We hadden ons thuis al verdiept in de boeken die we graag zouden willen lezen. En tijdens de laatste meeting van de Thriller Club gingen we kijken wie welke boeken wilde lezen. Silvia, Joyce en Jeanet wilden graag Huis vol leugens van Nicci French lezen. 

Huis vol leugens (binnenflap)

Het was een misstap die ze wel geheim kon houden, dacht Neve Connolly. Een tijdelijke ontsnapping uit haar wat saaie bestaan als echtgenote en moeder. Maar wanneer ze op een ochtend naar haar minnaar Saul gaat, treft ze hem dood aan; vermoord in het appartement waar ze elkaar altijd ontmoeten. Om te voorkomen dat haar bedrog uitkomt, wat vreselijke gevolgen voor haar gezin zou hebben, besluit ze al haar sporen te wissen. Niets kan haar dan nog in verband brengen met Saul, al fluistert een stemmetje in haar dat ze iets crusiaals over het hoofd ziet. 

De moord wordt onderzocht door detective Alastair Hitching en alle aanwijzingen leiden naar Neve. Maar met elke leugen die ze vertelt, raakt ze verder verstrikt en brengt ze zichzelf meer in gevaar. Want Alastair is niet de enige die haar in de gaten houdt....

Wat vonden wij van Huis vol leugens?

Joyce: Ik moest wel even wennen aan Huis vol leugens, na acht keer Frieda Klein. Na ruim een jaar ben ik nog steeds van haar aan het afkicken. Huis vol leugens speelt zich ook weer in Londen af, weer een vrouw (Neve) in de hoofdrol en ook viel het me op dat rivieren in Londen nog steeds een plekje hebben in het verhaal. Al gauw had ik echter de smaak te pakken en zat ik helemaal in het leven van Neve, dat zeker niet standaard is. Neve is een interessant en veelzijdig personage, dat me regelmatig deed verbazen. Nicci French heeft het verhaal op zo'n manier geschreven dat je sympathie voor haar voelt, ze maakt het zichzelf niet makkelijk, maar heeft wel de continue drive om dingen voor iedereen op te lossen. Haar gezin met drie kinderen of eigenlijk vier, zoals ze zelf zegt, met man Fletcher, maken dat het leven nooit saai is. Ze heeft zeker wel overeenkomsten met Frieda, ze wil alles zelf oplossen en dat maakt het psychisch zwaar voor haar en dat is voelbaar. De rechercheur is een ietwat raar karakter, zijn manier van werken voelt niet helemaal juist, maar zijn gedrag draagt wel weer bij aan de spanning in het verhaal. De spanning is eigenlijk direct aanwezig en evolueert in verschillende vormen, onderhuids en heel direct. Er wordt Informatie achtergehouden en die wordt beetje bij beetje vrijgegeven, maar ook zeker op sommige momenten heel concreet tijdens bepaalde heftige gebeurtenissen. Dit alles maakt dat het succesvolle duo Nicci French er wederom in is geslaagd om een ware pageturner te schrijven. Een waardig nieuw boek ter vervanging van de zeer succesvolle serie rond Frieda Klein. Deze standalone waardeer ik met vier sterren. Het was een heerlijk spannend boek om te lezen, waarin je volop meeleeft.

Silvia: Bij het openslaan van Huis vol leugens moest ik toch even slikken, een Nicci French zonder Frieda. De eerste hoofdstukken kan Neve mij niet echt boeien. Haar tegenspoed heeft ze volgens mij vooral aan zichzelf te wijten. Het is de kracht van het schrijversduo dat ik, naarmate ik verder in het verhaal raak, steeds meer sympathie voor Neve krijg. Knap ook hoe ze het hen zo geliefde Londen weer zo mooi in het verhaal verwerken. In plaats van mee te wandelen met Frieda, zit ik nu achterop de fiets bij Neve. De schrijfstijl is onveranderd pakkend. Het verhaal zit goed in elkaar, met hier en daar wat toevalligheden. De sfeer, de personages en ook de misdaad, want daar gaat het natuurlijk om, pakken me constant. Eenmaal begonnen las ik het boek vrijwel in één ruk uit. De hoofdstukken zijn wat langer, toch vind ik dit niet ten koste van de vaart in het verhaal gaan. Na bijna 400 bladzijden sluit ik met een beetje spijt het boek. Het wachten op een volgende Nicci French is weer begonnen.

Jeanet: Ik weet dat je een boek nooit moet vergelijken met voorgaande boeken, maar bij de Frieda Klein-serie zat ik echt op het puntje van mijn stoel te lezen en ik vond dit boek niet echt spannend. Ikwas wel benieuw of Neve, die af en toe van die “gekke” keuzes maakte, ook een keer door de mand zou vallen. Ik ergerde me af en toe zelfs aan haar doen en laten. Wel leuk dat de hoofdpersoon een gewone vrouw is met een man en drie kinderen. De hoofdstukken zijn vrij lang, maar dat is niet storend, je kan het  boek makkelijk wegleggen en weer oppakken. Het boek leest als een trein. Je krijgt een aardige kijk op de andere personages, alhoewel het natuurlijk om Neve gaat. De rechercheur duikt  te pas en te onpas op, wat het iets spannender maakt, want ik had constant de vraag in mijn hoofd: zou hij erachter komen wat Neve had gedaan? Ondanks dat ik dit boek iets minder geslaagd vond, kijk ik wel uit naar een volgend boek van het schrijversechtpaar Nicci French.

Conclusie: De meningen zijn iets verdeeld, maar we zijn wel alledrie benieuwd naar de volgende Nicci French.

Aantal sterren: 1 x ***, 2 x ****

Hebben jullie Huis vol leugens al gelezen en wat vond je ervan of wil je het boek nu juist gaan lezen? 

Groetjes,

Silvia, Joyce en Jeanet,
namens de Thriller Club