Vertaalde series uit Italië
Onze reis langs de Middellandse Zee gaat verder. We verlaten de vallei van Baztán en trekken naar Italië, het land dat bekendstaat om zijn maffia en afronselpraktijken. Om uit te zoeken of de Italiaanse thrillers ook (alleen maar) over de maffia gaan, hebben we vier Italiaanse series geselecteerd. Een ervan loopt al jaren, de andere tellen op dit moment slechts een paar delen. Jeanet las van elke reeks één deel; ze reisde daarvoor naar Milaan, de Alpen en Rome.
Amedeo Consonni (Francesco Recami)
Francesco Recami is in 1965 geboren in Florence. Hij schreef eerst berggidsen, jeugdboeken en romans en tenslotte ook spannende boeken. Drie ervan zijn in het Nederlands beschikbaar. De boeken met Amedeo Consonni spelen zich af in Milaan.
Jeanet: Een erg leuk verhaal, dat niet echt een thriller is. Het is een dun boekje van 198 bladzijden en leest heel fijn weg. De personages zijn best aandoenlijk. Het verhaal gaat over een aantal personen in een galerijflat. Amedeo Consonni verzamelt krantenknipsels van moordzaken. Claudio Giorgi is alcoholist en slaat zijn vrouw en kinderen. De Angelis is erg trots op zijn auto, een Opel Vectra 1600, die zelfs een eigen parkeerplek bij de flat heeft. Erica loopt altijd in strakke truitjes en korte rokjes. De personages worden erg goed neergezet in de eerste helft van het verhaal, waarin er niet zoveel gebeurt. Maar als er een lijk gevonden wordt dat vervoerd moet worden, lijkt iedereen er ongewild mee te maken te krijgen. Dit zit erg goed in elkaar, heel knap hoe iedereen er een rol in krijgt. De galerijflat is geen boek voor wie van actie houdt, maar is wel erg goed. Omdat het verhaal zo goed in elkaar zit en zulke leuke personages heeft, krijgt het vier sterren.
Colomba Caselli (Sandrone Dazieri)
Sandrone Dazieri is in 1964 geboren in Cremona. Hij heeft tien jaar als kok gewerkt om uiteindelijk in 1999 in Italië te debuteren. Dood de vader is zijn twaalfde boek en het eerste dat vertaald werd in het Nederlands. De serie waarmee hij bekend werd in Nederland en Vlaanderen telt drie delen en speelt zich af in Rome.
Jeanet: Een geweldig boek, gelijk vanaf de eerste pagina. Dante Torre heeft een nare jeugd gehad, waardoor hij angsten en fobieën heeft gekregen. Hij is hoogbegaafd en erg goed in het doorzien van het menselijke gedrag. Als er een vrouw vermoord wordt gevonden en haar kind verdwenen is, gaat hij samenwerken met de knappe Colomba Caselli die bij de politie werkt. Zij is ook zwaar getraumatiseerd. Dante en Colomba vullen elkaar goed aan en begrijpen elkaars denkwijze. Het verhaal zit erg goed in elkaar en hoewel het een dikke pil is, wil je door blijven lezen. Als je denkt te weten hoe het zit, blijkt het toch weer anders. Dit boek vond ik zo goed dat ik het vijf sterren gegeven heb.
Salvo Montalbano (Andrea Camilleri)
Andrea Camilleri is in 1925 geboren op Sicilië en in 2019 overleden. Hij was scenario- en romanschrijver. Het eerste deel van deze serie verscheen in 1994. De boeken spelen zich af in Vigàta, een fictieve plaats. De reeks telt 21 delen en er zijn ook losse verhalen. Er werd een tv-serie gemaakt rond Salvo.
Zeven maandagen met Montalbano
Jeanet: Dit is het vijfde deel van de serie. Eerst wordt er een vis door het hoofd geschoten, dan een kip en een hond; de dieren worden steeds groter. In het begin onderneemt Montalbano geen actie. Hij en zijn collega's gaan wel kijken en verzamelen de hulzen, maar ze starten geen onderzoek. Uiteindelijk gebeurt er dan toch wat en wordt het leuker om te lezen. Het boekje heeft maar 144 pagina's, je leest het in een avond uit. Eigenlijk zou je het een beetje met de Nederlandse Baantjer kunnen vergelijken. Er komen nog een paar kleine ruzies om de hoek kijken die het verhaal interessanter maken, maar echt heel spannend of bijzonder is het verhaal niet. Drie sterren geef ik dit boek.
Teresa Battaglia (Ilaria Tuti)
Ilatia Tuti is in 1976 geboren in Gemona del Friuli waar ze nog steeds woont en werkt. Haar serie met Teresa als hoofdpersonage telt op dit moment twee delen en speelt zich af in de Alpen.
Jeanet: Dit boek heeft prachtige omschrijvingen van de natuur en soms erg mooie poëtische zinnen. De personages zijn goed neergezet. Battaglia heeft diabetes en beginnende dementie, waardoor ze alles opschrijft en makkelijk weer terug kan vinden. De manier waarop de oudere en ervaren Battaglia en de onervaren Massimo elkaar beter leren kennen is ook erg goed uitgewerkt. Het verhaal begint wat traag, maar door de mooie omschrijvingen verveelt het niet. Mooi hoe de verhaallijnen uiteindelijk samen komen en geheimen ontrafeld worden. Ik heb het drie sterren gegeven.
Conclusie: Het is best opmerkelijk dat deze series helemaal niet over de maffia gaan, wel gebeuren er moorden en vinden er vermissingen plaats. Het zijn vier totaal verschillende series die qua sfeer en opbouw niets met elkaar gemeen hebben. Als het om spanning gaat, voert Dood de vader de boventoon. De galerijflat is dan weer erg leuk en aandoenelijk en steekt origineel in elkaar. Zeven maandagen met Montalbano springt er het minste uit, dat is meer een rustige politieroman (het schijnt niet het beste boek van Camilleri te zijn). Kind 39 tenslotte is meer poëtisch geschreven, met mooie zinnen en omschrijvingen van de natuur.
Ben je nieuwsgierig geworden naar een van deze series, heb je ze al gelezen, of wil je er een van lezen?
