Koorts - Deon Meyer
Vandaag gaat onze reis door Zuid-Afrika weer verder. Opnieuw staat de bekende auteur Deon Meyer centraal. Eerder konden jullie in dit artikel al alles lezen over zijn seriepersonage Bennie Griessel. Naast de serie over Griessel heeft Deon Meyer ook een aantal standalone boeken geschreven. Zeven leden van de Thriller Club lazen onlangs de misschien wel meest bekende, Koorts.
Willem Storm en zijn zoon behoren tot de weinige overlevenden in Zuid-Afrika - en de rest van de wereld - van een allesverwoestend virus. Willem wil hun leven weer opbouwen bij de stuwdam bij Vanderkloof, vanwege de beschutte ligging en de mogelijkheid om elektriciteit op te wekken. Alleen is Vanderkloof niet helemaal verlaten. Een groep uitschot gebruikt het plaatsje als uitvalsbasis, en houdt een vrouw gevangen. Ze hadden door kunnen rijden, maar zo zit Willem niet in elkaar. Wanneer het tot een schietpartij komt, blijkt niet Willem, maar de dertienjarige Nico het koelbloedigst. Als Nico jaren later zijn memoires schrijft en terugkijkt op zijn leven, lezen we over de momenten waarop zijn hart werd gebroken, zijn loyaliteiten op de proef werden gesteld, en over zijn pijnlijkste herinnering: de moord op zijn vader.
Onze meningen over het verhaal:
Silvia *****: Dystopische verhalen, ik houd ervan. Helemaal als ze zo beeldend zijn geschreven als Koorts. Dit boek zou verfilmd moeten worden. Hoewel dus geen echte thriller, boeide het verhaal over vader Willem en zoon Nico Storm mij enorm. De spanning zit in de relatie tussen vader en zoon. Met name de moord op Willem, waarnaar Nico in zijn memoires regelmatig verwijst, zorgt voor mysterie. Ondanks de na-apocalyptische wereld weet Meyer de Afrikaanse natuur te laten schitteren. De angst voor het gemis van Griessel in een boek van deze auteur is achteraf volledig ongegrond. Integendeel, van mij mogen er meer Griesselloze boeken als deze komen. Hoewel ik de Zuid-Afrikaanse inspecteur ook niet zou willen missen.
Greet *****: Koorts, dat is Deon Meyer op zijn allerbest, wat een fantastische verteller is hij in dit boek. Het is smullen van de manier waarop hij schrijft. Combineer dat met een verhaallijn die staat als een huis en je hebt een knaller van formaat. Een standaardthriller is Koorts in geen geval, het is een dystopisch verhaal, en wat voor een! Afgezien van de laatste honderd bladzijden niet eens erg spannend, maar het pakt je beet en laat je niet meer los. Personages die heel erg tot de verbeelding spreken, een bijzonder goed doordachte plot en een verrassing van jewelste op het eind van het boek. Koorts lezen op dit moment, waar het klimaat dankzij de klimaatspijbelaars een bijzonder hot item is, is haast te mooi om waar te zijn, zoveel parallellen met de ‘echte’ wereld zijn er. Bijzonder rake uitspraken in dit boek, zo wordt bijvoorbeeld de ‘oneindige domheid van de mens' genoemd, iets om over na te denken... Wow, dit is een boek dat me lang zal bijblijven, petje af voor Deon Meyer.
Chantal *****: Het boek gaat over een wereld na De Koorts. Er zijn maar weinig overlevenden en alle techniek doet het niet meer. Deon Meyer heeft op een heel realistische wijze deze wereld en zijn problemen beschreven. Het zou zo echt kunnen gebeuren. Doordat er tussendoor mensen aan het woord komen die hun ervaringen vertellen, wordt steeds meer duidelijk hoe vernietigend De Koorts was. Dit is eens een heel ander boek van Deon Meyer. Geweldig! Het boek heeft een heel verrassend einde en zit heel ingenieus in elkaar. De verschillende hoofdpersonages worden beetje bij beetje beschreven, zodat je ze steeds beter leert kennen. Dit heeft Meyer op een hele goede manier gedaan
Kees ****: Ondanks een ongebruikelijk begin van het verhaal, in de vorm van memoires, is het vervolg interessant en intrigerend. Dat zorgde ervoor dat ik nieuwsgierig werd, maar hield ook in dat er een spanningsboog ontstond. Gedurende de plot kreeg ik wel steeds meer het gevoel dat het boek geen echte thriller is, ondanks dat er ook momenten van spanning zijn. Het verhaal speelt zich in een niet al te snel tempo af, maar dat betekende niet dat mijn aandacht verslapte. De memoires worden afgewisseld door interviewfragmenten. Omdat een situatie dan vanuit een ander perspectief gezien wordt, krijg je een volledig beeld van de gebeurtenissen. Zoals bij hem gebruikelijk is, stelt Meyer ook in dit boek maatschappelijke problemen aan de kaak, deze keer onder andere de overdaad aan plastic afval. Met dit boek, waarvan de ontknoping zowel verrassend als schokkend is, toont de auteur aan dat hij veelzijdig is en zeker ook een kundig verhalenverteller. Mij heeft het in ieder geval geboeid.
Jeanet ****: Het boek lag al lang in mijn kast, ooit gekregen en ik dacht dat het een wazig boek was met veel fantasie, waardoor ik er maar niet aan begon. Niets bleek minder waar, wat heb ik me vergist. Wat een goed boek. Het blijft natuurlijk een onwerkelijke wereld, maar de sfeer is zo goed neergezet, dat ik het helemaal voor me zag, maar nog belangrijker “voelde”. Je voelt de sfeer van desolate plekken, en argwaan naar elkaar. Af en toe had er wat meer tempo in mogen zitten, of sommige passages minder uitgebreid beschreven mogen worden, maar op het moment dat deze gedachten bij mij opkwamen, gebeurde er weer wat. Ondanks dat je weet dat zijn vader sterft, blijft het spannend, want je weet niet waarom en wanneer. En het einde: dat had ik echt niet aan zien komen.
Gert *****: Deon Meyer heeft naar mijn mening met Koorts een heel bijzonder boek geschreven. Ik vind het eerlijk gezegd geen echte thriller, maar toch is het verhaal wel spannend te noemen. Die spanning zit dan bijvoorbeeld in het intermenselijk contact tussen de verschillende personages. Ook weet Meyer de aandacht van de lezer heel knap vast te houden in de verhaallijn rondom Nico Storm. Je weet als lezer eigenlijk wel wat er is gebeurd, maar toch wil je weten hoe Nico dit beleeft. Al met al is dit een compleet verhaal, dat zeker de moeite van het lezen waard is. Alleen als je een beeld wilt krijgen van Deon Meyer als thrillerschrijver kun je beter een andere kiezen.
Kristel ***: Het boek met een lekkere dikke 500 pagina’s leest bijzonder vlot. Of nee, ik druk het verkeerd uit, het lijkt eigenlijk meer op een vertelling. Of je naast Nico zit bij een knus kampvuur en hij je zijn levensverhaal vertelt. Alle emoties komen aan bod, van angst, onzekerheid tot pure wanhoop en haat. Dit boek heeft me in zijn greep gehouden, niet dat het super spannend was, maar ik wilde echt weten hoe het verder ging, en het plot was voor mij echt een klap in het gezicht, zo totaal onverwacht. Deon Meyer is zeker niet aan zijn proefstuk toe met Koorts. Meerdere boeken van zijn hand zijn verfilmd. Maar dit boek kan en mag je niet vergelijken met zijn andere thrillers. Wil je kennismaken met Deon Meyer raad ik je toch aan met een van zijn andere creaties te beginnen.
Sterren voor Koorts: 1 x ***; 2 x **** en 4 x *****
Voor de volledigheid zetten we hierbij ook de overige, in het Nederlands vertaalde, standalones van Deon Meyer op een rijtje:
Conclusie: Koorts wordt, gelet op het aantal sterren, zeker gewaardeerd. Daarbij wel opgemerkt dat in dit boek vooral de verteller Deon Meyer wordt geroemd. Hebben jullie Koorts of een van de andere standalones van Deon Meyer gelezen? We zijn heel benieuwd naar jullie mening. Laten jullie het ons weten?
Heel veel leesplezier.
Groetjes,
Gert, namens de Thriller Club
