Je moest op vrijdag 20 december al heel erg je best doen om de actie van uitgeverij Ambo|Anthos te missen. Het was die dag drie keer 29 seconden lang mogelijk om 29 seconden van T.M. Logan te downloaden, een spiksplinternieuw boek dat pas op 10 januari in de winkel zou liggen. In ruil voor de download rekent de uitgever op honderden recensies op allerlei websites. Een ideale gelegenheid voor een nieuw duimpjesverslag in het Thriller Café. 

Sarah worstelt met haar baan als professor aan de universiteit. De beroemde tv-presentator en tv-persoonlijkheid Alan Hawthorne zwaait er de scepter en hij heeft het op Sarah voorzien; hij intimideert haar en steelt haar ideeën. Ze voelt zich steeds verder in het nauw gedreven. 

Wanneer Sarah een poging tot ontvoering van een jong meisje verijdelt, blijkt haar vader een succesvolle zakenman te zijn, een zakenman die over lijken gaat. Hij doet Sarah een aanbod waarmee al haar problemen als sneeuw voor de zon zouden verdwijnen. Al wat nodig is, is een telefoontje van 29 seconden.

Maar liefst zestien volgers van het Thriller Café kropen in hun pen en lieten weten wat ze vonden van plot, schrijfstijl, originaliteit, spanning en personages.

Ingrid Verschelling: 29 seconden is een spannende psychologische thriller, waarbij het draait om seksuele intimidatie. De spanning is goed opgebouwd. Je wil steeds weten hoe hoofdpersonage Sarah zich hieruit zal redden, wat een hopeloze zaak lijkt. Er zijn verschillende plotwendingen, zodat het einde toch nog onverwacht en verrassend is. Het verhaal is origineel, anders dan een standaard thriller. Het is geschreven in korte hoofdstukken, chronologisch en steeds uit het perspectief van Sarah verteld. De schrijfstijl is pakkend, de plot een actueel thema. Net gelezen over de universiteit van Leiden, waar een angstcultuur zou heersen. 

Evelien Walravens: 29 seconden is een prima thriller. Professor Sarah heeft heel wat te stellen met haar baas Alan Hawthorne. Deze Trump-achtige figuur weet met zijn flamboyante houding heel Engeland in te pakken door zijn boeken en tv-optredens. Maar veel van zijn vrouwelijke collega’s kennen een heel andere kant van hem. Zo ook Sarah. Met onverwachte middelen weet zij het tij echter te keren. T.M. Logan heeft een originele thriller afgeleverd met een actueel thema, een vlot verhaal en een onverwachte twist in het plot. Waarschuwing: stoppen met lezen is geen optie.

Marieke da Conceicao: Het boek heeft een redelijk lange aanloop nodig, waarin de situatie aan de universiteit geschetst wordt. Ik vond dit goed neergeschreven, want het seksisme aan de universiteit kon me wel raken en de personages werden voldoende uitgediept. Ik walgde enorm van Alan Hawthorne en kon me goed inleven in het personage van Sarah. Eens in de helft heb ik het boek in één ruk uitgelezen. Het was spannend en er zaten een paar verrassende plotwendingen in. Voor mij als thrillerlezer een heel geslaagd boek.

Gerrie Van Den Berg: Opbouw: goed, maar ... De onmogelijke situatie van de hoofdpersoon wordt duidelijk. Niet alles wordt uitgelegd en het slot wordt afgeraffeld. Schrijfstijl: eenvoudig woordgebruik. Veel korte hoofdstukken. Een minpunt: afbreken van een hoofdstuk midden in een dialoog. Lees ik nu een boek of een scenario? Originaliteit: naïeve vrouwen die uiteindelijk terugslaan. Toch past dit label niet helemaal. De vrouw in het boek is niet naïef en het terugslaan duurt slechts één hoofdstuk. Het is eerder een variant. Spanning: een pageturner. Cliffhangers en simpele korte zinnen maken dat je het boek snel leest en dat de spanning zich opbouwt. Kortom: een spannend boek met wat verbeterpunten. 

Annemarie van de Kuilen: Vanaf het begin werd ik meegezogen in het verhaal en had ik moeite om te stoppen. De korte hoofdstukken zorgden ervoor dat ik nog een extra hoofdstuk mee nam. Langzaam bouwde de spanning zich op en die werd alleen maar groter. Ik leefde zo mee met de hoofdpersoon dat ik ineens zag dat het na 1 uur 's nachts was en ik beter kon gaan slapen. De volgende dag heb ik het boek uitgelezen. WOW. Het is goed geschreven en de auteur gebruikt geen moeilijke taal. Wat een goed bedacht einde, dat zag ik niet aankomen en ik vond het geniaal. Echt een aanrader.

Annet Bathoorn: Ik had nog nooit wat gelezen van T.M. Logan; als dat wel zo was geweest, had ik waarschijnlijk dit boek niet gedownload. Het begon al met de stijl als van een ‘stuiverromannetje’, erg simplistisch opgebouwde zinnen en totaal geen diepgang. Het hoofdpersonage is ergerlijk naïef en gedraagt zich zo dom. Het plot kraakt aan alle kanten en het einde kwam plotseling uit de lucht vallen. Het thema is niet eens slecht, integendeel zelfs, maar de uitwerking viel mij wel heel erg tegen. 

Marianne Pleij: Het boek 29 seconden houdt je behoorlijk in de greep. Ben je aan het lezen, kun je het bijna niet wegleggen, zo spannend is het af en toe. Het begin is al aardig spannend en belooft echt een goed verhaal. Even zakt het iets in door iets onbestaanbaars, maar de spanning herstelt zich snel en je popelt om te weten hoe het eindigt. Dit boek lees je echt met veel plezier.

de_Stefs: Zo, wat was het lang geleden dat ik een thriller las die me zo beetpakte! De spanning was voelbaar, wat er ging gebeuren werd precies in de juiste dosering vermeld. En dan bleef het ook nog eens tot het einde toe onduidelijk hoe het afloopt. Ik heb zelden zo'n onvoorspelbare thriller gelezen, met ook nog een prettige schrijfstijl. Helaas zaten er een paar typfoutjes in het e-book, maar door de spanning viel daar goed overheen te lezen.

VM van Erp – van Dijk: Heel gedurfd van T.M. Logan om als man in het hoofd te kruipen van Sarah, een intelligente vrouw in een #MeToo-setting. Wat gaat zij doen als ze onverwacht de mogelijkheid krijgt zich met één telefoontje te bevrijden van haar kwelgeest? En hoe gaat zij om met de consequenties van haar beslissing? Logan komt goed uit de startblokken, maar door het clichématig wegzetten van personages, soms ongeloofwaardige plotwendingen en een afgeraffeld einde met open eindjes mist hij de kans om van dit boek een topper te maken. Door zijn vlotte schrijfstijl boeiend om te lezen, maar inhoudelijk heeft T.M. Logan mij (wederom) niet kunnen overtuigen. 

Leentje4trixie: Ik vond de schrijfstijl zeer aangenaam om te lezen, helemaal mijn ding. Elk personage in het verhaal heeft een goed gevulde rol en niemand is overbodig, sommige vind je direct sympathiek en andere kan je zelfs haten. Het thema was goed bedacht en het plot was toch wel een verrassing. Wat ik fijn vind aan een verhaal is dat de spanning in stijgende lijn gaat en dat heb ik bij momenten wel gemist in dit boek. Het verhaal heeft me nooit verveeld en ik heb het boek met plezier uitgelezen, toch miste ik de gruwelijke spanning die in een thriller niet mag ontbreken.

Ellen: 29 Seconden, een thriller die er qua originaliteit uitspringt, immers geen lijkvinding en zoektocht naar de moordenaar. Dit is anders. Het boek gaat krachtig van start, maar zakt later in qua spanning, die vervolgens vrijwel aan het eind van het verhaal weer toeneemt. De hoofdpersonages Sarah en Alan dragen het verhaal. Met name de rol van Alan komt goed uit de verf, die van Sarah is minder geloofwaardig. De schrijfstijl is zeer toegankelijk. Logan heeft met dit boek een actueel onderwerp aangesneden, maar heeft dit her en der niet realistisch uitgewerkt, dat is jammer. 

Evy De Brabander: 29 seconden voelt erg verrassend door de plottwists. Waar je in het begin van het boek toch wel ongeveer denkt te weten welke kant het op zal gaan, zet T.M. Logan je tijdens de 100 laatste pagina's een paar keer op het verkeerde been. De personages blijven wat achter op de plot en voelen wat standaard aan. Sarah sprak me eigenlijk helemaal niet aan, maar gelukkig was er nog Alan Hawthorne, ‘the bad guy'. Er zit een goed tempo in het boek en het is geschreven in een aansprekende, vloeiende stijl. Al bij al een bovengemiddelde thriller die origineel aandoet door de goede plot.

Rita Leyman: 29 seconden heb ik in drie dagen uitgelezen, wat voor mij heel uitzonderlijk is. Bij elk vrij moment dat ik had, nam ik mijn e-reader vast om verder te lezen. Dit boek had mij zo in de greep dat ik echt het einde wou weten. En als ik de titel tussendoor nog eens las, had ik ook een opgejaagd gevoel om verder te lezen. De spanning was heel goed opgebouwd, mede dankzij de kleine hoofdstukken, dat leest ook veel vlotter. De personages zijn heel goed uitgewerkt, ik kon ze mij levend voorstellen, vooral Alan. Het plot vond ik verrassend. Ik wist helemaal niet hoe Sara zich van die hufter kon bevrijden. 

Marvin O.: Het basisidee dat hoofdpersonage Sarah met één simpel telefoontje komaf kan maken met de intimidatie van haar baas, is goed gevonden. De verdere uitwerking is echter erg simpel. De hoofdpersonages zijn te wispelturig en gedragen zich sterk of zwak naargelang het de auteur uitkomt en dat is niet altijd wat men zou verwachten bij of na een bepaalde gebeurtenis. Het boek laat zich wel razendsnel uitlezen maar dat heeft vooral te maken met de vele dialogen en niet zozeer met spanning. Het boek is tweemaal eventjes spannend maar de rest ervan vind ik kabbelen. Britse auteurs lijken wel een patent te hebben op zachte thrillers die tegen feelgood aanleunen. Binnen dit subgenre is 29 seconden wel beter dan gemiddeld, met, hoewel ongeloofwaardig, best ook een mooi in elkaar geknutseld einde. 

Kim Schreurs: De mysterieuze proloog en het sterke eerste hoofdstuk waarin de personages meteen duidelijk neergezet worden (hulde voor hoe deze mannelijke (!) auteur griezel Hawthorne beschrijft) zorgen ervoor dat je in het verhaal getrokken wordt. De vele cliffhangers en de korte hoofdstukken houden het tempo hoog. Logan zal geprezen worden vanwege de plotwendingen, maar hij weet de getrainde thrillerlezer niet op het verkeerde been te zetten. Niet alles is geloofwaardig en uiteindelijk klopt het nét niet. Toch een duimpje omhoog omdat ik me er wel mee vermaakt heb en vooral omdat ik verwacht dat veel lezers er weg van zullen zijn.

Marina: Logan schreef een spannende, doordenderende thriller met een vlotte actieve schrijfstijl, realistische dialogen en goed opgebouwde spanningsbogen. Dit gebaseerd op een modern, origineel #MeToo-thema. Door het hele verhaal vanuit slechts één perspectief op te bouwen, de ik-verteller Sarah, voelt de lezer de angst, de vertwijfeling, het gevoel van uitzichtloosheid en accepteert die de keuze van de duivel (Faustmotief, wel minder subtiel aangebracht). Je leest door, wilt weten hoe het afloopt. Dat er op geloofwaardigheid gefronst kan worden, wordt handig omzeild door de ingeweven morele vragen. Na sluiten van het boek kan de discussie over ‘hoe zou jij reageren’ losbarsten.

Ook de acht kroegbazen van het Thriller Café gingen aan de slag. Hoe kleuren hun duimen?  

Joyce: Met een zucht sloeg ik 29 seconden dicht, met ingehouden adem las ik het laatste gedeelte van het boek dat intens en spannend was. Met grote regelmaat geeft T.M. Logan het spannende verhaal een verrassende wending. Keer op keer loopt het anders dan gedacht met onder andere hoofdpersonage Sarah. Relatief korte hoofdstukken verhogen de toch al aanwezige vaart in het verhaal. Dit zuigt je in het boek en laat je intens meeleven. De auteur weet knap haast continu de spanning voelbaar te laten zijn en dat maakt het een heel fijne thriller om te lezen. Leuk om een nieuwe naam in de thrillerwereld te ontdekken!

Kitty: De thriller 29 seconden heb ik tijdens de leesmarathon in een dag uitgelezen. Toch heeft het verhaal me niet echt kunnen overtuigen. De spanning kwam pas vrij laat op gang en zakte steeds weer even weg. Het verhaal heeft een originele insteek, waardoor ik toch nieuwsgierig was hoe het zou aflopen met Sarah en ik bleef doorlezen. Haar gevoelens van onzekerheid, schuldgevoel en angst zijn erg levendig beschreven. Door de korte hoofdstukken en soepele schrijfstijl is het een makkelijk te lezen thriller. Het verrassende einde maakt een hoop goed en hierdoor krijgt deze thriller van mij toch nog een oranje duimpje. 

Greet: Het idee achter 29 seconden is bijzonder origineel. Niet de zoveelste moord- of verdwijningszaak die opgelost moet worden, wel een verhaal over seksuele intimidatie, angst en wraak. Jammer dus dat het nooit echt spannend wordt, al wil je natuurlijk wel dat alles goed afloopt voor hoofdpersonage Sarah. Af en toe moest ik bij een bepaalde reactie of handeling de wenkbrauwen fronsen, en helemaal geloofwaardig is het ook niet altijd. Hoeft ook niet per se, de kunst is dan wel om de lezer toch mee te krijgen in je verhaal. 29 seconden leest ontzettend vlot, geen ingewikkelde constructies of ontelbare personages, gewoon in sneltreinvaart op de finish af. Die wat mij betreft toch een beetje uit de lucht komt gevallen. 

Chantal: Ik ben verrast door het verhaal. Je denkt namelijk in deze tijd van #MeToo dat het verhaal een bepaalde kant op gaat. Dat doet het natuurlijk ook wel, maar er zitten verschillende twists in, zodat je niet meer weet wat er vervolgens gaat gebeuren. Dit maakt het verhaal spannend en onvoorspelbaar. Door de schrijfstijl blijf je maar doorlezen. Je kunt je helemaal verplaatsen in de wanhoop en onmacht die Sarah voelt. Soms begrijp je haar redenatie en keuzes niet, maar ze zijn wel geloofwaardig. Ik heb dit boek met veel plezier gelezen.

Karina: Door de wijze van aanbieden van het e-book door de uitgever werd mijn interesse extra gewekt, een spannende start werd het daardoor al wel. Toch is het Logan niet volledig gelukt mij te overtuigen, omdat de spanning te veel in pieken en dalen aanwezig was. Personages zijn geloofwaardig neergezet. Het plot, dat in aanleg voldoende mogelijkheden biedt om flink uit te pakken, wordt voor mij te weinig uitgediept, al weet Logan wel een intrigerende plottwist in de laatste tien pagina’s te verstoppen. 

Eveline: Op 20 december kregen we van uitgeverij Ambo|Anthos drie keer 29 seconden om dit e-book te downloaden. De toon was gezet: hoe kort of lang zijn 29 seconden nu? Het boek leest heerlijk weg: korte hoofdstukken, vlotte schrijfstijl, goed getypeerde hoofdpersonen en opgevoerde spanning. De setting wordt neergezet en ik snapte precies waar Sarah tegenaan liep. Wat voor dilemma ze heeft in een wereld waar rechtvaardigheid soms ver te zoeken is. Hoe aantrekkelijk de keuze is. Het verhaal bestaat eigenlijk uit twee delen en hoewel het verhaal in het tweede deel mijns inziens wat inzakte, was de ontknoping verrassend goed en intrigerend. 

Kees: Het #MeToo-thema dat de rode draad in 29 seconden is, leent zich voor een spannend en meeslepend verhaal. Daar is echter niets van terecht gekomen. Vooral in het begin is het nogal gezapig en vlot het niet. Het heeft zo goed als geen spanning en Sarah is nogal eendimensionaal. Met de schijfstijl is niet zo heel veel mis, het verhaal verloopt vlot en is eenvoudig, met een dun, maar goed lopend plot. Wel heeft het een aantal onwaarschijnlijkheden en is de ontknoping onwerkelijk. Hoewel Logan weet over te brengen welk effect ongewenst gedrag op iemand kan hebben, is het een teleurstellende thriller die niet aan de verwachtingen voldoet. 

Jeanet: Ik had een beetje een haat-liefdeverhouding met dit boek. Er zaten heel mooie en goede gedeelten in, maar ook stukken die ik zeer onlogisch of vreemd vond. Het is wel spannend, want er gebeurt van alles, dit zorgt er ook voor dat je door wilt blijven lezen. Ik heb niet het idee de personages goed te hebben leren kennen, omdat ze naar mijn idee ineens heel rare beslissingen namen die ik niet bij hen vond passen, dit gebeurde diverse malen. Dat maakte het verhaal ook ongeloofwaardig en ik vond het een beetje over de top. 

Conclusie

Veertien groene duimen, acht oranje en zelfs twee rode. Het boek krijgt zeer uiteenlopende waarderingen, zowel wat plot, spanning, personages als geloofwaardigheid betreft. Over één ding is iedereen het eens: 29 seconden is enorm vlot geschreven waardoor je in sneltreinvaart op de finish afdendert.  

Wie is van plan dit boek ook te gaan lezen? Of misschien Logans vorige thriller, Leugens? We horen het graag! 

Het Thriller Café wenst iedereen alvast een fijn weekend!