Begin juni nodigden we jullie uit om samen met ons op vakantie te gaan naar België. Inmiddels hebben we uitgebreid kennisgemaakt met de personages van Toni Coppers en Pieter Aspe en zijn we met Jan Van der Cruysse de wereld rondgetrokken. De challenges rond Sterre Carron en de Knack Hercule Poirotprijs zijn zo goed als afgerond, tijd dus voor een volgende auteur. Vandaag gaan we op stap met Hilde Vandermeeren, de bekendste vrouwelijke thrillerauteur van Vlaanderen.

De auteur

Hilde Vandermeeren (1970) is de bekendste en populairste vrouwelijke misdaadauteur van Vlaanderen. Ze studeerde psychologie, en dankzij haar literaire successen is ze sinds een aantal jaar ereburger van ‘haar’ stad Torhout. Ze schreef 45 kinder- en jeugdboeken; ruim 30 titels werden vertaald in onder andere het Deens, Duits, Spaans, Frans, Koreaans en Chinees. Ze won diverse literaire prijzen in Vlaanderen en Nederland, waaronder een Zilveren Griffel, twee Vlag en Wimpels, een White Raven en een Boekenwelp. Haar psychologische misdaadromans werden in Vlaanderen en Nederland genomineerd voor onder andere de Diamanten Kogel en de Gouden Strop. Ze won de Hercule Poirot publieksprijs (2013) en de Hercule Poirotprijs voor de beste Vlaamse misdaadroman (2017) en stond op de shortlist van de oeuvreprijs MAX Gouden Vleermuis 2019. Op dit moment werkt Vandermeeren als traject- en cursistenbegeleider in het volwassenenonderwijs.

In oktober 2022 gingen de opnames van de Vlaamse politieserie 'Juliet' van start. Hilde Vandermeeren bedacht de reeks en werkte samen met scenarist Roel Mondelaers het idee uit, ook schreef ze mee aan twee afleveringen. De serie wordt ten vroegste vanaf najaar 2023 uitgezonden op Eén (Vlaanderen), ZDF (Duitsland) en Videoland (Nederland).

De standalones

Het oeuvre van Vandermeeren telt op dit moment zes standalones. In 2020 kondigde de auteur haar schrijverspensioen aan, maar daar is ze ondertussen op teruggekomen (in elk geval verschenen er sindsdien een paar kortverhalen).

Als alles duister wordt (2013) 
Greet ****: In 2013 ben ik pas echt begonnen met het lezen van oorspronkelijk Nederlandstalige thrillers, en nog datzelfde jaar had ik twee favorieten: Ellen Gerretzen uit Nederland en Hilde Vandermeeren uit België. In datzelfde jaar schreef ik voorzichtig mijn eerste korte recensies. Over Als alles duister wordt heb ik geen notities, maar gelukkig kon ik wel achterhalen dat ik het boek vier sterren waard vond. Hoofdpersonage Claire kampt in dit verhaal met prosopagnosie ofwel gezichtsblindheid.

De toeschouwers (2014)
Greet ****: Ook dit boek, dat ik eveneens vier sterren gaf, moet het zonder recensie doen.  Meteen weet ik weer waarom ik de laatste jaren best vaak gebruik maak van de mogelijkheid om bij gelezen boeken een korte commentaar op de boekpagina achter te laten. Bij recentere boeken kunnen jullie alsnog lezen wat mij zo aanspreekt in de thrillers van Vandermeeren, dus geen nood. Dit tweede boek speelt zich overigens af op een internaat.

Stille grond (2015)
Greet *****: Hoera, vijf sterren en een korte recensie teruggevonden waar ik uit kan citeren! Het boek gaat over een verdwijningszaak, een van twee tweelingzusjes is al jaren vermist. De auteur is trouwens zelf de helft van een tweeling, dat maakte het schrijven vast extra boeiend. Voor mij was het boek een schot in de roos. Een perfect opgebouwd verhaal met de nodige spanning, geschreven in een mooi en vlot Nederlands. Dit is zo’n boek dat je nog maar moeilijk aan de kant kunt leggen, eens je erin begonnen bent. De filmrechten van Stille grond zijn ondertussen verkocht aan Eyeworks. 

Scorpio (2016)
Greet *****: En hopla, alweer vijf sterren! Hoofdpersonage in dit boek is ene Gaelle, die wakker wordt in een psychiatrische instelling en verdacht wordt van poging tot moord op haar zoontje. En dan is er Michael, huurmoordenaar in dienst van de organisatie Scorpio … Opnieuw een voltreffer, voor mij het beste wat Vandermeeren al geschreven heeft. Een perfect opgebouwd en spannend verhaal. Mooi uitgewerkte personages, een ingenieus opgezette plot, onverwachte en originele wendingen. Grote klasse, deze Scorpio! Wil je iets weten over de boekvoorstelling, dan kun je dit artikel bekijken. Later werden de wereldwijde Engelse rechten van Scorpio verkocht, in oktober 2021 verscheen The Scorpion’s Head. Sinds het najaar van 2022 is er zelfs een Arabische vertaling.

Schemerzone (2017)
Greet ****: Dit is het enige boek dat ik pas met jaren vertraging gelezen heb, hoewel ik indertijd de boekvoorstelling bijwoonde. Vijf sterren in de Hebban-recensie, vijf sterren tijdens onze Knack Hercule Poirotprijs-challenge, dat kon niet misgaan. En nee hoor, opnieuw een sterke thriller. Ik vond het heel interessant dat er niet alleen aandacht besteed wordt aan narcolepsie (waarbij de patiënt overdag plotseling in slaap valt en voortdurend vermoeid is), maar ook aan kataplexieaanvallen (waarbij de spieren tijdelijk verslappen, maar de patiënt wel bij bewustzijn is). Het boek is naar goede gewoonte vlot geschreven, de auteur gaat recht op de finish af zonder je veel adempauze te gunnen. Schemerzone heeft een indrukwekkende plot die goed in elkaar steekt, zonder dat het allemaal te ingewikkeld wordt. Verschillende balletjes worden opgeworpen, zodat je tijdens het lezen nooit echt weet wie je moet verdenken. Naar het einde toe komt alles in een stroomversnelling en wordt het razend spannend! De ontknoping is bevredigend, en toch ben je er niet helemaal gerust op wanneer je het boek dichtslaat, schitterend gedaan alweer! 

Pas op voor de buren (2018)
Greet ****: O jee, geen notities bij dit boek … Ach ja, dan wordt dit een verhaal van weinig woorden en vertel ik alleen dat het hoofdpersonage een thrillerauteur is die wordt geconfronteerd met haar grootste angst, namelijk dat ze even geestesziek zou zijn als haar moeder. Tussen alle vrij donkere covers steekt de groene van Pas op voor de buren er echt uit, wat mij betreft is dit de mooiste. Als ik alle boekpresentaties die ik ooit bijwoonde wil tellen, kom ik toe met de vingers van één hand; toch was ik voor het derde jaar op rij van de partij toen het nieuwe boek van Hilde Vandermeeren voorgesteld werd. 

De trilogie

De drie thrillers kwamen tot stand in samenwerking met Walter Damen, een bekend strafpleiter in Vlaanderen. De twee eerste boeken spelen zich af in Portugal, voor het derde boek hebben de auteurs de setting naar België verlegd. Elke keer staat er een rechtszaak centraal en is het hoofdpersonage Kirsten, een jonge advocate.

1-Rusteloos (2018)
Greet ****: Wat zijn de karakters weer goed uitgewerkt! Een Kirsten die schippert tussen werk en privéleven en een Jonás die je met veel plezier een schop onder de kont zou geven. Het verhaal zit goed in elkaar, de overgangen zijn logisch en de ontknoping is verrassend. Heel erg spannend vond ik het boek niet, maar dat hoeft ook helemaal niet. Ik kan net zo goed genieten van vragen als: Hoe gaat hij/zij reageren? Komt dit ooit nog goed? Brengt hij/zij het er levend vanaf? Welke keuze gaat hij/zij maken? In de laatste twee bladzijden doen Damen en Vandermeeren dat waar ook Lars Kepler zo goed in is: een cliffhanger van jewelste lanceren, waardoor je dat tweede boek in de serie meteen wil lezen.

2-Bodemloos (2019)
Greet ****: Van dit tweede deel heb ik geen recensies waar ik kan gaan spieken, maar als ik me goed herinner, vond ik dit boek duidelijk het beste van de drie, deze vier sterren stralen dus net iets meer dan de andere.

3-Meedogenloos (2020)
Greet ****: Ook dit boek leest ontzettend vlot, maar het is niet het meest originele uit de rij. Op bepaalde punten is het eerder voorspelbaar en er liggen een aantal clichés op de loer. Toch bederft dat op geen enkel moment het leesplezier. De auteur wist mij door een perfecte mix van beschrijvingen en dialogen steeds bij de les te houden. De plot staat als een huis, alle vragen die tijdens het lezen opkomen, worden beantwoord. Geen razend spannende thriller, maar dankzij de heerlijke personages en een goed doordachte plot was het ook dit keer heerlijk genieten.

De kortverhalen

Greet: Nu ze zo allemaal op een rijtje staan, valt op dat het er best veel zijn. Ik heb ze allemaal geluisterd, maar om dit artikel niet nog langer te maken dan het al is, heb ik me beperkt tot het noemen van mijn sterren. Wat ik nog even wil vermelden is dat twee spannende kortverhalen van Vandermeeren verschenen zijn in het Amerikaanse Ellery Queen's Mystery Magazine en dat een daarvan werd genomineerd voor de Derringer Award 2017.

De vuurtoren en andere verhalen (2019)
Het luistercadeau voor de Week van het Luisterboek 2019, ook nu enkel te verkrijgen als luisterboek. Het derde en vierde verhaal verschenen in 2016 al een keer in de bundel Korte verhalen, die is zowel als e-book als luisterboek beschikbaar. 

- Een vreemde in de nacht ****
- De verkeerde afslag ***
- In het vizier *** 
- De vuurtoren *** 

Moord in de wijk (2019) **** 
Dit verhaal behoort tot de ‘Wablieft’-serie, een reeks verhalen in eenvoudig Nederlands (voor mensen met leesmoeilijkheden of mensen die de taal leren). 

Home Sweet Home (2022) 
Deze miniserie bestaat uit drie verhalen. Je kunt ze echter los van elkaar lezen, het is niet zo dat er terugkerende personages zijn, enkel het thema hebben ze (min of meer) gemeenschappelijk. Ze zijn (voorlopig?) enkel als e-book en luisterboek verkrijgbaar. 

1-Kinderen eerst ***
2-Een woord te veel ****
3-Het huis aan de overkant **** 

Conclusie

Hilde Vandermeeren is grote klasse, haar thrillers/misdaadromans zijn om duimen en vingers bij af te likken. Intrigerende personages, een sterke plot, onverwachte wendingen, en de spanning is ook nooit ver weg.

Wat is jullie favoriete boek van Hilde Vandermeeren? En mocht je er nog geen gelezen hebben, welke titel komt dan nu op je wil-ik-lezen-lijst te staan?