We vertelden het al, november is Zweedse maand bij de Thriller Club. Eerder deze maand waren de ogen al gericht op het schrijversduo Lars Kepler en de boeken met inspecteur Joona Linna. Vandaag het duimpjesverslag  over het onlangs verschenen zevende deel in de serie, Lazarus. 

In een appartement in Oslo wordt een dode man gevonden. Bij het openen van de vrieskist in zijn keuken doet de politie een vreselijke ontdekking: het slachtoffer blijkt een tot dan toe onbekende grafschenner te zijn en hij bewaarde er zijn trofeeën. Enkele dagen later vraagt een Duitse collega Joona Linna om hulp bij het onderzoek naar een campingmoord bij Rostock. Joona ziet een patroon opdoemen dat weliswaar krankzinnig is, maar dat hij onmogelijk kan negeren. Sommigen zouden van een wonder spreken als iemand terugkeert uit de dood - anderen van een nachtmerrie.

Hoe beoordelen wij Lazarus?

Chantal: Dit was weer een echte pageturner. Je zit meteen in het verhaal en met een razende vaart ga je richting het einde van het boek. Het boek is moeilijk weg te leggen. De korte hoofdstukken voeren de spanning goed op en bijna alle belangrijke personages van de voorgaande boeken doen weer mee. Je leert ze nog beter kennen en leeft erg met ze mee. De beklemmende sfeer is heel goed beschreven. En je voelt de beklemmende angst die de verschillende personages in verschillende situaties voelen. Ik heb dit boek met veel plezier gelezen. Ik ben erg benieuwd of er nog een volgend deel komt. Ik hoop het wel. Dat zal nog wel even op zich laten wachten. Helaas.

Elly: Lazarus is opnieuw een boek dat met veel vaart geschreven is. Naast Joona Linna is ook Saga weer van de partij. Zonder vrees gaan ze achter de daders van verschrikkelijke  moordpartijen aan en als het persoonlijk wordt, steken ze gewoon een tandje bij. De achterflap vertelt ons al dat het het een gecompliceerd plot is, de dader(s) is (zijn) erg goed, maar ondanks enkele verliezen is Joona beter. Weet hij, geholpen door onder meer Saga, het moorden te stoppen? De personages zijn weer vlijmscherp neergezet met hun zwakke, maar ook sterke kanten. Verslavend goed. Ik hoop dat er snel een achtste boek in deze serie komt.

Evy: In het begin van het boek dacht ik echt dat het zijn gewone Kepler-gangetje zou gaan. Een vrij lange opbouw met meerdere verhaallijnen die uiteindelijk in een stroomversnelling komt. Niets is minder waar en al snel voelde ik echt tenenkrommende spanning tijdens het lezen. Ik wou Lazarus gewoon niet neerleggen en ik had het gevoel als ik even aan het lezen was, dat ik ook echt door het boek heen vloog. De structuur van de zinnen, de plot, het switchen tussen de verschillende plaatsen, eigenlijk draagt alles bij tot het overweldigende gevoel dat deze thriller achterlaat. Toegegeven, er waren momenten dat ik echt dacht 'neeeee, dit mag niet gebeuren', maar ook dat heeft natuurlijk zijn kracht. Een geweldige zet om dit deel weer persoonlijker te maken en Jurek Walter weer te gebruiken. Dit doet de Joona Linna-moeheid vergeten en smaakt naar meer! Het einde van Lazarus zorgt er in ieder geval voor dat je zeker het volgende deel gaat kopen!

Greet: Wow, dit is echt de beste Kepler tot nog toe! De eerste delen van de serie konden me niet bepaald bekoren en daarna ging het op en af. Als het schrijversduo de kwaliteit van Lazarus kan aanhouden, dan ben ik fan voor het leven. Het boek is verschrikkelijk spannend en dendert aan een rotvaart verder, je hebt nauwelijks een moment om op adem te komen. In een van de hoofdrollen Joona Linna zoals we hem kennen, met al zijn eigenaardigheden en bijzondere talenten. Saga Bauer is ook weer van de partij, we komen in dit boek meer te weten over haar familie. De andere personages zijn ontzettend goed neergezet, dat maak je niet zo heel vaak mee. Het verhaal zit ontzettend goed in elkaar, overgangen zijn logisch en stoppen met lezen is nauwelijks een optie. Hoe eindigt deze zevende Kepler? Juist, met een cliffhanger van jewelste! 

Joyce: Wat een absolute rollercoaster is Lazarus weer! Ik heb van het eerste tot het laatste woord genoten. Alles buitelt in een vliegende vaart over elkaar heen. Emoties, geweld, briljant speurwerk en bij vlagen angst. De Keplers hebben het niveau van Slaap geëvenaard en misschien zelfs overtroffen. Wat is Lazarus weer een ontzettend sterk en spannend boek. Echt geweldig, een absolute pageturner die nog lang blijft nasudderen. De spanning is gewoonweg zinderend te noemen, absoluut voelbaar, er is geen tijd om even adem te halen, het gaat continu door op alle fronten. Samen met de briljante Joona en Saga race je door het boek heen. Ze zijn beiden weer subliem, het plot is ijzersterk en weet je keer op keer te verrassen, zelfs als het verhaal op het einde loopt en de meeste auteurs een laatste punt zouden zetten. Ik ga proberen om geduld te oefenen na die twee gekmakende cliffhangers op het einde van het boek. Ze doen het toch iedere keer weer, de meesters van de cliffhangers, de Keplers!

Karina: Nadat de cliffhanger van Jager in ieder geval al duidelijk maakte dat er iets te gebeuren stond, had ik dit plot nooit van tevoren kunnen bedenken. Vrijwel vanaf het begin weet Kepler de aandacht te trekken met de kennismaking met een nieuw personage, een dat geweld zeker niet schuwt. Wanneer Joona kort daarna naar het buitenland geroepen wordt, lijkt de in het buskruit gestoken lont aangestoken te zijn en is er geen houden meer aan. In sneltreinvaart werd ik meegenomen en liet Lazarus me niet meer los. Dat moment dat er, halverwege het boek, een deksel wordt opengetrokken en er een onverwachte plotwending optreedt, dan weet je gewoon dat dit boek niet meer weg te leggen is. Weer weet Jurek Walter in ieders hoofd te kruipen en een ravage achter te laten bij eenieder met wie hij in aanraking komt. Het duo Kepler is er wat mij betreft weer in geslaagd om een niet te niet missen deel in deze serie te schrijven, gelijkwaardig of misschien nog wel beter dan Slaap. En met twee helse cliffhangers kan ik alleen maar duimen dat een vervolg geen jaren op zich laat wachten.

Silvia: Het is bijna geen doen. Na het dichtslaan van Lazarus zo lang te moeten wachten op een volgend deel in deze serie. Natuurlijk had ik de enorme cliffhanger, het blijken er zelfs twee te zijn, op de laatste bladzijden wel kunnen verwachten van dit auteursduo. Het lijkt hun specialiteit te worden. Ondanks de ruim vijfhonderd bladzijden kan ik alleen maar zeggen dat Lazarus te kort is. Het lezen was te snel voorbij. En daarmee het genieten van de spanning, van de karakters en vooral van de plot! Want wat een enorm goed boek heeft Lars Kepler weer neergezet. Joona Linna blijft een van mijn favoriete personages. En na dit boek heb ik Saga Bauer aan dat rijtje kunnen toevoegen. Hoewel ik het gevoel had ze al te kennen na het lezen van alle vorige delen, verrasten beiden me in dit boek. Ik zie nu al op tegen de dag dat Kepler besluit te stoppen met deze serie en ik voorgoed afscheid zal moeten nemen van bepaalde personages. 

Conclusie: We dachten dat het resultaat van Slaap, dat maar liefst zeven keer een handvol sterren scoorde, eigenlijk niet kon worden geëvenaard. Lazarus heeft bewezen dat het auteursduo heel goed in staat is om nogmaals zo'n magnifieke prestatie neer te zetten. De nieuwste Joona Linna scoort ook het maximum aantal sterren bij de Thriller Clubleden. Wat zal het wachten op een volgend boek in deze serie lang duren...

Sterren voor Lazarus: 7 x *****

Reading Challenge Categorieën:

#1 Een dik boek
#16 Een boek dat in 2018 is verschenen
#28 Een boek van meerdere auteurs
#34 Een boek met een naam in de titel
#45 Een boek dat zich afspeelt in meerdere tijden
#48 Een boek van een auteur met pseudoniem

Hier vind je onze eerdere duimpjesverslagen van Hypnose, Contract, Getuige, Slaap, Stalker en Jager. 

Hebben jullie Lazarus al gelezen? Zijn jullie het met ons eens? 

Groetjes,
Silvia, namens de Thriller Club