mooie maar eigenzinnige manier aan. De plot is ijzingwekkend sterk met heel wat onverwachte en spannende plotwendingen. De rode koningin is niet alleen een spannende, maar ook een intelligente thriller. De auteur neemt zijn lezers mee op een zoektocht naar de dader van een wel zeer uitgekiende misdaad. Het uiteindelijke slot is onverwacht en kan je niet zien aankomen. Dit is een thriller om u tegen te zeggen! Vijf sterren. [De volledige recensie is te lezen bij Perfecte buren.]

Gea: Ik heb dit boek echt in één ruk uitgelezen. De personages zijn goed uitgewerkt, waardoor ik een duidelijk beeld van ze kreeg. Antonia Scott en Jon Gutiérrez heb ik in mijn hart gesloten, zelfs met hun minder leuke kanten. Erg origineel bedacht, net zoals de dienst waarvoor ze werken. De schrijfstijl vind ik heel toegankelijk. Wel moest ik erg wennen aan het gebruik van de tweede persoon enkelvoud die soms gehanteerd werd, ik houd daar niet zo van. De drijfveer van de dader vond ik heel lang vergezocht … tot het kwartje viel. De opbouw én de spanning van het verhaal geef ik een dikke tien. Vier sterren. 

Jeanet: Een geslaagd debuut. Het personage Antonia Scott is geen doorsnee agent en dat maakt het verhaal boeiend om te lezen. Met Jon Gutiérrez vormt ze een mooi koppel. De manier waarop ze met elkaar omgaan vond ik erg goed geschreven, ze gaan echt voor je ogen leven. Het boek zou trouwens ook zo verfilmd kunnen worden, met name de actiescènes zijn erg beeldend geschreven. Ik moest even wennen aan de schrijfstijl en personages, maar daarna was het een aaneenschakeling van actie en daar hou ik wel van. Wat ik ook erg leuk vond zijn de tekeningen, voorafgaand aan de drie delen waar De rode koningin uit bestaat. Het boek is een aanrader, ik heb het afgerond 4 sterren gegeven en ben benieuwd naar het tweede deel.

Mirella: Je wordt aan de start meteen in het diepe geworpen, om daarna een stukje in de geschiedenis te worden ondergedompeld. Inspecteur Jon Gutiérrez en Antonia Scott zijn een apart duo, die door het lot aan elkaar worden gekoppeld, al gaat dat niet van een leien dakje. In het verhaal wordt aan beide personages aandacht gegeven, al blijft het beeld van Antonia lang onscherp en kom je pas in het derde deel meer details van haar te weten en vallen puzzelstukjes op zijn plaats. Het verhaal is goed geschreven, al zijn er hier en daar wat zaken die niet zo goed zijn uitgewerkt. Soms vond ik het verhaal wat slepend, maar uiteindelijk beland je in een spannende plot. Aan het eind van het verhaal wordt een klein voorafje geserveerd van het volgende deel. Voor mij smaakt dit naar meer, op naar deel twee! 

Conclusie 
Nooit eerder hebben we een duimpjesboek gezien dat zo enthousiast onthaald werd door iedereen. Uitsluitend groene duimen voor onze rode koningin Antonia! IJzersterke personages, een plot die staat als een huis, spanning doorheen het hele boek, we konden niet anders dan dit boek vier of zelfs vijf sterren geven. Steeds opnieuw worden het taalgebruik en de humor genoemd, het zijn elementen die deze sterke thriller nog beter maken. Zelden hebben we zo uitgekeken naar het tweede deel van een trilogie.

Dank je wel en tot in september? 
We bedanken iedereen voor de enthousiaste bijdrage! Alle ingestuurde stukjes werden geredigeerd en een aantal rigoureus ingekort (niet schrikken dus). We hopen dat jullie ook volgende maand van de partij zijn, want dan hebben we weer iets leuks bedacht. Hou alvast een paar dagen vrij, want we gaan weer samen lezen!