Tess Gerritsen heeft een nieuw boek uit, Schaduw van de nacht, en is on tour in Engeland, België en Nederland. Daarna gaat ze naar Istanboel. De vraag of we zin hadden in een lunch met de auteur in Amsterdam op dinsdag 5 november werd door Chantal en Marieke enthousiast met ja beantwoord.

Lunch in het Ambassade Hotel

De lunch werd georganiseerd door uitgeverij The house of Books in het Ambassade Hotel aan de Herengracht. Een prachtig hotel met een heel bijzondere lounge 'The library bar'. De wanden zijn namelijk voorzien van boekenkasten vol gesigneerde boeken van binnen- en buitenlandse schrijvers die in het hotel hebben gelogeerd. De collectie bevat inmiddels meer dan 5000 boeken.

Boven in het hotel was een ruimte gereserveerd voor de lunch. Naast de drie medewerkers van The House of Books en Tess Gerritsen waren er behalve wij tweeën nog drie andere bloggers. Corina Nieuwenhuis (Samen lezen is leuker), Miriam Bakker en Daniëlle Henssen (Thrillers and More) en Connie (Connie’s boekenblog). Echt supergezellig. De lunch bestond uit stokbrood-clubsandwiches en de lekkere 'Ambassade Hotel verse friet', volgens Tess Gerritsen de lekkerste friet. Zij had hier speciaal om gevraagd.

Tussen het eten door lukte het ons om Tess een paar vragen te stellen die ze graag wilde beantwoorden. Wel heel bijzonder, want hoewel ze al zoveel interviews en meetings achter de rug heeft, blijft ze enthousiast vertellen.

Voor Chantal als lid van de Hebban Thriller Club is Tess Gerritsen geen onbekende, zij heeft veel van haar boeken gelezen. Alleen de laatste jaren had ze niet zo veel tijd om de nieuwste boeken te lezen. Voor Marieke was het even schakelen van de feelgood naar thriller. Maar na het lezen van een aantal interviews was die stap helemaal niet zo groot. Tess Gerritsen begon haar schrijverscarrière met boeken waarin romantiek en spanning waren gecombineerd. En ook haar nieuwste boek heeft een vleugje 50 shades. Inmiddels heeft ze 28 boeken geschreven die in 40 talen zijn vertaald.

Gravity

De eerste vraag kwam van Marieke die in een interview had gelezen dat er nog een rechtszaak liep tegen Universal studio’s. Die studio heeft de film Gravity gemaakt en de belangrijkste gebeurtenissen daarin kwamen wel erg overeen met het gelijknamige boek van Tess. Het is ooit verkocht als script voor een film (andere studio), maar werd nooit een film. Universal ontkende dat hun film op Tess' was gebaseerd. Toch kreeg ze bericht van een medewerker van de eerste studio, die later was gaan werken bij Universal. En zo werd er een advocaat ingezet om gelijk te krijgen. Marieke wilde weten hoe het uiteindelijk was afgelopen. Helaas, de zaak is verloren. Omdat de studio was overgenomen door Universal waren ze de nieuwe eigenaar van het script en was er niets meer te claimen. Ze kreeg nog een aanbod met daarin een geheimhoudingsclausule, zodat ze er niet meer over mocht praten. Dat aanbod heeft ze afgeslagen. Nu kan ze er dus gewoon over vertellen en heeft ze ook een deel gebruikt in een boek. Deze film is vanavond bij Veronica op de Nederlandse tv te zien.

Schaduw van de nacht

Het nieuwe boek Schaduw van de nacht is een standalone en totaal anders dan wat ze de laatste tijd schreef. Omdat nog niet iedereen aan tafel het boek had gelezen werd er rekening gehouden met spoilers. Maar dat het gaat over de aantrekkingskracht tot de bad boy, schuld, vergeving en bescherming noemt ze wel. Daarbij is het einde voor iedere lezer zelf in te vullen en dat maakt het wel bijzonder. Dat het boek een vleugje 50 shades of Grey heeft komt ook ter sprake. Tess zegt zelf heel nuchter: "Die boeken waren bestsellers, dus waarom niet."

Leuk detail: Het boek is opgedragen aan Clara, de kleindochter van Tess. Later als ze wat groter is, zal ze het boek zelf gaan lezen. Tess verwacht dan wel een reactie:  "Oma toch…"

Non-fictie

We zijn nieuwsgierig naar wat Tess zelf graag leest: dat is non-fictie over voedsel. Ze is ontzettend geïntrigeerd door de geschiedenis van voeding. Ze noemt Michael Pollan als favoriet. Zo las ze over maïs en wat dat heeft betekend voor de wereld, en ze verbaasde zich over appels die zo populair werden in Amerika. Niet vanwege de gezonde snack, maar vanwege de alcohol die eruit kon worden gedistilleerd.

Rizzoli en Isles, het boek en de tv-serie

Natuurlijk komen ook Jane Rizzoli en Maura Isles ter sprake. Het twaalfde boek, Ik weet een geheim, is voorlopig het laatste boek met dit duo. Volgens Tess zijn de losse eindjes afgewerkt en zijn Jane en Maura nu gelukkig. Dat was ooit een uitspraak van Tess, ze zou stoppen als de dames gelukkig waren. Maar zeg nooit nooit. Mocht er zich toch nog een mooie verhaallijn aandienen, wie weet komt er dan toch nog een dertiende deel.

Wat betreft de serie zijn er grote verschillen in het uiterlijk van de dames Rizzoli en Isles. Connie had eerst de serie gekeken en kon niet echt genieten van de boeken. Wie eerst het boek las en daarna de serie keek, had daar minder moeite mee. Hoewel Chantal de boeken beter vindt dan de serie. De serie wordt gemaakt in een bepaalde format. De boeken staan hier los van. Maar het feit dat Rizzoli zo’n mooie vrouw is in de serie zorgt toch voor een ander karakter, daar zijn we het over eens. Tess heeft juist gekozen voor een toegankelijk personage voor Rizzoli, zodat iedereen zich met haar kan identificeren.

Nieuw boek?

We willen ook graag weten of ze alweer bezig is met een nieuw boek. En jazeker, daar wordt druk aan gewerkt. Ze kwam op het idee door de plaats waar ze woont, Maine, een plek vol verhalen. Het is een rustig stadje en kennelijk dé plek voor ex-CIA-agenten om van hun pensioen te genieten. Toen haar man zich als huisarts vestigde en met zijn nieuwe patiënten een kennismakingsgesprek had, vroeg hij naar hun beroep. Veel patiënten zeiden dat ze voor de overheid werkten, maar dat ze er verder niet over konden praten. Dit was een heel mooi idee voor een nieuw boek. Ze bedacht voor haar nieuwe boek een 60-jarige hoofdrolspeelster die nu een kippenboerderij heeft. Maar ze was een CIA-agente met een bijzondere specialisatie. En ja hoor, ze hebben haar weer nodig. Een 60-jarige spionne, waarbij haar leeftijd een ideale cover is. Zoals Tess zegt: "Vanaf een jaar of 50 beginnen vrouwen te verdwijnen, ze vallen niet meer op. Wat is dan beter dan een 60-jarige spionne?" Het klinkt geweldig en we kijken alweer uit naar dit nieuwe verhaal.

Documentaire

Dat ze niet stil zit blijkt wel uit het feit dat ze naast het schrijven van boeken nu ook bezig is met een documentaire die ze samen met haar zoon maakt. Het onderwerp: varkens. Ze zei al dat ze erg geïnteresseerd is in voedsel en ze raakte geïntrigeerd door ham. Waarom eten moslims geen varkensvlees? Het leverde een onderzoek op waarbij verschillende theorieën worden uitgelegd, ziekte, etnische identiteit en het varken als onderdeel van een revolutie. Wie een varken heeft, is zelfvoorzienend en vrij, wie afhankelijk is van andere dieren kan veel makkelijker worden bestuurd, daarom verboden de Duitsers tijdens WO II het houden van varkens. Vervolgens kwam Tess nog met een geweldig verhaal over een varken dat Houdini heet en tot drie keer toe wist te ontsnappen aan zijn slacht en buitengewoon slim was. Mannetjes waren gescheiden van de vrouwtjes en toch wist Houdini een aantal vrouwtjes zwanger te maken. Hij wist tussen de twee verblijven te pendelen.

Afsluiting

De tijd vliegt voorbij en voor we er erg in hebben, moet Tess alweer verder naar nieuwe afspraken. Gelukkig is er nog net tijd voor het signeren van boeken en het maken van foto’s. Daarna namen we afscheid van Tess en van elkaar en is deze middag een mooie herinnering.

Heb jij boeken gelezen van Tess Gerritsen? Wat is jouw favoriet? En heb je haar nieuwste boek Schaduw van de nacht al gelezen? Wat is jouw mening over dit verhaal? Laat het ons weten in een reactie onder deze blog.

Groetjes, Marieke en Chantal