Eerder dit jaar besprak de Thriller Club Agatha Christies Moord in de Oriënt Expres en Paula Hawkins' Het meisje in de trein als thrillers die zijn verfilmd. We vergelijken het geschreven verhaal met het vertoonde. Zijn er verschillen? Welke versie heeft onze voorkeur? Natuurlijk proberen we spoilers te vermijden, maar omdat we boek en film vergelijken kan het gebeuren dat we sommige geheimen toch prijs geven. Voor deze aflevering moeten we even terug in de tijd naar het begin van de jaren negentig. We nemen Advocaat van de duivel, verfilmd als The firm, onder de loep. Eerder deze week werd duidelijk wat Evy, Joyce en Karina van het boek vonden. In dit artikel kijken we naar de verschillen tussen boek en film. 

In 1991 komt Advocaat van de duivel, het tweede boek van John Grisham, in Nederland uit. Na De jury betekent dit de doorbraak voor de auteur van juridische thrillers. Het boek gaat over Mitch McDeere, een rechtenstudent. Als tijdens zijn studie wordt ontdekt dat hij een uitblinker is, wordt hij door een advocatenkantoor binnengehaald met een topsalaris en mooie beloften voor de toekomst. Van hem wordt onvoorwaardelijke loyaliteit en een werkweek van minstens negentig uur verwacht. McDeere houdt zich aan zijn deel van de overeenkomst. Totdat blijkt dat het kantoor zich met niet al te frisse zaken bezighoudt. Als ook de FBI de malafide praktijken van de firma op het spoor komt, neemt McDeere een besluit. Met grote gevolgen. En niet alleen voor zichzelf, maar ook voor iedereen die hem lief is. 

Dat is zo ongeveer de lijn van het verhaal van zowel het boek als de film. Zo ongeveer, want hoewel boek en film in grote lijnen overeenkomen zijn er grote verschillen. En dit is het punt waarop ik moet bekennen dat ik niet geheel onbevoordeeld ben. Okay, ik vond het boek erg goed. Maar de film heeft toch wel een enorm pluspunt ten opzichte van het geschreven verhaal. En dat is, en hier komt de bekentenis, Tom Cruise. Veel beter kon het niet worden. Kon, want inmiddels ben ik het idolaat zijn wel een beetje ontgroeid (hoewel, dit geschreven hebbend, in Fallout, de laatste Mission Impossible film merkte ik dat deze gevoelens nog niet helemaal verdwenen zijn). 

Maar goed, wat zijn de echt grote verschillen tussen woord en beeld? Een voor de hand liggend verschil is het subtiele van het boek. Mitch McDeere vermoedt al snel dat er wat fout zit bij zijn advocatenfirma. Op slinkse wijze gaat hij op onderzoek uit. Zijn vermoedens worden bevestigd. Bij de firma zit iets goed fout. In beeld gebeurt dat veel minder suggestief. Vanaf het punt dat duidelijk is dat McDeere over informatie beschikt die zijn bazen in een kwaad licht zal zetten, gaat hij op de vlucht. Letterlijk. Hij rent van de ene scène de andere in alsof hij een marathonloper is. Spectaculair, maar niet echt subtiel. Wel gebeurt dit onder begeleiding van verfijnde muziek, gecomponeerd door Dave Grusin. 

Voor het grootste verschil moet gewacht worden tot de laatste bladzijden of beelden. Wat dat betreft heeft het boek mijn voorkeur. Wel met Tom Cruise in de rol van McDeere uiteraard. Met terugwerkende kracht zie ik mezelf op een zeiljacht (ondanks dat ik al zeeziek word als ik te lang in mijn theekopje kijk) met Tom Cruise aan het roer en duizenden dollars in het ruim varend richting een paradijselijk eiland. Ach, een "meisje" mag dromen, toch?!

Zijn er meer zwijmelaars of fans van Grisham die zowel boek hebben gelezen als film hebben gezien? Welke had je voorkeur? 

Silvia