Na de buddyread van Silvia en Guy vorige maand zijn we toe aan de zesde editie van deze inmiddels vaste rubriek van de Thriller Club. Dit keer was het de beurt aan EllyK en Joyce. EllyK had aangegeven graag Het meisje in het ijs te willen lezen en deze stond ook al een tijdje op het lijstje van Joyce. Dus werden al vroeg in het jaar e-mailadressen uitgewisseld en zijn we in juli samen het boek gaan lezen. 

Haar ogen zijn wijd open. Haar lippen iets uiteen, alsof ze nog iets wil zeggen. Haar lichaam bevroren in het ijs. En ze is niet de enige…

Als het lichaam van een jonge vrouw wordt gevonden in een park in Zuid-Londen, wordt inspecteur Erika Foster ingeschakeld om het moordonderzoek te leiden. Het slachtoffer, de mooie, jonge en rijke Andrea Douglas-Brown, leek het perfecte leven te leiden. Haar vader is een belangrijk en invloedrijk man, haar verloofde een gerespecteerd zakenman. Toch lijken er duistere geheimen te zijn. Werden die het meisje fataal?

Als Erika dichter bij de waarheid komt, verschuift de aandacht van de moordenaar naar Erika zelf, wier laatste zaak verkeerd afliep. Zo verkeerd zelfs dat haar eigen man om het leven kwam. Terwijl haar politiecarrière aan een zijden draadje hangt, moet Erika haar eigen angsten overwinnen om een wrede moordenaar te slim af te zijn – voordat het te laat is.

Zo en dan beginnen we met lezen en mailen. 

Joyce: Waarom staat Het meisje in het ijs op je wil-ik-lezen-lijstje? Wat trekt je aan in het boek?

Elly: Nieuwsgierigheid naar hoe het meisje in het ijs is terechtgekomen. Een meisje van goede komaf, wat is daar gebeurd en wat voor geheimen zijn er. Ook de switch van de moordenaar naar de inspecteur intrigeert me, zit daar een connectie? En ik verwacht hierdoor  een heel spannend verhaal. Jij ook?

Joyce: Eerst even het grappige verhaal hoe het boek op mijn wil-ik-lezen-lijst is beland. Ik heb vorig jaar voor het eerst een Poolse thriller gelezen, Het meisje uit het Noorden en dat was me goed bevallen. Toen ik de naam van Robert Bryndza zag, ging ik ervan uit dat hij een Pool was en heb daarom boek op wil-ik-lezen-lijstje gezet. Later heb ik de omschrijving pas gelezen en kwam ik erachter dat hij een Brit was, maar het verhaal spreekt me ook heel erg aan en daarom bleef het boek om mijn lijstje. Ik verwacht net als jou een spannend boek, het verhaal trekt me ook heel erg. Wat zijn haar geheimen.

Ik heb wel een beetje moeite met deze zomerse temperaturen in Nederland om me het verhaal in te beelden. IJs op de sloten en overal sneeuw in het boek. Hoe gaat dat bij jou?

Elly: Nou, daar zeg je wat, Joyce, de beschrijvingen van het sombere en soms natte weer en de kou doet me nu niet echt verlangen naar die tijd. Het verhaal vordert hier gestaag, ik ben nu ongeveer bij bladzijde 140.

Het is prettig leesbaar en geschreven in korte zinnen, maar heel erg spannend vind ik het tot nu toe niet, al komt er steeds wat informatie bij. Daardoor wil ik wel steeds verder lezen.

Wat vind jij van Erika's collega, Sparks? Ik vind het echt een arrogante kerel zeg. Hij staat klaar zodra Erika een foutje maakt, of probeert haar zijn visie op te dringen.

Joyce: Ik heb gisteravond een lekker stuk kunnen lezen, ik zit nu bij bladzijde 100.  Korte zinnen inderdaad, dat was me ook opgevallen. Het boek wordt steeds interessanter, ik moest er wel even inkomen. Ja, en Sparks inderdaad, wat een rare man, zeer met zichzelf ingenomen en volgens mij van plan het onderzoek van Erika Foster te verzieken. Ik ben ook benieuwd naar zijn plannen en acties.

Wat vind jij van Erika? We komen langzaam meer over haar te weten, haar man Mark is dodelijk geraakt in een schietpartij, waar zij ook bij was. Het valt me wel op dat er blijkbaar bosjes mensjes zijn met Slowaakse herkomst. Het is mij iets te toevallig.

Elly: Ja, Erika, ze verknoeit haar onderzoek door zich niet aan de regels te houden, ze heeft wel pit en haar intuïtie duidt wel in de goede richting denk ik. Ook dat haar man er niet meer is, probeert ze te verdringen, ze zet zich helemaal in voor haar onderzoek, eerzuchtig is ze zeker. En de mensen van haar team laten haar niet vallen, maar het zit ook wel tegen.

En die vele mensen uit Slowakije, ik vraag me af wat voor rol die in het geheel spelen, dat komt misschien later naar boven. Zou de moeder van het slachtoffer meer weten? Ik heb namelijk het idee dat zij en haar man iets proberen te verbergen. Wat denk jij?

Joyce: Dan zitten we ongeveer op dezelfde plek in het boek, een echte buddyread! Ja, inderdaad de vader en moeder van Andrea weten meer. Zus Linda wil wel graag praten, ik ben benieuwd of ze dit nog gaat doen en wat ze kan vertellen over Andrea. Inmiddels meer over Erika te weten te komen, ze is een aparte, ze houdt zich inderdaad zeker niet aan de regels, maar laat zich leiden door haar intuïtie en denkt pas achteraf na over de gevolgen. Ik moet zeggen dat ze me nog niet voor haar gewonnen heeft. Ook het boek heeft me nog niet te pakken, dat zou na 160 bladzijden toch onderhand wel mogen.

Ik hoop dat er nog wel een beetje spanning in het verhaal komt. Wat vind jij er tot nu toe van?

Elly: Gisteren heb ik nog een heel stuk kunnen lezen en pas ergens rond bladzijde 235 werd het nog spannend en toen ging het snel, de gebeurtenissen buitelen over elkaar heen en vanmorgen heb ik het boek uitgelezen. Al is het verhaal onderhoudend genoeg om te blijven lezen, het kabbelde me te veel in de eerste helft. Jammer dat het pas later in het verhaal echt spannend werd. Haar stalker laat van zich horen... en hoe! Erika echter is een echte pitbull, eenmaal vastgebeten, laat ze niet meer los en gaat door roeien en ruiten.

Hoe vond jij het laatste stuk?

Joyce: Ook ik sla het boek net dicht. In de laatste 150 bladzijden van het boek gebeurt een stuk meer dan in de eerste 250. Het laatste stuk vind ik beter, er is meer actie en daadkracht. Het onderzoek krijgt eindelijk een impuls en er vindt daadwerkelijk speurwerk plaats. Net als jij, vind ik het ook erg jammer daar er geen betere verhouding was in het boek. Ik kom uit op 2.5 ster, ik kan er niet meer van maken. Ik heb er uiteindelijk op Hebban toch 2 sterren van gemaakt, drie sterren is te veel.

Robert Bryndza heeft nog niet echt kunnen overtuigen om het tweede boek De stalker in de nacht te gaan lezen? Hoe zit dat bij jou?

Elly: Ik heb het boek vier sterren gegeven. Eigenlijk vind ik het boek drie sterren, maar door het toch spannende laatste stuk een halve ster meer, maar dat kan dus niet en heb ik het afgerond naar boven. Ook omdat ik in het eerste deel genoeg motivatie had om verder te lezen. Wel leuk dat we ongeveer hetzelfde denken over dit boek. Het andere boek van Bryndza zal ik ook niet snel gaan lezen.