Het is nog lang niet zover, maar omdat de tijd toch wel erg snel gaat, duurt het eigenlijk niet eens meer zo ontzettend lang. We hebben het over 2041, het jaar waarin Eternal, de debuuttriller van de Vlaamse auteur Steven van Belleghem, zich afspeelt. Het Thriller Café kreeg via New Book Collective dit boek van Uitgeverij Manteau aangeboden en Kees wilde wel eens weten wat ons in 2041 allemaal te wachten staat en ook of het boek, zoals werd aangekondigd, inderdaad niet was weg te leggen. Als jij daar ook nieuwsgierig naar bent, word je hieronder op je wenken bediend. 

Over de auteur

Steven Van Belleghem is een expert in klantgerichtheid in een digitale wereld. Hij schrijft al tien jaar managementboeken, is parttime marketingprofessor aan de Vlerick Business School en gastdocent aan de London Business School. Daarnaast bekleedt hij nog een aantal functies en is hij internationaal keynotespreker. Hij is tevens ondernemer en partner van consultancybedrijf Nexxworks, co-founder van Zembro en van het contentcreatiebureau Snackbytes. Zijn droom was altijd al om een fictief boek te schrijven, waar hij na zijn pensioen aan wilde beginnen. Door omstandigheden kwam hij eerder in de gelegenheid eraan te beginnen. Dit betekende dat zijn debuut, de scifi- annex technothriller Eternal, in het najaar van 2020 is verschenen. In deze thriller bouwt hij een toekomstwereld op met de kennis die hij heeft van wat we over twintig jaar aan technologie kunnen verwachten.

De flaptekst

Het is 25 november 2041 als een personenwagen op de San Mateobrug in San Francisco een scherpe bocht naar links maakt en een paar seconden later van de brug naar beneden valt. Voor een zelfrijdend voertuig is dit een onverklaarbaar fenomeen. Romy Bell, programmeur bij het hightechbedrijf X-Com, is meteen verontrust.

En dan is er nog die vreemde geluidsopname, een tweede wagen die crasht en de mensen van de security die Romy achterna blijken te zitten. In een paar uur tijd verandert de dag die het hoogtepunt van haar carrière had moeten worden – de lancering van de spectaculaire nieuwe technologie Eternal – in een absolute nachtmerrie.

Hoe ziet de wereld eruit in 2041?

• China is dé supermacht van de wereld.
• Artificiële intelligentie en vergevorderde automatisatie is onderdeel van het dagelijks leven. De mensheid vertrouwt op technologie om alle aspecten van hun leven te begeleiden.
• Er is een groot vertrouwen in technologie omdat de overheid een ethische commissie heeft die 100% garantie biedt op eerlijke en positieve algoritmes.
• De gezondheidszorg werkt proactief: zorgen dat mensen niet meer ziek worden.

Wat vond Kees van Eternal?

Hoewel Eternal, dat zich in de toekomst afspeelt, aangekondigd wordt als een sciencefictionthriller kan het wat mij betreft met het grootste gemak ook doorgaan voor een technothriller. De technologie, en dan vooral die van de informatica en de kunstmatige intelligentie, spelen namelijk een belangrijke rol in dit verhaal. Het uitgangspunt is niet eens zo heel ondenkbeeldig en onrealistisch, want nu al wordt er, soms in vergevorderd stadium, gewerkt aan technieken die hierin voorkomen. Zelfrijdende auto’s zijn er bijvoorbeeld al en digitale controle wordt ook al toegepast. Nieuw is echter het revolutionaire product dat X-Com heeft ontwikkeld, hoewel de wetenschap zijn gedachten hierover allang heeft laten gaan. In het verhaal is dit echter al tot stand gebracht en dat is best een aardig gegeven.

Omdat Eternal zich in maar drie dagen afspeelt en ieder hoofdstuk is voorzien van een datum en tijdstip vind ik dat er over het algemeen een goed tempo in zit, vooral in de tweede helft van het boek komt dit goed tot uiting, die drie dagen vliegen voorbij. Desondanks zijn er ook een paar momenten dat het wat langdradig is, vooral in het begin, wanneer Chris zijn presentatie houdt. De vele technische details, hoe noodzakelijk ze ook zijn, kunnen voor wat leesvertraging zorgen. Want niet iedere lezer is thuis in het automatiseringsjargon. Door die vertragende elementen vind ik dat het verhaal een gemiddelde spanningsboog heeft, de meest spannende scènes zijn die waarin jacht op Romy en haar medestanders wordt gemaakt, soms lijken die zelfs op een soort kat-en-muisspelletje.

Het verhaal wordt voor het grootste deel vanuit het perspectief van Romy verteld, hierdoor leer je haar goed kennen. Van Belleghem zorgt er overigens wel voor dat je je van de andere personages ook een prima beeld kunt vormen. Ik heb in ieder geval niets aan hen gemist. De werkelijke naam van een van de personages, de onbekende ‘Nummer Drie’, werd in de ontknoping onthuld. Voor mij was dat echter geen verrassing. De epiloog vind ik wat bijzonder, hoewel het verhaal een afgesloten geheel vormt, ontstaan daarin toch wat nieuwe vragen. Alsof de auteur wil aangeven dat er nog iets in het verschiet ligt.

Over het algemeen vond ik Eternal een aangenaam en vlot futuristisch verhaal waarin Van Belleghem zijn professionele expertise op een mooie en vakkundige manier heeft verwerkt. Ik heb het in ieder geval met plezier gelezen en heb het, omdat halfjes niet mogelijk zijn, drie sterren gegeven (anders was het drieënhalf geweest).

Oh ja, en de tijd zal het moeten uitwijzen of een aantal profetieën van de auteur uit gaan komen.

Denk jij Eternal ook te gaan lezen of wil je liever nog niet in de toekomst kijken? Laat het ons weten.

Kees