Series in de kijker
We hebben ondertussen heel Vlaanderen afgereisd, weinig auteurs hebben nog geheimen voor ons. Toni Coppers, Sterre Carron, Jan Van der Cruysse, Pieter Aspe, Hilde Vandermeeren en Jo Claes werden uitgebreid besproken; over andere auteurs hebben we tijdens de Knack Hercule Poirotprijs-challenge met zijn allen feedback verzameld. Na de tussenstop van vorige week die ons meenam naar de standalones zijn we vandaag bij het tiende en laatste artikel van onze thrillerreis aangekomen; we sluiten af met informatie over een aantal (recente) series.
Langlopende en/of ietwat oudere series
Chef Hebban maakte ooit een overzicht van Nederlandstalige seriepersonages. Hoewel de lijst niet helemaal up-to-date is, blijft hij een bron van inspiratie. Neem dus zeker een kijkje, wie weet wat voor leuks kom je tegen.
We pikken er voor jullie een paar Vlaamse series uit die we zelf de moeite waard vinden. Vanzelfsprekend hebben we gekozen voor auteurs en series die tijdens onze thrillerreis door Vlaanderen nog niet aan bod kwamen.
- De boeken met Tim Sackley & Jude McCool, auteur Christine Bols
- De boeken met Henri Conscience, auteur Mark Cloostermans
- De boeken met Stijn Goris & Stef Pauwels, auteur Christian De Coninck
- De boeken met Dirk Deleu, auteur Luc Deflo
- De boeken met Kathleen Verlinden, auteur Anja Feliers
- De boeken met Eric Vincke & Freddy Verstuyft, auteur Jef Geeraerts
- De boeken met Bruno Somers & Paul De Winter, auteur Ludo Geluykens
- De boeken met Stef Cools, auteur Hugo Luijten
- De boeken met Hannah Maes (Code 37), auteur Tille Vincent
Een paar recente series
Natuurlijk willen we in dit artikel ook een aantal boeken bespreken. Onze keuze viel op eerste en tweede delen van series die nog niet zo lang geleden het levenslicht zagen.
Ik kan je redden - Sofie Delporte (Olivia Leroy #1)
Greet ****: Wat een heerlijk boek is dit, nauwelijks te geloven dat het om een debuut gaat. Delporte heeft een ontzettend fijn speurdersteam bij elkaar verzonnen, met heel herkenbare figuren, elk met een duidelijk identiteit. En dat gaat in de toekomst nog vonken geven, zoveel is zeker. De auteur heeft ervoor gekozen veel aandacht te besteden aan het lopende onderzoek, met name seriepersonage Olivia Leroy zit geen moment stil. De kijker had wellicht iets meer op de verdachten en eventuele motieven gericht mogen zijn, meer evenwicht had het boek vast nog sterker gemaakt. De schrijfstijl is bijzonder vlot, iets dat vanaf de eerste bladzijden opvalt en waardoor de auteur je meteen meesleept. De spanning is lange tijd niet bepaald groot, maar dat stoort geen moment. De uiteindelijke finish is meer dan bevredigend.
Gebroken stemmen - Lotte Leenaerts (Gebroken #1)
Greet ****: Nog een thrillerdebuut, een boek dat meteen goed voelt. Je weet wel, leuk en vlot geschreven, niet te ingewikkeld, maar wel ontzettend meeslepend. De insteek van het verhaal is klassiek: om de zoveel tijd wordt een jonge vrouw dood aangetroffen, en de speurders zitten met de handen in het haar. De lezer daarentegen weet van in het begin wie de dader is en kan al zijn stappen van op de eerste rij meebeleven. Er speelt ook iets uit het verleden, maar dat is niet helemaal wat je aanvankelijk verwacht, de auteur weet dus ook te verrassen. De personages zijn heerlijk herkenbaar, met hun drukke levens en verlangen naar liefde. In de tweede helft van het boek wordt het verhaal steeds spannender, terwijl je nog steeds in het duister tast wat betreft de motieven van de dader (nou ja, achteraf bekeken had je best iets kunnen vermoeden, maar bon). Uiteindelijk krijg je een zinderende finale voorgeschoteld. Gebroken stemmen is een uitermate knap thrillerdebuut en Lotte Leenaerts een auteur om in de gaten te houden.
Nachtstad - Wouter (W.A.) Dehairs (Keller Brik #2)
Kitty ****: Wauw, wat een ijzersterke thriller! Ik heb echt een nieuwe schrijver ontdekt die ik ga volgen. Nachtstad krijgt van mij vier sterren. Waarom? De hoofdstukken zijn langer dan dat ik normaalgesproken prettig vind, maar toch stoorde het me niet omdat de schrijfstijl vlot is en het verhaal ontzettend spannend en knap opgebouwd. Er zijn twee verhaallijnen waarin heden en verleden zeer geraffineerd samenkomen. De plot heeft een aantal verrassende wendingen met zelfs nog een finale die mij buiten adem het boek deed dichtslaan. De personages zijn erg authentiek en soms ietwat onorthodox. Je leert ze echt kennen en leeft met ze mee. Echt, geloof me, deze thriller wil je lezen!
De beschermengel - Bjorn Van den Eynde (Confessions of a teenage serial killer #1)
Greet ***: Met veel plezier smokkel ik een YA in dit serieoverzicht. Ik ken Bjorn Van den Eynde van zijn fantastische serie over Team Mortis, en dus was ik benieuwd naar de boeken waarin, volgens de naam van de serie, telkens een jeugdige seriemoordenaar actief is. Ik moet zeggen dat het boek me ietwat teleurgesteld heeft. Het begint met het introduceren van heel wat personages, en dat duurde naar mijn gevoel te lang voor een boek van slechts 200 bladzijden. Lange tijd speelt de auteur een spelletje met zijn lezers door verschillende mogelijke verdachten onder de aandacht te brengen, en wie weet (want ik mag natuurlijk niets verraden) word je ook wel eens op het verkeerde been gezet. Naar het einde toe wordt het boek echt spannend, op dat moment zat ik echt helemaal in het verhaal en keek ik uit naar de uiteindelijke ontknoping. Helaas was ik daarover niet te spreken. En dus blijft het verdict ‘een gewoon oké boek’.
Het bloed van de zwaan - Hugo Luijten (true crime, seriemoordenaars #1)
Greet ****: Eerste deel in een thrillerreeks waarin beruchte seriemoordenaars uit de geschiedenis centraal staan. Luijten ging aan de slag met het verhaal van Peter Kürten, de man die in Düsseldorf in de jaren 1929-30 verantwoordelijk was voor een lange reeks moorden, moordpogingen en verkrachtingen. Het bloed van de zwaan is true crime, faction ten top. Terwijl de rechercheurs die op de zaak zitten in het duister tasten, weet de lezer van in het begin wie de dader is. En toch is het spannend! Wanneer zal de moordenaar tegen de lamp lopen? En welk spoor blijkt uiteindelijk het juiste te zijn? Een 400 bladzijden lang boek was zelden zo snel uitgelezen. Helder en gedetailleerd doet Luijten het verhaal van de ‘Steker’ van Düsseldorf. Nuchter beschrijft hij al diens wandaden en biedt een kijkje in het hoofd van de man.
Verboden toegang - Belinda Aebi (Stef Michiels #2)
Greet ***: Uiteindelijk heb ik het boek met plezier uitgelezen, maar het duurde lang voor het verhaal echt richting thriller ging. Lange tijd werd er gefocust op de gesprekken tussen recherche en mogelijke verdachten. Alles heel gezapig, over moestuintjes, blaffende hondjes en pottenbakken. Een groot contrast met veel andere thrillers, waarin het vaak om criminele bendes of seriemoordenaars gaat. Toch is dat niet per se een minpunt, het mag soms al wat eens ‘gewoner’. Het verhaal speelt zich voornamelijk af in Temse, en dat zorgde bij mij toch voor een beetje herkenning. Het speurdersteam dat Aebi bij elkaar verzonnen heeft, is interessant. Vier personen, waarvan twee hun vrouw kwijt zijn en er een in een rolstoel zit. Geen vrouwelijke speurder te bekennen, dat is dan wel weer jammer. Vlot geschreven, eenvoudige verhaallijn, weinig spannend, maar wel goed voor een dagje leesplezier.
Zeven - Luc Vos (Anne Verelst #1)
Kitty ****: Eén ding weet ik zeker, na het lezen van deze thriller is zeven niet meer je geluksgetal. Het getal zit mooi verweven in het verhaal. Soms iets te veel benadrukt en soms heel geraffineerd. Zeven is een thriller die filmisch geschreven is en vanuit verschillende perspectieven verteld wordt. Niet alleen inspecteur Anne Verelst, maar ook de dader en de slachtoffers komen aan het woord. Hierdoor beleef je alle emoties en komt het verhaal extra binnen. Dat de vermoedelijke dader al vrij snel bekend is, doet geen afbreuk aan het verhaal, sterker nog, het zaait extra verwarring en maakt nog nieuwsgieriger. Hoe komt hij toch tot deze gruwelijke daden? Tijdsdruk speelt een grote rol in het verhaal en regelmatig moest ik echt even op adem komen. Langzaamaan vallen de puzzelstukjes op hun plaats en volgt een verrassende ontknoping met nog een mooie oneliner als afsluiting. Als deze thriller verfilmd gaat worden, dan ga ik zeker kijken. En dat wil wat zeggen!
De Heraklesmoorden - Alexander Olbrechts (De Mythosmoorden)
Greet ***: De Heraklesmoorden behoort tot de ‘De Mythosmoorden’-serie, waarin telkens een mythologisch verhaal centraal staat. Na twee novelles is dit boek de eerste volwaardige thriller in de reeks. Van in het begin is duidelijk dat de dader in dit boek zijn inspiratie heeft gezocht bij de twaalf werken van Herakles. Origineel voor een thriller, maar meteen haalt die info ook alle spanning uit het verhaal. Je kunt immers wel vermoeden dat de dader niet al bij de uitvoering van zijn derde werk (lees: moord) gepakt zal worden, en dus krijg je een herhaling van zetten. Niet per se erg, want het verhaal is heel toegankelijk geschreven en je vliegt er doorheen, dat is Olbrechts wel toevertrouwd. Wel moet je van een royale portie gruwel en geweld houden om van dit boek te kunnen genieten, want er wordt nogal wat gemoord, zowel mensen als dieren zijn het slachtoffer. Op den duur ging het boek me toch een beetje tegenstaan, niet alleen door de plotontwikkelingen, maar ook door bizarre taalfouten (regelmatig een fout voorzetsel) en de Nederlandse voorlezer die het woord ‘zoo’ steevast op zijn Engels uitsprak (ik heb het lezen van mijn papieren boek afgewisseld met luisteren).
De engelenmoord - Bjorn Van den Eynde (De Vriese & Durnez #1)
Greet ****: Na het enorme succes van onder andere zijn ‘Team Morris’-serie en de ‘Ghost Rockers’-boeken levert Bjorn Van den Eynde met De engelenmoord zijn eerste thriller voor volwassenen af. Het begin doet geen topper vermoeden, de tekst is een beetje verwarrend en het lijkt een rommeltje te worden. Gelukkig duurt die fase maar 20-30 bladzijden en telt het boek er bijna 500, waardoor de auteur alle ruimte krijgt om te laten zien wat hij in zijn mars heeft. Het nieuwe speurdersduo dat op de wereld losgelaten wordt, is heel bijzonder: een jonge Vlaamse met weinig ervaring wordt gekoppeld aan een oudere en uitgebluste Waal. Het misdaadverhaal is vrij klassiek, maar sterk uitgewerkt. Doorheen het boek zijn er verschillende verwijzingen naar politieke en historische gebeurtenissen in België, en ook de Vlaamse muziek (én de Brusselse Angèle) wordt niet vergeten. De engelenmoord is daarmee het ‘meest Belgische boek’ van alle titels die in dit artikel besproken worden. Het is vlot geschreven, en door de ontelbare korte hoofdstukken vlieg je erdoorheen. De laatste honderd bladzijden zijn echt steengoed, waardoor een paar eerdere mankementjes helemaal goedgemaakt worden.
Zo, wij zijn (heel even) uitgeschreven en jullie zijn vast ook aan een beetje rust toe. Wel eerst even vertellen wat jullie de leukste serie uit dit artikel lijkt, natuurlijk. En welke boeken jullie al gelezen hebben.
Voor we België helemaal verlaten, nog één laatste vraag: Welke auteurs/boeken/series hebben jullie naar aanleiding van deze thrillerreis op jullie wil-ik-lezen-lijst gezet?