Als je geen liefhebber bent van het lezen van langlopende series is een trilogie het ideale alternatief. Ook is het perfect om een verhaal voldoende diepgang te geven en de lezer aan je te binden. De Thriller Club heeft verschillende trilogieën verzameld en zal er regelmatig een in de kijker zetten. We trappen af met de Sofia Bauman-trilogie (De sekte) van Mariette Lindstein.

De auteur
Mariette Beatrice Lindstein is op 19 maart 1958 in het Zweedse Halmstad geboren en is er tevens opgegroeid. Al van jongs af aan, eigenlijk sinds het moment dat ze haar eerste letters schreef, wilde ze gaan schrijven. Op haar zesde tekende ze boeken en op haar veertiende schreef ze korte verhalen voor tienertijdschriften.

Na haar studie wilde ze journalist worden, maar omdat haar vriendje lid was van de Scientologybeweging sloot ze zich er op negentienjarige leeftijd ook bij aan en vervloog haar droom. Binnen de beweging maakte ze al snel carrière, kwam op het hoofdkwartier terecht en werkte er rechtstreeks onder de leider van de beweging. Hoewel ze haar betrokkenheid aanvankelijk een opwindende ervaring vond, werd het op de lange termijn steeds meer een nachtmerrie. Elektronisch beveiligde hekken en gewapende bewakers zorgden er bijvoorbeeld voor dat de leden gevangenen waren. Uiteindelijk lukte het haar in 2004, ze was inmiddels zesenveertig jaar oud, om na een verblijf van zevenentwintig jaar uit de beweging te ontsnappen.

Tijdens een interview ontstond bij haar het idee voor een thriller over een sekte, die deels gebaseerd zou moeten zijn op haar eigen ervaringen. Om een zo groot mogelijke doelgroep te bereiken, koos ze voor het thrillergenre. Omdat wat ze wilde vertellen niet in één boek paste, werd het een trilogie. Deze drie boeken (De sekte, De sekte herrijst en Kinderen van de sekte) werden bestsellers in Zweden en zijn in meer dan tien landen verschenen.

Naast schrijven geeft ze ook lezingen en voorlichting over de gevaren van sektes. Voor De sekte ontving ze in 2016 de Crimetime Specsavers Award, een prijs voor het beste debuut van dat jaar.

De trilogie
De sekte (2017)
Sofia Bauman en haar vriendin Wilma bezoeken een lezing van Franz Oswald over ViaTerra, een leer over het zuivere leven. Ze bezoeken het eiland en omdat Sofia net afgestudeerd is en nog niet weet wat ze met haar leven wil, besluit ze om een haar door Oswald aangeboden baan te accepteren. Al snel blijkt dat de voorspiegelingen mooier waren dan de werkelijkheid is. In de herfst vraagt ze zich daarom af of haar keuze wel een juiste is. Ze beseft dat het moeilijk, zo niet onmogelijk, zal worden om haar vorige leven terug te krijgen. Vooral omdat er nog niemand is geweest die ViaTerra ooit verlaten heeft.

De sekte herrijst (2018)
Na haar ontsnapping uit de sekte ViaTerra, ze heeft er twee jaar doorgebracht, probeert Sofia Bauman haar leven weer een nieuwe invulling te geven. Dat valt niet mee, want ze heeft nog regelmatig nachtmerries en anderen hebben al snel een oordeel over haar klaarstaan. Mede door haar toedoen belandt de sekteleider, Franz Oswald, in de gevangenis. Hier schrijft hij een boek en beraamt hij zijn plannen om wraak op Sofia te nemen. Sofia zit echter niet stil en deelt haar ervaringen over haar verblijf in de sekte in een blog. Haar leven wordt haar daarna bijna onmogelijk gemaakt. Sofia vraagt zich af of een echte ontsnapping uit de sekte wel mogelijk is.

Kinderen van de sekte (2018)
Sinds Sofia vijftien jaar geleden uit ViaTerra wist te ontsnappen, is de sekteleider Franz Oswald niet meer in het openbaar verschenen. Dat verandert nadat de westkust van Zweden geteisterd is door een zware storm die voor een flinke ravage heeft gezorgd. Hij werkt mee aan het herstel en komt met plannen om het milieu te beschermen. Hierdoor groeit zijn populariteit, maar zijn ware gezicht toont hij pas aan de kinderen van de sekte. Met harde hand drilt hij ze tot ze loyale volgelingen worden. De storm heeft er ook voor gezorgd dat het opvanghuis dat Sofia runt met de grond gelijkgemaakt is. Ze wil het opnieuw opbouwen en zonder de hulp van Franz Oswald. Dat wordt moeilijker dan ze denkt.

Mijn leesbeleving
Wil je een zinvolle mening over een trilogie kunnen geven, dan moet je de drie boeken uiteraard allemaal gelezen hebben. Dat heb ik, want de eerste, De sekte, mocht ik lezen voor een Hebban-recensie. Het vervolg daarop, De sekte herrijst, verscheen een paar maanden na het debuut en ook dit boek las ik voor een redactionele recensie. Het laatste deel van het drieluik verscheen in oktober 2018 en omdat ik de eerste twee al gelezen had, bood A.W. Bruna Uitgevers mij aan om dit derde deel, Kinderen van de sekte, eveneens te recenseren. Zo kwam het dus dat ik de volledige trilogie binnen een jaar gelezen had.

Maar, en dat is misschien wel het meest interessante, wat vond ik er nou van? Daar hoef ik niet lang over na te denken, eigenlijk helemaal niet, want de recensies zijn immers al geschreven en geplaatst. Als geheel vond ik de trilogie zonder meer de moeite waard om te lezen, gemiddeld was het niet slecht, maar ook niet van een hoogstaand niveau. De sekte heeft me, ondanks een aantal onwaarschijnlijkheden, dusdanig weten te boeien dat het me nergens heeft verveeld en ik na afloop nieuwsgierig was naar het tweede deel.

De sekte herrijst heeft echter niet waar kunnen maken wat zijn voorganger nog wel deed. In dit vervolg ontbrak de spanning die het debuut nog wel had, daarvoor was het te weinig verrassend en had het boek soms meer weg van een chicklit dan van een thriller. Na afloop vreesde ik voor het slotdeel. Dat bleek uiteindelijk misplaatst, want Kinderen van de sekte vond ik het beste van de drie. Het verhaal had diverse plotwendingen en ook enkele verrassende ontwikkelingen. De angst van de kinderen is soms voelbaar en daardoor wist Lindstein me met die verhaallijn wel te raken.

Soms kunnen boeken met een seriepersonage heel goed afzonderlijk van elkaar gelezen worden. Voor een trilogie is dat wat lastiger, omdat een volgend boek vaak voortborduurt op het voorgaande. Mijn advies is daarom ook om de boeken sowieso op volgorde te lezen. Dan begrijp je de verhalen beter, maar ook de omstandigheden en de personages.

Kennen jullie de Sofia Bauman-trilogie? Zo ja, want vond jij ervan? Zo nee, ben je nog van plan het te gaan lezen?

Namens de Thriller Club,
Kees