Zoals we al hebben aangekondigd in de blog 'Ga je mee boeken ontdekken in IJsland?', besteden we vandaag aandacht aan de IJslandse ‘queen of crime’ Yrsa Sigurðardóttir. Volgens ons een zeer onderbelichte auteur naast haar mannelijke evenknie Arnaldur Indriðason, maar zeker ook de hoeveelheid andere ‘queens of crime’. Naast haar serie schreef ze ook een standalone. En uiteraard willen we die ook niet overslaan, dus lazen Evy, Greet en Karina Ik vergeet je niet.

Verfilming
In 2017 is de verfilming verschenen van I remember you. Deze mysterie-/horrorfilm is tot stand gekomen onder de regie van Óskar Thór Axelsson. Helaas zijn er geen internationaal bekende acteurs die meespeelden, alle hoofdrollen werden vertolkt door IJslandse acteurs. De film kreeg 6,2* op IMDb en werd genomineerd voor twee Edda Awards op IJsland, zowel voor beste acteur als voor het beste camerawerk.

Inhoud
In een geïsoleerd dorpje op de IJslandse Westfjorden beginnen drie vrienden aan de renovatie van hun vakantiehuis. Al snel blijkt dat ze niet alleen zijn - iets of iemand wil dat ze het fjord verlaten en jaagt hen op met zijn mysterieuze aanwezigheid. Aan de andere kant van het fjord onderzoekt de jonge dokter Freyr samen met agente Dagný de zelfmoord van een vrouw. Tot hun schrik bleek de vrouw geobsedeerd te zijn door de verdwijning van Freyrs zoon, een aantal jaar eerder. Als deze twee verhalen in elkaar grijpen wordt een angstaanjagende waarheid aan het licht gebracht.

Evy ****: Ik vergeet je niet is een bijzondere thriller. Zonder te veel te spoilen, kan ik wel zeggen dat ik hem echt met momenten angstaanjagend vond en dat net dit gevoel er voor zorgde dat ik het boek soms moest wegleggen. Ik kón gewoon niet doorlezen. Zeker de delen van het verhaal die zich in het geïsoleerde dorpje afspelen waren eigenlijk zo vreemd, dat ik er slecht van sliep. De schrijfstijl van Yrsa S. is echt pakkend, meeslepend, vlot, levensecht... en zorgt ervoor dat je midden in het verhaal zit. Ook al zijn er wat 'bovennatuurlijke' elementen, toch geloofde ik alles wat ik las en dat is puur dankzij de stijl van de auteur! Waarom geef ik dan toch 'maar' vier sterren? Er is toch een stukje ongeloofwaardigheid die me wat in de weg blijft zitten. Anderen zullen daar misschien van smullen en dat heb ik deels ook zeker gedaan, maar voor de volle vijf sterren heb ik liever een ander soort thriller. De plot voelt niet geforceerd aan, maar het is wel allemaal erg toevallig. Ik ben wel erg gecharmeerd van de auteur en ik ben erg benieuwd naar een volgend boek van haar.

Greet ***: Het is meer dan vier jaar geleden dat ik deze (enige) standalone van Sigurðardóttir las. Veel herinner ik me er dan ook niet meer van, wel weet ik nog heel goed dat er iets was waar ik niet zo van in de wolken was. En ja hoor, ziehier de korte feedback uit 2014 die ik nog kon terugvinden: Yrsa Sigurðardóttir kan boeiend vertellen, ze heeft een aangename schrijfstijl, waardoor je door het boek vliegt. Helaas komen in het boek een aantal dingen aan bod die niet echt mijn ding zijn en die het leesplezier dus enigszins verminderen: bovennatuurlijke zaken, hallucinaties, vermeende aanwezigheid van dode kinderen...

Karina ***: Mijn eerste kennismaking met deze IJslandse auteur begon goed. Een interessant verhaal over een bijzonder trio dat naar een afgelegen eiland trekt om daar een huis op te knappen. Door de beschrijving van de grimmige omgeving en de weersvoorspelling geeft Yrsa de sfeer goed weer. Welke klusser met twee linkerhanden gaat nu in het najaar naar een plek waar in die periode niemand verblijft om een huis op te knappen? Tegelijkertijd introduceert de auteur een tweede verhaallijn waarin de recherche onderzoek doet naar een inbraak, waarbij vooral heel veel rommel is achtergelaten én naar een zelfmoord van een vrouw. De psychiater die daarbij betrokken wordt, zorgt voor een interessante inbreng door zijn eigen verleden. De twee verhaallijnen schuiven langzaam dichter naar elkaar toe, waarbij Yrsa S. het bovennatuurlijke niet schuwt. De spanning neemt zeker in de laatste pagina’s wel toe en zelfs aan het einde tovert ze nog een onverwacht konijn uit de hoge hoed. Ik heb zeker leesplezier gehad in de dagen dat ik het las, de schrijfstijl is prettig, maar helaas wist Yrsa me hiermee nog niet te overtuigen om een ander boek van haar in handen te nemen.

Concluderend kunnen we stellen dat dit boek voor ons ieder een andere uitkomst had. Maar met tweemaal drie sterren en eenmaal vier sterren heeft Yrsa Sigurðardóttir ook met deze standalone zeker geen slecht werk afgeleverd. Heeft één van jullie dit boek gelezen of de film gezien, laat ons, en de lezers van het blog, dan vooral weten wat jouw favoriete mening is.

Karina, namens de Thriller Club