We zijn aan het sparen voor een grote en lange reis in 2025, daarom blijven we deze zomer in Europa en gaan we op citytrip! We doen dit aan de hand van zes series; de ene langlopend, de andere nog bijna kakelvers, soms heel bekend en populair, soms nog bijna onontdekt. We waren al in Keulen, Amsterdam en Londen, vandaag is het tijd om af te reizen naar Gent. Greet neemt jullie mee naar de tofste stad van België en heeft daarbij het gezelschap van auteur Sofie Delporte.

De auteur en de serie

Sofie Delporte (1982) is Vlaamse en woont in Merelbeke (bij Gent). Ze studeerde geschiedenis en werkt als bibliothecaris. Nadat ze eerder een aantal kortverhalen uitbracht, verscheen in 2023 haar debuutthriller Ik kan je redden, waarin ze seriepersonage Olivia Leroy op de wereld losliet. De auteur liet zich inspireren door (een lezing van) Alain Remue, hoofd van de Cel Vermiste Personen (opgericht in 1995 naar aanleiding van de zaak Dutroux).

De serie met personage Olivia Leroy:

1. Ik kan je redden (2023)
2. Zwijgen is bitter (2024) 

Waarom Gent en deze serie?

Greet: Waarom zou je het ver van huis zoeken, wanneer je vlakbij een fantastische stad op mensenmaat hebt? Een plek waar zoveel herinneringen aan vasthangen? Ja, natuurlijk zijn Antwerpen, Leuven, Brugge en Mechelen leuk, maar voor mij is en blijft Gent de leukste stad van Vlaanderen. Tijdens onze thrillerreis door Vlaanderen van vorig jaar hebben we heel wat steden aangedaan, maar auteurs en/of boeken uit Gent stonden niet in de kijker; de keuze voor de citytrip van deze week lag dus voor de hand.

Gent is de plaats waar ik gestudeerd heb, waar ik op kot gezeten heb (voor de Nederlanders: op kamers), waar ik volwassen en zelfstandig geworden ben. De jaren erna kon je mij vooral in Brussel vinden (meer bepaald in Ukkel, om te werken weliswaar ...). Tot ik in 2002 het idee kreeg om Zweeds te gaan studeren en ik opnieuw zowat elke week in Gent zat, op de banken van de avondschool. Het leverde fantastische herinneringen op, niet alleen aan leraar en studenten (die reiskameraadjes werden), ook aan het restaurant dat quasi naast de school lag, en waar we menige weekavond doorbrachten.

Ook nu nog kom ik graag in Gent, het is er altijd gezellig, al vind ik het niet de meest ideale stad om te winkelen. Het is vooral leuk om er ‘de toerist uit te hangen’, een terrasje te doen en te genieten van de vele geschiedenis en oude gebouwen die de stad te bieden heeft.

Lang verhaal kort: het moest Gent worden, en gelukkig was daar Sofie Delporte die haar Olivia Leroy een onderkomen in Gent verschafte.

Seriepersonage Olivia Leroy  

Olivia is inspecteur, Gents lid van de Cel Vermiste Personen. Ze worstelt met zichzelf, haar liefdesleven en de rest van de wereld. Ze is bijzonder eigengereid, gewend haar plan te trekken. En dat doet ze dus ook in haar werk, steeds blijft ze koppig haar eigen onderzoek voeren, iets wat haar door haar baas en collega’s niet altijd in dank wordt afgenomen.

Leeservaring 

Greet: Een goed jaar geleden kreeg ik Ik kan je redden in het vizier. Ik vond de cover er meteen mooi uitzien en overwoog om het boek te kopen, maar plots dook het op in de CloudLibrary en heb ik het digitaal gelezen. Onlangs wilde ik zo snel mogelijk de opvolger lezen en heb ik Zwijgen is bitter op papier gekocht. En tja, een tweede deel in de kast zonder een eerste deel? Dat kan niet, hé en dus heb ik ondertussen beide boeken in huis. 

Over Ik kan je redden schreef ik vorig jaar: “Wat een heerlijk boek is dit, nauwelijks te geloven dat het om een debuut gaat. Delporte heeft een ontzettend fijn speurdersteam bij elkaar verzonnen, met heel herkenbare figuren. En dat gaat in de toekomst nog vonken geven, zoveel is zeker. […] De schrijfstijl is bijzonder vlot, iets dat vanaf de eerste bladzijden opvalt en waardoor de auteur je meteen meesleept. De spanning is lange tijd niet bepaald groot, maar dat stoort geen moment. De uiteindelijke finish is meer dan bevredigend.”

Auteur en uitgeverij waren blijkbaar blij met deze woorden, want ik vond ze geciteerd terug in het tweede boek!

Het verraste me niet dat Ik kan je redden eerder dit jaar op de shortlist van de Hebban Thrillerprijs belandde, de sympathie voor deze nieuwe auteur en haar boek blijkt groot te zijn. Dat werd eens te meer duidelijk toen Zwijgen is bitter gelanceerd werd, het boek werd meteen in de eerste weken gretig gelezen en overladen met enthousiaste woorden. Woorden waarbij ik me alleen maar kan aansluiten, ik ben fan! Er worden een aantal herkenbare plaatsen in Gent genoemd, wat het leuk maakt voor wie de stad kent; de verwijzingen zijn echter verre van overdreven, want wie houdt er nu van thrillers die als een reisgids aanvoelen?

Ik gaf beide boeken vier sterren en kan niet wachten tot er meer titels verschijnen. Af en toe ontdek je een nieuwe auteur die je meteen in je armen sluit, Sofie Delporte is er zo eentje.

Hebben jullie al kennisgemaakt met Sofie Delporte? Na alle positieve feedback op zowel het eerste als het tweede boek staat ze vast op jullie leeslijst?